ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΔΕΝΔΙΑ-ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ

Υπάρχει πρακτικό της συνομιλίας

Δένδια-Τσολάκογλου?

Σκέφθηκα πολύ πριν δώσω για ανάρτηση το παρόν κείμενο. Τα όσα καταγράφονται τις τελευταίες μέρες, που για μένα ηχούν ως μια βάναυση καταστρατήγηση των δημοκρατικών διαδικασιών, με αλλεπάλληλες παράνομες και αντισυνταγματικές ενέργειες, αδιάφορο αν σήμερα πλήττουν τη "Χρυσή Αυγή" και αύριο το ΚΚΕ ή τον ΣΥΡΙΖΑ, με ευαισθητοποιούν ως Έλληνα πολίτη. Και επειδή πληροφορήθηκα ότι στο διαδίκτυο διακινείται ένα μήνυμα απ' αυτά που κατά κόρον ανταλλάσσονται στην ηλεκτρονική αλληλογραφία, θεώρησα χρέος μου να τοποθετηθώ.
Αν ιδιωτικώς με ερωτήσετε ποια είναι η γνώμη μου για τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Νίκο Δένδια, δεν θα έχω το παραμικρό πρόβλημα να σας την πω ευθαρσώς. Αλλά δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο για να υποχρεούμαι να την καταθέσω. Ωστόσο κατά συνείδηση και επειδή έχω ασχοληθεί επί μακρόν με την ιστορική έρευνα για την κατοχική περίοδο, δεν θα ήθελα να αποκρύψω τι γνωρίζω επί ενός συγκεκριμένου θέματος.
Υπήρξε ή δεν υπήρξε συνάντηση και συνομιλία του πάλαι ποτέ καθηγητή Μιχαήλ Δένδια με τον πρώτο κατοχικό πρωθυπουργό στρατηγό Τσολάκογλου; Πράγματι συναντήθηκαν και συνομίλησαν, μόλις οι Γερμανοί εγκατέστησαν τον τελευταίο στην εξουσία τον Μάιο 1941. Τι είπαν δεν είναι καταγεγραμμένο, πέραν μιας ανακοινώσεως που δόθηκε προς δημοσίευση στις αθηναϊκές εφημερίδες της επομένης. Αυτό είναι όλο που γνωρίζω. Τα περί "πρακτικού" και τι ακριβώς περιείχε αυτό και γενικότερα τι συζήτησαν δεν είναι καταγεγραμμένο, τουλάχιστον σε γνώση μου. Και επειδή φυσικά δεν είμαι παντογνώστης, δεν ξέρω καν να υπάρχει ένα τέτοιο πρακτικό. Αν και όποιος το κατέχει ας το φέρει στη δημοσιότητα, ώστε να εμπλουτισθεί η ιστορική γνώση.
Βεβαίως και αν υπήρχε τέτοιο πρακτικό, ακόμη και αν σ' αυτό περιέχεται μια συνομιλία που θα μπορούσε να εκληφθεί ως επιλήψιμη, δεν αντιλαμβάνομαι σε τι θα τον συνέδεε με τον σημερινό συνεπώνυμο πολιτικό. Βρισκόμαστε άραγε στην εποχή που αναγνωρίζεται η οικογενειακή ευθύνη και βάσει του DNA αποδίδουμε μομφή; Πού μας οδηγεί μια τέτοια γενικευμένη αντίληψη;
Αν δηλαδή ο σημερινός υπουργός, που κάθε άλλο παρά κατεχόμενος από πνεύμα συνεργασίας με τους Γερμανούς κατακτητές διακατέχεται (λαμβάνοντας υπόψη τη σθεναρή στάση του να διαλύσει ολοκληρωτικά τη Χρυσή Αυγή και ό,τι αυτή αντιπροσωπεύει), τυχαίνει όντως να είναι ανιψιός ενός συνομιλητή του κατοχικού Τσολάκογλου, κατά τι συνδέεται;
Παρόμοια είναι η άποψή μου και για τον σημερινό υπουργό Σίμο Κεδίκογλου, του οποίου ο συνονόματος παππούς υπήρξε σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής διερμηνέας των Γερμανών. Όταν προ ημερών, αλλά και παλαιότερα, ρωτήθηκα επιμόνως περί αυτού, απλώς επιβεβαίωσα το γεγονός, τονίζοντας όμως ότι δεν καταδικάσθηκε μεταπολεμικά από τα αρμόδια δικαστήρια δοσιλόγων και προσθέτοντας ότι τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής είχε συνδεθεί με το τοπικό ΕΑΜ. Πώς μπορούμε να κακοχαρακτηρίζουμε κάποιον ως συνεργάτη των Γερμανών, αφού δεν καταδικάσθηκε ως δοσίλογος, απλώς και μόνον επειδή υπηρέτησε ως διερμηνέας τους;
Με την ίδια λογική θα έπρεπε να κατηγορήσουμε και άλλους σημερινούς υπουργούς, ή ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά (του οποίου ένας μακρινός συγγενής Ζάννας μπορεί να έδρασε ως κατάσκοπος των Γερμανών αμέσως μετά την Απελευθέρωση, συλληφθείς τον Φεβρουάριο 1945), ότι πρόγονοι ή συγγενείς τους είχαν κάποια ανάμιξη με κατοχικές δραστηριότητες. Αυτό είναι όμως απαράδεκτο, ενόσω τα θιγόμενα πρόσωπα της σημερινής πολιτικής σκηνής αποστασιοποιούνται από την οποιαδήποτε δράση συγγενών τους.

Δημοσθένης Κούκουνας