5 Μαρτίου 1959: Σαν σήμερα ο Μαξ Μέρτεν καταδικάζεται για την κατοχική δράση του στη Θεσσαλονίκη και από την επομένη αρχίζει να ετοιμάζει την εκδίκησή του κατά του Καραμανλή και του ζεύγους Μακρή...
Στις 5 Μαρτίου 2019 συμπληρώνονται ακριβώς εξήντα χρόνια από την καταδικαστική απόφαση του Ειδικού Στρατοδικείου Εγκληματιών Πολέμου Αθηνών, με την οποία ο περιώνυμος Μαξ Μέρτεν καταδικαζόταν σε 25 ετών κάθειρξη. Μετά την εκφώνηση της απόφασης και τη λήξη της συνεδρίασης, ο Μέρτεν είπε στα γαλλικά στους συνηγόρους του: «Τώρα ήλθε η σειρά μου να αρχίσω τον αγώνα». Και μέσα στους επόμενους οκτώ μήνες που έμεινε φυλακισμένος στις φυλακές Αβέρωφ άρχισε να ετοιμάζει πώς θα έπαιρνε την εκδίκησή του. Αυτή θα αρχίσει να εκτυλίσσεται από τον Σεπτέμβριο του επόμενου χρόνου και τα πρώτα πρόσωπα που θα βάλει στο "κάδρο" ήταν ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο υπουργός του Δημήτριος Μακρής και η σύζυγος του τελευταίου, η Δοξούλα Μακρή. Οι κατηγορίες που τους απηύθυνε από τη Δυτική Γερμανία, όπου βρισκόταν ελεύθερος πλέον, ήταν βαρύτατες. Τους κατηγορούσε ως συνεργάτες των Γερμανών επί Κατοχής και τους απειλούσε με δημοσίευση ντοκουμέντων και φωτογραφιών.
Στο νέο του βιβλίο "Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Καραμανλή", που μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ariston Books, παρουσιάζει και αναλύει σε βάθος όλα τα γεγονότα της εποχής εκείνης με σωρεία ντοκουμέντων που δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Μεταξύ άλλων γράφει για την καταδικαστική απόφαση:
Για τις κατηγορίες που του αποδόθηκε ενοχή, επέβαλε
τις ακόλουθες ποινές:
α. Πρόσκαιρη κάθειρξη 11 ετών για εγκαθείρξεις
Ελλήνων πολιτών, χωρίς αποχρώντα λόγο στρατιωτικής ασφαλείας και υπό συνθήκες
απάνθρωπες σε στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης».
β. Πρόσκαιρη κάθειρξη 13 ετών διότι «ενήργησε
δημεύσεις ως και δολίας και βιαίας αφαιρέσεις περιουσιών» Ισραηλιτών και
Ελλήνων.
γ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 18 ετών διότι «εκ προθέσεως
απέκτεινε τους Ισραηλίτας Μπενβενίστε και Καμχή».
δ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών διότι «προέβη εις
εγκαθείρξεις Ελλήνων πολιτών, άνευ αποχρώντος λόγου στρατιωτικής ασφαλείας και
υπό συνθήκας απανθρώπους».
ε. Πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών για τις λεηλασίες
πληθώρας εβραϊκών καταστημάτων.
στ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 10 ετών διότι λεηλάτησε την
οικία του στρατηγού ε.α. Αρχ. Αργυρόπουλου.
ζ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών διότι «εξηνάγκασε
πολίτας προς εργασίαν σχετιζομένην με τας στρατιωτικάς επιχειρήσεις του
γερμανικού στρατού».
η. Πρόσκαιρη κάθειρξη 10 ετών διότι εσκεμμένα
εγκατέλειψε τους προηγούμενους στον θάνατο από πείνα.
θ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 10 ετών διότι «δολίως αφήρεσεν
ιδιωτικάς περιουσίας των Ισραηλιτών Θεσσαλονίκης» με την υπ’ αυτού ιδιοποίηση
25.000 χρυσών λιρών που του καταβλήθηκαν για την εξαγορά της αναγκαστικής
εργασίας των Εβραίων.
ι. Πρόσκαιρη κάθειρξη 6 ετών διότι «κατέστρεψε
κακοβούλως το θρησκευτικόν και ιστορικόν εν Θεσσαλονίκη μνημείον των Ισραηλιτών
μεγάλης αρχαιολογικής αξίας».
ια. Πρόσκαιρη κάθειρξη 12 ετών για τη συστηματική
τρομοκράτηση των 56.000 Ισραηλιτών της Θεσσαλονίκης.
ιβ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών επειδή προέβη σε
εγκαθείρξεις πολιτών υπό απάνθρωπες συνθήκες στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως της
Θεσσαλονίκης, τους υπέβαλε σε σωρεία βασανιστηρίων και τους εξανάγκασε να του
παραδώσουν κάθε περιουσιακό στοιχείο που κατείχαν, και ιδίως σε χρυσό και
τιμαλφή.
ιγ. Πρόσκαιρη κάθειρξη 15 ετών διότι προέβη στην
εκτόπιση 46.061 Ισραηλιτών στην Πολωνία.
Από τις ανωτέρω πράξεις, κρίθηκε ότι κατά διαταγήν
εκτέλεσε τις αναφερόμενες στις υπ’ αριθ. γ, ζ, ια και ιβ παραγράφους. Από τις
ανωτέρω ποινές προήλθε κατά συγχώνευση η ποινή κάθειρξης των 18 ετών, που
επαυξήθηκε κατά 7 έτη και η τελική ποινή έγινε 25ετής κάθειρξη.
Μετά την εκφώνηση της απόφασης και τη λήξη της
συνεδρίασης, ο Μέρτεν είπε στα γαλλικά στους συνηγόρους του: «Τώρα ήλθε η σειρά
μου να αρχίσω τον αγώνα». Οδηγήθηκε με χειροπέδες στις φυλακές Αβέρωφ, ενώ
πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί έξω από το δικαστήριο για να τον δει.
Η σύζυγός του, που είχε παρακολουθήσει όλη την
πολυήμερη διαδικασία από την αρχή, πριν εκφωνηθεί η απόφαση είχε αποχωρήσει με
τον 9χρονο γιο τους και την πληροφορήθηκε στο ξενοδοχείο της όπου βρισκόταν.
Στους δημοσιογράφους είπε ότι οι δικαστές είναι όργανα της πολιτικής.
Ο Μέρτεν οδηγήθηκε για να εκτίσει την ποινή του, αλλά
μέσα του ήταν πολύ οργισμένος και επέπρωτο να εκδικηθεί με τον δικό του τρόπο,
τόσο Έλληνες παράγοντες όσο και Γερμανούς, οι οποίοι πίστευε ότι τον είχαν
παρασύρει για να φυλακισθεί, ενώ μέχρι την αρχική σύλληψή του τον διαβεβαίωναν
ότι τίποτε δεν είχε να φοβηθεί. Τον είχαν πείσει ότι καμία άλλη δίωξη
εγκληματία πολέμου δεν επρόκειτο να γίνει πλέον, αλλά μόλις έκανε την εμφάνισή
του στην Ελλάδα συνελήφθη χωρίς άλλο.
Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση πήρε την απόφαση, μόλις
καταλάγιασε ο θόρυβος από τη δίκη του Μέρτεν, να ικανοποιήσει ένα αίτημα της
δυτικογερμανικής κυβέρνησης για τον τερματισμό των διώξεων εγκληματιών πολέμου.
Άλλωστε είχε την απόφαση αυτή η δίκη να είναι η τελευταία.
Η δίκη του Μέρτεν είχε αρχίσει στις 11
Φεβρουαρίου 1959 ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου Εγκλημάτων Πολέμου (Εκτάκτου
Στρατοδικείου) στην Αθήνα και στις 5 Μαρτίου εκδόθηκε η απόφαση, με την οποία
κηρυσσόταν ένοχος και του επιβλήθηκε η προαναφερθείσα ποινή 25 ετών. Στις 5
Νοεμβρίου 1959 αποφυλακίστηκε και απελάθηκε από την Ελλάδα, οπότε επέστρεψε στη
Γερμανία. Από το σημείο αυτό όμως αρχίζει η έξαρση του πολιτικού μέρους της
υπόθεσης Μέρτεν, καθώς ο τελευταίος είχε αποφασίσει να εκδικηθεί.
Ο πρώτος που θα λάβει γεύση των πικρών
διαθέσεών του θα είναι ο Καρλ Μάρμπαχ… Αλλά το μεγάλο βάρος θα το υποστεί ο
τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο έμπιστος υπουργός του Δημήτριος
Μακρής και η σύζυγος του τελευταίου Δοξούλα Λεοντίδου-Μακρή, η οποία κατά την
Κατοχή είχε πράγματι εργασθεί στις γερμανικές κατοχικές αρχές και για ένα μικρό
διάστημα ως γραμματέας του Μέρτεν. Η μανιώδης αυτή εκδικητική κίνηση του Μέρτεν
θα έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην πολιτική ζωή της χώρας στα επόμενα χρόνια…
Ο Μαξ Μέρτεν πέθανε στο Βερολίνο το 1971
σε ηλικία 60 ετών".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.