Ο ΠΑΤΗΡ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ

Η μόνη επώνυμη δήλωση, στην οποία προέβη ο πρωθυπουργός Πικραμένος αφότου προέκυψε το ζήτημα των σχέσεων της οικογένειάς του με τους Γερμανούς, ήταν η ακόλουθη:

«Δεν επιθυμώ να λάβω κατά το χρόνο άσκησης των καθηκόντων μου τις προβλεπόμενες για τη θέση μου μηνιαίες αποδοχές από τη λήψη των οποίων και παραιτούμαι».


Ομολογουμένως επικροτούμε, αφού ούτως ή άλλως ο μισθός του πρωθυπουργού είναι μεγαλύτερος από εκείνον του προέδρου ανωτάτου δικαστηρίου, αν και δεν χρειαζόταν να το δηλώσει σήμερα. Θα είχε μεγαλύτερη αξία βέβαια αν το είχε πράξει την πρώτη ημέρα που ανέλαβε και όχι λίγες ώρες αφότου προέκυψε ζήτημα.

Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμένος θεωρεί ότι υπέστη "ανοίκεια επίθεση", αν δεχθούμε ως έγκυρες τις πληροφορίες που μεταδίδει το matrix24.gr. Συγκεκριμένα αναφέρει επί λέξει:

"Συνεργάτες του Παναγιώτη Πικραμμένου μιλώντας στο matrix24.gr εκφράζουν την έκπληξή τους για την «ανοίκεια επίθεση» εκ μέρους εφημερίδας και βιβλίου στο πρόσωπο του υπηρεσιακού πρωθυπουργού.
Το σχετικό δημοσίευμα της Κυριακάτικης Δημοκρατίας κάνει λόγο για στενές σχέσεις της οικογένειας Πικραμμένου με τους Γερμανούς και το Γκέμπελς, επικαλούμενο το νέο βιβλίο του ιστορικού Δημοσθένη Κούκουνα.
Κύκλοι του υπηρεσιακού πρωθυπουργού είπαν στο matrix24.gr ότι θα υπάρξει επιστολή από άτομο μη πολιτικό που γνωρίζει καλά τα γεγονότα της εποχής και θα απαντήσει τόσο στο δημοσίευμα όσο και στο βιβλίο.
Οι ίδιοι κύκλοι πάντως σχολιάζουν ότι πράγματι η οικογένεια Πικραμμένου είχε πρακτορείο τύπου στο Μεσοπόλεμο, με έδρα την οδό Σωκράτους, το οποίο επιτάχθηκε επί κατοχής. Ο πατέρας του Π. Πικραμμένου από ιδιοκτήτης παρέμεινε ως υπάλληλος, δεδομένου ότι γνώριζε τη γερμανική γλώσσα.
Υπογραμμίζουν όμως ότι «η ιστορία περί πλουτισμού της οικογένειας είναι αστεία», καθώς όπως λένε χρεοκόπησε στην κατοχή και αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι, και μάλιστα για ένα κομμάτι ψωμί".


[επτά ώρες αργότερα τροποποιήθηκε η τελευταία παράγραφος ως εξής: "Προσθέτουν δε ότι «η ιστορία περί πλουτισμού είναι αστεία», καθώς – όπως λένε – η οικογένεια χρεοκόπησε επί κατοχής και αναγκάστηκε να πουλήσει, «για ένα κομμάτι ψωμί», το σπίτι της προκειμένου να επιβιώσει, κάτι που αναγνωρίστηκε και με μετακατοχική δικαστική απόφαση που επιδίκασε στην οικογένεια πρόσθετη αποζημίωση". Στην περίπτωση αυτή ας δοθεί στη δημοσιότητα το πλήρες κείμενο της δικαστικής απόφασης, αφού γίνεται επίκλησή της]

Το ιστολόγιό μας, που πρώτο ανάρτησε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης 5/6 σχολιασμένο το σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα, δεν θα απαντήσει ακόμα στους ανώνυμους κύκλους, μέχρι να υπάρξει μια πιο ξεκάθαρη απάντηση. Όπως αναφέρεται, "άτομο μη πολιτικό" ασχολείται με τη σύνταξη της απάντησης. Καλό θα είναι το άτομο αυτό, πριν από την απάντηση που θα δώσει, να ελέγξει προσεκτικά τα ήδη αναρτημένα στοιχεία και το ακριβές απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Κούκουνα, διότι τα μέχρι στιγμής διαρρεόμενα επιχειρήματα από το πρωθυπουργικό περιβάλλον είναι μάλλον έωλα.
Εν τω μεταξύ ο συγγραφέας του βιβλίου "Η ελληνική οικονομία κατά την Κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια" Δημοσθένης Κούκουνας μας έστειλε το ακόλουθο μήνυμα για να το αναρτήσουμε:

"Θεώρησα χρέος μου να παρακαλέσω τον φίλο διαχειριστή του ιστολογίου aera2012.blogspot.com, που ευγενώς φιλοξενεί διάφορα ιστορικά κείμενά μου, να δώσει στη δημοσιότητα το ακόλουθο σχόλιό μου σχετικά με όσα φέρονται να είπαν ανώνυμοι πρωθυπουργικοί συνεργάτες:
Δεν ήταν επιδίωξή μου να προκαλέσω ζητήματα στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό και εν ενεργεία πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Παναγιώτη Πικραμένο, το πρόσωπο του οποίου σε καμιά περίπτωση δεν είναι - ούτε θα μπορούσε να ήταν - αντικείμενο ενός ιστορικού βιβλίου που ανάγεται σε παρελθόντα χρόνια. Άλλωστε το κείμενο του βιβλίου ήταν ολοκληρωμένο πριν από την ανάληψη της πρωθυπουργίας και μόνο μια φράση προστέθηκε, χωρίς άλλους χαρακτηρισμούς ή παραλληλισμούς.
Προσωπικά έχω γνωρίσει τον κ. πρωθυπουργό προ 40 σχεδόν ετών, ως νεαρό δικηγόρο και εκ των ιδιοκτητών του πρακτορείου, και τότε, όπως και τώρα, έμεινα με την εντύπωση ενός καθ' όλα ευπρεπούς και αξιοπρεπούς ανθρώπου. Συνεπώς δεν θα είχα κανένα λόγο να συμμετάσχω σε μια "ανοίκεια επίθεση" εναντίον του, πολλώ δε μάλλον που στις 576 σελίδες του βιβλίου δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε βάρος του προσωπικά, ούτε καν ως υπαινιγμός.
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι το βιβλίο αυτό δεν κυκλοφόρησε μέχρι σήμερα ακριβώς για να αποφευχθεί η πυροδότηση του πολιτικού κλίματος (όχι για το θέμα αυτό, αλλά και για όσα άλλα περιέχει και ενδεχομένως μπορεί να λάβουν πολιτικές ερμηνείες) και αποφασίσαμε με τον εκδότη του να το θέσουμε σε κυκλοφορία αμέσως μετά τις προσεχείς εκλογές. Το περιεχόμενο του βιβλίου κινείται αποκλειστικά στο ιστορικό του πλαίσιο και ένα μόνο κεφάλαιο ασχολείται με τις επιχειρήσεις Τύπου και προπαγάνδας επί Κατοχής, στο οποίο γίνεται μνεία των βασικών συνεργατών του κατακτητή που συνεταιρίστηκαν μαζί του και ειδικά με την εταιρία "Mundus", που είχαν συστήσει στο Βερολίνο οι Γκαίμπελς και Ρίμπεντροπ. Όσα αναφέρονται στο βιβλίο είναι πλήρως στοιχειοθετημένα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να προσκομισθεί η απαραίτητη τεκμηρίωση, αν χρειασθεί. Άλλωστε αυτό αποτελεί για μένα αυτονόητη προϋπόθεση και μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει υπάρξει αμφισβήτηση για τα ιστορικά μου κείμενα.
Αυτό βεβαίως αφορά κατά κύριο λόγο κάθε ενυπόγραφο κείμενό μου. Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες τρεις μέρες έχει γίνει μια πολλαπλάσια αναπαραγωγή του αυθεντικού κειμένου μου από διάφορες ιστοσελίδες, χωρίς να παραπέμπουν απευθείας στην πηγή, άλλοτε με σχολιασμούς και άλλοτε χωρίς. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορώ σε καμιά περίπτωση να είμαι υπόλογος των γραφομένων, παρεκτός των δικών μου. Το ίδιο ισχύει και για τις δύο εφημερίδες, διακεκριμένοι και έγκυροι συντάκτες των οποίων με δική τους πρωτοβουλία με ερώτησαν αν συναινώ στην αναδημοσίευση του κειμένου από το ιστολόγιο aera2012.blogspot.com. Φυσικά δεν είχα καμιά αντίρρηση.
Πριν ακολουθηθεί η μεθόδευση της "διαρροής" από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, θα ήθελα να αναφέρω ότι επιχειρήθηκε μια πολλαπλώς ερμηνευόμενη πλάγια προσέγγιση μέσω κοινού φίλου, που όμως δεν πρόλαβα να ακούσω διότι αρνήθηκα εκ προοιμίου τη συζήτηση. Η συζήτηση ξεκίνησε με τη φράση: "Αν και ο πρωθυπουργός δεν θέλει να υποβάλει μήνυση...". Πράγματι, καλό θα ήταν να μην υποβληθεί, διότι ένας ιστορικός πρέπει να μένει ανεπηρέαστος στο καθήκον του, ει δυνατόν αποστασιοποιημένος από κάθε πολιτική ή οποιαδήποτε υποκειμενική επιρροή. Στην περίπτωσή μου όμως, ως παλαιός δημοσιογράφος, που έχει συναντήσει πολλά στη ζωή του, υπάρχει η συνήθεια να διατηρούνται οι λεγόμενες χρυσές εφεδρείες. Ούτε ιδιοτέλειες έχω, ούτε κομματικές ή πολιτικές προτιμήσεις νομίζω πρέπον να δηλώνω. Αν από τα κείμενά μου επηρεάζονται πολιτικά θέματα, όπως έγινε με την περίπτωση του πρώην υπουργού Γιώργου Παπακωνσταντίνου, του οποίου η οικογένεια στηρίχτηκε σε μια υπογραφή του στρατηγού Τσολάκογλου για να αποκτήσει το ηλεκτρικό εργοστάσιο της Πτολεμαΐδας, ή κατά καιρούς άλλα επίμαχα θέματα που ενδεχομένως ενόχλησαν άλλους ισχυρούς, δεν είναι δική μου η ευθύνη. Εγώ με την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας θέλω να ασχολούμαι και όχι με τα κομματικά παιχνίδια.
Αν κριθεί αναγκαίο, θα επανέλθω σε περίπτωση που διατυπωθεί λεπτομερής και επώνυμη απάντηση στα γραφόμενά μου. Είναι περιττό να διαψεύδω ένα προς ένα τα "διαρρεόμενα" με την επίκληση ντοκουμέντων. Οι κάθε λογής κύκλοι, για να δικαιολογούν τον μισθό τους, καλό θα είναι να μελετήσουν ένα προς ένα τα αναρτημένα στοιχεία, αφού προηγουμένως διαβάσουν προσεκτικά το ακριβές κείμενο. Ευχαριστώ.

Δ. Κούκουνας".

Για να διαβάσετε το εισαγωγικό κείμενο χτυπήστε ΕΔΩ και για το αυθεντικό απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Κούκουνα "Η ελληνική οικονομία κατά την κατοχή και η αλήθεια για τα κατοχικά δάνεια" (Εκδόσεις Ερωδιός) ΕΔΩ.

Η τύχη εκείνων που δεν ασχολήθηκαν θησαυρίζοντας με τη διακίνηση των προπαγανδιστικών εντύπων του κατακτητή. Μια χαρακτηριστική περίπτωση αγνών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης που έδρασαν στον παράνομο Τύπο, πληρώνοντας τα έξοδα από την τσέπη τους και στο τέλος πληρώνοντας με την ίδια τη ζωή τους τα ιδανικά τους (εφημερίδα "Ελληνικόν Μέλλον" 20-2-1945), σε αντίθεση με τον Όθωνα Πικραμένο.

Διαφήμιση του ιταλικού προπαγανδιστικού περιοδικού "Τέμπο" που το είχε αναλάβει αποκλειστικά ο Όθων Πικραμένος με τη νέα εταιρία που είχε συστήσει με τους Γερμανούς και της οποίας ήταν γενικός διευθυντής.

Στον τρίτο όροφο της οδού Ακαδημίας 52 και Μαυρομιχάλη από την αρχή της Κατοχής είχε μετακομίσει η οικογένεια Πικραμένου που τον αγόρασε ολόκληρο (18 δωμάτια).

Το πατρικό της οικογένειας Πικραμένου, όπου στεγαζόταν μέχρι την Κατοχή κάτω το πρακτορείο και  επάνω η κατοικία της.