ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΟΖΑΚΗΣ

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ

Κατά κανόνα, απαρέγκλιτο για μένα, τα δημοσιεύματα και οι δημόσιες τοποθετήσεις μου στηρίζονται επί συγκεκριμένων στοιχείων. Αναγκάζομαι να κάνω αυτή τη δήλωση, διότι δέχθηκα κάποιες αμφισβητήσεις αναφορικά με την τηλεφωνική παρουσία μου στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα (Κανάλι ΕΨΙΛΟΝ, 31 Οκτ. 2013), κατά τη διάρκεια της οποίας προκλήθηκα να μιλήσω για τον Καθηγητή Χρήστο Ροζάκη και τον πατέρα του.
Δεν ποινικοποιώ ή ενοχοποιώ τίποτα και κανέναν. Ούτε ο ρόλος μου είναι, ούτε κανένα τέτοιο ενδιαφέρον έχω. Και σε ό,τι αφορά τον συγκεκριμένο Καθηγητή, ουδέποτε έχω μιλήσει καταφρονητικά, ανεξάρτητα ποια προσωπική στάση έχω απέναντι στις θέσεις που κατά καιρούς έχει πάρει και που τις θεωρώ ανθελληνικές. Τον Χρ. Ροζάκη τον θεωρώ ως κατ' εξοχήν εγχώριο θεωρητικό της παγκοσμιοποίησης, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο. Είναι μια πολιτική γνώμη και μόνο.
Το ότι είναι εβραϊκής καταγωγής είναι μάλλον συμπτωματικό και βεβαίως δεν διακατέχομαι από ρατσιστικές αντιλήψεις για να το θεωρώ καθοριστικό εκ προοιμίου των όποιων αντιλήψεών του. Το ίδιο ισχύει και για το γεγονός ότι ο πατέρας του υπήρξε οικονομικός δοσίλογος κατά την Κατοχή, ως προμηθευτής των γερμανικών αρχών κατοχής και ως παρανόμως πλουτίσας. Ούτως ή άλλως δεν αποδέχομαι την οικογενειακή ούτε τη συλλογική ευθύνη.
Αυτή όμως είναι η δική μου αντίληψη, αν και η άποψη της Ελληνικής Δικαιοσύνης εκείνα τα χρόνια ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη, όταν μεταπολεμικά διέτασσε την εξορία των οικονομικών δοσιλόγων σε νησιά ως μέτρο σωφρονισμού και τιμωρίας, όριζε δε να εξορισθούν οικογενειακώς. Ο κ. Ροζάκης, που τότε ήταν προσχολικής ηλικίας, μπορεί να θυμηθεί αν εξορίσθηκε;
Όσο για τη γενικότερη αμφισβήτηση αν όντως είναι ή δεν είναι υιός του Λεωνίδα ή Λαζάρου Ροζάκη ή Ροζενστάιν, αναγκάζομαι να παρουσιάσω το ακόλουθο κανονιστικό διάταγμα, που υπογράφεται από τον κατοχικό πρωθυπουργό Ιωάννη Ράλλη και τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Πουρναρά. Δεν θα το εμφάνιζα διαφορετικά, επειδή - καίτοι δημοσιευμένο στο επισημότερο ελληνικό έντυπο - περιέχει προσωπικά δεδομένα. Το πράττω απλώς για να υποστηρίξω τη θέση μου. Και αν χρειαστεί, στην περίπτωση που ακόμη αμφισβητείται είτε η ιδιότητα του προμηθευτή των κατοχικών αρχών ως οικονομικού δοσιλόγου είτε το γεγονός της οικογενειακής εξορίας, ευχαρίστως να προσκομίσω πρόσθετα στοιχεία.

Πάνω απ' όλα προέχει ο σεβασμός της ιστορικής αλήθειας...

Δημοσθένης Κούκουνας

Υ.Γ. (19.11.2013). Κάποια ανόητα φερέφωνα με σταθερά ύποπτο ρόλο ενοχλήθηκαν απ' αυτό το κείμενό μου. Δικαίωμά τους, αναμφίβολα. Η χολή δεν λείπει, ούτε η μικρόνοια. Και επειδή θέλουν να δείχνουν πως έχουν άποψη και επιμένουν να διαστρεβλώνουν τις ξεκάθαρες τοποθετήσεις, συνιστώ να διαβάζουν τις έγγραφες πηγές και αν αξιώνονται να το καταφέρουν να είναι προσεκτικοί. Προσωπικά δεν έχω λάβει ποτέ θέση υπέρ της συλλογικής ή οικογενειακής ευθύνης, το αντίθετο δε δημοσίως έχω προβληματισθεί γιατί η πολιτεία μεταπολεμικά λειτούργησε έτσι για την τιμωρία μιας συγκεκριμένης κατηγορίας δοσιλόγων. Όσο δε για το αν ήταν ή δεν ήταν οικονομικός δοσίλογος ο Λ. Ροζενστάιν ή Ροζάκης, υπάρχουν αναφορές σε προηγούμενα δημοσιεύματά μου, ειδικά δε στο βιβλίο μου "Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια" (γ΄ έκδ., Ιούνιος 2013). Οι ανώνυμοι εμπαθείς με τον ύποπτο ρόλο διασποράς χύδην λάσπης που εμφανίζονται παντογνώστες, αλλά κατά κανόνα συλλαμβάνονται αδιάβαστοι, καλά θα κάνουν να προετοιμάζονται καλύτερα όταν αποφασίζουν να αμφισβητούν τα ντοκουμέντα... Εδώ είναι που κάλλιστα ταιριάζει να τους απευθυνθεί η λέξη "ντροπή"!