tag:blogger.com,1999:blog-3692503713674178692024-03-13T03:41:26.213+02:00α έ ρ α ! ! !Θέματα από τη σύγχρονη ιστορία - Χωρίς παρωπίδες, χωρίς εμμονές, χωρίς σκοπιμότητεςUnknownnoreply@blogger.comBlogger155125tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-4928521645800754602021-05-04T17:28:00.009+03:002022-05-07T19:13:38.597+03:00Η ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΔΙΚΕΣ ΔΟΣΙΛΟΓΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ</span></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-vIwdp8LNuDg/YJGDdH8WkPI/AAAAAAAAEfs/8Qe-JMae9P0wVuglMTcVawqUpwK1W8OAgCLcBGAsYHQ/s768/caramanlis_daniel3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="543" data-original-width="768" height="452" src="https://1.bp.blogspot.com/-vIwdp8LNuDg/YJGDdH8WkPI/AAAAAAAAEfs/8Qe-JMae9P0wVuglMTcVawqUpwK1W8OAgCLcBGAsYHQ/w640-h452/caramanlis_daniel3.jpg" width="640" /></a></div><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><br /><span style="font-size: medium;">Ο τάφος του Αγιορείτη μοναχού Δανιήλ Καραμανλή σε νεκροταφείο της Αδελαΐδας. Όταν μετά την αποφυλάκισή του στις αρχές δεκαετίας 1950 δεν μπόρεσε να επιστρέψει στη Μονή Παντοκράτορος, που τον είχε διαγράψει οριστικά πλέον από τα μητρώα της, αποφάσισε να μεταναστεύσει στην Αυστραλία και εγκαταστάθηκε στην Αδελαΐδα, όπου είχε συγγενείς. Σε προάστιό της έχτισε την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στην οποία φυσικά εξακολουθούν να εκκλησιάζονται οι εκεί ενορίτες. Ωστόσο το 1960 ο Δανιήλ Καραμανλής, που είχε εμπλακεί στο εσωεκκλησιαστικό ζήτημα της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, καθαιρέθηκε, αλλά παρέμεινε στην ούτως ή άλλως ιδιωτική εκκλησία του που πλέον θεωρήθηκε αντικανονική. Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, το 2013, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου επιχορηγήθηκε με πέντε εκατομμύρια δολάρια (!) από την τοπική κυβέρνηση προκειμένου να αποκτήσει σύστημα ηχομόνωσης...</span></i><span style="font-size: medium;"> </span></td></tr></tbody></table><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><p> <span style="font-size: medium;"><b> <i><span>Του Δημοσθένη Κούκουνα*</span></i></b></span> </p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-size: large;"><span style="font-family: georgia;">Μετά την Απελευθέρωση στα δικαστήρια δοσιλόγων παραπέμφθηκαν διάφορες υποθέσεις μοναχών του Αγίου Όρους που είχαν καταγγελθεί ότι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, Γερμανούς ή Βουλγάρους. Οι κύριες κατηγορίες που τους αφορούσαν ήταν </span><span style="font-family: georgia;">αφ</span><span style="font-family: georgia;">’ </span><span style="font-family: georgia;">ενός </span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">εν διάφορες φιλοβουλγαρικές ενέργειες</span><span style="font-family: georgia;">, </span><span style="font-family: georgia;">αφ</span><span style="font-family: georgia;">’ </span><span style="font-family: georgia;">ετέρου δε θέ</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">ατα καταδόσεων</span><span style="font-family: georgia;">. </span><span style="font-family: georgia;">Ειδικά η τελευταία κατηγορία δεν θα </span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">πορούσε να ευδοκι</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">ήσει αν πά</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">πολλοι άλλοι </span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">οναχοί δεν είχαν συνδρά</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">ει διαφεύγοντες Συ</span><span style="font-family: georgia;">μμ</span><span style="font-family: georgia;">άχους ή Έλληνες στρατιωτικούς να πάρουν τον δρό</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">ο προς τη Μέση Ανατολή</span><span style="font-family: georgia;">. </span><span style="font-family: georgia;">Απ</span><span style="font-family: georgia;">’ </span><span style="font-family: georgia;">όλες αυτές τις περιπτώσεις δικαστικής δίωξης</span><span style="font-family: georgia;">, </span><span style="font-family: georgia;">δύο ήταν οι κύριες ο</span><span style="font-family: georgia;">μ</span><span style="font-family: georgia;">αδικές δίκες</span><span style="font-family: georgia;">.</span></span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Στην πρώτη από τις σημαντικότερες δίκες αγιορειτών μοναχών που έγιναν μεταπολεμικά, εκδικάσθηκε η υπόθεση μιας ομάδας μοναχών που αφορούσε καταδόσεις Άγγλων και Ελλήνων πολιτών κατά την Κατοχή, καθώς και άλλων μοναχών που διατηρούσαν κρυμμένα όπλα.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Η δίκη έγινε ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων Θεσσαλονίκης στις 27 Σεπτεμβρίου 1945 και κατηγορούμενοι ήταν οι μοναχοί Καισάριος (κατά κόσμον Χρήστος Γιάνεφ) της Μονής Ζωγράφου, Βασίλειος (κατά κόσμον Σπυρίδων Καλονιάτης) και Δανιήλ Καραμανλής της Μονής Παντοκράτορος και Ευθύμιος Σιμωνοπετρίτης (κατά κόσμον Ασπρόπουλος), ενώ μαζί τους δικαζόταν και ο ιδιώτης Παύλος Ντίνας.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Τους κατηγορούσαν ότι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, καταδίδοντας Συμμάχους αιχμαλώτους που είχαν δραπετεύσει από γερμανικά στρατόπεδα και κρύβονταν στο Άγιον Όρος, καθώς και Έλληνες πατριώτες που επεδίωκαν να διαφύγουν στη Μέση Ανατολή.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Κύριοι μάρτυρες κατηγορίας ήταν ο μοίραρχος Αναστάσιος Πάλμος, διοικητής χωροφυλακής του Αγίου Όρους, ο ανθυπασπιστής χωροφυλακής Φίλιππος Ζάκκας και ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος της Μονής Παντοκράτορος. Καθοριστικής σημασίας ήταν η κατάθεση του πρώτου εξ αυτών, ο οποίος είπε για τους μοναχούς Βασίλειο και Δανιήλ ότι υπήρξαν όργανα των γερμανικών υπηρεσιών ασφαλείας καταδίδοντας μοναχούς που είχαν κρυμμένα όπλα. Επίσης κατέθεσε ότι οι κατηγορούμενοι αυτοί, όπως και ο μοναχός Γερόντιος, είχαν στείλει ένα τηλεγράφημα στη Γκεστάπο καλώντας την να ενεργήσει έρευνες στο Άγιον Όρος. Τέλος, απέδωσε σε ενέργειες των ιδίων τη σύλληψη πέντε Ελλήνων, που είχαν πάρει την απόφαση να διαφύγουν στην Τουρκία με μια βάρκα που είχε ο μοναχός Άνθιμος.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Ειδικά για τον βουλγαρικής καταγωγής μοναχό Καισάριο κατέθεσε ο μοίραρχος Πάλμος ότι εκείνος ήταν που κατέδωσε εγγράφως στους Γερμανούς ότι στη Μονή Βατοπεδίου οι μοναχοί της έκρυβαν όπλα και φυγάδευαν Άγγλους και Έλληνες, καθώς και άλλα περιστατικά εις βάρος του.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: large;">Τελικά οι κατηγορούμενοι κρίθηκαν ένοχοι και στους μεν Καισάριο Γιάνεφ και Δανιήλ Καραμανλή επιβλήθηκαν πρόσκαιρα δεσμά 12 ετών, στον Βασίλειο Καλονιάτη ειρκτή 6 ετών, ενώ στους ερήμην δικαζόμενους Ευθύμιο Ασπρόπουλο και Παύλο Ντίνα ποινή ισοβίων δεσμών. Ο τελευταίος, που είχε διαφύγει στη Γερμανία λίγο πριν από την Απελευθέρωση, είχε και άλλες καταδίκες από τα δικαστήρια δοσιλόγων για άλλες υποθέσεις. Ο Δανιήλ Καραμανλής, αφού παρέμεινε για πέντε χρόνια στις νέες φυλακές Θεσσαλονίκης, αποφυλακίστηκε και μετανάστευσε στην Αυστραλία, όπου ίδρυσε στην Αδελαΐδα ιδιόκτητο ελληνορθόδοξο ναό.</span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><br /></span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px;"><span style="font-family: georgia; font-size: medium;"><i>* Απόσπασμα από το υπό έκδοση βιβλίο του "Οι Γερμανοί στο Άγιον Όρος (1941-44)"</i></span></p><p class="p1" style="font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal; margin: 0px; text-align: center;"><br /></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><br /><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-48384776737884701992021-04-26T21:30:00.012+03:002021-04-29T11:10:28.662+03:00ΑΘΗΝΑ 27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941<p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>ΟΓΔΟΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...</b></span></p><h1 style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: x-large;">ΚΑΤΟΧΗ 1941</span></h1><p style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><i>ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ</i></span></p><p style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-rtlZwck0liY/YIcFXx6fHqI/AAAAAAAAEek/SApp1N8VoNsfRhkCRNGA11hLLy4utRSZQCLcBGAsYHQ/s624/24097-acropole_2_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="410" data-original-width="624" height="420" src="https://1.bp.blogspot.com/-rtlZwck0liY/YIcFXx6fHqI/AAAAAAAAEek/SApp1N8VoNsfRhkCRNGA11hLLy4utRSZQCLcBGAsYHQ/w640-h420/24097-acropole_2_72.jpg" width="640" /></a></p><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-0boMV72GRFA/YIcFXuj_hHI/AAAAAAAAEeg/5PXInUQYsUoy3UrgP-o6dfP5bM_8FF2mwCLcBGAsYHQ/s624/24109-acropole_2_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="459" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-0boMV72GRFA/YIcFXuj_hHI/AAAAAAAAEeg/5PXInUQYsUoy3UrgP-o6dfP5bM_8FF2mwCLcBGAsYHQ/w470-h640/24109-acropole_2_72.jpg" width="470" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">Περιγραφή των γεγονότων της ιστορικής εκείνης ημέρας στα κείμενα του Δημοσθένη Κούκουνα:</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="goog_1246803607"><br /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://aera2012.blogspot.com/2017/04/27-1941.html">http://aera2012.blogspot.com/2017/04/27-1941.html</a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">και σε απόσπασμα από το βιβλίο του "Ιστορία της Κατοχής" με πάνω από 40 φωτογραφίες:</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://aera2012.blogspot.com/2015/04/">http://aera2012.blogspot.com/2015/04/</a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><span style="color: #cc0000; font-size: medium;">Πώς παρουσίασε ο "Λαϊκός Παρατηρητής" την κατάληψη της ελληνικής πρωτεύουσας:</span></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HWksTZKCe4c/YIcT4lACd3I/AAAAAAAAEe8/gg7mi9saASkqbPt66uzfZutFi3FNF7UQwCLcBGAsYHQ/s850/vb_28april1941_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="721" data-original-width="850" height="542" src="https://1.bp.blogspot.com/-HWksTZKCe4c/YIcT4lACd3I/AAAAAAAAEe8/gg7mi9saASkqbPt66uzfZutFi3FNF7UQwCLcBGAsYHQ/w640-h542/vb_28april1941_72.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-y30MRZmdVOo/YIcT_0FMrBI/AAAAAAAAEfA/NVqk7NK-Y6s7Ud9djqq3ZrRL2-AmMPj4wCLcBGAsYHQ/s850/vb_30april1941_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="662" data-original-width="850" height="498" src="https://1.bp.blogspot.com/-y30MRZmdVOo/YIcT_0FMrBI/AAAAAAAAEfA/NVqk7NK-Y6s7Ud9djqq3ZrRL2-AmMPj4wCLcBGAsYHQ/w640-h498/vb_30april1941_72.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><b><span style="color: #cc0000; font-size: medium;">H πρώτη φωτογραφία στην Ακρόπολη στις 27 Απριλίου 1941. Μόλις έχει καταληφθεί η Αθήνα και μια ομάδα Γερμανών πολεμικών ανταποκριτών επισκέπτεται την Ακρόπολη:</span></b></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-w2muNgB19zs/YIcb-T8mdzI/AAAAAAAAEfM/DVnQcN6w_-cL6tkyfx0PnZv-dtuwQ4vOACLcBGAsYHQ/s850/vb_30april1941_11_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="850" height="450" src="https://1.bp.blogspot.com/-w2muNgB19zs/YIcb-T8mdzI/AAAAAAAAEfM/DVnQcN6w_-cL6tkyfx0PnZv-dtuwQ4vOACLcBGAsYHQ/w640-h450/vb_30april1941_11_72.jpg" width="640" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><span style="color: #cc0000; font-size: medium;">Παρακολουθήστε επίσης στο YouTube το βίντεο για την Κατοχή:</span></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="393" src="https://www.youtube.com/embed/maBIg3g9leg" width="473" youtube-src-id="maBIg3g9leg"></iframe></div><br />https://www.youtube.com/watch?v=maBIg3g9leg</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: #cc0000; font-size: medium;"><i>Το δεύτερο μέρος:</i></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=Rgs8tERR0io">https://www.youtube.com/watch?v=Rgs8tERR0io</a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><span style="color: #cc0000; font-size: medium;">Και το τρίτο μέρος<a href="https://www.youtube.com/watch?v=shlECSvtdxQ">:</a></span></i></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=shlECSvtdxQ"><br /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-family: system-ui, -apple-system, system-ui, .SFNSText-Regular, sans-serif;"><span style="-webkit-tap-highlight-color: transparent; background-color: #e4e6eb; border-color: initial; border-style: initial; box-sizing: border-box; cursor: pointer; font-size: 15px; list-style: none; outline-color: initial; outline-width: initial; text-align: start; touch-action: manipulation; white-space: pre-wrap;"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=shlECSvtdxQ">https://www.youtube.com/watch?v=shlECSvtdxQ</a></span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-20361514191688713052021-03-06T17:42:00.009+02:002022-05-08T06:54:35.306+03:00ΔΥΟ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ: ΣΠΥΡΟΣ ΛΟΥΗΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ<p style="text-align: center;"><i><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;"> Οι εκδόσεις Historia αναγγέλλουν</span></i></p><p style="text-align: center;"><i><span style="color: #0b5394; font-size: x-large;">δύο νέες εκδόσεις τους:</span></i></p><p style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-uCthF8HgKv0/YEOdKlJZdHI/AAAAAAAAEXk/0x3C-teRIIAI66dOk3Db6AIz34qs9KDiACLcBGAsYHQ/s595/Louis2021_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: left;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="397" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-uCthF8HgKv0/YEOdKlJZdHI/AAAAAAAAEXk/0x3C-teRIIAI66dOk3Db6AIz34qs9KDiACLcBGAsYHQ/w268-h400/Louis2021_72.jpg" width="268" /></a></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b><i>Σπύρου Λούη: Η ΝΙΚΗ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΤΟΥ 1896.</i></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Η άγνωστη και μοναδική αυθεντική αυτοβιογραφική αφήγηση του θρυλικού Έλληνα Ολυμπιονίκη. Δύο μόλις μήνες πριν από τον θάνατό του, το 1940, αφηγείται στον γνωστό τότε δημοσιογράφο Νίκο Καπιτσόγλου πώς έφτασε στη μεγάλη νίκη του λεπτό προς λεπτό. Εισαγωγή και επιμέλεια: Δημοσθένης Κούκουνας.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;">[ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ] <a href="https://www.youtube.com/watch?v=jultyNsw22A">https://www.youtube.com/watch?v=jultyNsw22A</a></span></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-l6Xr2gogAlE/YEOdQXyVLLI/AAAAAAAAEXo/xedn3naXQSk9ajZkTRWByyhwZ_-LXJE2QCLcBGAsYHQ/s595/stergiadis782_72.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="595" data-original-width="397" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-l6Xr2gogAlE/YEOdQXyVLLI/AAAAAAAAEXo/xedn3naXQSk9ajZkTRWByyhwZ_-LXJE2QCLcBGAsYHQ/w268-h400/stergiadis782_72.jpg" width="268" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b><i>Δημοσθένη Κούκουνα: ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΣΤΕΡΓΙΑΔΗΣ - Ο δικτάτορας της Σμύρνης σιωπών και απολογούμενος.</i></b></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ο γνωστός ιστορικός συγγραφέας φέρνει στο φως νέα αποκαλυπτικά ντοκουμέντα για τον πραγματικό ρόλο του πιο αινιγματικού προσώπου στη νεώτερη ιστορία μας, την προσωπικότητα και τη δράση του, καθώς και για τα τελευταία χρόνια του. Μια υπεύθυνη ιστορική έρευνα που ανατρέπει πολλά απ' όσα ξέραμε μέχρι σήμερα...</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;">[ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ]</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><i><span style="font-size: x-large;">Εκδόσεις Historia</span></i></div><br /><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-19880007091602565912021-02-18T19:31:00.004+02:002023-01-11T19:33:28.231+02:00Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 1821<div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div><span style="font-size: x-large;"><i>ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ</i></span></div><div><br /></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Παναγιώτη Πιπινέλη:</b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both;"><img border="0" src="https://1.bp.blogspot.com/-NYp7TdkStKM/YC6kDYhtf-I/AAAAAAAAEWk/SlFzbPPpGxUInq6oxT11T3-HVewB-5wqQCLcBGAsYHQ/w426-h640/pipinelis1821_cover_72.jpg" /><a href="https://historiabooks.gr/shop/ekdoseis-historia/panagioti-pipineli-politiki-istoria-tis-ellinikis-epanastaseos-1821/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="850" data-original-width="567" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-NYp7TdkStKM/YC6kDYhtf-I/AAAAAAAAEWk/SlFzbPPpGxUInq6oxT11T3-HVewB-5wqQCLcBGAsYHQ/w426-h640/pipinelis1821_cover_72.jpg" width="426" /></a></div></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><i>Εκδόσεις Historia, Αθήνα 2021</i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><i>Σελίδες 368, σχήμα 14Χ21, τιμή 24 ευρώ, ISBN 978-618-5227-19-7</i></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ο συγγραφέας του έργου αυτού, ο Παναγιώτης Πιπινέλης, άλλοτε γνωστός διπλωμάτης και πολιτικός (διάδοχος του Κ. Καραμανλή στην πρωθυπουργία το 1963), επιχειρεί στην έρευνά του αυτή να αναζητήσει το κοινωνικό και κυρίως το πολιτικό υπόβαθρο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, πραγματοποιώντας μια ενδιαφέρουσα τομή στην προϊστορία και τις συνθήκες που την διαμόρφωσαν.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Ασχολείται με την αγροτική και τη φεουδαρχική ολιγαρχία που προϋπήρξαν, το αγροτικό προλεταριάτο, τη στάση των προεστών και του κλήρου, τα πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα που κυριαρχούσαν, το ευρύτερο τοπικιστικό πνεύμα, τη συγκρότηση αστικής τάξης, τις εμφύλιες συγκρούσεις κ.ά. για να καταλήξει στα επίμαχα γεγονότα. Πώς τελικά προέκυψε ο εθνικός ξεσηκωμός και τα πρώτα πολιτικά μοντέλα κατά την Επανάσταση με τελευταίο στάδιο την εξουσία του Καποδίστρια και την πτώση του καθεστώτος του...</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><p class="MsoNormal" style="line-height: 125%; text-align: justify;"><span style="line-height: 125%;"><span style="font-size: medium;">Το βιβλίο αυτό του Παναγιώτη Πιπινέλη
είναι ίσως το λιγότερο γνωστό από τα ιστορικά έργα του, καθώς μάλιστα είναι και
το πρώτο μετά τη διδακτορική διατριβή του. Τυπώθηκε στο Παρίσι κατά την περίοδο
1927-28, ενώ ο ίδιος υπηρετούσε τότε ως β΄ γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας
στο Παρίσι.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 125%; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="line-height: 125%;"><span style="font-size: medium;">Ως προσωπικότητα ο
Πιπινέλης, αν και πάντοτε ήταν πολύ δραστήριος και από νωρίς απέκτησε μια
διακριτή θέση στη διπλωματική υπηρεσία, η φήμη του έχει αδικηθεί λόγω της
συμμετοχής του στη δικτατορική κυβέρνηση Παπαδόπουλου. Δεν ενδιαφέρει στο παρόν
σημείωμα να κριθεί η πολιτική παρουσία του είτε σ’ αυτή την τελευταία φάση, είτε
στις προηγούμενες. Γεγονός είναι ότι από ηλικίας 23 ετών ανήλθε όλες τις βαθμίδες
της διπλωματικής υπηρεσίας, ανεξάρτητα από τις διάφορες πολιτικές εξελίξεις που
μεσολάβησαν, καταλαμβάνοντας τελικά την εποχή του Εμφυλίου θέση μονίμου υφυπουργού
Εξωτερικών και έπειτα υπουργού στην κυβέρνηση Τζων Θεοτόκη (1950). Μερικά χρόνια
αργότερα παραιτήθηκε και ασχολήθηκε με την πολιτική. Τον Ιούνιο 1963 διαδέχθηκε
στην πρωθυπουργία τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και ως υπουργός Συντονισμού
συμμετείχε στην κυβέρνηση Π. Κανελλόπουλου που ανετράπη στις 21 Απριλίου 1967.
Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, όταν αναζωπυρώθηκε επικίνδυνα το Κυπριακό,
δέχθηκε να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, που το διατήρησε μέχρι τον θάνατό
του.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 125%; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="line-height: 125%;"><span style="font-size: medium;">Από τα νεανικά του χρόνια
υπήρξε ιδεολογικά φανατικός οπαδός της μοναρχίας και έχει γράψει σχετικά βιβλία,
ιδίως το <i>Η Μοναρχία εν Ελλάδι</i> (1932), που υπήρξε προέκταση της διδακτορικής
διατριβής του. Ακόμη και το παρόν, που θεματικά εστιάζεται στην Επανάσταση του
1821, έχει πολλές γενικότερες αναφορές στο ζήτημα.<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 125%; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="line-height: 125%;"><span style="font-size: medium;">Η <i>Πολιτική Ιστορία της
Ελληνικής Επαναστάσεως</i> είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο, καθώς επισημαίνει άγνωστες
πτυχές της, ενώ είναι ιδιαίτερης σημασίας ο κοινωνικός προβληματισμός του
συγγραφέα στην προσπάθειά του να αναζητήσει τα βαθύτερα αίτια της Εξέγερσης του
1821.<o:p></o:p></span></span></p><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-10010729079159099002021-01-29T18:12:00.000+02:002021-01-29T18:12:31.382+02:0029 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1941<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ...</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-9KhlOsYQTVc/YBQzo7e4XdI/AAAAAAAAEV4/Q8N88-6xx1gEUCzwcH5L893cSKA36g4mQCLcBGAsYHQ/s1778/300116-metaxas-04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1097" data-original-width="1778" height="394" src="https://1.bp.blogspot.com/-9KhlOsYQTVc/YBQzo7e4XdI/AAAAAAAAEV4/Q8N88-6xx1gEUCzwcH5L893cSKA36g4mQCLcBGAsYHQ/w640-h394/300116-metaxas-04.jpg" width="640" /></a></div><br /><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"> </p><p style="text-align: right;"><i>Του Δημοσθένη Κούκουνα</i></p><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 11pt;">Μια
μεγάλη ιστορική ανατροπή έχει καταγραφεί στις 29 Ιανουαρίου 1941. Είναι τρεις
μήνες μετά από την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου και ταυτόχρονα τρεις μήνες
πριν από την έναρξη της Κατοχής. Πρόκειται για την ημέρα που πέθανε ο πρωθυπουργός
Ιωάννης Μεταξάς.</span></div><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Οπωσδήποτε
πρόκειται για μια κομβική ημερομηνία, όχι απλώς επειδή αφορά τον θάνατο ενός ηγέτη,
ο οποίος μάλιστα διαδραμάτιζε εκείνη την εποχή τόσο σημαντικό ρόλο. Έχει λεχθεί,
επανειλημμένα μάλιστα, ότι ο θάνατος βρήκε τον Μεταξά στην τελειότερη δυνατή
στιγμή για την υστεροφημία του. Ήταν η εποχή που ο πόλεμος στα βορειοηπειρωτικά
βουνά βρισκόταν στο απόγειό του και ο Μεταξάς, τόσο στην Ελλάδα όσο και
διεθνώς, είχε αποκτήσει μια απαράμιλλη αίγλη. Διότι δεν είναι μόνο αυτό καθεαυτό
το «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940, που τον ανύψωσε προσωπικά, αλλά και η
επιτυχής διεξαγωγή του πολεμικού αγώνα στη συνέχεια. Άλλωστε μαζί με το «Όχι»
θα μπορούσε κανείς να εκτιμήσει υπό θετικότερο πρίσμα τα προηγούμενα χρόνια της
κυβέρνησης Μεταξά, στη διάρκεια της οποίας συντελέσθηκε μια σταθερή
προετοιμασία εν όψει του πολέμου. Μπροστά στο ενδεχόμενο ενός επερχόμενου πολέμου,
μοιραία μεταβάλλεται και η εικόνα ενός καθεστώτος που αντιτίθεται στις δημοκρατικές
διαδικασίες. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Αλλά
δεν είναι εδώ η ώρα για να κριθεί ο Ιωάννης Μεταξάς ως δικτάτορας σε σχέση με τις
αντιδημοκρατικές πεποιθήσεις του. Στην πενταετή διακυβέρνησή του, επέδειξε
στοιχεία που θα πρέπει να εκτιμηθούν όσο γίνεται πιο ανεπηρέαστα. Ενώ ήταν
αναγνωρισμένη έκπαλαι η στρατιωτική ιδιοφυία του, στη διάρκεια αυτών των πέντε
ετών επέδειξε πολιτικά και διοικητικά προσόντα. Ωστόσο, εκείνο που δεν έχει
πλήρως ερευνηθεί ως προς την προσωπικότητά του είναι οι ικανότητές του και στον
διπλωματικό τομέα, που τον χειριζόταν αποκλειστικά ο ίδιος με ομολογουμένως
θαυμαστή επάρκεια λες και ήταν έμπειρος διπλωμάτης.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Διατηρώντας
σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας και το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών,
κατηύθυνε τη διπλωματική υπηρεσία μέχρι λεπτομερείας, καθώς μάλιστα είχε μεταφέρει
το όλο πρωθυπουργικό γραφείο στην έδρα του υπουργείου. Κάπως έτσι προσανατόλισε
την όλη εξωτερική πολιτική και τελικώς επέτυχε τον συγκερασμό ενός ολοκληρωτικού
καθεστώτος στο πλευρό των δυτικών δημοκρατιών. Γεγονός αντιφατικό εκ πρώτης
όψεως, τελικώς όμως προσαρμοσμένο σε μια πραγματικότητα που ο ίδιος είχε προδιαγράψει.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Μέχρι
τις 28 Οκτωβρίου 1940, το καθεστώς Μεταξά ασκούσε κατ’ επίφαση ουδέτερη εξωτερική
πολιτική, αλλά αμέσως μετά – δεν είχε και άλλη επιλογή – βρέθηκε ανοικτότερα
στο συμμαχικό στρατόπεδο. Παρ’ όλα αυτά, ο Μεταξάς έκρινε ότι η Ελλάδα όφειλε
να δώσει μέχρι τέλους τη μάχη της με τη φασιστική Ιταλία, παράλληλα όμως να
αποφύγει την αντιπαράθεσή της με το άλλο σκέλος του Άξονα, τη χιτλερική
Γερμανία. Και στο πλαίσιο αυτό, επεδίωκε να αποφύγει να προκαλέσει την τελευταία.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Τον
Ιανουάριο 1941, όμως, αντίθετη πολιτική ήθελε να εφαρμόσει η Αγγλία σε ό,τι
αφορά τα Βαλκάνια και δη την Ελλάδα. Ήθελε να εμπλέξει τη Γερμανία σ’ ένα νέο
μέτωπο στη Ν.Α. Ευρώπη και το ελληνικό ήταν ιδανικό γι’ αυτό, η μόνη ανοιχτή
εστία φωτιάς στην ηπειρωτική Ευρώπη. Με το σκεπτικό αυτό επεδίωξε να προβοκάρει
τη γερμανική ανάμιξη στην περιοχή, πιέζοντας την ελληνική ηγεσία να δεχθεί την
εγκατάσταση βρετανικής αεροπορικής δύναμης στη Θεσσαλονίκη. Ήδη η Γερμανία είχε
εκφράσει την απειλή ότι κάτι τέτοιο θα ήταν «αιτία πολέμου» με όλα τα συνεπακόλουθα.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Σ’
αυτή τη βρετανική πίεση αντιδρούσε τόσο ο πρωθυπουργός Μεταξάς, όσο και ο
αρχιστράτηγος Παπάγος. Και είναι γεγονός ότι ο πρώτος πέρασε από διάφορες
διακυμάνσεις αποδοχής ή μη του βρετανικού αιτήματος, συνθλιβόμενος υπό το βάρος
του εθνικού συμφέροντος. Ο αναγνώστης του ημερολογίου του, που κυκλοφόρησε
μεταπολεμικά, μπορεί να τις κατανοήσει σαφέστατα. Ώσπου κατέληξε στην απόλυτη
άρνηση, την οποία διατύπωσε με μία ξεκάθαρη ρηματική διακοίνωση που έστειλε στην
αγγλική πρεσβεία.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Σε
ό,τι αφορά την υγεία του Ιω. Μεταξά τα γεγονότα χρονικά θα έχουν πλέον μια
ραγδαία και καταλυτική εξέλιξη, αμέσως μετά τη διακοίνωση εκείνη, που επιδόθηκε
στις 18 Ιανουαρίου 1941, ημέρα Σάββατο.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Χωρίς
την παραμικρή διάθεση συνωμοσιολογίας, η άρνηση αυτή έναντι των Άγγλων ταυτίζεται
με μια αποφασιστική μεταβολή των συνθηκών στη δεδομένη στιγμή και κάπως έτσι
προκύπτει το «κίνητρο» στην περίπτωση που θα ήταν βάσιμες όσες κατά καιρούς
φήμες έχουν κυκλοφορήσει περί δολοφονίας και όχι φυσικού θανάτου του Μεταξά. Ασφαλώς
δεν θα χρειαζόταν ποτέ κανείς να συζητεί τη βασιμότητα τέτοιων ενδεχομένων, άπαξ
και δεν έχουν παρουσιασθεί στοιχεία επαρκή που να δικαιολογούν την εκδοχή μιας
τέτοιας εγκληματικής ενέργειας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Τα
γεγονότα έχουν την ακόλουθη σειρά: Την ίδια ημέρα που επιδόθηκε η διακοίνωση
επρόκειτο στις 3 μ.μ. να συνεδριάσει το υπουργικό συμβούλιο. Προσήλθαν οι
υπουργοί στο γραφείο του Μεταξά, όπου θα γινόταν η συνεδρίαση, αλλά τελικώς δεν
έγινε ποτέ λόγω αδιαθεσίας του ίδιου, ο οποίος πήγε στο σπίτι του στην Κηφισιά.
Η αρχική γνωμάτευση ήταν ότι επρόκειτο για πυώδη ερεθισμό των αμυγδαλών, ενώ ο ίδιος
πίστευε ότι είχε κρυολογήσει. Τη Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου, εμφανίσθηκε και πυρετός,
ενώ στη συνέχεια υπήρξε ραγδαία επιδείνωση της υγείας του.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Εν
τω μεταξύ, για να μην προκληθεί ανησυχία στην κοινή γνώμη, η ασθένεια κρατήθηκε
μυστική και το σπίτι της Κηφισιάς μεταμορφώθηκε σ’ ένα μικρό νοσοκομείο με
συνεχή παρουσία ιατρών και νοσοκόμων. Το απόγευμα της Τρίτης 28 Ιανουαρίου
εμφανίσθηκε εκεί ο Άγγλος υποπτέραρχος Ντ’ Αλμπιάκ, επικεφαλής των βρετανικών
αεροπορικών δυνάμεων στην Ελλάδα, ο οποίος συνοδευόταν από έναν Άγγλο ιατρό,
αρχίατρο του βρετανικού ναυτικού που μόλις είχε φθάσει αεροπορικώς από την
Κρήτη.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Εισήλθαν
στο δωμάτιο όπου νοσηλευόταν ο Μεταξάς και ζήτησαν να το αδειάσουν οι Έλληνες
γιατροί και νοσοκόμοι που βρίσκονταν εκεί. Τότε ο Άγγλος αρχίατρος, παρουσία
του Ντ’ Αλμπιάκ, έκανε ιδιοχείρως μια ένεση στον Έλληνα πρωθυπουργό, ταυτόχρονα
δε χρησιμοποίησε μια «ειδική συσκευή νέου τύπου» που είναι απροσδιόριστο σε τι
αποσκοπούσε. Γεγονός είναι ότι μετά από την ενέργεια αυτή, ο Μεταξάς περιέπεσε
σε κώμα, από το οποίο στην πραγματικότητα δεν συνήλθε ποτέ.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Σημειωτέον
ότι την ημέρα εκείνη είχε απογειωθεί από το Τατόι ελληνικό στρατιωτικό
αεροπλάνο, που οδηγούσε ο ίδιος ο σμηναγός Χαράλαμπος Ποταμιάνος, με προορισμό
το Βελιγράδι. Σκοπός του ήταν να παραλάβει από εκεί ένα διαπρεπή Βιεννέζο
γιατρό, ο οποίος είχε κληθεί με πρωτοβουλία της οικογένειας Μεταξά. Παρά το
γεγονός ότι επρόκειτο για την υγεία του πρωθυπουργού, περιέργως δεν δινόταν άδεια
πτήσης από το </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">FIR</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;"> που το
ήλεγχαν οι Άγγλοι. Χρειάστηκε η οικογένεια να απευθυνθεί στον ίδιο τον Διάδοχο
Παύλο, ο οποίος αμέσως προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει προς λήψη της άδειας, ενώ
μάλιστα έσπευσε να αναθέσει την αποστολή στον Ποταμιάνο, μέχρι τότε υπασπιστή
του.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Πράγματι
λοιπόν το στρατιωτικό αεροπλάνο έφυγε από το Τατόι και πήγε κατευθείαν στο
Βελιγράδι, όπου έφθασε γύρω στα μεσάνυχτα της Τρίτης. Αλλά ο Χαράλαμπος
Ποταμιάνος, έπειτα από μια τόσο κοπιαστική και επικίνδυνη πτήση, διαπίστωσε ότι
ήταν μάταιος ο κόπος. Στο αεροδρόμιο τον περίμεναν εκπρόσωποι της πρεσβείας για
να τον ενημερώσουν ότι καλό θα ήταν να επιστρέψει στην Αθήνα, διότι η αποστολή
του ακυρωνόταν. «Ο πρόεδρος δεν είναι καθόλου καλά πια και περιττεύει η άφιξη
του διάσημου Βιεννέζου γιατρού», αν και ο Μεταξάς άφησε την τελευταία του πνοή
το πρωί της άλλης ημέρας. Ο Ποταμιάνος επέμενε να φέρει εις πέρας την αποστολή
του, αλλά τίποτε δεν άλλαξε και προ της επιμονής των υπαλλήλων της πρεσβείας
πήρε τον δρόμο της επιστροφής χωρίς τον γιατρό.</span></div><o:p><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Όσο
για τον Γερμανό καθηγητή, που ήδη βρισκόταν στο Βελιγράδι, δεν είχε καμιά άλλη
επιλογή παρά να επιστρέψει άπρακτος στη Βιέννη. Αυτό και έκανε, φυσικά με την
απορία για ποιο λόγο ματαιώθηκε η επίσκεψή του στην Αθήνα όπως είχε
προγραμματισθεί. Πράγματι, γιατί άραγε; Ποιος είχε να ενοχληθεί από την εξέταση
του Μεταξά, έστω και ετοιμοθάνατου, από ένα τόσο διάσημο γιατρό; Και γιατί
άραγε;</span></div></o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Γεγονός
είναι ότι στις 6.20 το πρωί της Τετάρτης 29 Ιανουαρίου 1941 ο πρωθυπουργός
Ιωάννης Μεταξάς εξέπνευσε. Βρισκόταν σε κώμα από την προηγούμενη ημέρα και
αναφέρεται ότι σε τέτοια κατάσταση προσήλθε και τον μετέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος.
Αναφέρεται ότι λίγο πριν πεθάνει, ανέλαβε προς στιγμήν όταν πλησίασε στο
προσκέφαλό του η μητέρα του Μανιαδάκη, που κρατούσε μια θαυματουργή εικόνα, ενώ
δίπλα της βρισκόταν ο παντοδύναμος υπουργός Ασφαλείας του καθεστώτος. Τα
τελευταία λόγια του Μεταξά, λίγο πριν πεθάνει, προς τον στενό συνεργάτη του
ήταν:</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">«Ώστε
δεν υπάρχει πλέον καμμία ελπίς; Καταλαβαίνεις, Κώστα, δεν με μέλλει για μένα.
Αλλά, εγώ έχω την ελπίδα μου στους Έλληνας!»</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Και
σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, που είδε το φως στις εφημερίδες της επομένης
ημέρας, αμέσως μετά παρέδωσε το πνεύμα. Ωστόσο, από το προηγούμενο απόγευμα,
που ο Μεταξάς βρισκόταν σε κώμα, είχαν γίνει κάποιες άλλες διεργασίες. Σύμφωνα
με την «Εστία» της επομένης: «Δεδομένου ότι, από της εσπέρας της χθες, είχεν
εκλείψει πάσα ελπίς, συνεκλήθη εκτάκτως την 7.15΄ εσπερινήν το Υπουργικόν
Συμβούλιον, υπό την προεδρίαν της Α.Μ. του Βασιλέως, ο οποίος, ανακοινών εν
βαθυτάτη συγκινήσει τα της επικινδύνου καταστάσεως της υγείας του Πρωθυπουργού,
εζήτησεν από τους υπουργούς αφοσίωσιν εις το καθήκον και απαρασάλευτον
προσήλωσιν προς τον διεξαγόμενον ιερόν αγώνα».</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Ασφαλώς
θα αναρωτηθεί κανείς σε τι θα ωφελούσε πράγματι η άφιξη στην Αθήνα του Γερμανού
καθηγητή για να εξετάσει τον Μεταξά, αφού ήδη βρισκόταν σε κώμα ή πόσο βέβαιο
ήταν ότι θα τον έβρισκε νεκρό; Αλλά και σ’ αυτή ακόμα την περίπτωση, τι θα
ζητούσε ένας διαπρεπής καθηγητής πέρα από μια τοξικολογική εξέταση για να
εκφέρει μια γνωμάτευση;</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Το
γεγονός είναι ότι ούτε κανείς άλλος από τους θεράποντες ιατρούς σκέφθηκε να
ζητήσει μια τέτοια εξέταση, ενώ το ακόμη σημαντικότερο είναι ότι γενικότερα δεν
θεωρήθηκε αναγκαίο να υπάρξει μια στοιχειώδης νεκροψία για τον θάνατο ενός εν
ενεργεία πρωθυπουργού…</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Αλλά,
πέραν όλων αυτών των πραγματικών περιστατικών, υπάρχει και μια πολιτικοστρατιωτική
εξέλιξη πέραν πάσης αμφιβολίας, που ακολούθησε τον θάνατο του Ιωάννη Μεταξά. Όπως
ελέχθη προηγουμένως, η τελευταία δραστηριότητά του πριν καταπέσει ήταν η
ρηματική διακοίνωση, με την οποία είχε αρνηθεί την άφιξη βρετανικών αεροπορικών
δυνάμεων στη Θεσσαλονίκη, όπως ήθελαν οι Άγγλοι. Το αγγλικό αυτό αίτημα, αμέσως
μετά τον θάνατό του, έγινε δεκτό από τη νέα πολιτική ηγεσία. Και φυσικά, όπως ήταν
αναμενόμενο, ακολούθησε η γερμανική αντίδραση: η προετοιμασία της γερμανικής
εισβολής στην Ελλάδα και η επακόλουθη κατοχική περίοδος…</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">ΔΥΟ
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Το
ιατρικό ανακοινωθέν, που αναγγέλλει τον θάνατο του Έλληνα πρωθυπουργού:</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">«Ο
Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν
Σάββατον, βαρείαν φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα
παρααμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του, ως και την μετ’ εγχειρητικήν
κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία διάφορα τοξιναιμικά φαινόμενα και
επιπλοκάς ως γαστρορραγίαν και ουραιμίαν και απέθανε σήμερον, ώραν 6.20 π.μ.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Οι
θεράποντες ιατροί: Μ. Γερουλάνος, Β. Μπένσης, Ν. Γεωργόπουλος, Μ. Μακκάς, Ε. Φωκάς,
Δ. Δημητριάδης, Ι. Χρυσικός, Γ. Καραγιαννόπουλος, Δ. Κομνηνός, Ν. Λοράνδος, Γ.
Οικονομίδης, Ν. Γεωργόπουλος».</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Το
δεύτερο ντοκουμέντο που δόθηκε στη δημοσιότητα δέκα ημέρες μετά τον θάνατο του
Μεταξά, στις 8 Φεβρουαρίου 1941:</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">ΕΚΘΕΣΙΣ
ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΟΝΤΩΝ ΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ Ι. ΜΕΤΑΞΑ ΕΠΙ ΤΗΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ</span><span style="font-size: 11pt;"> </span><span style="font-size: 11pt;">ΝΟΣΟΥ ΤΟΥ</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">«Ως
γνωστόν ο Ιωάννης Μεταξάς άγων ηλικίαν άνω των 65 ετών από της εποχής της
αναλήψεως της αρχής υπεβάλλετο εις υπέρμετρον κόπωσιν σωματικήν και διανοητικήν
άνευ ουδεμιάς αναπαύσεως ή διακοπής, ελάχιστα κοιμώμενος και λαμβάνων τα
γεύματα αυτού τελείως ακανονίστως. Παρ’ όλα ταύτα η κατάστασις της υγείας αυτού
διετηρήθη αρίστη μέχρι του παρελθόντος Μαρτίου οπότε και δη μετά περίοδον
εξαιρετικής κοπώσεως και συγκινήσεως παρουσίασε μέλαιναν ελαφράν δι’ ην και
παρέμεινε κλινήρης επί τινας ημέρας. Της μελαίνης αυτής είχον προηγηθή άλγη
τινά εδραζόμενα κατά την χώραν του τυφλού και του ανιόντος κόλου κυρίως,
αποδιδόμενα εις την προ ετών γενομένην εγχείρησιν πυώδους σκωληκοειδίτιδος μετά
μεγάλου αποστήματος οπισθοτυφλικού, ένεκεν της οποίας είχον παραμείνει
εκτεταμέναι συμφύσεις και έμμονος δυσκοιλιότης.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Μετά
την αιμορραγίαν ταύτην τα ως άνω άλγη παρήλθον τελείως μέχρι προ τινος. Εν
τούτοις επειδή η ως άνω αιμορραγία παρέσχεν υπονοίας υπάρξεως έλκους γαστρικού
ή δωδεκαδακτυλικού, τω εγένοντο επίμονοι συστάσεις όπως υποβληθή εις
ακτινολογικόν έλεγχον, ον όμως εκάστοτε ηρνείτο σταθερώς. Παρά ταύτα έκτοτε
είχεν υποβληθή εις την ενδεδειγμένην θεραπείαν. Εσχάτως εγένετο κοπρολογική
εξέτασις, ήτις και απεκάλυψε την παρουσίαν αφθόνων λαμβλιών και κατά των οποίων
επίσης εφηρμόσθη φαρμακευτική θεραπεία.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Πλην
των ανωτέρω ουδέν άλλο σύμπτωμα ή νόσον παρουσίαζεν. Η αρτηριακή πίεσις, η
λειτουργία της καρδίας, των νεφρών και του ήπατος ήσαν φυσιολογικά.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">ΠΑΡΟΥΣΑ
ΝΟΣΟΣ</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
18ην Ιανουαρίου ημέραν Σάββατον, ησθάνθη πόνον κατά τον φάρυγγα, δεξιά,
ειργάσθη εν τούτοις κατελθών εις Αθήνας καθ’ όλην την πρωίαν μέχρι της δευτέρας
απογευματινής ώρας. Προσεκλήθη ο ωτορρινολαρυγγολόγος ιατρός κ. Ν.
Γεωργόπουλος, όστις διεπίστωσε φλεγμονώδη εξοίδησιν της οπισθίας δεξιάς
αμυγδαλικής καμάρας παρά την βάσιν της σταφυλής. Τα αυτά δε ανευρέθησαν κάπως
εκδηλώτερα και με επέκτασιν προς την σταφυλήν, ήτις ήτο λίαν εξωδοικυία κατά
την εσπερινήν εξέτασιν, οπότε εφηρμόσθη η δέουσα θεραπεία και χορήγησις
σουλφαμιδών. Την επομένην, Κυριακήν, κατά την πρωινήν εξέτασιν παρετηρήθη
επέκτασις της φλεγμονής προς την σύστοιχον δεξιάν αμυγδαλικήν χώραν, ως και
πυρετός, 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,8. Τα αυτά δε φαινόμενα με μεγαλειτέραν έντασιν την
εσπέραν της ιδίας ημέρας εμφανισθέντος και ρίγους, με μικράν σχετικώς ύψωσιν
της θερμοκρασίας μετά το ρίγος (38</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">).</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
πρωίαν της Δευτέρας 20ής τρέχοντος η φλεγμονή ευρέθη εντονωτέρα και με
επέκτασιν προς την σκληράν υπερώαν, η δε θερμοκρασία παρέμεινε κυμαινομένη
μεταξύ 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,5 και 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,9. Την εσπέραν εγένετο συμβούλιον
κληθέντος και του Καθηγητού κ. Θ. Δημητριάδου, όστις διεπίστωσε τα ανωτέρω.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
νύκτα της Δευτέρας προς την Τρίτην κατά το μεσονύκτιον ενεφανίσθη εκ νέου
έντονον ρίγος διαρκείας τετάρτου περίπου και η θερμοκρασία ανήλθε και πάλιν
μέχρι 38</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">. Το αυτό ρίγος επανελήφθη την 6ην πρωινήν της Τρίτης,
τρίτην δε φοράν εντονώτατον την 11 π.μ. Εγένετο εκ νέου συμβούλιον και ανευρέθη
ότι εις τ’ ανωτέρω τοπικά φαινόμενα προσετέθη εντονώτερον οίδημα διάχυτον του
βλεννογόνου του φάρυγγος και της υπερώας, μετά ξηρότητος και αρχομένης
προπετείας της υπεραμυγδαλικής χώρας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Η
εξέτασις του αίματος απέδειξεν υπερλευκοκυττάρωσιν (11.700) μετά
πολυμορφοπυρηνώσεως (85%).</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Συνεστήθη
το έγκαιρον της επεμβάσεως, ήτις και εγένετο αμέσως παρισταμένων των ανωτέρω ως
και των Καθηγητών κ.κ. Μ. Γερουλάνου και Μελ. Γεωργοπούλου. Η τομή εγένετο κατά
την τυπικήν θέσιν της άνω αμυγδαλικής χώρας υπό του ωτορρινολαρυγγολόγου κ. Ν.
Γεωργοπούλου και ανεζητήθη εις ικανόν βάθος η πυώδης εστία, ήτις και ανευρέθη
αναβλύσαντος αφθόνου κακόσμου πύου.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Ευθύς
μετά την διάνοιξιν ο ασθενής ανεκουφίσθη, η δυσκαταποσία ηλαττώθη και η
θερμοκρασία κατήλθεν εις 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,5.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Κατά
την απογευματινήν εξέτασιν τα τοπικά φαινόμενα είχον βελτιωθή σημαντικώς ως και
η γενική κατάστασις του ασθενούς. Ρίγη έκτοτε ουδόλως ενεφανίσθησαν. Ο ασθενής
διήλθε την νύκτα ήσυχος και την επομένην Τετάρτην ως και την Πέμπτην και
Παρασκευήν πρωίαν η κατάστασις εσυνεχίσθη βραδέως βελτιουμένη, το απόστημα
παρωχετεύετο καλώς και η θερμοκρασία εκυμαίνετο μεταξύ 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,2 και 37</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,5.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Εν
τούτοις η γενική κατάστασις δεν παρουσιάζετο τελείως ικανοποιητική. Ο ασθενής
παρεπονείτο διά γενικήν κακουχίαν, ελαφράν αϋπνίαν, νυκτερινούς εφιάλτας και
έντονον δυσκοιλιότητα δι’ ην και τω εχορηγήθη ελαφρόν υπακτικόν (θειικόν
νάτριον και θειική μαγνησία ανά 8 γραμ.) όπερ συχνάκις ελάμβανε. Εδίδοντο
επίσης τονωτικά αντισηπτικά γενικά και εγένοντο συστηματικαί πλύσεις
αντισηπτικαί του τραύματος ως και διά αντιγαγγραινώδους ορού.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Παρ’
όλα όμως τα ανωτέρω ενοχλήματα, την πρωίαν της Παρασκευής ηθέλησε να εγερθή της
κλίνης και παρέμεινε παρά το παράθυρον πέραν της μιας ώρας. Γενομένων εξετάσεων
την ημέραν εκείνην, ευρέθησαν τα κάτωθι:</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Λευκά
αιμοσφαίρια 24.200.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Πολυμορφοπύρινα
73%.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Ουρία
αίματος 0,69 0)00.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Σάκχαρον
αίματος 1,64 0)00.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Λόγω
της μικράς αυτής αυξήσεως του σακχάρου εν τω αίματι απεφασίσθη η χορήγησις
μικράς ποσότητος Ινσουλίνης.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Η
γενομένη αιματοκαλλιέργεια απέβη αρνητική. Την εσπέραν η θερμοκρασία ανήλθεν
αποτόμως εις 38</span><sup>ο</sup><span style="font-size: 11pt;">,5. Την νύκτα ο ασθενής αφυπνίσθη υπό νέου άλγους
κατά τον φάρυγγα, δυσκαταποσίας και δυσχερείας κατά την αναπνοήν. Γενομένης
αμέσως εξετάσεως διεπιστώθη ύπαρξις αφθόνων πηγμάτων αίματος εντός του στόματος
και της φαρυγγικής κοιλότητος, άτινα εδικαιολόγουν τα ανωτέρω ενοχλήματα. Τα
πήγματα ταύτα ωφείλοντο εις μικράν αιμορραγίαν δημιουργηθείσαν εντός της
κοιλότητος του τραύματος, ως συνήθως συμβαίνει κατά την απόπτωσιν των
νεκρωμάτων.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Μετά
την αφαίρεσίν των επήλθεν άμεσος ανακούφισις.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
πρωίαν του Σαββάτου η αποστηματική κοιλότης παρωχετεύετο καλώς, έρρεε δε από
του τραύματος πύον μεμιγμένον μεθ’ αίματος. Την μεσημβρίαν του Σαββάτου εγένετο
εκ νέου συμβούλιον παρισταμένου και του Καθηγητού κ. Ι. Χρυσικού. Το τραύμα
ενεφανίζετο άτονον, η γενική εν τούτοις κατάστασις ουδέν παρουσίαζε το
ανησυχητικόν. Το απόγευμα (2 μ.μ.) η θερμοκρασία κατήλθεν εις το φυσιολογικόν
(36,4), η γενική κατάστασις εβελτιώθη και τα τοπικά φαινόμενα υπεχώρησαν.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
5ην απογευματινήν, διαρκούσης ουρήσεως, παρετηρήθη λιποθυμική κατάστασις και
μετά ημίσειαν ώραν, ωχρότης των χειλέων, πτώσις της θερμοκρασία (35,8), αύξησις
του ρυθμού των σφύξεων (110), μετά ημίσειαν δε ώραν άφθονος μέλαινα, εμφανισθέντων
εκ παραλλήλου συμπτωμάτων βαρείας εσωτερικής αιμορραγίας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Αμέσως
εγένετο μετάγγισις 300 γραμμ. προσφάτου αίματος, ήτις και επέφερεν, ως
ανεμένετο, άμεσον βελτίωσιν της καταστάσεως. Εγένετο επίσης φυσιολογικός ορρός
υποδορίως ως και χορήγησις αιματοστατικών και αναληπτικών της κυκλοφορίας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
πρωίαν της Κυριακής η κατάστασις παρουσίασε σχετικήν βελτίωσιν. Η θερμοκρασία
ήτο φυσιολογική 36,2, ο σφυγμός καλός (85), αρτηριακή πίεσις 10½ και ο αριθμός
των ερ. Αιμοσφαιρίων 3.300.000. Τα εκ του φάρυγγος τοπικά φαινόμενα είχον
τελείως υποχωρήσει σχεδόν και μόνον ο αριθμός των λ. αιμοσφαιρίων παρέμενεν
υψηλός (27.000).</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Κατά
το εσπερινόν συμβούλιον διεπιστώθη η βελτίωσις και συνεβουλεύθη η επανάληψις
της μεταγγίσεως προληπτικώς. Προ ταύτης όμως γενομένου προσδιορισμού της εν τω
αίματι ουρίας ευρέθη αύτη αποτόμως ανελθούσα εις 2 γραμμάρια.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Κατά
την νύκτα της Κυριακής προς την Δευτέραν ο ασθενής παρουσίαζεν αϋπνίαν και
ελαφρόν παραλήρημα. Την πρωίαν εν τούτοις της Δευτέρας η κατάστασις ήτο λίαν
ικανοποιητική (απυρεξία, σφυγμός καλός, ούρησις άφθονος άνευ λευκώματος και
κυλίνδρων).</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Το
ποσόν της εν τω αίματι ουρίας έδειξεν ελαφράν υποχώρησιν (1,70 0/00) και ο
αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων ανήλθεν εις 3.600.000.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Τας
απογευματινάς ώρας της Δευτέρας, παρετηρήθη εκ νέου επιδείνωσις της γενικής
καταστάσεως, βραδύτης αντιλήψεως, παραλήρημα, υπνηλία, αριθμός σφύξεων 96-105
και αρτηριακή πίεσις 10 Μκ.-5 Μκ. Ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων υπεχώρησεν
από 3.600 εις 2.500.000, η δε αιμοσφαιρίνη εις 45%. Εγένετο δεκτόν ότι επρόκειτο
προφανώς περί νέας μικράς αιμορραγίας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Εγένετο
εκ νέου συμβούλιον κληθέντων και των κ.κ. Μπένση και Μακκά και συνεζητήθη η
επανάληψις μεταγγίσεως αίματος. Επειδή όμως αφ’ ενός μεν τα γενικά φαινόμενα
εβελτιώθησαν αμέσως και πάλιν προς την εσπέραν, όπερ εκρίθη ως δείγμα μικράς
αιμορραγίας κατασταλείσης και επειδή αφ’ ετέρου παρετηρήθη αύξησις της ουρίας
εν τω αίματι και έντονος μύσις (στένωσις των κορών των οφθαλμών) απεφασίσθη εν
ομοφωνία όλων των θεραπόντων η αναβολή της μεταγγίσεως και η εκτέλεσις αυτής
εις περίπτωσιν καθ’ ην θα ενεφανίζοντο εκ νέου σημεία επαναλήψεως της
αιμορραγίας.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Κατά
την νύκτα της Δευτέρας προς την Τρίτην η θόλωσις της διανοίας επετάθη, το
παραλήρημα εξηκολούθησε με απυρεξίαν, σφυγμόν καλόν και άφθονον διούρησιν.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Την
πρωίαν της Τρίτης η κατάστασις είχε περισσότερον επιδεινωθή. Η μύσις
εσυνεχίζετο, η θόλωσις της διανοίας επετάθη με μικρά διαλείμματα, έστιν ότε δε
παρουσιάζετο και αναπνευστικός ρυθμός (</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Sheyn</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Stokes</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">). Η
θερμοκρασία ανήλθεν εις 37,8 και βραδύτερον εις 38,3, κατ’ αμφότερα δε τα
ημιθωράκια ενεφανίσθησαν υγροί ρόγχοι. Δεδομένου ότι από τριημέρου δεν έσχε
κένωσιν, εκρίθη σκόπιμον να γίνη προσεκτικώς μικρός υποκλεισμός.</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Μολονότι
το ποσόν της ουρίας έβαινε συνεχώς αυξανόμενον εν τω αίματι, η δ’ εν τοις
ούροις απέκκρισις μειουμένη, απεφασίσθη η μετάγγισις μικράς ποσότητος (100
γραμ.) αίματος, ήτις και εγένετο χωρίς όμως να μεταβάλη ποσώς την κατάστασιν.</span></div><o:p><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Προς
την μεσημβρίαν εζητήθη η γνώμη του ιατρού Καθηγητού </span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Eppinger</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;"> της Βιέννης, όστις συνεφώνησε
προς την τηρηθείσαν αγωγήν, συνεβούλευσε δε την επανάληψιν της μεταγγίσεως διά
την επομένην.</span></div></o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Η
κατάστασις όμως επεδεινούτο ραγδαίως. Κατά τας εσπερινάς ώρας ενεφανίσθη
έντονος ρόγχος, κωματώδης κατάστασις και ο σφυγμός ήρχισε γινόμενος συνεχώς
μικρότερος και επιπόλαιος.</span></div><o:p><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Προς
τας εσπερινάς ώρας χάρις εις την ευγενή πρωτοβουλίαν του Άγγλου αρχιάτρου
εσυνεχίσθη η χορήγησις οξυγόνου δι’ ειδικού μηχανήματος, όπερ εκόμισεν ο ιατρός
</span><span lang="EN-US" style="font-size: 11pt; line-height: 130%;">Harveg</span><span style="font-size: 11pt; line-height: 130%;"> και δι’ ού ανεκουφίσθησαν
αι τελευταίαι ώραι του πάσχοντος.</span></div></o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Την
6.20 πρωινήν ώραν της Τετάρτης απεβίωσε.</span></div><o:p><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Διάγνωσις:
Βαρεία φλεγμονή του φάρυγγος μετά τοξιναινιμικών φαινομένων, αφθόνου
αιμορραγίας εκ του πεπτικού σωλήνος και εντόνου αζωθαιμίας.</span></div></o:p></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;">Οι
θεράποντες ιατροί: Καθ. Μ. Γερουλάνος, καθ. Βλ. Μπένσης, καθ. Μ. Γεωργόπουλος,
Ματθ. Μακκάς, καθ. Ευγ. Φωκάς, καθ. Θ. Δημητριάδης, καθ. Ι. Χρυσικός, Γ.
Καραγιαννόπουλος, επ. καθ. Δ. Κομνηνός, επ. καθ. Ν. Λοράνδος, επ. καθ. Κ.
Καβαζαράκης, Ν. Γεωργόπουλος, Γ. Οικονομίδης».</span></div></span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 130%;"><div style="text-align: left;"><span style="font-size: 11pt;"> </span></div></span><div style="text-align: left;"><br /></div></div><p style="text-align: left;">
</p><p style="text-align: left;"><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-42690411857920994972020-12-20T22:35:00.005+02:002023-01-11T19:36:15.551+02:00ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944<p> </p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ:</b></span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><b>Η ΜΝΗΜΗ ΕΝΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ</b></span></p><p style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-sHFCSxywfFg/X9-z8Z2YgFI/AAAAAAAAETg/UPJEr84pNyoXCTpYrCXwPVqXhQCm3oSaQCLcBGAsYHQ/s992/papadaki_poster106_2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="992" data-original-width="765" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-sHFCSxywfFg/X9-z8Z2YgFI/AAAAAAAAETg/UPJEr84pNyoXCTpYrCXwPVqXhQCm3oSaQCLcBGAsYHQ/w494-h640/papadaki_poster106_2.jpg" width="494" /></a></p><p style="text-align: right;"><i><span style="font-size: medium;">Του Δημοσθένη Κούκουνα*</span></i></p><p></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; text-align: left;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Η μνήμη της Ελένης Παπαδάκη κατά καιρούς αναμοχλεύεται, άλλοτε με
καλή προαίρεση και άλλοτε με σκοπιμότητα. Το γεγονός ότι επρόκειτο για ένα
ανούσιο και ανόσιο έγκλημα δεν ανατρέπεται φυσικά, ούτε με οποιαδήποτε
μεθόδευση μπορεί να διαψευσθεί η κοινή λογική.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Η δολοφονία είχε βεβαίως διαπραχθεί
από άτομα που ανήκαν στην αριστερή παράταξη κατά τα Δεκεμβριανά του 1944, οπότε
εκδηλώθηκε η πρώτη ανοιχτή στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στην εαμική αντίσταση
και τον ελληνικό αστικό κόσμο, συσπειρωμένο πλέον και υπό την προστασία της
Βρετανίας. Κατά τη διάρκεια των γεγονότων του Δεκεμβρίου 1944, τα τραύματα και
τα μίση που είχαν σωρευτεί κατά την κατοχική περίοδο ξέσπασαν σε ένα κύμα βίας
εναντίον ενόχων και αθώων. Αυτό το κύμα βίας δεν αποτέλεσε ελληνική πρωτοτυπία,
αλλά εκδηλώθηκε με καθυστέρηση στην ελληνική πρωτεύουσα, που σε αντίθεση με
άλλες ευρωπαϊκές είχε βιώσει μια αναίμακτη απελευθέρωση μερικές εβδομάδες
νωρίτερα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Αρκετά νωρίς, η ηγεσία αυτής της
παράταξης θέλησε να αποστασιοποιηθεί από τη συγκεκριμένη δολοφονία και είναι
χαρακτηριστική η αποστροφή του Νίκου Ζαχαριάδη στην εισήγησή του στη 12η
Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ: «…Το κόμμα μας έχει το θάρρος να διακηρύξει ότι
τέτοιες περιπτώσεις, όπως του Κορώνη, είτε της ηθοποιού Παπαδάκη, δεν μπορούν
να βρουν δικαίωση και πρέπει να καταδικαστούν ανοιχτά».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ένας τότε οπαδός του, που παράλληλα
ήταν άμεσα εμπλεκόμενος με την υπόθεση της δολοφονίας, ο ηθοποιός Δημήτρης
Μυράτ, θα γράψει σχετικά: «Όταν γύρισε από τη Γερμανία, όπου ήταν αιχμάλωτος,
μετά τη λήξη του πολέμου, ο τότε γ.γ. του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης μίλησε στον
κατάμεστο κινηματογράφο <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Τιτάνια</i> της
οδού Πανεπιστημίου, κάνοντας αυτοκριτική του κόμματος στη διάρκεια της
δικτατορίας και της Κατοχής. Και μιλώντας για το περίεργο, ύποπτο θα μπορούσε
να χαρακτηριστεί, κίνημα του Δεκεμβρίου, μοιραία έφτασε στη δολοφονία της
Παπαδάκη και χρησιμοποίησε τη φράση του Φουσέ: Ήταν περισσότερο από έγκλημα,
ήταν σφάλμα. Ήμουν παρών σε εκείνη τη συγκέντρωση και το άκουσα».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Η εν είδει συγγνώμης γενναιόψυχη στάση
του Ζαχαριάδη δεν επανέφερε την Παπαδάκη στη ζωή, ούτε θα έκλεινε το θέμα
οριστικά. Διάφοροι βασιλικότεροι του βασιλέως επιχειρούν κατά καιρούς να
…δικαιολογήσουν τη δολοφονία, επικαλούμενοι ξανά και ξανά το ότι ήταν «φιλενάδα
του Ράλλη» ή ότι είχε σχέσεις με Γερμανούς αξιωματικούς. Τελικά μάλιστα,
εφευρέθηκε και μια άλλη εκδοχή, ότι την Παπαδάκη την σκότωσαν πράκτορες της
Ιντέλιτζενς Σέρβις για να εκθέσουν το ΚΚΕ! Χρειάζεται όντως πολλή ψυχραιμία για
να μπορεί κανείς να δει τα πραγματικά γεγονότα, απαλλαγμένα από τις σκόπιμες
διαστρεβλώσεις και τα «στοιχεία» της εικονικής φαντασίας.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ουσιαστικά όμως το έγκλημα
συγκαλύφθηκε αμέσως μετά την τέλεσή του. Και η συγκάλυψη έγινε με το να
εκτελεσθεί εκείνος που είχε διατάξει την εκτέλεση της Ελένης Παπαδάκη, ο
διοικητής της Πολιτοφυλακής Πατησίων, ένας 23χρονος ονόματι Ορέστης (που δεν
είχε καμιά σχέση με τον συνονόματό του καπετάν Ορέστη, διοικητή της 2ης
Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, τον Ανδρέα Μούντριχα). Ωστόσο και το περιστατικό αυτό, όπως
και τόσα άλλα, δεν είναι ξεκάθαρο. Άλλωστε κατά κανόνα έχουν γίνει
μεταγενέστερα πολλές στρεβλώσεις των πραγματικών γεγονότων προκειμένου να
υποστηριχθούν διάφορες εκδοχές, συχνά αντιφατικές μεταξύ τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ο φυσικός αυτουργός, ο Βλάσης
Μακαρώνας, ο οποίος ενώπιον του δικαστηρίου είχε ομολογήσει τη δολοφονία της
Παπαδάκη, καταδικάσθηκε σε θάνατο και αργότερα εκτελέσθηκε. Αλλά αυτός ήταν ο
τελευταίος τροχός της αμάξης, καθώς τη διαταγή για την εκτέλεσή της την είχε
λάβει από τον διοικητή της Πολιτοφυλακής, τον νεαρό Ορέστη. Η διαταγή είχε
δοθεί το βράδυ της ημέρας που συνελήφθη η Παπαδάκη στο σπίτι των Μυράτ, 21
Δεκεμβρίου 1944, και τις επόμενες ώρες ο Μακαρώνας εκτέλεσε πειθήνια την εντολή
που είχε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 130%;">Ήδη όμως από
τριημέρου, δηλαδή από τις 18 Δεκεμβρίου, στο κτίριο της Πολιτοφυλακής είχε
εγκατασταθεί ένα κομματικό στέλεχος που παρακολουθούσε κάθε κίνηση του εν λόγω
Ορέστη, επειδή υπήρχαν καταγγελίες εις βάρος του. Αυτός λεγόταν Νικόλαος
Ανδρικίδης και επί λέξει είχε καταθέσει ενόρκως αργότερα (28.4.1945): «…Εγώ
μετά ταύτα μετέβην εις την 7ην Αχτίδαν. Ο Γραμματεύς αυτής με ετοποθέτησεν εις
την Πολιτοφυλακήν του 16ου τμήματος διά να παρακολουθήσω το τμήμα επειδή ο
Διοικητής αυτού με άλλους πολιτοφύλακας δεν ειργάζοντο κανονικά. Κατά την
παρακολούθησιν που έκαμνα επί 4 ημέρας, παρετήρησα ότι ο Διοικητής,
Υποδιοικητής και δύο άλλοι πολιτοφύλακες, μαζί με τρεις γυναίκες είχαν δημιουργήσει
γκαρσονιέραν και επεδίδοντο εις ακολάστους πράξεις, διά να προσπορισθούν
διάφορα έξοδα ελήστευον ανθρώπους και άλλους άφηναν ελευθέρους επί καταβολή
λιρών. Τούτους συνέλαβον και παρέδωσα εις κομματικόν Δικαστήριον παρά το
Περιστέρι και εξετελέσθησαν μαζί με τις γυναίκες…».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Περιγράφει τον «Ορέστη», αλλά καμία
λέξη για την Παπαδάκη σ’ αυτή την κατάθεσή του. Μερικούς μήνες αργότερα, τον
Νοέμβριο 1945, γίνεται η δίκη του Ανδρικίδη. Ο <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ριζοσπάστης </i>έχει αναλυτικό ρεπορτάζ (1.12.1945): «Στο πενταμελές
εφετείο δικάσθηκε χθες ο πολιτοφύλακας Ν. Ανδρικίδης με την κατηγορία ότι το
Δεκέμβρη του 44 συνέλαβε τον καπετάν Ορέστη, διοικητή της πολιτοφυλακής
Πατησίων, τρεις πολιτοφύλακες και τις γυναίκες Ευσταθίου, Καλλαντζή και
Κωνσταντοπούλου. Ο καπετάν Ορέστης και οι πολιτοφύλακες καταδικάσθηκαν σε
θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο του ΕΛΑΣ, για ορισμένες υπερβασίες που
διέπραξαν κατά τη λαϊκή Αντίσταση του Δεκέμβρη και συγκεκριμένα για την
εκτέλεση της ηθοποιού Παπαδάκη, λεηλασίες και άλλες εγκληματικές ενέργειες. Οι
τρεις γυναίκες καταδικάσθηκαν επίσης από το στρατοδικείο του ΕΛΑΣ σε θάνατο γιατί
μετέδιδαν πληροφορίες στρατιωτικής φύσης στον εχθρό. Χθες εκδικάσθηκε μόνο η
υπόθεση της σύλληψης των τριών γυναικών. Ο μάρτυρας κατηγορίας Μαρινόπουλος
παραδέχθηκε ότι ο καπετάν Ορέστης και οι πολιτοφύλακες καταδικάσθηκαν από τον
ΕΛΑΣ σε θάνατο για υπερβασίες. Επίσης κατέθεσε ότι οι τρεις γυναίκες πιάσθηκαν
σε μια γκαρσονιέρα με τον Ορέστη και τους 3 πολιτοφύλακες και ότι εκτελέσθηκαν
γιατί μετέδιδαν πληροφορίες σε «εθνικιστικές οργανώσεις». Ο ηθοποιός Δ. Μυράτ,
μάρτυρας της υπεράσπισης, κατάθεσε ότι όπως πληροφορήθηκε, την ηθοποιό Παπαδάκη
και τους αστυνομικούς εξετέλεσε ο καπετάν Ορέστης. Για την υπερβασία του αυτή
καταδικάσθηκε σε θάνατο. Στην απολογία του ο Ανδρικίδης δήλωσε θαρραλέα ότι από
το 1934 είναι μέλος του τιμημένου ΚΚΕ και ότι είναι περήφανος γι’ αυτό. (Ο
πρόεδρος όμως του δικαστηρίου κ. Ευθυμίου ενοχλούμενος απαγόρευσε στον
Ανδρικίδη να εξιστορήσει τη δράση του στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα). Σε
συνέχεια ο Ανδρικίδης είπε ότι το Δεκέμβρη που υπηρετούσε στην Πολιτοφυλακή
Παγκρατίου, διατάχθηκε να ενεργήσει ανακρίσεις στην Πολιτοφυλακή Πατησίων, όπου
σύμφωνα με πληροφορίες γίνονταν υπερβασίες. Πράγματι διαπίστωσε ότι ο καπετάν
Ορέστης και τρεις πολιτοφύλακες ευθύνονταν για την εκτέλεση στην Ούλεν της
ηθοποιού Παπαδάκη, των αστυνομικών καθώς και για ληστείες σε διάφορα σπίτια.
Έπειτα από την εξακρίβωση των γεγονότων αυτών διατάχθηκε η σύλληψή τους η οποία
και πραγματοποιήθηκε μέσα σε μια γκαρσονιέρα. Από τις ανακρίσεις προέκυψε ότι
οι 3 γυναίκες που συνελήφθησαν μαζί με τον Ορέστη στη γκαρσονιέρα έκαναν
κατασκοπεία σε βάρος του μαχομένου ΕΛΑΣ. Το έκτακτο στρατοδικείο του ΕΛΑΣ τις
καταδίκασε σε θάνατο για υπερβασίες, εγκατάλειψη θέσης, καταχρήσεις και
εκμαυλισμό. Η εκτέλεση επρόκειτο να γίνει δημοσία στην πλατεία Κολιάτσου, είχε
μάλιστα προαγγελθεί στο λαό με τα χωνιά. Επειδή όμως υπήρχε κίνδυνος να
πολυβοληθεί ο κόσμος που θα μαζευόταν, από τα αεροπλάνα του Σκόμπυ, ο καπετάν
Ορέστης εκτελέσθηκε στο Γαλάτσι. «Οι τρεις γυναίκες, κατέληξε ο Ανδρικίδης,
έμειναν στο Περιστέρι και δεν ξέρω ποια είναι η τύχη τους. Πάντως για την
υπόθεση αυτή εμείς υπερηφανευόμαστε». Ο γνωστός εισαγγελέας κ. Βασιλόπουλος
ζήτησε να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος γιατί… ομολόγησε την πράξη του. Το
δικαστήριο κηρύχθηκε αναρμόδιο. Συνήγοροι οι κ.κ. Μιράσγεζης, Σταθόπουλος και
Κοντογιαννάκης».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ανάμεσα όμως στους έντεκα μήνες που
έχουν περάσει από τη δολοφονία της Παπαδάκη μέχρι την πρώτη αυτή δίκη του
Ανδρικίδη, έχει μεσολαβήσει η ξεκάθαρη τοποθέτηση της ηγεσίας του ΚΚΕ έναντι
του συγκεκριμένου εγκλήματος, οπότε ο κατηγορούμενος Ανδρικίδης υποστηρίζει ότι
πήγε στην Πολιτοφυλακή Πατησίων για να τιμωρήσει τους υπαίτιους της εκτέλεσης,
ενώ στην πραγματικότητα είχε πάει τέσσερις ημέρες νωρίτερα και συνεπώς ήταν
εκεί όταν έγινε!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Το επόμενο περίεργο γεγονός που
προκύπτει, είναι ότι είχε προσέλθει ως μάρτυρας υπεράσπισής του ο Δημήτρης
Μυράτ. Και εδώ εμφανίζεται μια απορία: ποια ιδιότυπη σχέση συνέδεε τους δύο
τους; Πολλά χρόνια αργότερα, ο Μάνος Ελευθερίου θα φέρει στη δημοσιότητα μια
επιστολή του Μυράτ (με ημερομηνία 31.12.1978), μια από τις πολλές που είχε
στείλει προς τον Ανδρικίδη: «Αγαπητέ Νίκο, Χρόνια Πολλά. Ευτυχισμένος ο
Καινούριος Χρόνος. Σ</span><span style="color: black; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">ʼ</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">ευχαριστώ</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">για</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">τη</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">φωτοτυπία</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">. </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">Μόλις</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">ησυχάσω</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">θα</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">σου</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">γράψω</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">περισσότερες</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">λεπτομέρειες</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">για</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">την</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">περιβόητη</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">σύλληψη</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> [</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">της</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;"> </span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%; mso-bidi-font-family: Georgia;">Ελένη</span><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">ς Παπαδάκη, φυσικά]. Εσωκλείω δύο διπλές προσκλήσεις, που ισχύουν
για οποιαδήποτε μέρα, ελεύθερες από κάθε επιβάρυνση. Θα ήταν άδικο να πληρώσης
το θέατρο του φίλου σου. Χαίρω που ξέμπλεξες με τα συνταξιοδοτικά. Γιατί να
πάνε τόσοι ωραίοι αγώνες, όπως ο δικός σου και των άλλων παληκαριών, χαμένα;
Ακόμα κι ο δικός μου απειροελάχιστος και μηδαμινός σαν Γραμματέα ΕΑΜ θεάτρου;
Τι έφταιξε και βρισκόμαστε πάλι στην ίδια κοινωνική κατάσταση της προμεταξικής
περιόδου; Κρίμα! Με φιλία κι εκτίμηση, Δ. Μυράτ».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ο περίεργος και εν πάση περιπτώσει ο
ακριβής ρόλος του Δημήτρη Μυράτ στην υπόθεση Παπαδάκη δεν διευκρινίστηκε ποτέ
πλήρως. Ούτε και το τι τον συνέδεε με τον Ανδρικίδη ώστε ισοβίως να διατηρούν
φιλία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Στα τέλη της δεκαετίας 1970
επιχειρείται μια νέα αναμόχλευση της υπόθεσης ώστε να δημιουργηθεί ένας νέος
μύθος: Στο προσκήνιο μπαίνει τώρα η Ιντέλιτζενς Σέρβις. Ο δημοσιογράφος Γιάννης
Κάτρης παίρνει τη σκυτάλη για την επικοινωνιακή αναθεώρηση. Με τη συμπλήρωση 35
χρόνων από την τραγωδία της Παπαδάκη και με την εφαρμογή του δόγματος «η
καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση», επιχειρεί να περάσει τη νέα εκδοχή.
Χαρακτηριστικός ο τίτλος του δημοσιεύματός του στα <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Νέα</i> (24.12.1979): «Οι πλαστογράφοι της ιστορίας». Ποιοι όμως;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 130%;">Γράφει σ’ αυτό
μεταξύ άλλων ο Κάτρης: «…Η αλήθεια είναι ότι ένα μέρος της ευθύνης για τη
διατήρηση του μύθου πέφτει στους ώμους της Αριστεράς, που – ηττημένη,
κατατρεγμένη και ανασκολοπισμένη – δεν μπόρεσε να διαφωτίσει έγκαιρα και
αποτελεσματικά την ελληνική και διεθνή κοινή γνώμη, ώστε ν’ αποκατασταθεί η
αλήθεια και να καταδειχτεί πόσο καταχθόνιος και σατανικός ήταν ο ρόλος, όχι
τόσο του ελληνικού δοσιλογισμού, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">όσο των
ξένων προστατών του.</i> Σήμερα, ήρθε η ώρα να παρουσιάσουμε τα γεγονότα, όπως
πραγματικά συνέβησαν και ν’ αποκαταστήσουμε την ιστορική αλήθεια, ώστε να
σταματήσει κάποτε η δηλητηρίαση της νέας και των επερχομένων γενεών με «μύθους»
που εξακολουθούν να διδάσκονται. Ο άνθρωπος που αποκαλύπτει το γνήσιο ιστορικό
της δολοφονίας της Ελένης Παπαδάκη, ονομάζεται <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Νικόλαος Ανδρικίδης</i> και ζει τώρα στις εργατικές πολυκατοικίες της
Κηφισιάς αριθμός 40. Πρόκειται για ένα σεμνό αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης,
που διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην τραγική «υπόθεση» της Ελένης
Παπαδάκη. Πολέμησε με το βαθμό του λοχαγού τον ξένο κατακτητή στην κατοχή,
τιμώρησε τους φονιάδες της αξέχαστης ηθοποιού, όλη του η ζωή ήταν αφιερωμένη
στο λαϊκό καθήκον και στην εθνική τιμή. Γι’ αυτή του τη δράση, που θα ’πρεπε να
είναι δίδαγμα και υπόδειγμα για κάθε Έλληνα, έμεινε στη φυλακή είκοσι οκτώ
ολόκληρα χρόνια».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Στη συνέχεια της εκδοχής του, ο Κάτρης
υποστηρίζει: «Και τώρα, η αλήθεια για τη δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη: Η
μεγάλη ηθοποιός, που η ακτινοβολία της ξεπερνούσε τα όρια της Ελλάδα, στα
Δεκεμβριανά έμενε στο σπίτι του ηθοποιού Δημήτριου Μυράτ, κάπου στα Πατήσια.
Ένα βράδυ πήγε η πολιτοφυλακή της περιοχής και την πήρε. Την άλλη μέρα τη
σκότωσαν. Το ΕΑΜ και το Α΄ Σώμα Στρατού του ΕΛΑΣ, κυριολεκτικά αναστατώθηκαν. Η
δολοφονία της Παπαδάκη έδειχνε ότι κάτι το πολύ σάπιο υπήρχε στα Πατήσια. Και
έδρασαν με κεραυνοβόλα ταχύτητα. Στον τότε λοχαγό Νίκο Ανδρικίδη ανατέθηκαν
καθήκοντα διαμερισματάρχη της περιοχής, με τη ρητή εντολή να ερευνήσει την
υπόθεση, ν’ ανακαλύψει τους ενόχους και να ξεκαθαρίσει την ανώμαλη και
επικίνδυνη κατάσταση. Από τις ανακρίσεις που έκανε ο Ανδρικίδης εντοπίστηκαν οι
δολοφόνοι. Ήσαν ο διοικητής της πολιτοφυλακής Ορέστης, ο υποδιοικητής και ο
βοηθός του. Πιάστηκαν και οι τρεις σε διαφορετικά σπίτια (μαζί με τις ερωμένες
τους) και δικάστηκαν από ανταρτοδικείο. Μπροστά σε ακροατήριο παραδέχτηκαν ότι
είχαν <i style="mso-bidi-font-style: normal;">στρατολογηθεί</i> από ξένη μυστική
υπηρεσία (Ιντέλιτζενς Σέρβις) και <i style="mso-bidi-font-style: normal;">με
εντολή της</i> σκότωσαν την Ελένη Παπαδάκη, για να δυσφημιστεί το λαϊκό κίνημα
και δικαιωθεί η βρεταννική επέμβαση. Καταδικάστηκαν στην ποινή του θανάτου και
εκτελέστηκαν παρουσία κόσμου στην πλατεία Κολιάτσου».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 130%;">Στην περικοπή
αυτή του άρθρου του Κάτρη, που ξεκινάει με την επίκληση «και τώρα, η αλήθεια»,
υπάρχει σωρεία αναληθειών. Η σημαντικότερη είναι ότι ο Ανδρικίδης εστάλη εκεί
με εντολή της ηγεσίας του ΕΛΑΣ μόλις έγινε γνωστή η δολοφονία της Παπαδάκη.
Αντίθετη όμως είναι η πραγματικότητα: εστάλη τρεις μέρες πριν από τη σύλληψή
της, ο δε Ανδρικίδης ενεργούσε ως επόπτης (ως «διαμερισματάρχης») και κατά τη
σύλληψη και κατά την εν συνεχεία εκτέλεσή της. Η σύλληψη του περιώνυμου Ορέστη
έγινε αργότερα, χωρίς να προσδιορίζεται η ημέρα, σε μία γκαρσονιέρα, όπου
βρισκόταν με τους βοηθούς του και τις τρεις γυναίκες και όχι σε τρία
διαφορετικά σπίτια. Απροσδιόριστη επίσης ήταν η ημερομηνία της «δίκης» τους στο
Περιστέρι, καθώς επίσης και της εκτέλεσής τους, που δεν έγινε στην πλατεία
Κολιάτσου δημοσίως, αλλά στο Γαλάτσι άνευ κόσμου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 130%;">Αλλά ο Κάτρης
χρησιμοποιεί και ένα νέο μυθοπλαστικό στοιχείο, αυτό της ομολογίας του Ορέστη
και των λοιπών ενώπιον ακροατηρίου ότι είχαν στρατολογηθεί ως πράκτορες της
Ιντέλιτζενς Σέρβις και ότι με εντολή της σκότωσαν την Παπαδάκη! Αφού δεν
βρέθηκαν πρακτικά της «δίκης» εκείνης του ανταρτοδικείου, ούτε ποτέ εμφανίστηκε
κάποιος από τους παράγοντες ή τους «ακροατές» της δίκης, πώς προκύπτει η
ομολογία τους; Και αφού τελικά δεν έγινε δημόσια η εκτέλεση της θανατικής
ποινής τους στην πλατεία Κολιάτσου, ούτε είναι γνωστό το πραγματικό όνομα του
Ορέστη και των συνεργατών του που καταδικάσθηκαν μαζί του, σύμφωνα με ποιο
πειστικό στοιχείο τεκμηριώνεται ότι πράγματι εκτελέσθηκαν οι εν λόγω και ότι
ενδεχομένως δεν διέφυγαν;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Η φαιδρή αυτή θεωρία του Κάτρη, που
μπάζει από πολλά σημεία, ξέχωρα από τις σημαντικές και ουσιαστικές ανακρίβειες,
ήταν ένα προπαγανδιστικό πυροτέχνημα για να περάσει στους ώμους της
…Ιντέλιτζενς Σέρβις η ευθύνη της δολοφονίας της Παπαδάκη, αν και ήταν περιττό
αφού η Αριστερά ηθικά την είχε αποποιηθεί από πολύ νωρίς, με τη σαφή αναφορά
του Νίκου Ζαχαριάδη. Αλλά το ζητούμενο εδώ ήταν να δημιουργηθεί ένας μύθος για
χάρη των αμέσως ή εμμέσως εμπλεκόμενων. Άλλωστε το όλο σκεπτικό στηριζόταν στην
εκ των πραγμάτων υποκειμενική πληροφόρηση που είχε ο Κάτρης από τον Ανδρικίδη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Εκτός από τον Κάτρη, τον τόσο ανόητο
αλλά βολικό μύθο της ανάμιξης της Ιντέλιτζενς Σέρβις είχαν υιοθετήσει ο Βασίλης
Μπαρτζιώτας και άλλα πρόσωπα, κάποια μάλιστα από εκείνα που είχαν θεωρηθεί ως
ηθικοί αυτουργοί της αρχικής συκοφαντικής εκστρατείας κατά της Παπαδάκη. Η
Ολυμπία Παπαδούκα, μία από τα μέλη του χορού στις παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας
όπου θριάμβευε η Παπαδάκη, θέλησε να επωφεληθεί, ανασύροντας το 2003 στις <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Επτά Ημέρες </i>της<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> Καθημερινής</i> και πάλι το ίδιο προπαγανδιστικό σχήμα του Κάτρη, ένα
σχήμα πολύ φθηνό και αδύναμο για να σταθεί στην κοινή λογική. «Πιστεύω ότι η
Ιντέλιτζενς Σέρβις θυσίασε την Παπαδάκη για να κάνει τη δουλειά της… Τότε, όλο
σχεδόν το ελληνικό θέατρο ήταν στο ΕΑΜ και νομίζω ότι έπρεπε να στιγματιστεί με
μια δολοφονία. Για να ξεσηκωθεί ο κόσμος. Πιστεύω ότι δόθηκε εντολή να σπιλωθεί
το ΕΑΜ Θεάτρου…».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Αυτό δεν ήταν παρά ένα φαντασιακό
μύθευμα. Μακράν από την πραγματικότητα η θεωρία ότι «όλο σχεδόν το ελληνικό
θέατρο» ανήκε στην Αριστερά. Στα τέλη Νοεμβρίου 1944, λίγες μέρες πριν
ξεσπάσουν τα Δεκεμβριανά, έγιναν για πρώτη φορά μετά την Απελευθέρωση
αρχαιρεσίες στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών και πλειοψήφησε η αντίθετη παράταξη.
Πρόεδρός του εξελέγη ο Νίκος Δενδραμής, αφού ο Σπύρος Πατρίκιος, που κατείχε
την προεδρία από την εποχή Μεταξά, έχασε τις εκλογές.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Ωστόσο, ανεξάρτητα από το τι έλεγε η
Παπαδούκα, τα σοβαρά στελέχη της Αριστεράς στάθηκαν διαχρονικά στην αρχική θέση
που είχε διατυπώσει ο Νίκος Ζαχαριάδης περί εγκληματικού λάθους, χωρίς να
προχωρήσουν σε αναζήτηση μεθυστέρων δικαιολογιών προκειμένου να αποποιηθούν την
όντως φρικτή δολοφονία της μεγάλης ηθοποιού.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Από την άλλη πλευρά της όχθης, είναι
αλήθεια πως το τόσο επώνυμο αυτό θύμα των Δεκεμβριανών χρησιμοποιόταν συχνά στα
πρώτα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια για να θυμίζει τα εγκλήματα της εποχής. Και
όπως μου έχει αναφέρει ένας παλαιός φίλος και γνωστός δημοσιογράφος, που στη
δεκαετία 1960 υπηρετούσε τη θητεία του στο 7ο Γραφείο του ΓΕΣ, δέχθηκε στο γραφείο
του την επίσκεψη του Μιχάλη Παπαδάκη, του αδελφού της αδικοχαμένης ηθοποιού,
για να τους παρακαλέσει να σταματήσει η χρησιμοποίηση της φωτογραφίας της
νεκρής αδελφής του, καθώς κάθε χρόνο στην επέτειο των Δεκεμβριανών τυπώνονταν
χιλιάδες αφίσες που τοιχοκολλούνταν στους δρόμους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 130%; tab-stops: 177.2pt 233.9pt; text-align: justify; text-indent: 22.7pt;"><span style="color: black; font-family: "Georgia",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 130%;">Και η αλήθεια είναι ότι η οικογένειά
της στωικά και αθόρυβα πέρασε όλες τις μεταδεκεμβριανές δεκαετίες, ξαναζώντας
ξανά και ξανά τον ίδιο βαθύ πόνο. Μέσα σε μια βαθιά σιωπή πένθησαν τα μέλη της
την Ελένη Παπαδάκη, αρκούμενα αξιοπρεπώς στις αναμνήσεις της θύμησής της. Και
όταν ο αδελφός της σαράντα χρόνια μετά τον θάνατό της έβγαλε ένα βιβλίο για να
τιμήσει τη μνήμη της, συστηματικά απέφυγε κάθε εμπάθεια και αρκέστηκε στο να
διαιωνίσει μέσα απ’ αυτό τη μνήμη της ως προσωπικότητας και κυρίως ως μεγάλης
ηθοποιού μέσα από ανάλεκτα γνωστών καλλιτεχνών, κριτικών και συγγραφέων.<o:p></o:p></span></p><br /><p></p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-hog4k7d0_ew/X9-0xxrGQMI/AAAAAAAAETo/hEF79dzrB1Aom_pkJu-831acLBEYjmfEwCLcBGAsYHQ/s2048/papadaki_cover_01.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1366" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-hog4k7d0_ew/X9-0xxrGQMI/AAAAAAAAETo/hEF79dzrB1Aom_pkJu-831acLBEYjmfEwCLcBGAsYHQ/w133-h200/papadaki_cover_01.jpg" width="133" /></a></div><br />* <i>Από το βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα "ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ - ΤΡΑΓΩΔΙΑ & ΜΥΘΟΣ" (Εκδόσεις Ariston Books) που κυκλοφόρησε το 2019.</i><p></p><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/</a><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div><i><br /></i></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ovBpL_-b3ts/X-AjkolQfdI/AAAAAAAAEUA/OoQj65AGwG8lWfZd9N4kTkNXIrU-W9UMACLcBGAsYHQ/s990/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-38.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="990" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-ovBpL_-b3ts/X-AjkolQfdI/AAAAAAAAEUA/OoQj65AGwG8lWfZd9N4kTkNXIrU-W9UMACLcBGAsYHQ/w404-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-38.jpg" width="404" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-c5b8OKFy3Ys/X-Ajk1Bzf6I/AAAAAAAAEUE/xDmmMI73EQA0a4hWlYSZ6tuMjw3rHLzvACLcBGAsYHQ/s998/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-39.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="998" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-c5b8OKFy3Ys/X-Ajk1Bzf6I/AAAAAAAAEUE/xDmmMI73EQA0a4hWlYSZ6tuMjw3rHLzvACLcBGAsYHQ/w400-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-39.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-kLPYmqSKqWU/X-Ajk9fhf_I/AAAAAAAAEUI/FEgdmFpIFvsQJqTWbCpvOOiR_hPeRGI3QCLcBGAsYHQ/s983/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-40.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="983" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-kLPYmqSKqWU/X-Ajk9fhf_I/AAAAAAAAEUI/FEgdmFpIFvsQJqTWbCpvOOiR_hPeRGI3QCLcBGAsYHQ/w406-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-40.jpg" width="406" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-LzJdZ__Cw2M/X-Ajmq4ju_I/AAAAAAAAEUM/OoiShBCO-3493_w6AImqTkngaMndneDTwCLcBGAsYHQ/s941/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-41.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="941" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-LzJdZ__Cw2M/X-Ajmq4ju_I/AAAAAAAAEUM/OoiShBCO-3493_w6AImqTkngaMndneDTwCLcBGAsYHQ/w424-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-41.jpg" width="424" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-1_MfTL3i9wg/X-AjneUHzLI/AAAAAAAAEUQ/RpjFScFvKhkx12zOqIV7nQICMDvRfuMFQCLcBGAsYHQ/s981/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-42.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="981" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-1_MfTL3i9wg/X-AjneUHzLI/AAAAAAAAEUQ/RpjFScFvKhkx12zOqIV7nQICMDvRfuMFQCLcBGAsYHQ/w408-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-42.jpg" width="408" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-uvdQrs25nqI/X-AjnUME1cI/AAAAAAAAEUU/lxZ4ivlGBDIvSKK-WN3EkcqubpDeKz4qgCLcBGAsYHQ/s996/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-43.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="996" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-uvdQrs25nqI/X-AjnUME1cI/AAAAAAAAEUU/lxZ4ivlGBDIvSKK-WN3EkcqubpDeKz4qgCLcBGAsYHQ/w400-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-43.jpg" width="400" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-fbEd72hYrZk/X-AjnwYV6gI/AAAAAAAAEUY/fO7B-FG5q2opG3TgKnOue_ARZggozC3HwCLcBGAsYHQ/s959/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-44.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="959" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-fbEd72hYrZk/X-AjnwYV6gI/AAAAAAAAEUY/fO7B-FG5q2opG3TgKnOue_ARZggozC3HwCLcBGAsYHQ/w416-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-44.jpg" width="416" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-vzjsHxgRYfs/X-Ajo58tQKI/AAAAAAAAEUc/vW0q6XoIVdEHrzKS-q6-lidW9uogqCO8QCLcBGAsYHQ/s940/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-45.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="940" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-vzjsHxgRYfs/X-Ajo58tQKI/AAAAAAAAEUc/vW0q6XoIVdEHrzKS-q6-lidW9uogqCO8QCLcBGAsYHQ/w424-h640/__papadaki_%25CE%25A6%25CE%25A9%25CE%25A4%25CE%259F_-45.jpg" width="424" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-19507603225617596412020-12-20T22:03:00.003+02:002020-12-21T11:41:15.251+02:00Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ<p> </p><p><br /></p><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 120%;">Αχιλλέα
Μαμάκη:<o:p></o:p></span></i></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 120%;"><b><span style="font-size: x-large;">Η ΑΠΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 120%;"><b><span style="font-size: x-large;">ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ<o:p></o:p></span></b></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 120%;"><b><span style="font-size: x-large;"><br /></span></b></span></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Q3MfE_wojSE/X-As8qM1zbI/AAAAAAAAEU4/a6sxFdEG2sQP-rMFGdGtA6WHsmGgEJx3QCLcBGAsYHQ/s769/mamakis_papadaki22.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="769" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-Q3MfE_wojSE/X-As8qM1zbI/AAAAAAAAEU4/a6sxFdEG2sQP-rMFGdGtA6WHsmGgEJx3QCLcBGAsYHQ/w520-h640/mamakis_papadaki22.jpg" width="520" /></a></div><br /><b style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 10pt; text-align: left; text-indent: 0cm;"><br /></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 10pt; text-align: left; text-indent: 0cm;">Τήν προέτρεπαν νά φύγη στό Κολωνάκι, ἀλλ’ ἐκείνη
ἠρνήθη. – Τό προαίσθημά της τήν ἡμέρα τῆς συλλήψεως. – «Ἕτοιμη για κάθε
ἐνδεχόμενον». – Εἰς τήν Πολιτοφυλακήν. – Τήν ἠκολούθησε τό σκυλάκι της. – Ὁ
«Μαρά τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως.</b></div>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">...Μέσα ἀπό τούς ὁμαδικούς τάφους τῆς Ὤμορφης
Ἐκκλησιᾶς προβάλλει τώρα, μεταξύ τῶν 126 πτωμάτων τῶν ἀδικοσκοτωμένων ἀθώων,
καί μία μορφή, πού ὁ χαμός της συνεκλόνισε τούς πάντας καί πού ἔκαμε καί αὐτό
τό ΚΚΕ ν’ ἀποκηρύξη τούς δολοφόνους της: Ἡ Ἑλένη Παπαδάκη. Πρέπει λοιπόν
σήμερον νά ὁμιλήσωμεν δι’ αὐτήν. Ὁ γράφων – ἐπί τῆ βάσει τῶν πλέον ἐξηκριβωμένων,
αὐθεντικῶν καί ἐπισήμων στοιχείων – τήν τραγωδίαν τῆς δεκεμβριανῆς ἀναστατώσεως,
ἐπί πέντε ἤδη μῆνας ἀπέφυγεν ἐπιμελῶς νά παρουσιάση τόν ἑαυτόν του καί ν’ ἀναμίξη
προσωπικάς κρίσεις καί ἀτομικά συναισθήματα εἰς μίαν ἀντικειμενικήν κατά τό δυνατόν
ἀφήγησιν ἱστορικῶν γεγονότων. Σήμερον ὅμως, ὁπότε ἔφθασεν ἡ σειρά ν’ ἀσχοληθῆ
διά τήν ἄδικον, ἄνανδρον καί ἀπάνθρωπον δολοφονίαν τῆς πρωταγωνιστρίας τοῦ Ἐθνικοῦ
Θεάτρου τῆς Ἑλλάδος – δεδομένου ὅτι, παραλλήλως μέ τήν δημοσιογραφικήν του ἰδιότητα,
εἶναι καί ὁ ἴδιος ἄνθρωπος τοῦ Θεάτρου – ἐλπίζει ὅτι θά τοῦ συγχωρηθῆ νά προσθέση
καί τήν προσωπικήν του προσφοράν εἰς τόν στιγματισμόν τοῦ ἀσυλλήπτου δράματος,
πού ἀφῆκε καταπλήκτους καί συντετριμμένους ὅλους ὅσους ἐγνώρισαν τήν ἀλησμόνητον
ξεχωριστήν καλλιτέχνιδα. Προσφοράν πού θά ἐκδηλωθῆ ἁπλῶς μέ τήν ὑποσημείωσιν τοῦ
ὀνόματός του – ὡς εἴδους φόρου βαθείας ἀτομικῆς καλλιτεχνικῆς ἐκτιμήσεως καί ἐκδηλώσεως
ἰδιαιτέρου ἀποτροπιασμοῦ διά τό δεινόν πλῆγμα πού κατεφέρθη ἐναντίον τῆς Τέχνης
ἀπό τούς αἱμοσταγεῖς δράστας τοῦ στυγεροῦ κακουργήματος. Ὁ σφαγιασμός τῆς Ἑλένης
Παπαδάκη ἀποτελεῖ – δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία – τό ἀποκορύφωμα τῆς θηριωδίας τῆς ἐλασιτικῆς
ἐγκληματικότητος καί ἡ περίπτωσίς της θά μείνη μοναδική, διά νά χαρακτηρίζη τήν
ψυχικήν καί διανοητικήν κατωτερότητα τῶν μυσαρῶν ἀνθρώπων, πού ἐξύφαναν τήν ἀδικαιολόγητον
ἐξόντωσίν της, εἴτε ἀπό πολιτικά ἐλατήρια ἐκινήθησαν, εἴτε ὡρμήθησαν ἀπό
καλλιτεχνικόν φθόνον καί ἦσαν… συνάδελφοί της – ὅπως ἠθέλησαν νά δικαιολογηθοῦν
οἱ ἄνθρωποι τῆς Πολιτοφυλακῆς ὅταν τήν συνέλαβαν…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΗΡΝΗΘΗ
ΝΑ ΜΕΤΑΒΗ ΕΙΣ ΤΟ ΚΟΛΩΝΑΚΙ</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 10.5pt; text-align: left; text-indent: 22.7pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἡ Ἑλένη Παπαδάκη
συνελήφθη ἀκριβῶς τό ἀπόγευμα τῆς 21ης Δεκεμβρίου 1944. Ἀπό ἡμέρες ὁ γνωστός
δικηγόρος κ. Ν. Θηβαῖος – ὅπως ἀφηγοῦνται οἱ οἰκεῖοι της – τήν προέτρεπε νά ἐγκαταλείψη
τό σπίτι της τῆς ὁδοῦ Ἰακωβίδου 28 – στάσις Σωτηριάδου, κοντά εἰς τό τέρμα
Πατησίων – καί νά ἐπιχειρήση νά εἰσχωρήση εἰς τήν ἐλευθέραν ζώνην τοῦ
Κολωνακίου. Ἡ Παπαδάκη ὅμως ἀπέκρουσε τήν ἰδέαν. Εἰς μάτην ὁ κ. Θηβαῖος τῆς ἀνέπτυσσεν
ὅτι εἶχεν ἐξαφανισθῆ ὁ κ. Γ. Στράτος καί ὅτι ἐγίνοντο συλλήψεις ἐγκρίτων καί γνωστῶν
ἐθνικιστῶν ἀπό ὅλην τήν γύρω περιοχήν. Ἐκείνη δέν μποροῦσε νά καταλάβη πῶς ἦτο
δυνατόν νά διατρέξη κίνδυνον ἀπαγωγῆς καί ἐκτελέσεως. «Τί ἔχω κάνει; ἔλεγε. Ἐπειδή
ἔσωσα δεκάδες ἀνθρώπων ἀπό τά χέρια τῶν Γερμανῶν κατά τήν Κατοχήν, εἶναι ποτέ
δυνατόν νά ἔχω καί τόν παραμικρότερον ἔστω φόβο;» Ἔτσι ἔμεινε. Τήν μοιραίαν ἐν
τούτοις ἐκείνην ἡμέραν ἐξύπνησεν – ὅλα αὐτά τά στοιχεῖα πού παραθέτω τά ὀφείλω
εἰς τήν πιστήν καί ἀδελφικήν της φίλην, τήν ἀγαπητήν συνάδελφον δίδα Αἰμιλίαν
Καραβία – καί σηκώθηκε μέ κάποιο περίεργο προαίσθημα. Ἀφοῦ, ὅπως κάθε πρωΐ, πῆρε
τό μπάνιο της, ἐντύθηκε ὡραιότατα. Φόρεσε καί ἐσωτερικῶς τά καλύτερά της ἐσώρρουχα,
ἔβαλε δέ καί ἕνα ὁλοκαίνουργιο ζευγάρι μεταξωτές κάλτσες, πού τίς ἐφοροῦσε καί ὅταν
τήν εὑρῆκαν νεκτή, χωρίς – τι περίεργο… – νά ἔχη φύγει ἀπό αὐτές οὔτε ἕνας ἔστω
«πόντος»… Γενικά ἐστολίσθηκε μέ ξεχωριστή ἐπιμέλεια – ὄχι πού δέν τήν συνήθιζε,
ἀλλά πού φυσικά εἰδικῶς ἐκεῖνες τίς ταραγμένες ἡμέρες ἦταν μοιραῖο νά θεωρηθῆ ὡς
κάποια σχετική ἐκζήτησις. Τό ἐπρόσεξε μάλιστα αὐτό καί ἡ κ. Κοριζῆ – ἡ μετέπειτα
καί αὐτή προωθηθεῖσα ὡς ὅμηρος ἕως τήν Ἀράχωβαν – πού ἦταν γειτόνισσά τούς καί ἦλθε
ν’ ἀναγγείλη εἰς τήν οἰκογένειαν Παπαδάκη ὅτι ἐπωλοῦσαν εἰς τό τέρμα Πατησίων
κουνουπίδι. Τῆς ἔκαμε τόσο ἰδιαίτερη ἐντύπωση, πού τή ρώτησε «γιατί σηκώθηκε
νωρίς καί εἶναι καί τόσο ὡραῖα ντυμένη». Ἡ δύσμοιρος καλλιτέχνις, προφανῶς ἐν
συνεχεία τοῦ ἐντόνου προαισθήματος ἀπό τό ὁποῖον κατείχετο, ἀπήντησε τότε εἰς
τήν κ. Κοριζῆ γαλλικά:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Εἶμαι ἕτοιμη για
κάθε ἐνδεχόμενον…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η
ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΝ ΜΥΡΑΤ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δέν χρειάσθηκε ἄλλωστε νά
περιμένη ἐπί πολύ. Στίς 5 τό ἀπόγευμα δύο μέλη τῆς περιφερειακῆς πολιτοφυλακῆς,
ὁ φοιτητής τῆς ἰατρικῆς Κώστας Μπιλιράκης – πού τώρα κυκλοφορεῖ ἐλεύθερος,
δυνάμει τοῦ νόμου περί ἀποσυμφορήσεως – καί ὁ ἄλλοτε ἀστυνομικός Θεόδωρος
Μιχαλακόπουλος, ἐκτύπησαν τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ τῆς οἰκογενείας Παπαδάκη. Ἐκείνην
τήν στιγμήν εὑρίσκετο σ’ αὐτό μόνον ἡ μητέρα τῆς τραγωδοῦ. Ἡ ἰδία μαζί μέ τήν φίλη
της Αἰμιλία Καραβία εἶχε πάει στό σπίτι τοῦ ἠθοποιοῦ κ. Μήτσου Μυράτ, πού εἶναι
κοντά στό δικό της. Οἱ δύο πολιτοφύλακες μαζί μέ κουστωδίαν ἄλλων «συναγωνιστῶν»
ἔσπευσαν τότε εἰς τήν οἰκίαν Μυράτ ὅπου σ’ ἕνα δωμάτιο οἱ ἄνδρες τῆς συντροφιᾶς
ἔπαιζαν χαρτιά καί στό πλαϊνό συνωμιλοῦσαν οἱ γυναῖκες μέ τήν Ἑλένη Παπαδάκη. Ὁ
Μπιλιράκης προτείνων τό περίστροφό του εἰσῆλθε βιαίως εἰς τό σπίτι καί ἀφοῦ
διέταξε «Ψηλά τά χέρια» ἐζήτησε τήν Ἑλένη. Ἡ κ. Χρυσούλα Μυράτ, πού εὑρέθηκε
κοντά της, τῆς ὑπέδειξε ἀμέσως νά πηδήση γρήγορα-γρήγορα ἀπό τό παράθυρο καί νά
ἐπιχειρήση νά διαφύγη. Ἐκείνη ὅμως πού διατηροῦσε ἀμείωτον τήν ὀλύμπιον γαλήνην
της ἠρνήθη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Γιατί νά πηδήσω; εἶπε.
Θέλω νά πάω νά ἰδῶ τι μέ θέλουν…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί προχώρησε πρός
τό ἄλλο δωμάτιον, λέγοντας:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐγώ εἶμαι ἡ Ἑλένη
Παπαδάκη…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἀκολουθῆστε με, ἦταν
ἡ ἀπάντησις τοῦ ἐπικεφαλῆς. Θά ἔλθετε στήν πολιτοφυλακή, για μιά ἀνάκριση…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μέ τό «ἀκολουθῆστε»
μέ ἐβγῆκαν ὅλοι ὅσοι ἦσαν μέσα εἰς τό σπίτι. Πολύ γρήγορα ὅμως ὁ Μπιλιράκης
διέταξε τούς ἄλλους ν’ ἀπομακρυνθοῦν καί ἐξεκίνησε μέ μόνην τήν εἰδικήν λείαν
πού εἶχε ἐντολή νά προσαγάγη εἰς τούς «ἀνωτέρους του». Μαζί ὅμως μέ τήν καλλιτέχνιδα
ἠκολούθησαν ἡ δίς Καραβία καί ὁ κ. Δημήτρης Μυράτ υἱός. Λίγα βήματα πιο πίσω ἤρχετο
– λές καί καταλάβαινε κι αὐτό ποῦ ὡδηγοῦσαν τήν κυρία του ὁ «Μπρόντζο», ἕνα
χαριτωμένο μικρό κοκκινωπό σκυλάκι ράτσας πού ὑπεραγαποῦσεν ἡ Ἑλένη καί πού κι
αὐτό τήν ἐλάτρευε…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΕΙΣ
ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ὁ ὅμιλος κατ’ ἀρχάς ἐστάθμευσεν
εἰς ἕνα οἴκημα ἐπί τῆς ὁδοῦ Πατησίων 314, ὅπου ἐστεγάζοντο τά γραφεῖα τοῦ
περιφερειακοῦ ΕΑΜ. Ὁ Μπιλιράκης ἀνέβηκε σ’ ἕνα γραφεῖο καί ὁ κ. Μυράτ μίλησε μέ
κάποιο Ἐλασίτη θέλοντας νά μάθη τι ἀκριβῶς συνέβαινε. Πάλιν καί ἐδῶ ἐδόθη ἡ
στερεότυπος ἐξήγησις τοῦ Δεκεμβρίου ὅτι ἐπρόκειτο «γιά μιά μικρή ἀνάκριση» καί εὐθύς
ἀμέσως ἡ Ἑλένη Παπαδάκη μετεφέρθη εἰς τό οἴκημα τῆς Πολιτοφυλακῆς τῆς περιοχῆς.
Ἐστεγάζετο εἰς τήν ἐπί τῆς ὁδοῦ Ροστάν ἔπαυλιν Παπαλεονάρδου. Ἐκεῖ ἡ τραγωδός εἰσήχθη
εἰς ἕνα δωμάτιον τοῦ πρώτου πατώματος καί ἐκάθησε σέ μιά πολυθρόνα, ἐνῶ τριγύρω
πηγαινοήρχοντο ἀκαταπαύστως «συναγωνισταί». Ἡ Ἑλένη, ἤρεμη πάντοτε, ἥσυχη,
γαλήνια χάϊδευε μόνον τόν «Μπρόντζο», τό κοκκινωπό σκυλάκι – γεγονός πού ἐξηρέθισε
τρομερά ἕναν… εὐαίσθητον πολιτοφύλακα, ὁ ὁποῖος καί ἔβαλε τίς φωνές: «Ἔξω
βρωμόσκυλο», ἐνῶ ἡ Παπαδάκη εἶχε ἀκόμη τήν ψυχραιμία νά τοῦ παραπονεθῆ ὅτι δέν
θά ἔπρεπε νά τό τρομάζη ἔτσι τό κακόμοιρο τό ζῶο…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΕΡΕΥΝΑ
ΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΝ ΟΠΛΩΝ…</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Θά ἤτανε ἕξη σχεδόν ἡ ὥρα
ὅταν ὑπεδείχθη – καταλαβαίνετε δέ τι ἐσήμαινε αὐτό εἰς τήν «πολιτοφυλακήν»… – εἰς
τήν δίδα Καραβία ν’ ἀποχωρήση. Ἐπειδή ἐν τούτοις ἐκείνη ἐπέμενε πολύ, τῆς ἐδηλώθη
ὅτι τῆς ἐπέτρεπαν νά ἐπιστρέψη εἰς τάς 8 τό βράδυ καί νά φέρη φαγητόν εἰς τήν κρατουμένην.
Ἡ ἀφωσιωμένη σύντροφος τῆς καλλιτέχνιδος γύρισε τότε στό σπίτι τῆς τραγωδοῦ, ὅπου
εὑρῆκε πάλι τόν Μπιλιράκην καί τόν Μιχαλακόπουλον, οἱ ὁποῖοι – ὅπως ἔλεγαν – ἐνεργοῦσαν
ἔρευναν διά ν’ ἀνακαλύψουν… ὅπλα, διότι δῆθεν ἀπό τό σπίτι τῆς οἰκογενείας
Παπαδάκη εἶχε ἐπιχειρηθῆ ἔνοπλος ἀντίστασις! Ἐννοεῖται ὅτι δέν εὑρέθηκε οὔτε
σουγιᾶς καί ἐπειδή δέν ἠμποροῦσαν οἱ δύο ἀπαγωγεῖς τῆς Ἑλένης νά ἐπιμείνουν εἰς
τούς ἀφελεῖς ἰσχυρισμούς ἤλλαξαν σέ λίγο τό τροπάριο καί εἰς τάς ἐπιμόνους ἐρωτήσεις
τῆς μητέρας Παπαδάκη ἔδωσαν τήν ἐξήγησιν ὅτι οἱ ἀριστεροί ἠθοποιοί εἶχαν
καταγγείλει τήν κόρη της καί δι’ αὐτό συνελήφθη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Αὐτοί τῆς τήν σκάσανε,
ἀπεσαφήνισεν ἐπί λέξει ὁ Μπιλιράκης…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ο
ΜΑΡΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἐν τῶ μεταξύ νύχτωσε καί ἡ
δίς Καραβία εὑρέθηκε πάλιν εἰς τάς 8 εἰς τό οἴκημα τῆς πολιτοφυλακῆς. Ἡ Ἑλένη εἶχεν
ἐν τῶ μεταξύ μεταφερθῆ εἰς τό ἐπάνω πάτωμα καί ἐκρατεῖτο εἰς ἕνα διαμέρισμα ὅπου
εἶχαν ἐγκλείστους καί ἄλλας γυναίκας. Ἡ φίλη της ἀνυπομονοῦσε καί νευρική
προσπαθοῦσε νά ἐξευμενίση ἕνα πενηντάρη, ὁ ὁποῖος ἦτο καταφανές ὅτι ἔπαιζεν ἐκεῖ
ἡγετικόν ρόλον. Αὐτός ἀφοῦ στό ἀχνό φῶς μιᾶς μικρῆς λάμπας τῆς ἐπέδειξε ἕνα ὀγκώδη
φάκελον – δῆθεν «δικογραφία» Παπαδάκη – καί τῆς ἐπανέλαβε ὅτι ἡ καλλιτέχνις ἦταν
θῦμα καταγγελίας συναδέλφων της, εἰς τό τέλος – ὅταν ἐκείνη τόν ἠρώτησε ποῖος εἶναι
– τῆς ἀπήντησε μέ σαρδωνικό χαμόγελο:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ὁ Μαρά τῆς Γαλλικῆς
Ἐπαναστάσεως…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">‘Εν τῶ μεταξύ ἐκεῖνο
τό ἴδιο βράδυ – τά μεσάνυχτα – διεπράχθη τό φοβερόν ἀνοσιούργημα πού δέν ἔγινε
ποτέ σέ καμμιά ἐπανάσταση ὅλου του κόσμου ἐναντίον μιᾶς Ἱερείας τοῦ Ὡραίου.
Διότι βέβαια πολλές τραγωδίες τοῦ ἐμφυλίου πολέμου θά καλυφθοῦν μέ τόν καιρό ἀπό
τήν λήθη. Ἡ τραγωδία ὅμως τῆς Τραγωδοῦ θά μείνη. Ἡ δολοφονία τῆς Ἑλένης
Παπαδάκη – πού θά ἐξιστορήσουμε ἐν συνεχεία ὅλες της τίς λεπτομέρειες – θά μείνη
σαν μιά ντροπή για τούς συγχρόνους δημίους της καί σαν ἕνα στίγμα για τούς μεταγενεστέρους
πού δέν θά συγχωρέσουν ποτέ στους πατέρες τους τό ἄδικο πού ἔκαναν στήν ὑπόληψη
τοῦ πολιτισμοῦ τῆς χώρας ὑψώνοντας φονικό χέρι σέ μιά κορυφαία τῆς Τέχνης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><br /></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 110%;"><b>2. ΠΩΣ ΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΩΡΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ Η
ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ</b></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><b>Τά τρόφιμα. – Ὁ μυστηριώδης ἄνθρωπος τῆς πολιτοφυλακῆς
μέ τά ἀδυσώπητα «μπλέ μάτια». – Μία συγκρατουμένη μέ τήν ἀλησμόνητον τραγωδόν
ἀφηγεῖται τι τῆς ἔλεγεν. – Ἡ ἀγάπη της διά τά βιβλία. – «Διατί σᾶς συνέλαβαν;»
– <br />
«Καλύτερα πού μ’ ἐκάλεσαν σέ ἀνάκριση». – Ὁ συκοφαντικός θόρυβος.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εἴδαμε πῶς συνελήφθη ἡ Ἑλένη
Παπαδάκη καί ὡδηγήθη εἰς τό οἴκημα τῆς περιφερείας τῆς Πολιτοφυλακῆς. Στάς 8 τό
βράδυ τῆς ἰδίας ἡμέρας ἡ ἀφωσιωμένη φίλη της δίς Αἰμιλία Καραβία τῆς ἐπῆγε
τρόφιμα καί μιά κουβέρτα καί προσεπάθησε μέ κάθε τρόπο νά ἐπικοινωνήση μαζί
της. Πράγματι, κατόπιν ἐπιμόνων παρακλήσεών της ὁ ἐπί κεφαλῆς τῶν «συναγωνιστῶν»
πού, ὅπως εἴπαμε, αὐταρέσκεως αὐτοετιτλοφορεῖτο… «Μαρά τῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως»
– συγκατετέθη εἰς τό τέλος ἀπό τό δεύτερον πάτωμα, ὅπου εἶχεν ἐν τῶ μεταξύ
μεταφερθῆ ἡ τραγωδός, νά τήν καλέση νά κατέβη εἰς τό πρῶτον. Ἐκεῖ ἀνέμενεν ἀγωνιῶσα
ἡ πιστή της σύντροφος. Ἡ συνάντησις αὐτή τῆς Ἑλένης Παπαδάκη ἦταν ἡ τελευταία
πού ἔγινε μέ ἰδικόν της ἄνθρωπον καί ὑπῆρξε πολύ σύντομος. Ἡ Αἰμιλία Καραβία τῆς
ἔδωσεν ἁπλῶς ἕνα δοχεῖον μέ γάλα, δύο αὐγά καί τίς βιταμίνες πού ἔπαιρνε. Ἀντήλλαξαν
ἐλάχιστα λόγια, ἡ Ἑλένη εὑρῆκε τήν εὐκαιρία νά ξαναμιλήση για τούς οἰκείους της
καί νά συστήση νά μη ἀνησυχοῦν καί κατόπιν μετεφέρθη ἐκ νέου εἰς τόν ἄλλον ὄροφον.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐζήτησα τότε, ἀφηγεῖται
ἡ ἀπαρηγόρητος φίλη της, νά μείνω ἐκεῖνο τό βράδυ εἰς τήν Πολιτοφυλακήν, κοντά
της. Στό «γραφεῖο», μέσα εἰς τό ἀμυδρό φῶς μιᾶς χλωμῆς λαμπίτσας, δέν ἔβλεπα παρά
τό πρόσωπον τοῦ «Μαρά» καί ἀνάμεσα στό σκοτάδι μόλις διέκρινα δύο μπλέ μάτια ἑνός
μυστηριώδους ἀνθρώπου, πού ἦτο καθισμένος στό πλάϊ τοῦ τραπεζιοῦ, ὅπου εὑρίσκετο
ἐγκατεστημένος ὁ περιφερειακός «ἡγέτης». Ὅταν διετύπωσα τήν αἴτησίν μου, ὁ
«Μαρά» ἐστράφη πρός τό μέρος τοῦ ἀγνώστου αὐτοῦ, σαν νά ζητοῦσε ὁδηγίες, καί
στή γρήγορη κίνησή του συνέλαβα τά δύο ἐκεῖνα βλοσυρά μπλέ μάτια νά νεύουν «ὄχι».
Ὁ «Μαρά» ὑπήκουσεν ἀσυζητητί καί ἀποτεινόμενος πρός τό μέρος μου μοῦ ἐδήλωσεν ἀμέσως
ὅτι ἦτο ἀδύνατον νά διανυκτερεύσω εἰς τό οἴκημα τῆς Πολιτοφυλακῆς.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐλᾶτε αὔριο τό πρωΐ
στίς ἐννιά, κατέληξε. Αὔριο ἄλλωστε τό μεσημέρι ἡ φίλη σας μπορεῖ νά ἔχη ἀπελευθερωθῆ…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">»Ἐνστικτωδῶς ἐγύρισα
ἐκ νέου πρός τό μέρος τοῦ μυστηριώδους παρατηρητοῦ, πού προσεκτικά ἔμενε
προστατευμένος στό σκοτάδι. Πάλιν μόνον τά μάτια του κατώρθωσα νά ἰδῶ – ἐκεῖνα
τά μπλέ μάτια – πού τώρα εἶχαν πάρει ἕνα τόνον περισσότερον σκληρόν καί ἀδυσώπητον.
Ἦταν προφανές ὅτι διατελοῦσεν ἐν γνώσει τοῦ μυσαροῦ ἐγκλήματος πού ἐξυφαίνετο…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΟΙ
ΣΥΓΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">»Ἐν τῶ μεταξύ, συνεχίζει ἡ
δίς Καραβία, ἡ Ἑλένη εἶχεν ἐπανέλθει εἰς τόν θάλαμον, ὅπου τήν ἐκρατοῦσαν μαζί
μέ ἄλλες κυρίες. Κατωρθώσαμεν, ὅταν ἐπέρασεν ὁ δεκεμβριανός σάλος, καί ἐμάθαμε
τά ὀνόματα μερικῶν γυναικῶν ἀπό ἐκεῖνες πού ἔζησα κοντά της τάς τελευταίας ὥρας
τῆς ζωῆς της. Ἦσαν ἡ κ. Μαρινάκη, σύζυγος ἀστυνόμου, ἡ κ. Βαρβαγιάννη, ἡ κ.
Μαντζάρη, ἡ κ. Χριστοδουλοπούλου καί ἄλλες κυρίες, ἰδίως σύζυγοι ἀξιωματικῶν ἤ ἀνδρῶν
τῆς Ἀστυνομίας Πόλεων καί τῆς Χωροφυλακῆς, μία τῶν ὁποίων μάλιστα προωθήθη ἀργότερα
μέχρι Θηβῶν. Συνήντησα πολλά ἀπό τάς συγκρατουμένας της αὐτάς καί μοῦ ἔχουν ἀφηγηθῆ
τό τι διεδραματίσθη κατά τό ἑξάωρον πού ἔμεινε μαζί των ἡ πολύκλαυστος Ἑλένη
μας. Ἡ πρώτη ἔκθεσις τῶν γεγονότων ὀφείλεται εἰς τήν κ. Χριστοδουλοπούλου, ἡ ὁποία
μοῦ ἀνέφερεν ὅτι ἐξετυλίχθησαν τά δραματικά συμβάντα περίπου ὡς ἑξῆς: «Θά ἦταν
6 σχεδόν ἡ ὥρα τῆς 21ης Δεκεμβρίου 1944 – δίδω τόν λόγον εἰς τήν κ.
Χριστοδουλοπούλου – ὅταν εἰς τόν β΄ ὄροφον τῆς ἐπαύλεως Παπαλεονάρδου, ὅπου ἐκρατούμεθα,
ἄνοιξε ἡ πόρτα καί εἴδαμε νά μπαίνη μία κομψή γυναίκα μέ γλυκυτάτη φυσιογνωμία.
Συγχρόνως ἀκούσαμε τήν φωνή τοῦ ἐλασίτου, πού τήν ὡδηγοῦσε, νά μᾶς λέγη: «Ἔχετε
τήν τιμήν νά δεχθῆτε μεταξύ σας μίαν μεγάλην κυρίαν, τήν κυρίαν Παπαδάκη». Ἡ
φωνή του εἶχε δόσιν καταφανοῦς εἰρωνείας, ἀποσκοπούσης νά κρύψη τόν σεβασμόν
πού τοῦ ἐπέβαλλεν ἡ προσωπικότης τῆς ἀλησμονήτου τραγωδοῦ καί ὁ φόβος ἴσως τοῦ
προετοιμαζομένου κακουργήματος. Ἠλεκτρισθήκαμε στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος καί ὅλες
μαζί τήν περικυκλώσαμε ἀμέσως μέ στοργή καί ἀγάπη. Θελήσαμε νά τῆς δώσουμε
κουράγιο, μά ἦταν ψύχραιμη καί γαλήνια. Θά ἔλεγε κανείς πώς βάδιζε κιόλας στή θυσία
καρτερικά καί ὑπερήφανα. Καί ἀντί νά τῆς δώσουμε ἐμεῖς τό κουράγιο, ἄρχισε ἐκείνη
νά μᾶς ἐμψυχώνη μέ τήν γοητείαν τῆς ὁμιλίας της, μέ τά ὡραῖα λόγια πού μᾶς ἔλεγε
καί σχεδόν εἴχαμε ξεχαστῆ ὅτι βρισκόμαστε στήν Πολιτοφυλακή, στόν προθάλαμο τῆς
Κολάσεως. Ἦταν ντυμένη μέ ἐπιμέλεια καί ἁπλότητα. Φοροῦσε γούνινο παλτό καφέ, ὁμοιόχρωμο
φόρεμα, καφέ καστόρινα παπούτσια σπόρ, μεταξωτές κάλτσες καί πλεκτό καφέ σκουφάκι…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΗΘΕΛΕ
ΜΟΝΟΝ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">»Μᾶς διηγήθηκε στήν ἀρχή,
σέ σχετικά ἐρωτήματά μας, ὅτι ἀπήχθη ἀπό τό σπίτι τοῦ συναδέλφου της κ. Μυράτ.
Πρίν πάη στό σπίτι τοῦ κ. Μυράτ εἶχε ἐπισκεφθῆ – μᾶς εἶπε – τόν γείτονα ἐμπορευόμενο
κ. Βαληνδρᾶ, πού ἔμαθε ὅτι εἶχε φέρει σπίτι του λίγη ποσότητα μέλι καί πῆγε ν’ ἀγοράση
διά τήν οἰκογένειά της, διότι ἀπό τῆς ἐνάρξεως τοῦ Κινήματος τό τέρμα Πατησίων ἐστερεῖτο
κυριολεκτικῶς τροφίμων. Ἀλλά ἐπέστρεψε ἄπρακτη. Τό πολύτιμον ἐμπόρευμα εἶχεν ἐξαντληθῆ.
«Καί τό ἤθελα τόσο πολύ τό μέλι για τήν καϋμένη τή μαμά μου, ἔλεγε ἐκεῖ στόν θάλαμο
πού μᾶς εἶχαν. Τίποτα δέν ὑπάρχει στή γειτονιά μας. Ἀπό μέρες γυρεύω ἕνα
πορτοκάλι καί αὐτό εἶναι ἀνεύρετο! Καί ὁ γιατρός μου, ὁ κ. Χαραμῆς, δέν μοῦ
τονίζει ἄλλο παρά νά τρώγω φροῦτα ἄφθονα για τήν αποβιταμίνωσή μου. Ποῦ νά ξέρη
ὅτι οὔτε πορτοκάλια, πού τόσο τά ἀγαπῶ, δέν ἔχω νά φάω!» Ὁ λογισμός της ἐγύριζε
ὅλο στό σπίτι της: «Ἄραγε τι νά κάνουν οἱ δικοί μου, ψιθύριζε κάθε τόσο. Φοβοῦμαι
πώς θά εἶναι ἀνήσυχοι. Δέν θέλω νά στενοχωριοῦνται για μένα. Ἐλπίζω νά μη τούς ἐνοχλήσουν
αὐτούς. Καί τά βιβλία μου. Ἄκουσα πώς γκρεμίζουν σπίτια. Ἄς γκρεμίσουν τό σπίτι
μου, φτάνει τά βιβλία μου νά σωθοῦνε». Ὕστερα μᾶς μιλοῦσε για τό θέατρο, για τά
ἔργα πού ἔπαιξε, για τά βιβλία πού διάβαζε καί πού μᾶς ἔκανε τόσο πολύ νά νοιώσουμε
πόσο ἀληθινά τά ἀγαποῦσε. Μᾶς διηγόταν τήν περιοδεία πού ἔκανε μέ τό Ἐθνικό
Θέατρο στήν Εὐρώπη. Μέ τή διήγησή της ξάνοιγε τήν ψυχή της σέ μᾶς καί βλέποντας
νά ὑπάρχη τόση ὀμορφιά μέσα της, τόση καλωσύνη καί τόση εὐγένεια, πού διακρίνονταν
καί στους τρόπους της καί στάς κινήσεις της ἀκόμα, τήν ρώτησε μία ἀπό μᾶς:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Μά, δίς Παπαδάκη,
τέτοιον ἄνθρωπο σαν καί σᾶς, χωριστά ἀπό τήν μεγάλη σας καλλιτεχνική ἀξία,
γιατί σᾶς πιάσανε; Ἐσεῖς, ἔτσι ὅπως σᾶς γνωρίζουμε για πρώτη φορά, εἴσαστε ἕνας
ἄγγελος. Γιατί νά σᾶς κάνουν αὐτό τό κακό;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">»Καί ἡ Παπαδάκη,
μη πιστεύοντας ἕως ἐκείνη τή στιγμή ἀκόμα στήν κακία τῶν ἀνθρώπων, ἀπήντησε:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Δέν φαντάζομαι νά
εἶναι για κακό, πού βρίσκομαι ἐδῶ. Καλύτερα πού μέ κάλεσαν σέ ἀνάκριση για νά ξεκαθαρίσω
μερικούς λογαριασμούς, πού μοῦ δημιούργησαν κάποιοι συνάδελφοί μου. Γιατί τό ξέρω
πώς ἡ σύλληψίς μου αὐτή εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς σκευωρίας μερικῶν ἠθοποιῶν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">»Καί ἄρχισε τότε ἡ
ἀλησμόνητος πρωταγωνίστρια τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου ν’ ἀναλύη εἰς τάς συγκρατουμένας
της τό περιεχόμενον τοῦ συκοφαντικοῦ ρύπου πού εἶχεν ἐκτοξευθῆ μέ δυσφημιστικήν
μανίαν ἐναντίον της. Εἶναι μιά φωνή ἀπό τόν τάφο αὐτή ἡ ἔκθεσις τῆς Ἑλένης
Παπαδάκη – τῆς Ἑλληνίδος πού ἔσωσε 31 κομμουνιστάς ἀπό τά χέρια τῶν κατακτητῶν
(θά δοῦμε πῶς) καί πού ἀντί εὐγνωμοσύνης ἐδέχθη ἀπό μέρους των μιά δολοφονική
σφαῖρα στόν αὐχένα ἐν συνδυασμῶ μέ θλιβερή ἐκστρατεία διασυρμοῦ καί κατασυκοφαντήσεως.
Θά παραθέσωμεν ἐπακριβῶς ὅλον τό περιεχόμενον τῶν ὅσων ἐνεπιστεύθη εἰς τάς ὑστάτας
ὥρας τοῦ βίου της εἰς τόν χορό τῆς συγχρόνου τραγωδίας, πού τήν περιέζωνε ἐκεῖνο
τό δραματικό βράδυ μέσα εἰς τό δῶμα τῆς Πολιτοφυλακῆς…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-collapsed-heading: yes; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 110%;"><b>3. Η ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΞΥΦΑΝΕΙ ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΑΙ ΤΗΣ</b></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><b>Ἡ δραματική ἀναλυτική ὁμιλία της πρός τάς συγκρατουμένας
κυρίας εἰς τήν Πολιτοφυλακήν. – Πῶς ἐπέτυχε τήν ἀπελευθέρωσιν καί τήν διάσωσιν
κομμουνιστῶν οἱ ὁποῖοι ἐκινδύνευαν. – «Διατί δέν μέ καλοῦν νά μέ ἀνακρίνουν;» –
Τά μεσάνυκτα ἡ τραγωδός καλεῖται. Πρός τό θυσιαστήριον…<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἡ στενή φίλη τῆς ἀλησμονήτου
τραγωδοῦ – ἡ δίς Αἰμιλία Καραβία – συνεχίζει τήν μετάδοσιν τῆς ἀφηγήσεως τῆς κ.
Χριστοδουλοπούλου. Εἶναι μιά ἀπό τάς κυρίας πού εὑρέθησαν κρατούμεναι τό δραματικόν
ἐκεῖνο βράδυ τῆς 21ης Δεκεμβρίου εἰς τό οἴκημα τῆς Πολιτοφυλακῆς, ὅταν
μετεφέρθη σ’ αὐτό καί ἐκρατήθη ὀλίγας ὥρας προτοῦ δολοφονηθῆ ἡ Ἑλένη Παπαδάκη.
Εἰς αὐτήν τήν σύντροφον τοῦ πόνου ἡ πολύκλαυστος καλλιτέχνις ἐνεπιστεύθη τόν καϋμό
της, ἄνοιξε τήν καρδιά της, εἶπε τό παράπονό της. Ξετύλιξε τό δρᾶμα τῆς προσωπικῆς
της ζωῆς, δρᾶμα πού εἶχε δημιουργήσει ἡ συκοφαντική καταφορά τῶν ἀναρχικῶν
τιμητῶν της καί πού ἐχρησιμοποιήθη κακοήθως ὡς πρόσχημα διά νά ἐξαποσταλῆ – κατά
τόν τρόπον πού ἐστάλη – ἄνανδρα καί ἄδικα εἰς τόν τάφον. Ἀπό χρόνια – εἶπε
μεταξύ τῶν ἄλλων εἰς τόν ὅμιλον τῶν συγκρατουμένων γυναικῶν ἡ δύσμοιρη Ἑλένη –
μέσα στό θέατρο συναντοῦσα ἐχθρότητες, ἀλλά οὐδέποτε τίς πρόσεχα. Ἀντί ν’ ἀπαντῶ
μέ κακία στήν κακία, ἔκανα τό καλό. Μα φαίνεται πώς οἱ ἄνθρωποι δέν σοῦ συγχωροῦν
νά εἶσαι καλός. Καί εἴτε γιατί τούς ἐνοχλοῦσε ἡ καλωσύνη μου εἴτε γιατί περνοῦσαν
για ἀδυναμία χαρακτῆρος τήν ἀνεξικακία μου, συνέχιζαν ἀγριώτερα τόν πόλεμό τους
ἐναντίον μου, πού ἔφθασε πιά στό κατακόρυφο τήν ἐποχή τῆς Κατοχῆς. Ἄρχισαν νά ἐξυφαίνουν
τίς πιο κακοήθεις καί βδελυρές συκοφαντίες ἐναντίον μου. Διέδιδαν τά πιο ἀπίθανα
καί ἀφάνταστα πράγματα. Ἔγραφαν τίς χυδαιότερες βρωμερότητες στά παράνομα δῆθεν
θεατρικά φύλλα. Τά ἄκουα καί τά ἤξερα ὅλα. Δέν ἔδινα ὅμως προσοχή καί μοῦ ἐρχότανε
στό μυαλό μιά σκέψη συνώνυμη μέ τό εὐαγγελικό: «Ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τι
ποιοῦσι». Δέν τά πρόσεχα, γιατί δέν εἶχα νά χάνω καιρό σέ τέτοιες μικρότητες. Ὁ
καιρός μου ἦταν πολύτιμος για τό θέατρο, για τήν τέχνη μου. Τίς ἡμέρες καί τίς ὧρες
πού ἔχαναν οἱ ὀλίγοι αὐτοί κακοί ἄνθρωποι για νά ἐφευρίσκουν βδελυρές
συκοφαντίες ἐναντίον μου, ἐγώ μελετοῦσα τήν «Ἀντιγόνη», τήν «Ἰφιγένεια», τήν «Ἑκάβη»,
πιστεύοντας ἀκράδαντα πώς ὁ ἀληθινός καλλιτέχνης τήν θετικώτερη ἀντίσταση πού
μπορεῖ νά κάνη σέ μιά ἐποχή ἐχθρικῆς Κατοχῆς εἶναι νά διδάξη στή σκηνή τά ἀθάνατα
ἔργα τῶν ἀρχαίων τραγικῶν μας, δίνοντας ὅλη τή δύναμή του καί ἀνεβάζοντας τήν Τέχνη
στήν ψηλότερη δυνατή κορυφή για νά σκορπάη αὐτή τήν παρηγοριά στόν βασανισμένο
καί σκλαβωμένο μας λαό. Δέν ξέρω ἄν τό κατάφερα. Στήν «Ἑκάβη» μοῦ εἶπαν ὅλοι ὅτι
ἔδωσα τό πᾶν στήν ἀρχαία ἑλληνική τραγωδία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί προσέθεσεν ἡ ἐξαιρετική
καλλιτέχνις:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐλπίζω νά ζήσω. Τότε
θά δώσω ἀκόμη περισσότερα πράγματα στή «Μήδεια» πού θά παίξω τήν ἄνοιξη. Δυστυχῶς
ὅμως ἡ ἐπιτυχία μου στήν «Ἑκάβη» ἐξηρέθισε, φαίνεται, τούς ὀλίγους κακούς
συναδέλφους μου καί ἐνέτειναν τό ἐξοντωτικό τους ἔργο ἐναντίον μου. Τήν προσπάθεια,
πού κατέβαλα στά χρόνια τῆς Κατοχῆς, νά σώσω μερικούς ἀνθρώπους ἀπό τή φυλακή,
προσπάθεια τήν ὁποία κατέβαλε ἀσφαλῶς κάθε Ἑλληνίδα, τήν ἐξεμεταλλεύθησαν οἱ ὀλίγοι
αὐτοί για νά ἐξυφάνουν ὁλόκληρο σχέδιο ἠθικῆς ἐξοντώσεως. Τά μέσα, πού χρησιμοποιοῦσα
για νά σώσω τούς Ἕλληνας, δέν ἦταν αὐτά πού βδελυρότατα διέδιδαν οἱ συκοφάνται
μου.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΜΙΑ
ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΕΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Οἱ ἄλλες συγκρατούμενες
γυναῖκες ἠθέλησαν νά τήν διακόψουν καί νά τήν βεβαιώσουν, διότι ἔβλεπαν πόσο
τήν ἔθλιβεν αὐτή ἡ ἱστορία τοῦ ἀδίκου διασυρμοῦ της, ὅτι δέν ὑπῆρχε ἀνάγκη νά θέτη
σέ δημόσιο ἔλεγχο τήν ἰδιωτική της ζωή, ἀλλά ἡ Ἑλένη Παπαδάκη ἠρνήθη. Ἠθέλησε
νά τούς τά ἐξηγήση ὅλα, νά τά μάθουν ὅλα. Καί τούς εἶπε:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἡ οἰκογένειά μου,
παλαιά ἀθηναϊκή οἰκογένεια, ἔχει φιλικούς δεσμούς μέ πολιτικούς ἄνδρες, καί σ’
αὐτούς, παλαιούς γνωρίμους τῆς οἰκογενείας μου, ἀπευθυνόμουνα για νά σώσω ἀπό
τή φυλακή ἤ ν’ ἀνακουφίσω ἀπό τήν πεῖνα καί τή δυστυχία κατατρεγμένους ἀνθρώπους.
Ἄν εἶχα τήν ἐπιρροή, πού αἰσχρότατα μοῦ ἀποδίδουν, θά πετύχαινα νά σώσω ὅλους ἐκείνους,
για τούς ὁποίους παρακαλοῦσα καί φρόντιζα. Ἀπόδειξις πώς ὁ πιο ἀγαπημένος μου
φίλος, ὁ Παῦλος Εὐσταθιάδης, εἶναι σέ στρατόπεδο στή Γερμανία καί δέν ξέρω ἄν ζῆ.
Καί τό ἀγόρι τῆς συμπαθητικῆς μου γυναίκας, πού μέ ὑπηρετεῖ στό σπίτι ἀπό
μικρή, τῆς Ἀργυρῶς – τόν Πέτρο Τζανῆ – δέν μπόρεσα νά τόν σώσω καί τόν σκότωσαν
οἱ Γερμανοί μέ τούς δεκαπέντε τῆς Τηλεφωνικῆς Ἑταιρείας. Ὁ σκοτωμός αὐτοῦ τοῦ
παιδιοῦ μ’ ἔχει συντρίψει καί μένα. Τόσος ἦταν ὁ πόνος μου καί ζῶ κάθε μέρα καί
τόν σπαραγμό τῆς δύστυχης μάννας του, πού μέ γεμίζει ἀπό ἀπροσμέτρητη ὀδύνη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί προσέθεσε μέ ἔμφασιν:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Ἐάν ἤτανε καί ἡ ἐλαχίστη
πραγματικότης ἀπό τό οἰκοδόμημα αὐτό τῶν ἐπινοήσεών τους θά ζοῦσα μέ κάποια
σχετική ἄνεση στά χρόνια τῆς σκλαβιᾶς. Μα ζοῦσα ὅπως ζοῦσαν τά περισσότερα ἀθηναϊκά
σπίτια, μέ πολλές στερήσεις. Κοντεύω νά χάσω τό μάτι μου ἀπό ἀβιταμίνωση καί ἀπό
τόν κακό φωτισμό. Γιατί οὔτε τήν κατάλληλη τροφή εἶχα, οὔτε περισσότερο ἠλεκτρικό
ρεῦμα για νά διαβάζω ἄνετα. Τό σπίτι μου εἶχε τόν περιορισμό τοῦ ἠλεκτρικοῦ ὅπως
ὄλα τά σπίτια τῶν Ἀθηνῶν».</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«ΤΙ
ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ…»</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Θυμοῦμαι, συνεχίζει ἡ ἀφηγουμένη
κυρία, ὅτι πράγματι ἡ Ἑλένη συχνά ἐσήκωνε τό χέρι της τήν ὥρα πού μέ ζωηρότητα μᾶς
ἔλεγε αὐτά τά λόγια καί τό ἔβαζε στό δεξί της μάτι, πού δέν ἔβλεπε καλά. Τήν ἀκούαμε
ὅλες μέ κρατημένη τήν ἀναπνοή καί μιά ἀπό μᾶς τῆς εἶπε σέ κάποια στιγμή:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἄχ, δίς Παπαδάκη,
φαίνεται πώς τά καλά πού κάνατε σᾶς ἔφαγαν…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Τό ξέρω, ἀπάντησε
μ’ ἕνα φιλοσοφημένο στωϊκό χαμόγελο. Μοῦ τό ἔλεγαν συχνά οἱ καλοί μου οἱ φίλοι
κάθε φορά πού ἔβγαζα καί κάποιον ἀπό τή φυλακή. Μοῦ ἐτόνιζαν: «Πᾶψε τίς εὐεργεσίες
γιατί δίνεις τροφή στήν ἀδηφαγία τῶν συκοφαντῶν σου». Ἀλλά ἐγώ σκεπτόμουνα: «Τί
λογαριάζει αὐτό μπροστά στή ζωή ἀνθρώπων πού κινδυνεύει ἡ ὕπαρξή τους;» Καί μ’
αὐτό τό γεμᾶτο ἀνωτερότητα καί εὐγένεια συμπέρασμα σταμάτησε νά μιλᾶ ἡ Ἑλένη.
Μιά νεκρική σιγή σκορπίσθηκε στό παγωμένο δωμάτιο, πού σιγά-σιγά εἶχε βουτηχθῆ
στό σκοτάδι τῆς νύχτας. Ἕνα δάκρυ θά κύλησε ἀπό τά μάτια τῆς ἀλησμόνητης
τραγωδοῦ, πού λίγο πρίν, ὅσο ἦταν φῶς ἀκόμα, ἐφαίνοντο τόσο ὡραῖα, τόσο ἐκφραστικά
καί καθρέφτιζαν ὅλη τήν ἀσύγκριτη ὀμορφιά τῆς ψυχῆς της. Ἕνα δάκρυ πού τό σκούπισε
διακριτικά στήν ἄκρη τοῦ ματιοῦ της. Καί σέ λίγο εἶπε μέ τήν καθαρή, τή μελωδική
φωνή της: «Μέ συγχωρεῖτε ἄν σᾶς ἐκούρασα μ’ αὐτά ὅλα πού σᾶς εἶπα… Μα γιατί δέν
μέ φωνάζουν νά μέ ἀνακρίνουν;» Ὕστερα, στήν παράκλησή μας νά μᾶς μιλᾶ, γιατί
θέλαμε ν’ ἀπολαύσουμε ὅσο μπορούσαμε περισσότερο τή λαλιά της καί τόν πνευματικό
της πλοῦτο, ἀφοῦ ἡ μοῖρα μᾶς τήν ἔφερε κοντά μας – ἄρχισε νά μᾶς λέη ὡραῖα
λόγια, φιλοσοφημένες σκέψεις, καί κάθε τόσο μᾶς μιλοῦσε για τήν ἀγάπη της στή μητέρα
της, στόν ἀδελφό της. Ἀλλά συχνά τήν κατελάμβανε κάποια ἀδημονία καί ἐπανελάμβανε
συνεχῶς: «Μά γιατί δέν μέ καλοῦν νά μέ ἀνακρίνουν; Μοῦ εἶπαν πώς μέ φέρνουν ἐδῶ
για ἀνάκριση. Θέλω νά τούς μιλήσω. Ἀλλά θέλω νά τούς μιλήσω μέσα σέ φῶς, ὄχι
στό σκοτάδι. Θέλω νά μέ βλέπουν στά μάτια, για νά δοῦν ὅτι τούς λέω ἀλήθειες».
Καί σαν ν’ ἀκολουθοῦσε μιά σκέψη, πού πέρασε σαν ἀστραπή ἀπό τό νοῦ της,
προσέθεσε σέ πιο γαλήνιο τόνο:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">«Εὐτυχῶς οἱ ἀνακριταί
τῆς Πολιτοφυλακῆς δέν εἶναι ἠθοποιοί. Αὐτοί δέν ἔχουν τίποτε ἐναντίον μου, οὔτε
κι ἐγώ μαζί τους. Σ’ αὐτούς δέν χωράει τό φαρμάκι τῆς ἐπαγγελματικῆς ἀντιζηλίας.
Θά μ’ ἀκούσουν σαν ἄνθρωποι, θά μέ δοῦν τι ἄνθρωπος εἶμαι καί θά μέ καταλάβουν.
Κι ἔτσι θά γκρεμιστοῦν ὅλες οἱ συκοφαντίες… Μά γιατί δέν μέ καλοῦν;»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Τήν ἐκάλεσαν, εἶναι
ἡ ἀλήθεια, κάποτε – συνεχίζει ἡ δίς Καραβία – ἀλλά ὄχι για ἀνάκριση. Για τό θυσιαστήριο
καί για νά διαψεύσουν ὅσες ἀφελεῖς σκέψεις ἔκαμε διά τήν δικαιοσύνη τοῦ Ἐλασιτισμοῦ.
Θά ἦταν ἡ ὥρα 12, μεσάνυκτα, ὅταν πιά ὁ ὅμιλος τῶν γυναικῶν εἶχε σταματήσει τίς
συνομιλίες, ἔστρωσε τίς κουβέρτες του κάτω καί εἶχε πέσει προσπαθώντας νά κοιμηθῆ.
Ἡ Παπαδάκη μισοξαπλωμένη στό πάτωμα ἔμενε ἄγρυπνη καί περίμενε ἀκόμη νά τήν φωνάξουν.
Φαίνεται πώς ἡ γαλήνη καί ἡ ψυχραιμία της εἶχαν ἀρχίσει νά ὑποχωροῦν σέ μιά μοιραί
ἀνθρωπίνη ἀδυναμία καί ἀνησυχία. Τότε ἄνοιξε ξαφνικά ἡ πόρτα καί παρουσιάσθηκε ἕνας
Ἐλασίτης…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 110%;"><b>4. ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΕΜΑΛΩΣΑΝ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΡΗ ΤΟ ΠΑΛΤΟ
ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ</b></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><b>Ἡ μεταμεσονύκτιος μεταγωγή ἀπό τήν Πολιτοφυλακήν. – Τό
φορτάκι τοῦ θανάτου. – Ἕνας καρβουνιάρης ἐπί κεφαλῆς τῆς συνοδείας. – Ἀπόλυτος
ἡ ψυχραιμία τῆς τραγωδοῦ. – Ἡ διένεξις Τάκη καί Καπετάν Ὀρέστη. – Φιλονικεία
ἐπάνω ἀπό τόν τάφον τῆς καλλιτέχνιδος. – Ἐδολοφονήθη τό ἴδιο ἐκεῖνο βράδυ…<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Δέν εἶναι θετικά
προσδιωρισμένη ἡ ὥρα πού ἄνοιξε ξαφνικά ἡ πόρτα τοῦ διαμερίσματος τῆς Πολιτοφυλακῆς
καί ὁ βλοσυρός μαυροσκούφης ἔκαμε τήν ἐμφάνισίν του. Ὑπολογίζεται ἐν τούτοις ὅτι
θά πρέπει νά ἦταν 12 καί 10΄ ἤ 12 καί 15΄ μετά τά μεσάνυκτα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ὅποια ἀκούση τό ὄνομά
της θἄρθη μαζί μου, ἦτο ἡ ἐπιταγή πού ἐδόθη τότε μέσα στήν παγερή ἀτμόσφαιρα τοῦ
σκοτεινοῦ δωματίου, τό ὁποῖον οἱ Ἐλασῖται εἶχαν μεταβάλει εἰς πρόχειρον
γυναικείαν φυλακήν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἡ Παπαδάκη, ὅπως εἴπαμε,
δέν εἶχε κατορθώσει ν’ ἀποκοιμηθῆ. Μισοξαπλωμένη κάτω στό πάτωμα, ὑπείκουσα ἴσως
εἰς τό ἔντονον προαίσθημά της, δέν ἐπρόφθασε νά ἐκδηλώση τήν ἐπιθυμίαν, ἀπό τήν
ὁποίαν ζωηρότατα κατείχετο, – νά ρωτήση δηλαδή πότε ἐπρόκειτο νά τήν ἐξετάσουν
– ὅταν ἄκουσε τόν σκαιό δεσμοφύλακα νά προφέρη πρῶτον τό ὄνομά της…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Θά σέ πᾶμε στό στρατόπεδο,
ἠρκέσθη νά ἐξηγήση ἀπότομα ὁ θηριώδης ἄνθρωπος τοῦ ΕΛΑΣ καί ἐνῶ ἐκείνη τά ἔχασε
πρός στιγμήν ἀπό τό αἰφνίδιον ἄγγελμα καί ἐψιθύριζε κάτι σαν παράπονο, διότι δέν
ἐγίνετο ἡ «ἀνάκρισις» πού τῆς εἶχαν ὑποσχεθῆ, αὐτός συνέχισε τό προσκλητήριον:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Χαριτάκη…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μία γυναίκα ἔγκυος
ἕξ μηνῶν ἐπρόβαλε καί ἕνα θρηνῶδες κλάμα ξέσχισε τήν γεμάτη δέος ἀτμοσφαῖρα. Ἡ
κ. Χριστοδουλοπούλου προσεπάθησε νά παρηγορήση τάς δύο ἀπερχομένας. Εἶχε ἀρκετές
ἡμέρες εἰς τήν Πολιτοφυλακήν καί ἤξερε πολύ καλά τι ἐσήμαινε μεταμεσονύκτιος
μεταγωγή δι’ αὐτοκινήτου. Δέν ὡμίλησεν ὅμως καί συνέχισε τήν προσπάθειάν της νά
καθησυχάση κυρίως τήν ἔγκυον κρατουμένην – πού καί αὐτῆς, ὅπως μοῦ εἶπαν, ἀγνοεῖται
μέχρι σήμερον ἡ τύχη. Ἡ Ἑλένη δέν εἶχεν ἀνάγκην παρηγορίας καί τονώσεως ἠθικοῦ.
Μετά τήν πρώτην ἐντύπωσιν συνῆλθεν ἀμέσως καί ἀντέταξε καί εἰς τό καινούργιο
δυσάρεστο πλῆγμα στωϊκότητα καί ἠρεμίαν. Τήν ἐξάφνισε βέβαια τό γεγονός ὅτι δέν
τήν ἐκάλεσαν νά τήν ἀνακρίνουν, ἀλλά ἡ ἀνησυχία της διά τήν ἀπότομον αὐτήν
νυκτερινήν μεταφοράν της δέν εἶχε προσλάβει οὔτε μορφήν ἀγωνίας, οὔτε ἐξεδηλοῦτο
πλέον κατά ἕνα κάποιον αἰσθητόν τρόπον.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΕΠΑΝΩ
ΕΙΣ ΤΟ ΦΟΡΤΑΚΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Περιωρίσθηκε μέ ἀργές
κινήσεις νά φορέση τό πλεκτό σκουφάκι, πού ἔφερε μαζί της – τό εἶχεν ἐν τῶ μεταξύ
βγάλει – ἐπῆρε τό δοχεῖο μέ τό γάλα, καθώς καί τά αὐγά καί τό κουτί μέ τίς βιταμίνες
– τίποτε ἀπό ὅ,τι τῆς εἶχε πάει ἡ δίς Καραβία δέν εἶχε βάλει στό στόμα της –
καί ἀφοῦ εἶπεν ὅσο μποροῦσε πιο συμπαθητικά καί συγκρατημένα μιά «Καληνύκτα»
στίς συγκρατούμενές της, πού, βουβές ἀπό τόν τρόμον, παρακολουθοῦσαν τήν παραλαβήν
τῶν δύο γυναικῶν διά τό μαρτύριον, προχώρησε καί κατέβηκε. Ἔξω ἀπό τήν Πολιτοφυλακή
ἐστάθμευεν ἕνα μικρό αὐτοκίνητο Φόρδ. Μέσα ἦσαν τέσσαρες ἄνδρες. Ἐλασῖτες ὅλοι;
Ὑπῆρχαν ἄραγε μεταξύ των καί κρατούμενοι; Αὐτό δέν ἔχει ἀποσαφηνισθῆ. Ὅπως δέν ὑπάρχει
θετική πληροφορία, ἐάν εἰς τό φορτάκι ἐκεῖνο, ἐκτός ἀπό τήν Ἑλένη καί τήν Χαριτάκη
ἐπεβιβάσθη καί ἄλλη γυναίκα. Ἡ ἀκριβής σύνθεσις τοῦ δραματικοῦ ὁμίλου παρέμεινεν
ἀκαθόριστος. Ξέρουμε μόνον ὅτι ἡ κ. Χριστοδουλοπούλου συνώδευσε τίς δύο
φυλακισμένες ἕως τό κάτω πάτωμα καί ὑποβάσταζε τήν κλαίουσαν Χαριτάκη. Ὅταν ὅμως
ἡ ὁμάς ἔφθασε κοντά εἰς τήν ἐξώθυραν, τήν ἀντελήφθη ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς κουστωδίας,
ἔβαλε τίς φωνές καί φυσικά ἐκείνη ἔσπευσε νά ἐπιστρέψη εἰς τό διαμέρισμα τοῦ
δευτέρου ὀρόφου. Ἡ ἀλησμόνητος τραγωδός ἔκλεισε τότε καλά τό γούνινο παλτό της
– ἔξω ἡ δεκεμβριανή νύχτα ἔφερνε ἕνα διαβολεμένο κρύο – καί ἐπεβιβάσθη, πάντοτε
ψύχραιμα, καί χωρίς ἔκδηλη ταραχή, εἰς τό μοιραῖον αὐτοκίνητον.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΔΕΝ
ΤΗΝ ΕΦΟΒΙΖΕ ΚΑΘΟΛΟΥ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἄλλωστε δέν ὑπάρχει ἀνάγκη
μαρτύρων διά νά πιστοποιηθῆ, ὅτι ἡ πολύκλαυστος καλλιτέχνις δέν φοβότανε. Δύο ἡμέρες
πρό τῆς συλλήψεως καί τῆς ἀνάνδρου δολοφονίας της, σέ μιά στιγμή πού τά λέγανε μέ
τόν ἀδελφόν της – τόν γνωστόν μηχανικόν κ. Μιχ. Παπαδάκην – ἡ Ἑλένη τοῦ
καθώρισε σαφῶς τά συναισθήματά της. Τοῦ εἶπε ἀπό τότε – λές καί ἔβλεπε νά διαγράφεται
ἐναργέστατα ἡ ἀδυσώπητος μοῖρα πού τῆς ἐπεφυλάσσετο – ὅτι δέν τήν ἐτρόμαζεν ὁ
θάνατος. Ὁ φόβος της ἦταν μη τυχόν οἱ χυδαῖοι ἐκτελεσταί τοῦ Δεκεμβρίου τήν βασανίσουν
καί τήν κακοποιήσουν. Τόν θάνατον ἠμπορεῖ κανείς νά πῆ θετικά ὅτι τόν ἔβλεπεν ὡς
λύτρωσιν, ἐάν τυχόν καί κατεδικάζετο νά περιέλθη εἰς τά χέρια των. Διά τόν λόγον
αὐτόν εἶναι ἀπολύτως πιστευταί καί ἀληθοφανεῖς ὅλαι αἱ πληροφορίαι, πού
μεταδίδονται – καί διασταυρούμεναι συμφωνοῦν – ἀπό τάς κυρίας πού ἔλαχε νά τήν συναντήσουν
τήν ἡμέραν τῆς 21ης Δεκεμβρίου 1944: Ἡ Ἑλένη δέν ἐλύγισε. Καί ὅταν, ὅπως θά ἰδοῦμε,
κάπως ἐκάμφθη τήν ὑστάτην στιγμήν καί ἀνελύθη εἰς γόους, δέν ἦταν ὁ κίνδυνος
πού τήν ἐφόβισεν, οὔτε ὁ θάνατος πού τήν ἐτρόμαξε. Δέν ἐλιποψύχησεν. Ὅσο καί ἐάν
θά ἦτο ἑπόμενον, μοιραῖον καί ἀνθρώπινον, νά δοκιμάση αὐτήν τήν ἀδυναμίαν, ἐν
τούτοις μόνον ὅταν ὁ δήμιος ἐπεχείρησε νά τῆς βγάλη τά ροῦχα, διά νά τῆς τά πάρουν
οἱ ἄνθρωποι τῆς «Λαοκρατίας», μόνον τότε ἀντέταξε, μέ τά μόνα ὅπλα πού τῆς ἀπέμεναν
– τῆς κραυγῆς καί τοῦ θρήνου – τήν ἄμυναν τῆς γυναικείας ἀξιοπρεπείας της, πού
εὐτυχῶς καί παρέμεινε τελείως ἀλώβητος.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΚΑΥΓΑΣ
ΤΩΝ ΔΗΜΙΩΝ ΔΙΑ ΤΟ ΠΑΛΤΟ ΤΗΣ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ποιό ὅμως ὑπῆρξεν ἀκριβῶς
τό δρομολόγιον πού ἠκολούθησε τό φορτάκι τοῦ θανάτου; Αὐτό ἕως σήμερα δέν εὑρέθηκε
κανείς νά τό προσδιορίση. Εἶναι γνωστόν μόνον ὅτι ἐπί κεφαλῆς τῆς «φρουρᾶς»,
πού μετέφερε τήν τραγωδόν εἰς τό θυσιαστήριον, εὑρίσκετο κάποιος… καρβουνιάρης,
πού τόν ἔλεγαν Τάκη. Ὁ περισπούδαστος μάλιστα αὐτός συνοδός – ὅπως ἐγνώσθη –
μετά τήν δραματικήν δολοφονίαν τῆς καλλιτέχνιδος ἦλθεν εἰς ρῆξιν μέ τόν περίφημον
καπετάν Ὀρέστη, τόν ἀρχιεγκληματίαν τῆς περιοχῆς Γαλατσίου καί Ὤμορφης Ἐκκλησιᾶς
– ὅπου εὑρίσκονται καί τά διϋλιστήρια τῆς Οὖλεν. Ἡ διένεξις εἶχαν ἀφορμή τό παλτό
τῆς δύσμοιρης Ἑλένης. Ἐμάλωσαν, λέγεται, ἐπάνω ἀπό τόν τάφον της περί του ποιός
θά τό πάρη καί ὁ καυγᾶς αὐτός ἔγινε καί ἀφορμή νά ἐκτελεσθοῦν ἀμφότεροι μετά
μερικάς ἡμέρας ἀπό τούς ἄλλους «συντρόφους» των πού εἶχαν περιορισθῆ νά μοιρασθοῦν
τά ὑπόλοιπα πράγματα τῶν ἑκατοντάδων δολοφονηθέντων εἰς τόν χῶρον τῆς Οὖλεν!
Πάντως ἡ τελευταία εἰκόνα τῆς Ἑλένης ζωντανῆς ἦταν ὅταν τήν ἐπῆραν ἀπό τήν Πολιτοφυλακήν
καί ἔσφιγγε τό καφέ παλτό της, γιατί ἡ μεταμεσονύκτιος παγωνιά ἦταν ἀπερίγραπτη.
Τι συνέβη ὅμως μετά ταῦτα; Ἀπό ἐδῶ καί πέραν ὑπάρχει ἀπόλυτον μυστήριον ἕως τήν
στιγμήν τῆς ἐκτελέσεως πού γνωρίζομεν τάς λεπτομερείας της, διότι ἔχει ὁμολογήσει
ὁ ἴδιος ὁ δράστης. Τά ἴχνη τῆς ζωντανῆς Ἑλένης ὅμως χάνονται…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ὅταν τήν ἄλλη ἡμέρα
τό πρωΐ ἡ δίς Καραβία προσῆλθεν εἰς τά γραφεῖα τῆς Πολιτοφυλακῆς διά ν’ ἀναζητήση
τήν ἀγαπημένην της σύντροφον, τῆς παρεσχέθη ἡ ἀόριστος καί ἀφηρημένη ἐξήγησις ὅτι
ἡ Ἑλένη Παπαδάκη εἶχε μεταφερθῆ κατά τήν διάρκειαν τῆς νυκτός εἰς καταυλισμόν ὁμήρων.
Ποῦ; ἠρώτησε μέ ἀγωνία ἡ στενή της φίλη. Κανείς δέν ἤξερε ἤ μᾶλλον δέν ἤθελε νά
τῆς πῆ. Ἡ οἰκογένεια τῆς καλλιτέχνιδος ἀπεδύθη τότε εἰς ἕνα φρενήρη ἀγῶνα ἀναζητήσεως.
Ἠρώτησε κάθε περιοχή ὅπου ὥδευσαν φάλαγγες κρατουμένων τῆς Πολιτοφυλακῆς. Ἀνεζήτησε
τήν χαμένη καλλιτέχνιδα ὅπου μποροῦσε νά ἔχη μεταφερθῆ. Ἔβαλε λυτούς καί δεμένους
νά ἐξετάσουν, νά ρωτήσουν, νά μιλήσουν, νά φροντίσουν. Ὁ κ. Λαμπέρ – ὁ Ἑλβετός φιλάνθρωπος
τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ – κατόπιν προσωπικῶν καί ἐπιμόνων παρακλήσεων τῆς κ.
Μαρίκας Κοτοπούλη εἰς τήν ἀλτρουϊστικήν ἐξόρμησιν, εἰς τήν ὁποίαν ἀπεδύθη ἀνά
τά διάφορα μέρη τῆς Ἑλλάδος πρός διάσωσιν καί περίθαλψιν ὁμήρων, τό πρῶτο πρᾶγμα
πού ρωτοῦσε, ὅπου ἔφθανεν, ἦταν «Μήπως εἶδε κανείς σας τήν Ἑλένη Παπαδάκη;»
Κανείς ὅμως δέν τήν εἶχε συναντήσει ποτέ. Καμμιά φάλαγξ ὁμήρων δέν τήν εἶχε
συμπεριλάβει. Κανένα στρατόπεδον δέν τήν εἶχε στεγάσει οὔτε για μιά ἔστω
βραδυά. Ἡ διαπρεπής ἠθοποιός, ὅπως ἐκ τῶν ὑστέρων ἐβεβαιώθη, εἶχε δολοφονηθῆ.
Καί ἐδολοφονήθη φαίνεται τό ἴδιο ἐκεῖνο βράδυ πού τήν ἐπῆραν μέ τό αὐτοκίνητον ἀπό
τό οἴκημα τῆς Πολιτοφυλακῆς. Τό συμπέρασμα αὐτό συνάγεται τόσον ἀπό τό γεγονός ὅτι
δέν ἐθεάθη πουθενά καί ἀπό κανένα, ὅσον καί ἀπό τό ὅτι οἱ καινούργιες μεταξωτές
κάλτσες πού εἶχε φορέσει τήν μοιραία ἐκείνη ἡμέρα εὑρέθησαν ἐπάνω εἰς τό σῶμα
της, ὅταν τό ἀνεκάλυψαν, τελείως ἀνέπαφες, χωρίς νά λείπη οὔτε ἕνας ἔστω
πόντος. Σημεῖον ὅτι ἀπό τήν Πολιτοφυλακήν ὡδηγήθη χωρίς νά κακοποιηθῆ κατ’ εὐθεῖαν
εἰς τόν τόπον τοῦ μαρτυρίου. Πῶς ὅμως τήν ἐσκότωσαν; Ποῖος ἦτο ὁ δήμιος; Καί πῶς
ἀκριβῶς ἀνευρέθη τό πτῶμα της;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 110%;"><b>5. Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΕΔΕΙΛΙΑΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ
ΕΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ!</b></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><b>Πῶς ἀνευρέθη τό σῶμα τῆς τραγωδοῦ εἰς τά διϋλιστήρια
τῆς Οὖλεν. – Ἡ ἐπίσκεψις τοῦ κ. Σιτρίν. – Ἡ ἀνακάλυψις τῶν δραστῶν. – Ὁ δήμιος
Μακαρώνας ὁμολογεῖ ὅτι εἶναι ὁ μοναδικός αὐτουργός. – Διατί τήν ἐξετέλεσε μέ τό
περίστροφον ἀντί μέ τό τσεκοῦρι.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εἶχε περάσει περισσότερο ἀπό
ἕνας μήνας ἀπό τήν ἡμέρα πού ἡ Ἑλένη Παπαδάκη ἀπήχθη ἀπό τούς αἱμοδιψεῖς ἀνθρώπους
τῆς Πολιτοφυλακῆς καί οἱ οἰκεῖοι της δέν εἶχαν κατορθώσει ἀκόμη νά μάθουν
τίποτε τό θετικόν διά τήν τύχην της. Ὅσο ὅμως καί ἄν διατηροῦσαν κάποιαν ἀμυδράν
ἐλπίδα, κατά βάθος καταλάβαιναν ὅτι ἡ ἀγαπημένη τους εἶχε σκοτωθῆ. Διαφορετικά
θά ἔπρεπε νά εἶχε δώσει σημεῖα ζωῆς. Κάποιος ὅμηρος θά τήν εἶχε ἰδῆ. Κάποιος
κρατούμενος θά τήν εἶχε συναντήσει σέ στρατόπεδο ἤ σέ φυλακή. Ἡ ἔλλειψις οἱασδήποτε
πληροφορίας ἦταν τό θλιβερό προμήνυμα πώς ἡ ἀλησμόνητος καλλιτέχνις εἶχε πέσει
θῦμα τῆς ἐλασιτικῆς θηριωδίας. Πράγματι, περί τά τέλη σχεδόν Ἰανουαρίου, ὁ
φόβος πού διεγράφετο ἀπό ὅλα τά στοιχεῖα πού συνέθεταν τήν τραγικήν ὑπόθεσιν τῆς
ἀπαγωγῆς καί τῆς ἐξαφανίσεως τῆς Ἑλένης ἀπεδείχθη βάσιμος: Ἕνας φύλακας τοῦ Β΄
Νεκροταφείου Πατησίων διεμήνυσεν εἰς τούς οἰκείους τῆς τραγωδοῦ, διά μέσου ἑνός
καθηγητοῦ πού εἶχε χάσει καί ἐκεῖνος τόν ἀδελφόν του – κατά σύμπτωσιν καί αὐτός
Παπαδάκης! – ὅτι εἰς τήν περιφέρειαν τῆς Ὤμορφης Ἐκκλησιᾶς εἰς τήν ἐκταφήν τῶν πτωμάτων,
ἡ ὁποία ἐγίνετο, «κάτι» τούς ἐνδιέφερε. Ἔξαλλοι κυριολεκτικῶς ἔσπευσαν ἀμέσως οἱ
συγγενεῖς καί μέ δικαιολογημένην συντριβήν καί ὀδύνην διεπίστωσαν ὅτι πράγματι ἀπό
ἕνα κοινόν τάφον – μαζί μέ ἄλλους τέσσερες ἐκτελεσθέντας – εἶχεν ἀνασυρθῆ τό σῶμα
τῆς Ἑλένης!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ὁ χῶρος τῶν διϋλιστηρίων
τῆς Οὖλεν ἔχει ἐγκατεσπαρμένα μέσα σ’ ἕνα φυτεμένο χῶρο μερικά μικρά οἰκήματα –
ἕνα χρησιμεύει ὡς γραφεῖο καί μερικά ἄλλα σπίτια περιλαμβάνουν τάς ἐγκαταστάσεις
διϋλίσεως τοῦ νεροῦ – ὀλίγον ὅμως παρακάτω τό ὀροπέδιον ὑποχωρεῖ εἰς χαμηλήν
κλιτῦν, πού εἶναι ὅλη γεμάτη πεῦκα. Ἐκεῖ ἀνάμεσα σ’ αὐτά τά πεῦκα ἦταν
σκαμμένος ὁ λάκκος, ὅπου ἐκοίτετο νεκρή ἡ πολύκλαυστος τραγωδός. Χωρίς ροῦχα,
μέ μιά μονάχα κομπιναιζόν, ἀνασηκωμένο καί μαζεμένο γύρω στόν θώρακα καί τό γνωστό
ὁλοκαίνουργιο ζευγάρι κάλτσες, μέ τίς ζαρετιέρες ζωσμένες ἀπό τήν μέση της, ἡ Ἑλένη
Παπαδάκη ἀνεγνωρίσθη ἀμέσως. Ἦταν σκοτωμένη ἀπό σφαῖρα, πού εἶχε δεχθῆ εἰς τόν αὐχένα.
Ἡ εἴδησις διεδόθη ἀστραπιαίως καί ἐκτός ἀπό τούς οἰκείους της καί τήν στενή ἀδελφική
της φίλη – τήν δίδα Αἰμιλία Καραβία – προσῆλθον στόν ἀποτρόπαιο τόπο τοῦ
στυγεροῦ ἐγκλήματος καί πολλοί ἄλλοι γνώριμοί της. Μαθηταί καί μαθήτριαι τῆς Δραματικῆς
Σχολῆς, πού ἠκολούθησαν, ἔσπευσαν νά καλύψουν τό σῶμα τῆς διακεκριμένης ἠθοποιοῦ
μέ κλαδιά καί φύλλα δένδρων, πού ἔκοψαν ἀπό τίς τριγύρω φυτεῖες, ἔτσι πού, ὅταν
σέ λίγο ἐπεσκέφθη τά διϋλιστήρια τῆς Οὖλεν ὁ κ. Σιτρίν μέ τήν ἀγγλική ἐργατική ἀντιπροσωπεία
καί εἶδε τό τραγικόν θέαμα τῆς ἀκαλύπτου δολοφονημένης ἑκατόμβης, τοῦ ἔκανε
ξεχωριστή αἴσθηση καί συγκίνηση τό σκεπασμένο μέ τόσο σεβασμό καί ἀγάπη πτῶμα τῆς
ἀδικοσκοτωμένης ἱερείας τῆς Τέχνης.</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Η
ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΑΙΜΟΒΟΡΟΥ ΔΗΜΙΟΥ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τό πτῶμα ἀνευρέθη ἀκριβῶς
εἰς τάς 26 Ἰανουαρίου καί τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ πρωτοφανεῖς ἐκδηλώσεις
βαθυτάτου καί εἰλικρινοῦς πένθους τοῦ καλλιτεχνικοῦ καί τοῦ φιλοτέχνου κόσμου ἡ
ἀλησμόνητος καλλιτέχνις ἐκηδεύθη ἀπό τόν ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Καρύτση.
Λεπτομερείας δέν εἶμαι εἰς θέσιν νά μεταδώσω. Θυμοῦμαι μόνον, διότι συνέπεσε νά
εἶμαι ἕνας ἀπό ἐκείνους πού ἀπεχαιρέτησαν μέ λίγα λόγια στήν ἐκκλησία τήν νεκρή
πρωταγωνίστρια, πώς ὁ γνωστότερος κόσμος τῶν Γραμμάτων καί τῆς Τέχνης διέκοπτε
τάς συγκινητικάς νεκρολογίας διά νά φωνάξη μέσα ἀπό τήν ψυχή του: «Ἀνάθεμα
στούς δολοφόνους».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ποιός ὅμως τήν εἶχε
σκοτώσει;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ποιό δηλαδή ὑπῆρξε
τό ἐκτελεστικόν ὄργανον τῆς προπαρασκευασμένης αὐτῆς ἀνάνδρου δολοφονίας; Αὐτό
χρειάσθηκε ἕνα κάποιο χρονικό διάστημα διά νά διαπιστωθῆ. Καί ἡ ἀποκάλυψις ἔγινε
συμπτωματικῶς ἀπό ἕνα τυχαῖο καθαρῶς γεγονός: Μιά ἡμέρα μέσα εἰς τό τράμ ἕνας
μαυροφορεμένος πενθῶν ἐπιβάτης ἀνεκάλυψε ξαφνικά ὅτι ὁ τροχιοδρομικός ὑπάλληλος
φοροῦσε τό πουλόβερ ἐκτελεσθέντος συγγενοῦς του! Ἔβαλε τίς φωνές, ὁ
τροχιοδρομικός συνελήφθη, ὡδηγήθη εἰς τήν Ἀσφάλειαν καί ἐκεῖ ὡμολόγησεν: Ἀνῆκεν
εἰς τό φοβερόν ἐκτελεστικόν ἀπόσπασμα τῶν διϋλιστηρίων τῆς Οὖλεν. Ἡ πρώτη αὐτή ἀποκάλυψις
ἔφερε τάς καταδιωκτικάς ἀρχάς ἐπί τά ἴχνη ὅλης τῆς ἐγκληματικῆς σπείρας. Ἔτσι
σέ λίγο ἡ ἀστυνομία εἶχε στά χέρια της ὁλόκληρον τό συνεργεῖον τῶν δημίων πού
διέπραξαν τάς ἀνατριχιαστικάς ἐκτελέσεις τῆς Ὤμορφης Ἐκκλησιᾶς. Μεταξύ αὐτῶν
συγκατελέγετο καί ἕνας ἀκούων εἰς τό ὄνομα Βασίλειος Μακαρώνας. Ὁ αἱμοβόρος αὐτός
κακοῦργος – ἄλλοτε, νομίζω, μπακάλης στους Ποδαράδες – ἐπειδή ἦταν λοχίας
πυροβολητής στό στρατό (στόν «ἀστικό» στρατό, ὅπως ἐδήλωσε μέ περισσήν αὐθάδειαν
κατά τήν δίκην του πού διεξήχθη πέρυσι) ἐξετέλει καθήκοντα ἐπιλοχίου εἰς τόν χῶρον
τῶν διϋλιστηρίων τῆς Οὖλεν καί ὅπως ὁ ἴδιος ὡμολόγησεν αὐτός ὑπῆρξεν ὁ αὐτουργός
τῆς ἐκτελέσεως τῆς Ἑλένης Παπαδάκη. Τό γεγονός ἐπιστοποίησαν καί οἱ ἄλλοι
δήμιοι τοῦ ἐκτελεστικοῦ ἀποσπάσματος Ὤμορφης Ἐκκλησιᾶς, ἐκ τῶν ὁποίων
σημειωτέον ὁ ξυλοκόπος Τζογανάκης ἔσφαξε μόνος του μέ τό τσεκοῦρι 43
χωροφύλακας καί ἀστυφύλακας! Φυσικά, ἐάν ἐνείχοντο καί ἄλλοι εἰς τήν δολοφονίαν
τῆς ἐξαιρετικῆς καλλιτέχνιδος δέν θά εἶχαν κανένα λόγον νά μη τό ποῦν, ἀφοῦ
μόνοι τους ἀπεκάλυψαν εἰς τόν ἀνακριτήν καί κατόπιν κυνικώτατα «ἐξιστόρησαν» εἰς
τό δικαστήριον ὅλον τόν τρομακτικόν ἀπολογισμόν αἵματος πού ἔχυσαν «γιά χάρη τῆς
λαοκρατίας»!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ἀλλά ὅ,τι κάνει
ξεχωριστή αἴσθησιν εἰς τήν ὑπόθεσιν τῆς δολοφονίας τῆς Ἑλένης Παπαδάκη εἶναι ὅτι
ἡ πνευματική γοητεία καί ἡ ἀκτινοβολία τῆς ξεχωριστῆς καλλιτέχνιδος κατώρθωσαν
νά μαλακώσουν τήν ὑστάτη στιγμή καί αὐτοῦ ἀκόμη τοῦ φοβεροῦ Μακαρώνα τήν καρδιά.
Πράγματι. Εἰς τήν ἐκτέλεσιν παρίστατο – καθώς κατετέθη πέρυσιν εἰς τό κακουργιοδικεῖον
– καί ὁ καπετάν Ὀρέστης. Ὁ Ὀρέστης λοιπόν ὥρισεν ὅτι ἡ θανάτωσις τῆς τραγωδοῦ
θά ἐγίνετο μέ τσεκοῦρι. Ἐν τούτοις, ὅταν ἦλθεν ἡ ὥρα καί τό δύσμοιρον θῦμα παρεδόθη
εἰς τόν θηριώδη Μακαρώνα διά νά δολοφονηθῆ, ὁ φοβερός δήμιος μέσα εἰς ἐκείνην
τήν φρικτήν ἀτμοσφαῖραν τῆς κολάσεως ἔκανε κάτι τό ἀπροσδόκητον – κάτι πού τοῦ
τό ἐπέβαλε φαίνεται ἄθελα ἡ ἁβρότης καί ἡ εὐγένεια τῆς Γυναίκας πού ἐστάλη εἰς
τό θυσιαστήριον διά νά πληρώση καί ἡ Τέχνη τόν φόρον της εἰς τήν ὁμαδικήν
παράφρονα ἐξόντωσιν τῶν ἀντιπάλων πού ἐπιχειροῦσαν οἱ λυσσαλέοι ἄνθρωποι τῆς δεκεμβριανῆς
ἀναστατώσεως: Ὁ Μακαρώνας ἀντί νά ἐκτελέση τήν Ἑλένη Παπαδάκη μέ τό τσεκοῦρι, ὅπως
τοῦ ἔδωσεν ἐντολήν ὁ καπετάν Ὀρέστης, ἐδειλίασε, ἐκάμφθη, ἡμέρωσε καί ἐτράβηξε
τό πιστόλι του. Ἐπίεσε τήν σκανδάλη καί τήν ἐξετέλεσε μέ δυό σφαῖρες στόν αὐχένα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Δέν βάσταξα νά τήν
σκοτώσω μέ τό τσεκοῦρι, ἐδήλωσε πέρυσιν εἰς τόν πρόεδρον τοῦ δικαστηρίου πού
τόν κατεδίκασεν εἰς θάνατον…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μιά πνοή θωπείας
καί ἀπροσδιορίστου ἁβρότητος μέσα εἰς τήν σύγχρονον αὐτήν τραγωδίαν, ὅπου πάλιν
ἕνας Ὀρέστης ἐξαπέλυσε θανάσιμον πλῆγμα ἐναντίον τῆς Κλυταιμνήστρας καί ὅπου ἡ ἀκτινοβολία
τῆς Τέχνης ἔκανε καί ἕναν δολοφόνον τῆς Πολιτοφυλακῆς Ἄνθρωπον. Γιατί – τι
καταισχύνη καί τι κατάπτωσις πολιτισμοῦ! – ἀνθρωπιά καί χάδι τρυφερότητος εἶχε
καταντήσει τόν Δεκέμβριον τό νά σέ σκοτώνουν μέ μιά σφαῖρα περιστρόφου ἀντί νά
σέ σφάζουν μέ τό τσεκοῦρι…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-collapsed-heading: yes; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: large; line-height: 110%;"><b>6. Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΜΑΚΑΡΩΝΑΣ
ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΝ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ</b></span></p>
<p class="MsoSubtitle" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><b>Ἡ κυνική ἐξιστόρησις τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος ἐνώπιον
τοῦ κακουργιοδικείου. – «Δέν ἐβάσταξε ἡ καρδιά μου νά τήν σκοτώσω μέ τό τσεκοῦρι».
– Ὁ ρόλος τοῦ καπετάν Ὀρέστη. – Οἱ τελευταῖες στιγμές καί ἡ πάλη τῆς ἀλησμονήτου
τραγωδοῦ.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Κλείω μέ ξεχωριστή
συγκίνηση τήν ἀφήγηση τῆς δραματικῆς ἐκτελέσεως τῆς Ἑλένης Παπαδάκη. Ἐλέχθη
σχετικῶς – καί εἶναι ἐπιγραμματικόν – ὅτι «ἦταν γνώριμος για τήν τραγωδό ὁ
δρόμος τοῦ Θανάτου. Ἐπί ἑβδομάδας, μέ τήν ὑπόκρουση τῶν θρήνων τῶν θεατῶν, ζωντανή
τήν ὡδηγοῦσαν σαν Ἀντιγόνη στόν τάφο της. Οὔτε θά ἦταν παρθενική ἐπαφή τοῦ
τραχήλου της μέ τό τσεκοῦρι σέ μιά Κλυταιμνήστρα συνηθισμένη νά δέχεται ἀπό τά χέρια
τοῦ Ὀρέστη τό θανάσιμο καύπημα». Εἴδαμε ἐν τούτοις ὅτι ὁ θηριώδης αὐτουργός
Μακαρώνας τήν τελευταία στιγμή ἡμέρωσε καί αὐτός καί δέν ἠθέλησε νά χρησιμοποιήση
τό τσεκοῦρι διά νά πραγματοποιήση τό στυγερόν ἔγκλημά του. Καί μεταχειρίσθηκε
στή θέση του πιστόλι…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Πῶς ἀκριβῶς ὅμως ἐξετυλίχθη
αὐτή ἡ τρομερά σκηνή;<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Τήν ἔχει ἀφηγηθῆ ὁ
ἴδιος ὁ δράστης στά Διϋλιστήρια καί τήν ἐξιστόρησε κατόπιν στους δημοσιογράφους
ὅταν ἐζήτησαν νά μάθουν περισσότερες λεπτομέρειες. Εἶναι ἐνδιαφέρον νά σημειωθῆ
ὅτι ὁ περίφημος σφαγεύς τῶν διϋλιστηρίων τῆς Οὖλεν, πάντοτε ὅταν γίνεται λόγος
διά τήν δολοφονίαν τῆς ἀλησμονήτου τραγωδοῦ, ἐνῶ εἶναι τύπος κυνικός, δείχνει εἰς
αὐτό τό σημεῖον ἰδιαίτερη – ἄς τήν ποῦμε – εὐαισθησία. Τρέμει στό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματος
τῆς Ἑλένης καί θεωρεῖ τήν ὑπόθεση σαν κάτι πού τόν βαρύνει ξεχωριστά. Ἐνῶ για
τά ἄλλα του κακουργήματα – οἱ συνένοχοί του κατήγγειλαν ὅτι ἔχει σκοτώσει καί
δυό ἄλλους ὁμήρους, συγχρόνως δέ ὁ ἴδιος δέν παρέλειψε ν’ ἀναγνωρίση ὅτι ὡς «ἐπιλοχίας»
τοῦ σφαγείου τῆς Ὤμορφης Ἐκκλησιᾶς συνώδευε ἀπό τό «οἴκημα» τῶν διϋλιστηρίων ἕως
τούς ὁμαδικούς τάφους πού ἠνοίγοντο ἀπό τούς πολιτοφύλακας πολλούς ἀστυφύλακας
καί χωροφύλακας, οἱ ὁποῖοι ἐσφάζοντο καί ἐθάπτοντο ἐκεῖ κατά σωρούς – ἐνῶ
λοιπόν δι’ αὐτά ὁμιλεῖ μέ τόν γενικόν ὅρον… «ἐθνική δρᾶσις», διά τήν ἐκτέλεσιν
τῆς πολυκλαύστου καλλιτέχνιδος δοκιμάζει ἕνα εἶδος τύψεων καί – θά ἔλεγε κανείς
– καί συγκινήσεως…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐγώ πράγματι τήν σκότωσα
τήν Ἑλένη Παπαδάκη, εἶπε στό δικαστήριο. Ἤμουν ἐπιλοχίας στήν Οὖλεν καί εἴχαμε
δερβέναγα τόν καπετάν Ὀρέστη. Ἐκεῖνος ἔκανε «κουμάντο» καί ὅποιος δέν τόν ἄκουγε
μποροῦσε κάλλιστα νά τόν σκοτώση χωρίς νά δώση λόγο σέ κανένα. Ὁ Ὀρέστης ὁ ἴδιος,
μέ τό πιστόλι στό χέρι, μέ διέταξε νά ἐκτελέσω τήν Παπαδάκη. Μέ φοβέριζε…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Εἰς τό σημεῖον αὐτό
ἐπιβάλλεται νά ὑπομνησθῆ ὅτι ὁ ἀναφερόμενος ἀρχιδήμιος τοῦ ΕΛΑΣ – ὁ καπετάν Ὀρέστης
– ὕστερα ἀπό καυγάδες ἐπάνω στήν μοιρασιά εἰδῶν πού εἶχαν ἀφαιρεθῆ ἀπό
κατακρεουργηθέντα θύματα τῆς Πολιτοφυλακῆς – εἴδαμε ὅτι διεδραμάτισε ρόλον καί
τό γούνινο παλτό τῆς Ἑλένης – ἐξετελέσθη ἀπό τούς ἰδίους τούς «συναγωνιστάς»
του. Ἀκριβῶς δέ διότι δέν ὑπῆρχε πλέον, οἱ κατηγορούμενοι τοῦ ἐκτελεστικοῦ ἀποσπάσματος
τῆς Οὖλεν τοῦ ἐπέρριπταν ὅλας τάς εὐθύνας διά τήν ἀνατριχιαστικήν ἅλυσον τῶν φοβερῶν
θηριωδιῶν τους. Ἔτσι καί ὁ Μακαρώνας εἰς τό δικαστήριον προσεπάθησε ν’ ἀποδώση ὅλον
τό βάρος τῶν κατηγοριῶν πού εἶχεν εἰς τόν περιώνυμον αὐτόν Ὀρέστην. Καί συνέχισε:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Μοῦ τήν φέρανε μ’
ἕνα ταξί. Τήν εἶχαν ζωσμένη ἄνθρωποι τῆς Πολιτοφυλακῆς. Ἦταν τυλιγμένη στό γούνινο
παλτό της, γιατί ἔκανε ἐκεῖνο τό βράδυ διαβολόκρυο. Ὅταν τήν εἶδα δείλιασα. Ἐγώ
δέν εἶμαι ἐκτελεστής. Εἶμαι ἕνας ἥσυχος οἰκογενειάρχης μέ τρία παιδιά. Ἔπειτα
μέ πειράζουν καί οἱ γυναικεῖες φωνές…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί ἀπεσαφήνισε πῶς
ἡ Ἑλένη Παπαδάκη στάθηκε θαρραλέα καί ψύχραιμη – ὅπως δηλαδή ἀντιμετώπισε ἀπό
τήν ἀρχή ὅλη τήν δεινή τραγωδία – ἐξέσπασεν ὅμως εἰς θρηνωδίαν καί γόους μόλις
οἱ δήμιοί της ἠθέλησαν νά τῆς βγάλουν τά ροῦχα. Ἡ σκηνή, ἀληθινά, πρέπει νά ὑπῆρξε
σπαρακτική. Δέν ἐκάμφθη καί δέν ἐδειλίασεν ἡ δραματική καλλιτέχνις, πού ἤξερε
νά διατηρῆ τό ὑπέροχον μεγαλεῖον τῆς Τέχνης της καί εἰς ὅλας τάς ἐκδηλώσεις τῆς
Ζωῆς. Ἔδιδε ὅμως ἐκείνην τήν στιγμήν τήν μάχην της γυναικείας ἀξιοπρεπείας της
καί προκειμένου νά τήν ἐξυπηρετήση καί νά τήν ἐνισχύση δέν ἐδοκίμασε δισταγμόν
εἰς τό νά φωνάξη καί νά κλάψη. Εἶναι δέ τόσον γεγονός ὅτι ἡ Γυναίκα καί μόνον ἠγωνίζετο
ἐκείνην τήν ὥραν διά τήν προάσπισιν τῆς ἠθικῆς ὑστεροφημίας της καί δέν ἦτο ἀδυναμία
ὑπαγορευθεῖσα ἀπό ἔνστικτον αὐτοσυντηρήσεως, πού καί ὁ ἴδιος ὁ Μακαρώνας
κατέθεσεν ὅτι τῆς ἐδηλώθη ἀπό μέρους τῶν Ἐλασιτῶν ὅτι τούς ἐνδιέφεραν μόνον τά ροῦχα
πού φοροῦσε…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἀφοῦ τῆς τά βγάλαμε,
ἐξηκολούθησε, τήν τραβήξαμε πιο πέρα. Ὁ Ὀρέστης βιαζότανε καί μέ ἀπειλοῦσε. Εἶχε
πῆ νά τήν σκοτώσω μέ τό τσεκοῦρι, ὅπως εἶχε γίνει καί μέ τούς ἀστυφύλακας καί
τούς χωροφύλακας τῶν Ποδαράδων. Ἐγώ ὅμως δέν μπόρεσα… Δέν βάσταξε ἡ καρδιά μου…
Ἔβγαλα λοιπόν τό πιστόλι, τήν ἅρπαξα καί τῆς φύτεψα δυό σφαῖρες στό κεφάλι… Ἀκριβῶς
δέν καλοθυμᾶμαι πόσες φορές τράβηξα τήν σκανδάλη…</span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-align: center; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ΤΟ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΝ «ΕΦΑΓΕ» ΑΔΙΚΑ!</span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 0cm;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί μετά ἀπό αὐτήν τήν πλήρη
ὁμολογίαν ὁ ἥρως τοῦ ΕΛΑΣ, ὅταν πέρυσιν ἐξεδόθη ἡ ἀπόφασις τοῦ κακουργιοδικείου
διά τῆς ὁποίας κατεδικάσθη εἰς θάνατον διά τά ἄλλα του ἐγκλήματα – ἡ τραγωδία τῆς
Ἑλένης Παπαδάκη θά στηρίξη ἄλλην ἰδιαιτέραν δίκην – δέν παρέλειψε νά διατυπώση
τήν… πικρίαν του διότι τό δικαστήριον τόν «ἔφαγε»… ἄδικα καί αὐτόν καί τά ἄλλα
«παιδιά»!...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ἐγώ εἶμαι… πατριώτης,
ἐπέρανε. Πολέμησα στήν Ἀλβανία, ἤμουνα πυροβολητής, βαθμοφόρος. Ἔχω ἐθνική
δράση. Δέν ἔκανα ἐγκλήματα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Καί ὅταν τοῦ ὑπεμνήσθη
ἀπό τούς δημοσιογράφους πώς ὁ ἴδιος συγχρόνως ἀνεγνώριζεν ὅτι εἶχε σκοτώσει τήν
ἀξέχαστη τραγωδό, ὁ ἀναίσθητος κακοῦργος ἀντέταξε (Ἐλασίτικος «καθοδηγισμός»;)…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">–Ναί, τήν σκότωσα
αὐτή τήν γυναίκα. Καί ἐπειδή δέν τῆς ἔκοψα τό κεφάλι μέ τό τσεκοῦρι
κατηγορήθηκα ἀπό τούς ἄλλους πώς «σαμποτάρω τό σύστημα» καί ὅτι εἶμαι ἀντιδραστικός.
Αὐτό ἦταν τό κέρδος μου. Ἐνῶ ὁ Ὀρέστης τῆς ἐπῆρε καί τό παλτό καί ἔφταιγε ἐκεῖνος
για ὅλα. Ἐγώ – σᾶς τό ξαναλέω – σκότωσα μονάχα αὐτήν τήν γυναίκα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Μονάχα!</span></i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">
Λές καί μιά Ἑλένη Παπαδάκη εἶναι ἁπλῶς μιά τυχαία καί ἀσήμαντη ὕπαρξις καί ὄχι
μιά μεγάλη καλλιτέχνις πού τιμοῦσε τήν πατρίδα μας. Ἀλλά, ἐάν καταλάβαιναν
τέτοια πράγματα οἱ ἄνθρωποι τοῦ Δεκεμβρίου, δέν θά εἶχαν μαυροφορέσει τήν μισή Ἑλλάδα…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; mso-pagination: none; text-indent: 22.7pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><o:p> </o:p></span></p><div style="text-align: center;">[Απόσπασμα από το ευρύτερο βιβλίο του Αχιλλέα Μαμάκη "ΦΩΣ ΣΤΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ" που πρόκειται να κυκλοφορήσει προσεχώς]</div><p></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-r6NkOaa4UnU/X-Au7LCXykI/AAAAAAAAEVE/GcKOmC-Q9VcTW5clt8hHH7HVDHQgkXhhACLcBGAsYHQ/s624/mamakis_paxinou2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="624" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-r6NkOaa4UnU/X-Au7LCXykI/AAAAAAAAEVE/GcKOmC-Q9VcTW5clt8hHH7HVDHQgkXhhACLcBGAsYHQ/w640-h640/mamakis_paxinou2.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Ο διαπρεπής δημοσιογράφος Αχιλλέας Μαμάκης, εμβληματική μορφή του Τύπου και ειδικά του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ μέχρι τον θάνατό του το 1966. Στη φωτογραφία με την Κατίνα Παξινού και δεξιά μόλις διακρίνεται ο Στράτης Μυριβήλης.</i></td></tr></tbody></table><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-15280932773366105022020-12-09T12:37:00.001+02:002020-12-09T12:41:41.954+02:00ΤΖΩΝ ΕΜΕΡΥ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif;"><span style="font-size: x-large;">Ο
Άγγλος αριστοκράτης<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif;"><span style="font-size: x-large;">Τζων
Έμερυ που έγινε<o:p></o:p></span></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif;"><span style="font-size: x-large;">φανατικός
χιτλερικός<o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: Georgia, serif;"><o:p><span style="font-size: x-large;"> </span></o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt;">ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ • Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ
ΤΟΥ ΘΩΝ</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-YfXFLzuJ66w/X9CpgNhTNwI/AAAAAAAAES8/JDh-IsX545cuHAPDrxZliaExWeKMwi76gCLcBGAsYHQ/s770/amery1933.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="770" height="360" src="https://1.bp.blogspot.com/-YfXFLzuJ66w/X9CpgNhTNwI/AAAAAAAAES8/JDh-IsX545cuHAPDrxZliaExWeKMwi76gCLcBGAsYHQ/w640-h360/amery1933.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i>Το νεαρό ζεύγος στον Κεραμεικό, τις μέρες που έγινε ο γάμος στο εκκλησάκι του Θων.</i></td></tr></tbody></table><br /></o:p></span></p>
<p align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;"><i><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Του
Δημοσθένη Κούκουνα<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span><span style="font-family: Georgia, serif; font-size: 12pt; text-indent: 36pt;">Αν κανείς νομίζει ότι
στα χρόνια του Μεσοπολέμου ο πατήρ Δημήτριος Μπάλφουρ ήταν ο μόνος Βρετανός
αριστοκράτης που ήρθε στην Ελλάδα και έγινε ορθόδοξος, πλανάται. Διότι ο πρώτος
διδάξας, στα χρόνια εκείνα, μεταξύ των γόνων των αριστοκρατικών οικογενειών της
Αγγλίας, ήταν ο νεαρός τότε Τζων Έμερυ, πρωτότοκος υιός του συντηρητικού
πολιτικού Λήοπολντ Έμερυ. Στην Ελλάδα είναι λίγο ώς πολύ γνωστή σήμερα η
πολιτεία του Ντέιβιντ Μπάλφουρ, του εφημερίου της μικρής εκκλησίας που
βρίσκεται στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», ο οποίος μέχρι τον Απρίλιο του 1941
εξομολογούσε τις οικογένειες του Κολωνακίου, μέχρι και αυτόν τον ίδιο τον πρωθυπουργό
Αλέξανδρο Κοριζή και ίσως ακόμη και τον βασιλέα Γεώργιο Β’.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ωστόσο, σχεδόν άγνωστη
είναι η τόσο παράδοξη δράση του Τζων Έμερυ κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,
πολύ δε περισσότερο η αινιγματική παρουσία του στην Αθήνα το 1933, όταν
ασπάσθηκε την Ορθοδοξία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο υιός Έμερυ είχε τη
μοιραία κατάληξη να απαγχονισθεί στο Λονδίνο στα τέλη του 1945 λόγω της
ποικίλης δράσεώς του κατά τη διάρκεια του πολέμου και σε βάρος του συμμαχικού
αγώνα. Εκτός από διαλέξεις, ραδιοφωνικές εκπομπές και διάφορα δημοσιεύματα υπέρ
της Γερμανίας και του Χίτλερ, ο Έμερυ ίδρυσε και τη «Λεγεώνα του Αγίου
Γεωργίου», στελεχώνοντάς την με Βρετανούς αιχμαλώτους που είχε αλιεύσει από τα
στρατόπεδα αιχμαλώτων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ως νεαρός γόνος
αριστοκρατικής οικογένειας, στάλθηκε σε διάφορα ανάλογα αγγλικά σχολεία, όπως
το Ήτον και στη συνέχεια σ’ ένα κολέγιο της Οξφόρδης, αλλά επέδειξε δυσκολία
προσαρμογής στα καθιερωμένα. Συνεχώς γινόταν ήρωας επεισοδίων και, σύμφωνα με
την εκδοχή των οικείων του, δυσκολευόταν να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, ενώ
το πρώτιστο μέλημά του ήταν να προβάλει τη δική του ατομική προσωπικότητα,
αποσυνδεδεμένη από εκείνη του πατέρα του, που ήταν ένα από τα βασικά στελέχη
των Συντηρητικών, επανειλημμένα υπουργός. Ήθελε να γίνει διάσημος ει δυνατόν
μέσα σε μια νύχτα και ταυτόχρονα αδιαφορούσε για κάθε είδους συμβατικούς
κοινωνικούς κανόνες. Από την άλλη μεριά, γεννημένος μέσα σε πλούτη ατέλειωτα
και μη έχοντας εργασθεί ποτέ στη ζωή του, δεν είχε συναίσθηση της αξίας του
χρήματος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αγαπούσε τα αυτοκίνητα,
οδηγούσε από ηλικίας 15 ετών, αλλά πριν ακόμη ενηλικιωθεί, είχε επιτύχει ένα
σπάνιο για τους προσεκτικούς στην οδήγηση Άγγλους ρεκόρ: Είχε συλληφθεί ...73
φορές για υπερβολική ταχύτητα ή παράνομη στάθμευση. Οι νουθεσίες της
οικογένειάς του και ιδιαίτερα της μητέρας του, που τον υπεραγαπούσε, δεν είχαν
ευνοϊκό αποτέλεσμα, ώσπου ο νεαρός Έμερυ αποφάσισε, αφού έκανε πολλά ταξίδια
στο εξωτερικό, να αξιοποιήσει τα φυσικά του προσόντα, καθώς ήταν ένας
ελκυστικός και κομψός νεαρός. Κατέληξε στην ιδέα να πάει στο Χόλυγουντ,
ελπίζοντας εκεί να γίνει ηθοποιός του κινηματογράφου και έτσι να αποκτήσει
παγκόσμια δημοσιότητα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ήταν ακόμη 18 ετών και
θα ήταν εντελώς ανέφικτο να κάνει οποιαδήποτε κίνηση χωρίς τη συναίνεση της
οικογένειάς του. Κατάφερε να πείσει τον πατέρα του ότι ήταν ταλαντούχος και θα
μπορούσε να γίνει σκηνοθέτης του κινηματογράφου, οπότε δέχθηκε εκείνος να χρηματοδοτήσει
τις ανάλογες σπουδές του υιού του, ενώ ταυτόχρονα φρόντισε να του βρει μια
εργασία ως βοηθός σκηνοθέτης. Ο ίδιος όμως ο Τζων ήθελε αμέσως να γίνει ο
νεώτερος στην ιστορία του κινηματογράφου σκηνοθέτης και χρησιμοποιώντας τους
φίλους που είχε αποκτήσει οργάνωσε την παραγωγή μιας ταινίας με τον τίτλο «Οι
ουρανοί της Ζούγκλας» που θα γυριζόταν στην Αφρική με τεράστιο προϋπολογισμό. Η
ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και τις πρώτες δαπάνες, καθόλου ευκαταφρόνητες σε
ύψος, χρηματοδότησε αναγκαστικά ο πατέρας Έμερυ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ωστόσο, με την αρχική
ανάμιξή του στην κινηματογραφική βιομηχανία, δεν κατάφερε τίποτε περισσότερο
από το να ερωτευθεί μια νεαρή ηθοποιό που μέχρι τότε είχε δευτεραγωνιστικούς
ρόλους, τη Γιούνα Γουίνγκ. Την πήρε μαζί του και ανακοίνωσε στους γονείς του
την πρόθεσή του να τελέσει γάμο μαζί της. Νόμισε ότι αυτό θα ενθουσίαζε τους
γονείς του, όπως είχε ο ίδιος ενθουσιασθεί, αλλά εκείνοι αντέδρασαν έντονα.
Αρνήθηκαν να δώσουν συγκατάθεση για να γίνει αυτός ο γάμος, καθώς ο γαμπρός
σύμφωνα με τον βρετανικό νόμο δεν ήταν ενήλικος, αφού δεν είχε συμπληρώσει το
21ο έτος του, και πίεσαν εκ των άνω την Αγγλικανική Εκκλησία να αρνηθεί να
δώσει άδεια γάμου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τότε ο Τζων ήταν μόνον
είκοσι ετών και η αγαπημένη του κατά δύο χρόνια μεγαλύτερη. Η ίδια πολλά χρόνια
αργότερα είπε ότι δεν τον είχε ρωτήσει ποια ήταν ακριβώς η ηλικία του, τον
νόμιζε ότι ήταν 28 ετών και ακόμη ότι δεν γνώριζε ποιοι ήταν οι γονείς του και
τι θέση είχαν στη λονδρέζικη κοινωνία. Μετά από μερικά χρόνια, ο Τζων τής είπε
ότι νόμιζε πως εκείνη ήταν πλούσια και θα τον βοηθούσε στα επιχειρηματικά
σχέδιά του στον κινηματογράφο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο πατέρας Έμερυ
διατηρούσε την ελπίδα ότι ο πρωτότοκος γιος του θα «έβαζε μυαλό» και προτίμησε
να συμβιβασθεί μαζί του, με την υπόσχεση ότι θα συμφωνούσε στον γάμο, αν
μεσολαβούσε ένα διάστημα ώστε να γνωρισθούν οι μελλόνυμφοι μεταξύ τους, στην
πραγματικότητα πιστεύοντας ότι έτσι θα ατονούσε το αίσθημα. Έδωσε και πάλι
χρήματα για να κάνουν ένα ταξίδι, ενώ μερίμνησε να βρει εργασία για τον Τζων
στην Κίνα, στο Πρακτορείο Ρώυτερ της Σαγκάης.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αλλά αντί για τη Σαγκάη,
ο Τζων και η Γιούνα έφυγαν για την Αθήνα. Εγκαταστάθηκαν στο ξενοδοχείο της
«Μεγάλης Βρετανίας», έκαναν αρχαιολογικές περιηγήσεις και εκδρομές, ταυτόχρονα
όμως ο νεαρός Έμερυ υλοποιούσε το σχέδιό του για τον γάμο, όπως το είχε
«σκηνοθετήσει» από πριν. Η πρώτη του κίνηση ήταν να επισκεφθεί το βρετανικό
προξενείο, το οποίο όμως δεν ικανοποίησε το αίτημά του, καθώς δεν είχε
συμπληρώσει το 21ο έτος της ηλικίας του (απέμεναν μερικές εβδομάδες ακόμη) και
σύμφωνα με τον βρετανικό νόμο χρειαζόταν γονική συναίνεση. Στη συνέχεια,
έχοντας εν τω μεταξύ γνωρίσει και συνδεθεί φιλικά με δύο Έλληνες νεαρούς
αξιωματικούς, έναν της Αεροπορίας και έναν του Ναυτικού, καθώς και τον
απόστρατο αξιωματικό και δημοσιογράφο Σπύρο Τραυλό (εκείνη την εποχή ήταν
διευθυντής συντάξεως του «Ελληνικού Μέλλοντος» και ανταποκριτής του «Ντέιλυ
Τέλεγκραφ»), επισκέφθηκε και γνώρισε τον τότε Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο
Παπαδόπουλο. Του ζήτησε να γίνουν ο ίδιος και η Γιούνα ορθόδοξοι, ώστε να
μπορέσουν να τελέσουν τους γάμους τους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Αρχιεπίσκοπος απόρησε
και δεν ήταν τόσο πρόθυμος για να δεχθεί την «αλλαξοπιστία» χάριν ενός γάμου. Ο
Έμερυ όμως ήταν απόλυτος, απειλώντας ότι ήταν διατεθειμένος να γίνει ακόμη και
...μουσουλμάνος προκειμένου να το επιτύχει. Και τελικά δέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος
Χρυσόστομος την ιδιοτροπία του νεαρού Άγγλου αριστοκράτη και ανέθεσε σ’ έναν
νεαρό διάκονο (που είχε υπηρετήσει στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σοφίας στο
Λονδίνο, οπότε γνώριζε άριστα τα αγγλικά, ενώ αργότερα έγινε γνωστός ιεράρχης)
να τον κατηχήσει στην Ορθοδοξία, βοηθούμενο από τους προαναφερθέντες
αξιωματικούς. Στο τέλος, μετά από μια ολιγοήμερη κατήχηση, που γινόταν άλλοτε
στο σαλόνι και άλλοτε στο ...μπαρ της «Μεγάλης Βρετανίας» ή στις αθηναϊκές
ταβέρνες, ο Τζων και η Γιούνα βαπτίστηκαν, παρουσία των Αθηναίων φίλων τους,
στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου των Αμπελοκήπων, στου Θων. Πρόκειται για το
ιδιότυπο εκκλησάκι που είχε σχεδιάσει ο περίφημος Ερνέστος Τσίλλερ για τις
εκκλησιαστικές ανάγκες της οικογένειας Θων μέσα στο ομώνυμο κτήμα. Σήμερα η μικρή
αυτή γραφική εκκλησία είναι το μόνο που έχει απομείνει από το κτήμα Θων, αφού
ως γνωστόν το περίφημο κτίριο και ο φανταστικός κήπος του είχαν καταστραφεί
κατά τα Δεκεμβριανά από τους Ελασίτες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Παρασκευή, 31 Μαρτίου
1933. Μισή ώρα μετά από τη βάπτισή τους, τελέσθηκε το μυστήριο του γάμου τους,
παρισταμένων πάντοτε των δύο αξιωματικών και του δημοσιογράφου Τραυλού, ο
οποίος ειρήσθω εν παρόδω κατά την Κατοχή υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας
«Καθημερινή» με αποτέλεσμα να δικασθεί ως δοσίλογος. Έπειτα από το μυστήριο, ο
Τραυλός έσπευσε να στείλει μια μακροσκελέστατη ανταπόκριση στην εφημερίδα του
Λονδίνου «Ντέιλυ Τέλεγκραφ», απ’ όπου πληροφορήθηκαν τα καθέκαστα η οικογένεια
Έμερυ και βεβαίως ολόκληρη η κοινή γνώμη, αφού για μια ακόμη φορά ο νεαρός Τζων
γινόταν ήρωας των εφημερίδων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Τζων Έμερυ
εξαφανίσθηκε για λίγη ώρα αμέσως μετά τον γάμο του και, ως υποδειγματικός
αριστοκράτης, κατευθύνθηκε σ’ ένα από τα μεγαλύτερα αθηναϊκά κοσμηματοπωλεία,
στου Βουράκη, στην οδό Βουκουρεστίου. Καλοντυμένος, με τον αέρα του, φάνηκε
αμέσως για τον κοσμηματοπώλη και τους υπαλλήλους του ως ο ιδανικός πελάτης.
Χωρίς να παζαρέψει καθόλου, αγόρασε τα ακριβότερα κοσμήματα που του έδειξαν,
ρώτησε για το συνολικό ποσόν και συμπλήρωσε μια επιταγή από το καρνέ του,
πληρωτέα σε μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες. Επρόκειτο για 850 λίρες, ποσό
δυσθεώρητο τότε. Πήρε τα αδαμαντοποίκιλτα κοσμήματα και έσπευσε να ξαναβρεί τη
γυναίκα που μόλις πριν την είχε παντρευτεί για να της προσφέρει μερικά απ’
αυτά. Διότι τα άλλα τα μεταπώλησε σε άλλον κοσμηματοπώλη, πήρε μετρητά και μ’
αυτά προμηθεύτηκε δύο εισιτήρια για το Σεμπλόν-Οριάν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Την ίδια ημέρα το
νεόνυμφο ζευγάρι έφευγε από την Αθήνα με προορισμό το Παρίσι.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Περιχαρής ο
κοσμηματοπώλης Βουράκης για την πώληση που είχε επιτύχει ειδοποίησε
τηλεγραφικώς την αγγλική τράπεζα ότι επιθυμούσε την είσπραξη της επιταγής που
είχε στα χέρια του, οπότε μετά από ένα εικοσιτετράωρο ήρθε η απάντηση. Η
επιταγή ήταν ακάλυπτη και ο Τζων Έμερυ από καιρό δεν είχε καταθέσεις σ’ αυτόν
τον λογαριασμό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Έλληνας κοσμηματοπώλης
δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Έσπευσε στην Γενική Ασφάλεια Αθηνών, διοικητής
της οποίας ήταν ο Ιωάννης Πολυχρονόπουλος (ο οποίος σημειωτέον δύο μήνες
αργότερα συνελήφθη ως ενεχόμενος στην απόπειρα κατά του Ελευθ. Βενιζέλου), και
κατήγγειλε το γεγονός. Η υπόθεση ανατέθηκε στην Υπηρεσία Διώξεως, επικεφαλής
της οποίας ήταν ένας άλλος αξιωματικός, που αργότερα έγινε επίσης διάσημος: ο
Άγγελος Έβερτ. Ο τελευταίος, ύστερα από πρόχειρη ανάκριση, πληροφορήθηκε ότι το
νεαρό ζεύγος ταξίδευε με το Σεμπλόν-Οριάν προς Παρίσι και δραστηριοποιήθηκε
ανάλογα. Τηλεγραφικώς ειδοποίησε η Γενική Ασφάλεια (τότε δεν υπήρχε ακόμη η
Ιντερπόλ) όλες τις μεγάλες πόλεις, απ’ όπου περνούσε ο συρμός. Και τελικά ο
Τζων Έμερυ και η γυναίκα του συνελήφθησαν στον σιδηροδρομικό σταθμό Παρισίων,
όπου αποβιβάσθηκαν. Με βάση την καταγγελία του Βουράκη προφυλακίσθηκαν για
απάτη από τις γαλλικές αρχές και στις 30 Μαΐου 1933 εμφανίσθηκαν ενώπιον του
δικαστηρίου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Φυσικά η υπόθεση πήρε
σκανδαλοθηρική δημοσιότητα και ο πατέρας Έμερυ υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι θα
πληρώσει ο ίδιος την οφειλή του γιου του, γεγονός που υποχρέωσε τον Αθηναίο
κοσμηματοπώλη να αποσύρει την καταγγελία του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Όπως ήταν επόμενο, η
περιπέτεια αυτή προβλημάτισε και πάλι, αυτή τη φορά οξύτερα, την οικογένεια
Έμερυ. Και ο πατέρας θεώρησε ότι βρήκε τη λύση: υποχρέωσε τον Τζων να εργασθεί
εκεί στο Παρίσι, αφού του βρήκε μια θέση εργασίας στο εργοστάσιο χρωμάτων
«Μπέργκερ», που ανήκε στον σύγγαμβρό του, τον λόρδο Γκρήνγουντ. Η εργασία αυτή
φαίνεται να συνέτισε τον ανήσυχο γόνο της οικογένειας Έμερυ, ο οποίος έτσι για
πρώτη φορά στη ζωή του εργάσθηκε κανονικά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ένα χρόνο αργότερα, το
1934, επέστρεψε με τη σύζυγό του στην Αγγλία. Το ζευγάρι είχε γίνει αποδεκτό
από την οικογένεια και του παραχωρήθηκε μία εξοχική κατοικία κοντά στον Τάμεση
για να κατοικήσει, καθώς και ένα επαρκές μηνιαίο εισόδημα. Τα σχέδια του Τζων
ήταν να κατορθώσει να ξαναξεκινήσει την παραγωγή της κινηματογραφικής ταινίας
«Οι ουρανοί της Ζούγκλας», αλλά η επανεμφάνιση των πιστωτών του τα ματαίωσε. Οι
πιστωτές του πέτυχαν να τον χρεοκοπήσουν και το ζευγάρι πήρε τον Μάιο του 1936
την απόφαση να φύγει από την Αγγλία και να πάει στη Γαλλία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Παρά το γεγονός ότι ο
Τζων Έμερυ ανήκε σε πολιτική οικογένεια, μέχρι τότε δεν είχε ενδιαφερθεί να
ασχοληθεί με τα κοινά και οι απόψεις του ήταν συγκεχυμένες. Ο πατέρας του ήταν
ένα από τα ηγετικά στελέχη του Κόμματος των Συντηρητικών, αλλά ο ίδιος
εντυπωσιάσθηκε από τον δυναμισμό του φασισμού που είχε απλωθεί σε όλη σχεδόν
την Ευρώπη. Εκείνος που τον εισήγαγε στις φασιστικές θεωρίες ήταν ο Ζακ Ντοριό,
ο οποίος μόλις είχε εκλεγεί δήμαρχος του Σαιν-Ντενίς, ενός από τα εργατικά
προάστια του Παρισιού, αλλά μέχρι το 1934 ήταν ένα φανατικό μέλος του
Κομμουνιστικού Κόμματος της Γαλλίας. Αποχωρώντας απ’ αυτό και αξιοποιώντας τη
δημοφιλία που είχε αποκτήσει ως προβεβλημένο κομμουνιστικό στέλεχος, ίδρυσε το
Γαλλικό Λαϊκό Κόμμα (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">PPF</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">),
που είχε ξεκάθαρες φασιστικές και αντισημιτικές ιδέες. Σύντομα το κόμμα αυτό
απέκτησε στη Γαλλία μισό εκατομμύριο μέλη!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Η γνωριμία του Τζων με
τον Ντοριό άνοιξε νέους ορίζοντες για τον νεαρό Άγγλο αριστοκράτη και του
πρόσφερε νέα όνειρα. Ο νεαρός Γάλλος πολιτικός έγινε αμέσως ο πολιτικός
μέντοράς του και υπήρξε ο θαυμαστός ήρωάς του μέχρι το τέλος της ζωής του. Όταν
πρωτοσυναντήθηκαν, ήταν η εποχή που άρχιζε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ισπανία.
Εκείνος ο εμφύλιος δεν είχε περιορισμένη γεωγραφική διάσταση. Αποτελούσε ζήτημα
για τους φασίστες όλης της Ευρώπης, όσο και για τους κομμουνιστές. Επρόκειτο
για έναν εμφύλιο που δεν περιοριζόταν στα όρια του ισπανικού κράτους,
ανεξάρτητα αν οι πολεμικές φλόγες δεν βγήκαν έξω απ’ αυτό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Δεν είναι ακριβές αν και
πόσο ακριβώς έμεινε στην Ισπανία ο Τζων Έμερυ. Ούτε ποια ακριβώς ήταν η
συμμετοχή του στον εμφύλιο, από την πλευρά οπωσδήποτε των εθνικιστών του
Φράνκο. Είναι πολύ πιθανό ότι η συμμετοχή του αφορούσε την προμήθεια όπλων από
άλλες ευρωπαϊκές χώρες με κατεύθυνση τους φαλαγγίτες ή ίσως άλλες εκδουλεύσεις.
Γεγονός είναι ότι ο Τζων Έμερυ, που πολύ νωρίς είχε αποκτήσει την ισπανική
υπηκοότητα, ταξίδεψε σε διάφορες χώρες χρησιμοποιώντας το ουδέτερο βρετανικό
διαβατήριό του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κατά την πιθανότερη
εκδοχή, εκείνη που διατυπώθηκε από τον αδελφό του, τον Τζούλιαν, στα δύο αυτά
χρόνια (1936-38) ο Τζων είχε βαθμό αξιωματικού των εθνικιστικών δυνάμεων του
Φράνκο και με την ιδιότητα αυτή υπηρέτησε για τουλάχιστον τρεις μήνες με την
ιταλική μεραρχία που είχε στείλει ο Μουσολίνι για ενίσχυση. Ωστόσο, το
μεγαλύτερο διάστημα απ’ αυτά τα δύο χρόνια της ζωής του, τα αφιέρωσε σε
στρατιωτική εκπαίδευση, σε σαμποτάζ και σε εξεύρεση όπλων για λογαριασμό των
φαλαγγιτών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μετά τη σύλληψή του το
1945, ο Τζων Έμερυ έκανε ανακρινόμενος μια επιγραμματική σύνοψη της ζωής και
της δράσης του στα δύο εκείνα χρόνια με ασυνήθιστη και μυστηριώδη σεμνότητα:
«Στην Ισπανία, στη Γαλλία και ιδιαίτερα με τον Γάλλο πολιτικό Ζακ Ντοριό μελέτησα
εκτεταμένα τον κομμουνισμό, γεγονός που με οδήγησε στην Αυστρία, στην
Τσεχοσλοβακία και διάφορες άλλες χώρες, περιλαμβανομένων της Ιταλίας και της
Γερμανίας».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΠΑΙΡΝΕΙ
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ…<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κατά την παραμονή του
στη Γαλλία, μετά τη συνθηκολόγησή της τον Ιούνιο 1940, ο νεαρός Τζων Έμερυ
συνδέθηκε με στενή φιλία με τους Γάλλους πολιτικούς που ήταν κεκηρυγμένοι υπέρ
της συνεργασίας με τη χιτλερική Γερμανία, όπως ο Ζακ Ντοριό και ο Μαρσέλ Ντεά.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τον πρώτο καιρό μετά τη
συνθηκολόγηση, ο Έμερυ έμενε στη Νίκαια, που δεν είχε καταληφθεί από τους
Γερμανούς και ανήκε στο κράτος του Βισύ. Είχε παραμείνει εκεί και έκανε χρήση
ενός μηνιαίου επιδόματος που του ερχόταν από το Λονδίνο μέσω του τοπικού
προξένου των ΗΠΑ, οι οποίες είχαν αναλάβει τη διαχείριση των βρετανικών
συμφερόντων στο νεότευκτο πεταινικό κράτος. Ήδη ο πατέρας του είχε γίνει
υπουργός Ινδιών στην κυβέρνηση Τσώρτσιλ, που διαδέχθηκε τον Τσάμπερλαιν, αλλά
αυτό δεν τον ενθάρρυνε να επιστρέψει στο Λονδίνο, ένα ταξίδι που ήταν - παρά
τις δυσχέρειες που θα συναντούσε οποιοσδήποτε άλλος Βρετανός υπήκοος - το πιο
εύκολο πράγμα, μόλις θα περνούσε τα γαλλικά σύνορα και εισερχόταν στην Ισπανία.
Εκεί, πρεσβευτής της Αγγλίας ήταν ο νονός του, σερ Σάμιουλ Χόαρ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ήθελε να είναι
ανεξάρτητος και, επί τέλους, ήθελε να βρει τρόπο να διακριθεί ανεξάρτητα από τη
σταδιοδρομία του πατέρα του. Ένα χρόνο ακριβώς μετά τη γαλλική συνθηκολόγηση, η
Γερμανία άνοιξε τον πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση. Ο Τζων Έμερυ αυτό το θεώρησε ως
την πρόκληση που περίμενε και πήγε στο Βισύ για να βρει κάποιον τρόπο
συνεργασίας με το καθεστώς του στρατάρχη Πεταίν. Η παρουσία του εκεί ήταν κάπως
ενοχλητική για το γαλλικό καθεστώς, παρά το γεγονός ότι ο Έμερυ ήταν φίλος του
Ντοριό, ο οποίος στην κατεχόμενη ζώνη ηγήθηκε της Λεγεώνας Γάλλων Εθελοντών
κατά του Μπολσεβικισμού (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">LVF</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">).
Άλλωστε ούτε και ο Ντοριό ήταν συμπαθής στο Βισύ.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τον Νοέμβριο του 1941,
με αφορμή τη αγγλογαλλική σύγκρουση στη Συρία, στην ελεγχόμενη από τον Πεταίν
Γαλλία έγινε δίωξη των Βρετανών υπηκόων, με αποτέλεσμα να συλληφθεί και ο Τζων
Έμερυ και να εγκλεισθεί στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Βαλ ντε Μπαιν, μαζί με τον
Πωλ Ρεϋνώ, τον Ζωρζ Μαντέλ και άλλους. Η Γαλλίδα σύντροφός του Ζανίν Μπαρντ και
κυρίως ο Ζακ Ντοριό κατόρθωσαν να τον απελευθερώσουν, αφού όμως είχε περάσει 18
μέρες κρατούμενος των πεταινικών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μετά την απελευθέρωσή
του, ο νεαρός Έμερυ εγκαταστάθηκε στη Μασσαλία και ύστερα στη Γκρενόμπλ. Τον
Μάρτιο 1942, ύστερα από ένα συμμαχικό βομβαρδισμό στα εργοστάσια της
αυτοκινητοβιομηχανίας Ρενώ, όπως υπήρξαν και εκατοντάδες θύματα Γάλλων, θεώρησε
σκόπιμο να σπάσει τη σιωπή του και έστειλε μια σύντομη δήλωσή του σε μια μικρή
γαλλική εφημερίδα, που καταδίκαζε την ενέργεια των συμπατριωτών του. Με κάποια
καθυστέρηση το πληροφορήθηκαν στο Λονδίνο οι μυστικές υπηρεσίες και έσπευσαν να
ενημερώσουν τον πατέρα-υπουργό, ανοίγοντας ταυτόχρονα τον φάκελο «Τζων Έμερυ».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Έμερυ προχώρησε,
ύστερα απ’ αυτό, ένα βήμα παραπάνω. Θέλησε να έλθει σε επαφή με τους Ιταλούς
για να συζητήσει θέμα «ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος». Επισκέφθηκε το ιταλικό
προξενείο της Γκρενόμπλ, εγχειρίζοντας μία επιστολή του για τον Ντίνο Γκράντι,
υπουργό Δικαιοσύνης της Ιταλίας τότε. Αγνοήθηκε. Έστειλε ένα γράμμα στον
εκπρόσωπο της Φινλανδίας στο Παρίσι με παρόμοιο αίτημα. Ευγενικά τον απόφυγαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αυτή την ίδια εποχή, που
στο Λονδίνο σχημάτιζαν φακέλους και άρχιζαν να ερευνούν την περίπτωσή του ή στη
Ρώμη που τον αγνοούσαν, στο Βερολίνο, στο υπουργείο Εξωτερικών, προκλήθηκε
ενδιαφέρον να έρθουν σε επαφή μαζί του. Ως απόρροια αυτού του ενδιαφέροντος, ο
κόμης Κέσκι, επικεφαλής της Γερμανικής Επιτροπής Ανακωχής στη Σαβοΐα, που τον
γνώριζε από τη Βιέννη το 1938, και ο Βέρνερ Πλακ, ένας Γερμανός διπλωμάτης, τον
επισκέφθηκαν τον Αύγουστο του 1942 και τον κάλεσαν για «πολιτικές συζητήσεις»
στο Βερολίνο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ίσως ο ίδιος ακόμη να
είχε συγκεχυμένες απόψεις να συζητήσει, αλλά μόλις έφθασε στο Βερολίνο ήταν
ξεκάθαρο ότι η κυρίαρχη άποψή του για τον ευρωπαϊκό εμφύλιο πόλεμο που
βρισκόταν σε εξέλιξη, θα ήταν το αντικείμενο αυτών των συζητήσεων. Ο Ρίμπεντροπ
ήταν ήδη ενήμερος, άλλωστε εκείνος είχε εγκρίνει το ταξίδι, αλλά και ο ίδιος ο
Χίτλερ είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα ότι από τις συζητήσεις αυτές θα προέκυπτε
η ίδρυση μιας βρετανικής μονάδας που θα έπαιρνε μέρος στο Ανατολικό Μέτωπο.
Αυτό «θα είχε μεγάλη προπαγανδιστική αξία», είπε ο Χίτλερ. Φυσικά, ήταν
αδιάφορο πόσοι θα σχημάτιζαν μια τέτοια βρετανική μονάδα και τι στρατιωτικό
αποτέλεσμα θα είχε. Εκείνο που ενδιέφερε ήταν η πολιτική πλευρά του ζητήματος.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στο Βερολίνο ήδη υπήρχε
μία ομάδα Άγγλων χιτλερικών, στην οποία κυρίαρχο πρόσωπο ήταν ο Γουίλιαμ Τζόυς,
ο γνωστός Λόρδος Χο-Χο του σταθμού του Βερολίνου. Χρονικά είμαστε στη μάχη του
Ελ Αλαμέιν και στην πολιορκία του Στάλινγκραντ, όταν έφτασε στη γερμανική
πρωτεύουσα ο Τζων Έμερυ, συνοδευόμενος από τη Γαλλίδα σύντροφό του και τον
Γερμανό διπλωμάτη Βέρνερ Πλακ, ο οποίος και τον φιλοξένησε στο σπίτι του. Μόλις
έφτασε, του δηλώθηκε από τον Δρα Φριτς Έσσε, τον επικεφαλής του Βρετανικού Τμήματος
στη Βιλελμστράσε, ότι είναι απολύτως ελεύθερος να κινείται όπου θέλει και ότι
είναι «επίσημος φιλοξενούμενος του Ράιχ».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ταυτόχρονα του
ανακοινώθηκε ότι ο Ρίμπεντροπ συμφωνούσε απολύτως στην ιδέα του Έμερυ να
αρχίσει εβδομαδιαίες ραδιοφωνικές ομιλίες από το Βερολίνο, οι οποίες θα ήταν
αλογόκριτες. Δεν τέθηκε θέμα μισθού του γι’ αυτές τις υπηρεσίες, αλλά με εντολή
του Ρίμπεντροπ θα καλύπτονταν τα έξοδά του απεριόριστα, «με τη σκέψη ότι ο γιος
ενός μέλους της βρετανικής κυβέρνησης θα πρέπει να ζει ανάλογα». Υπό το πνεύμα
αυτό, ο Έμερυ και η φίλη του εγκαταστάθηκαν στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο Άντλον
και ρίχτηκε στην προετοιμασία της πρώτης εκπομπής του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Επί μία εβδομάδα από την
αγγλόφωνη εκπομπή «Εδώ Γερμανία» του Γουίλιαμ Τζόυς, προαναγγελλόταν η ομιλία του
Τζων Έμερυ. Στις 18 Νοεμβρίου 1942, την παραμονή της πρώτης εκπομπής του, το
γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων «Τρανζόσεαν» έδωσε την ανάλογη δημοσιότητα
διεθνώς:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Όταν ο Τζων Έμερυ
άκουσε στο Βερολίνο για την απόβαση Αμερικανών και Βρετανών στο Αλγέρι και στο
Μαρόκο, αποφάσισε να απευθυνθεί στη Βιλελμστράσε με το αίτημα να του επιτραπεί
να απευθυνθεί στους συμπατριώτες του στην Αγγλία από το γερμανικό ραδιόφωνο...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Τζων Έμερυ έφθασε στο
Βερολίνο πριν τρεις εβδομάδες και η παρουσία του εκεί είχε κρατηθεί μυστική.
Μερικούς μήνες νωρίτερα είχε ήδη γράψει στις γερμανικές αρχές στο Παρίσι
ζητώντας την άδεια να μεταβεί στο Βερολίνο. Η επίθεση στη Γαλλική Βόρειο Αφρική
τον εξανάγκασε να βγει στο προσκήνιο. Η εκπομπή του θα μεταδοθεί την Πέμπτη. Ο
ίδιος και η σύζυγός του ζουν με φίλους στη νότια ορεινή περιοχή Χαρτς. Επί του
παρόντος όμως, βρίσκεται στο Βερολίνο, στο ξενοδοχείο Άντλον».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στις 19 Νοεμβρίου η
ραδιοφωνική του ομιλία προαναγγέλθηκε και από την εκπομπή του Τζόυς:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Απόψε θα ακούσετε έναν
Άγγλο που θα σας μιλήσει κατόπιν δικού του αιτήματος και με την ελεύθερη
προσωπική του βούληση: Τον κ. Τζων Έμερυ, υιό του υπουργού Ινδιών της
βρετανικής κυβερνήσεως, του εντιμότατου Λήοπολντ Στένετ Έμερυ. Η γερμανική
κυβέρνηση ουδεμία φέρει ευθύνη για το τι πρόκειται να πει ο κ. Έμερυ. Η
γερμανική κυβέρνηση απλώς έθεσε τον ραδιοφωνικό σταθμό της στη διάθεση του κ.
Έμερυ για να εκφράσει εκείνο που επιθυμεί, ενόσω ο κόσμος μπορεί να
ενδιαφέρεται να ακούσει τι έχει να πει ένας Άγγλος που βλέπει τη χώρα του από
το εξωτερικό. Πιστεύουμε ότι οι επισημάνσεις του κ. Έμερυ θα έχουν ειδικό
ενδιαφέρον για τους ακροατές...».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Η ΠΡΩΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Το κείμενο εκείνης της
πρώτης δημόσιας ομιλίας του από το ραδιόφωνο του Βερολίνου, μπορούμε να το
δούμε μέσα από τις αθηναϊκές εφημερίδες, που με καθυστέρηση λίγων ημερών (29
Νοεμβρίου 1942) το δημοσίευσαν:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Όπως είχεν αναγγελθή
τηλεγραφικώς ωμίλησε προ ημερών από του ραδιοφωνικού σταθμού του Βερολίνου ο κ.
Τζων Έμερυ, υιός του Άγγλου υπουργού επί των Ινδιών. Περίληψις του λόγου
τούτου, αποτελούντος έκκλησιν προς τους Άγγλους δημοσιεύεται κατωτέρω.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Ο πόλεμος ούτος είναι
έγκλημα κατά του πολιτισμού. Ρίπτομεν την πολύτιμον κληρονομίαν των πατέρων
μας, των θαλασσοπόρων μας, των ιδρυτών της αυτοκρατορίας μας εις τον πόλεμον
τούτον, όστις ουδόλως εξυπηρετεί τα αγγλικά συμφέροντα, αλλά μόνον την συμμαχίαν
μας με τα Σοβιέτ». Εις την διαπίστωσιν ταύτην προέβη ο Τζων Έμερυ, υιός του
Λεοπόλδου Στέρνετ Έμερυ, Βρετανού υπουργού των Ινδιών, την εσπέραν της Πέμπτης
εις ραδιοφωνικόν λόγον του εν Βερολίνω, όστις ήτο μία έκκλησις προς τους
συμπατριώτας του εις την Αγγλίαν, όπως λογικευθούν και διαγνώσουν την αλήθειαν
εν σχέσει προς τον παρόντα πόλεμον.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Έμερυ εδήλωσεν εις την
αρχήν του λόγου του ότι ακροαταί τινες εις την Αγγλίαν θα εκπλαγούν πιθανώς
διερωτώμενοι, τι ζητεί ένας Άγγλος εις ένα γερμανικόν ραδιόφωνον. Προσωπικώς ο
Έμερυ ήλπιζεν, ως λέγει, ότι η κυβέρνησις του μίστερ Τσώρτσιλ θα καθωδηγείτο
επί τέλους υπό της λογικής. Τούτο όμως δεν συνέβη δυστυχώς, εδήλωσεν ο Έμερυ,
και εσυνέχισεν ως εξής: «Δύο έτη έζησα εις μίαν ουδετέραν χώραν, αλλά, παρ’
όλον ότι η προπαγάνδα εθόλωνε τα νερά, κατώρθωσα να διαγνώσω την αλήθειαν εν
πλήρει συνειδήσει. Διά τούτο ομιλώ την εσπέραν ταύτην προς υμάς, ουχί ως
πολιτικός ανήκων εις μίαν οιανδήποτε πολιτικήν κατεύθυνσιν, και ουχί εκ
προκαταλήψεως, αλλ’ απλώς ως Άγγλος, σας λέγω δε ότι διαπράττεται έγκλημα κατά
του πολιτισμού». Ο Έμερυ ωμίλησεν εν συνεχεία περί της συμμαχίας των Βρετανών
μετά των Σοβιέτ, ο αρχηγός των οποίων Στάλιν ονειρεύεται αποκλειστικώς και
μόνον «να καταστρέψη την κληρονομίαν των πατέρων μας». Ο Έμερυ εσυνέχισεν: «Από
ηθικής απόψεως, είπε, τούτο είναι μία κηλίς θίγουσα την τιμήν μας. Εις την
πραγματικότητα θα οδηγήση αργά ή γρήγορα εις την καταστροφήν και την
εγκαθίδρυσιν του κομμουνισμού εις την Αγγλίαν. Την εσπέραν ταύτην κάμνω
έκκλησιν προς υμάς, όπως αφήσετε να κυριαρχήση η λογική σας, διά να δυνηθήτε να
αντιληφθήτε επακριβώς το νόημα της προπαγάνδας, διά της οποίας μία μικρά ομάς
ανθρώπων προσπαθεί να σας θαμβώση. Μη πιστεύσετε εις αυτά που σας λέγω, κοιτάξετε
όμως σεις οι ίδιοι γύρω σας. Αλλά δεν υπάρχει καμμία μεγάλη αγγλική εφημερίς
που να μη διατελή υπό εβραϊκόν έλεγχον. Σας εξαπατούν. Τον πατριωτισμόν σας,
την αγάπην σας προς την Αγγλίαν μας εκμεταλλεύονται άνθρωποι, οίτινες, κατά το
πλείστον, δεν έχουν καν το δικαίωμα να ισχυρισθούν ότι είναι Άγγλοι». Κατόπιν ο
Έμερυ ωμίλησε περί των γεγονότων της Διέππης. «Το ότι εις την Διέππην εύρον τον
θάνατον δύο έως τρεις χιλιάδες χριστιανοί, ουδεμίαν λύπην προξενεί, φυσικά, εις
την εβραϊκήν κλίκαν, επί παραδείγματι, εις τον Λέσλι Χορ Μπελίσα, αλλά,
εσυνέχισεν ο Έμερυ, εγώ απευθύνομαι προς τας μητέρας των στρατιωτών τούτων. Εάν
τα τέκνα σας έπιπτον μαχόμενα υπέρ της πατρίδος, το πράγμα θα είχε καλώς, αλλ’
ήσαν απλώς μισθοφόροι του ανοσίου εκείνου διεθνούς συνεταιρισμού μεταξύ της
Νέας Υόρκης και της Μόσχας. Δι’ αυτόν τον σκοπόν εγεννήσατε τα τέκνα σας με
ωδίνας; Τα ηγαπήσατε τόσον πολύ, διά να ίδητε τα δυστυχισμένα σώματά των νεκρά
εις την ακτήν μιας ξένης χώρας;»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο υιός του υπουργού των
Ινδιών εστράφη κατόπιν εις τας μεθόδους των «ορδών του Στάλιν» και υπενθύμισεν
εις τους Βρετανούς ακροατάς του, ότι τώρα πλέον Άγγλοι ιερωμένοι ικετεύουν καθ’
εκάστην Κυριακήν τον Θεόν να παράσχη την βοήθειάν του εις τον μπολσεβικικόν
στρατόν, όπως ούτος δυνηθή να συντρίψη ανδρείους λαούς, καθώς είναι οι
Φινλανδοί επί παραδείγματι. Ο Έμερυ υπέμνησεν εις τους ακροατάς του τας
εκατοντάδας χιλιάδας ιερέων, καλογραιών και χριστιανών, οίτινες κατεσφάγησαν
υπό των Μπολσεβίκων, ως και τους λειτουργούς της Εκκλησίας, οίτινες επεδοκίμασαν
εις την Αγγλίας τας σφαγάς ταύτας. Ο Έμερυ υπαινισσόμενος τους εν λόγω Άγγλους
εκκλησιαστικούς, είπε προς τους συμπατριώτας του: «Εάν σκεφθήτε ένα και μόνον
δευτερόλεπτον επ’ αυτού, θα συναγάγετε το ακόλουθον συμπέρασμα: Μα τον Θεόν,
εάν πράγματι υπάρχη Θεός, οι ιερείς αυτοί θα διέλθουν μίαν φρικτήν ημέραν
κρίσεως με τον Κύριόν των! Είναι τόσον οικτρόν, παρετήρησεν ο Έμερυ εν
συνεχεία, και εν τούτοις τόσον απλούν εις την τραγικότητά του: εξηπατήθημεν.
Μας παρέδωσαν εις τα διεθνή συμφέροντα της Νέας Υόρκης και της Μόσχας. Οι
εκπρόσωποι των συμφερόντων τούτων θα μας απομυζήσουν τελείως και έπειτα θα μας
εγκαταλείψουν εις την τύχην μας, αφού προηγουμένως και ο τελευταίος Άγγλος θα
έχη θυσιάση την ζωήν του δι’ αυτόν τον εγκληματικόν πόλεμον. Όλα τα συμφέροντά μας
εις την Αμερικήν, επίσης και αι κτήσεις μας εις τας Δυτικάς Ινδίας παρεδόθησαν
εις τους Εβραίους της Νέας Υόρκης. Τώρα τι πρέπει να κάμωμεν;»<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Έμερυ επέστησεν
εντόνως την προσοχήν των συμπατριωτών του εις το ότι η λήψις οριστικών
αποφάσεων δεν απόκειται ούτε εις την βρετανικήν κυβέρνησιν ούτε εις την
βρετανικήν Βουλήν, αλλ’ ευρίσκεται εις τας χείρας ενός εκάστου των ακροατών
του. «Εις σας εναπόκειται, είπεν ο Έμερυ, να κρίνετε και να πήτε ότι η ιστορία
αυτή παραβάστηξε και ότι οι νεαροί άνδρες μας θυσιάζουν την ζωήν των διά μίαν
υπόθεσιν, η οποία δεν εξυπηρετεί τα βρετανικά συμφέροντα, αλλά τα συμφέροντα
μιας μικράς ομάδος εις το έπακρον ασυνειδήτων ανθρώπων. Εξετάσατε μόνον αυτό το
ζήτημα: Ο διεξαγόμενος πόλεμος είναι πράγματι αναγκαίος; Ποίοι είναι αυτοί οι
άνθρωποι, οι οποίοι σας επιβάλλουν συνεχώς να εξακολουθήτε τον δρόμον αυτόν;
Ποίοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι υπονομεύουν διαρκώς κάθε δυνατότητα
μιας λογικής συνεννοήσεως με την Γερμανίαν;» Ο υιός του Βρετανού υπουργού των
Ινδιών προέβη με λέξεις εμφαντικάς εις την διαπίστωσιν ότι εις τον κόσμον
υπάρχει αρκετός χώρος διά την Γερμανίαν και την Αγγλίαν. Ο Έμερυ εχαρακτήρισε
τους ισχυρισμούς ότι οι ηγέται της Γερμανίας επιδιώκουν την εγκαθίδρυσιν μιας
κοσμοκρατορίας, ως ένα τέχνασμα της εβραϊκής προπαγάνδας, το οποίον αποσκοπεί
να υπονομεύση την δικαιολογημένην ηγέτιδα θέσιν της Γερμανίας εις την
ευρωπαϊκήν ήπειρον. Η Γερμανία, εδήλωσεν ο ρήτωρ, ουδέποτε διημφισβήτησε τα
δικαιώματα της Αγγλίας επί της αυτοκρατορίας της. Εις τους εν Αγγλία ακροατάς
του απόκειται, παρετήρησεν εν συνεχεία ο Έμερυ, να επανέλθουν βραδέως, αλλ’
ασφαλώς, εις τον ορθόν λόγον και να είπουν αυτοί την τελευταίαν λέξιν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Έμερυ χαρακτηρίζει το
γεγονός ότι κατά τας εκλογάς του λόρδου δημάρχου του Λονδίνου, οι δύο μοναδικοί
υποψήφιοι ήσαν Εβραίοι, ως αίσχος και ως φανερόν σημείον της καταπτώσεως, εις
την οποίαν πρέπει να τεθή οπωσδήποτε τέρμα. Ακολούθως ο ρήτωρ, δι’ εντυπωσιακών
λέξεων, κατέστησε τους ακροατάς αυτού προσεκτικούς εις τον προστατευτικόν ρόλον
που παίζει ο γερμανικός στρατός ακόμη και δι’ έκαστον Άγγλον. «Οσονδήποτε,
είπε, και αν φαίνεται παράδοξον, ο γερμανικός στρατός είναι την στιγμήν αυτήν ο
μόνος παράγων, ο ευρισκόμενος μεταξύ υμών και του κομμουνισμού, η αποκλειστική
προστασία της ιδιωτικής περιουσίας σας και του δικαιώματος να ζη έκαστος εξ
υμών με την οικογένειάν του. Εν περιπτώσει, καθ’ ην ο προστατευτικός ούτος
προμαχών ανατραπή, τα μικρά αυτοκίνητά σας, τα σπιτάκια σας, η ελευθερία σας θα
είναι μόνον αόριστος ανάμνησις ενός ευτυχισμένου παρελθόντος. Τότε θα έχετε
αρκετόν καιρόν να εντρυφήσετε εις τον σοβιετικόν παράδεισον, εάν είναι τοιούτος
ο σκοπός σας. Αλλά πριν γίνη τούτο, θα ήτο φρονιμώτερον να διαβάσετε, τι
αναφέρουν σχετικώς ταξιδιώται, όπως ο σερ Γουώλτερ Τσίτριν ή, επί παραδείγματι,
τι διαλαμβάνουν αι εκθέσεις του Ερυθρού Σταυρού».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Το αποκορύφωμα του λόγου
του Έμερυ ευρίσκεται εις το σημείον, εις το οποίον ο ρήτωρ απηυθύνθη με μίαν
φλογεράν έκκλησιν προς τους συμπατριώτας του, προς ένα έκαστον Άγγλον χωριστά,
οποιοσδήποτε και αν είναι, και τους εκάλεσε να θέσουν τέρμα εις την ορμήν των
εγκληματιών του πολέμου, όστις αντιστρατεύεται προς όλα τα αγγλικά συμφέροντα
και οι υποκινηταί του οποίου πρέπει να ανατραπούν. «Μη λησμονήτε, ανεφώνησεν ο
Έμερυ, ότι αυτή είναι δι’ ημάς η μοναδική ευκαιρία, ίσως η τελευταία μας,
αδιάφορον ποία θα είναι η έκβασις του πολέμου. Μία βρετανική νίκη κατέστη
αδύνατος και μόνον ανόητοι άνθρωποι υπολογίζουν εις την αμερικανικήν νίκην. Εάν
όμως η Γερμανία έχανε τον πόλεμον, τότε ένα και μόνον υπολείπεται διά την
Αγγλίαν, δηλαδή να παραιτηθή των δικαιωμάτων της υπέρ της Αμερικής, μία δε
τοιαύτη παραίτησις επ’ αγαθώ της Αμερικής δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά μίαν
εβραϊκήν κοσμοκρατορίαν. Τώρα τα πάντα ευρίσκονται εις χείρας σας. Σεις και
μόνον είσθε ικανοί να θέσετε τέρμα εις το έγκλημα τούτο του πολέμου. Σεις και
μόνοι δύνασθε να ανατρέψετε τους άνδρας εκείνους, οι οποίοι τόσον πολύ
εταπείνωσαν την χώραν μας, οι οποίοι μας εξώθησαν εις τον πόλεμον αυτόν - τον
ιδικόν των πόλεμον - αντιθέτως προς όλα τα βρετανικά συμφέροντα, οι οποίοι μας
ωδήγησαν, αντιθέτως προς παν βρετανικόν συμφέρον, εις συμμαχίαν μετά των
Μπολσεβίκων και των Αμερικανών και οι οποίοι σήμερον θυσιάζουν ένα τμήμα της
αυτοκρατορίας μετά το άλλο εις τον βωμόν του μεγάλου εβραϊκού κεφαλαίου και του
παγκοσμίου κομμουνισμού. Οφείλετε να το κάμετε χάριν της Αγγλίας, εφ’ όσον δε η
γερμανική κυβέρνησις θα μου το επιτρέπη, θα μένω εδώ διά να σας βοηθώ και να
σας οδηγώ, όπως μίαν ημέραν η ειρήνη βασιλεύση πάλιν εις την Ευρώπην».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Με την πρώτη αυτή
ραδιοφωνική ομιλία του ο Τζων Έμερυ, που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο και που
στην Αγγλία ειδικά έγινε θέμα της ημέρας, περνούσε σε μια άλλη πορεία. Μέχρι
τότε ήταν απλώς συμπαθών, γνωστός σ’ ένα περιορισμένο κύκλο. Τώρα αποκτούσε μια
ιδιαίτερη προβολή, αλλά άνοιγε κι ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αυτές οι ομιλίες του
κράτησαν μόλις ένα μήνα και δεν ήταν περισσότερες από δέκα. Παρά το γεγονός ότι
δεν ήταν οργανικά ενταγμένες στην αγγλόφωνη εκπομπή του Λόρδου Χο-Χο, ο Τζόυς
και οι μέχρι τότε συνεργάτες του ενοχλήθηκαν από την εμφάνιση του Έμερυ και
εκδηλώθηκε αμέσως η μεταξύ τους αντιπάθεια. Θεώρησε ότι δεν είχε κάτι άλλο να
δώσει εκείνη την ώρα και αποφάσισε να πάει στο Παρίσι για να σκεφθεί, προφανώς
και να συζητήσει με τους Γάλλους φίλους του, ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα που
θα έπρεπε να κάνει. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Βερολίνο, ήδη είχαν
γίνει πολλές συζητήσεις αναφορικά με τη δημιουργία εκστρατευτικού βρετανικού
σώματος με προορισμό το Ανατολικό Μέτωπο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΣΩΜΑ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Πριν από τα Χριστούγεννα
του 1942, ο Τζων Έμερυ και η σύντροφός του έφθασαν στο Παρίσι. Εκεί άρχισε
συζητήσεις με τον Μαρσέλ Ντεά και τον Ζακ Ντοριό για να καταλήξουν στο κοινό
συμπέρασμα ότι μόλις ξεκαθαρισθεί ο πόλεμος με τους Ρώσους, θα πρέπει η πρώτη
προτεραιότητά τους να είναι η κοινωνική επανάσταση σε όλη την Ευρώπη.
Διαπίστωσαν ότι η Γερμανία σε όλες τις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες, εκτός από
τη Νορβηγία, είχε προτιμήσει να συμβιβασθεί προσωρινά με τα τοπικά κατεστημένα
και όχι να προχωρήσει σε λύσεις ριζοσπαστικές και ανατρεπτικές. Η σκέψη τους
πήγαινε στην ιδέα μιας Ευρώπης ενωμένης και ελευθερωμένης, αλλά η προϋπόθεση
ήταν να έχει νικηθεί ο μπολσεβικισμός. Και αφού όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί
ενωμένοι έπρεπε να πολεμήσουν τον μπολσεβικισμό, το επείγον και το πιο
απαραίτητο, σε ό,τι αφορούσε τον Έμερυ, ήταν να σχηματισθεί αυτή η βρετανική
λεγεώνα που θα έπαιρνε μέρος στον πόλεμο κατά του Στάλιν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Έχοντας καταλήξει σ’
αυτό το συμπέρασμα, επέστρεψε στο Βερολίνο και είδε τους αξιωματούχους του γερμανικού
υπουργείου Εξωτερικών για να τους εκθέσει τη σκέψη του. Αποφάσισε αυτό να το
κάνει γραπτώς και μάλιστα εκτενώς. Το κείμενο αυτό έγινε τελικά ένα βιβλίο, που
το έγραψε με μεγάλη άνεση και σύντομα στη μεγάλη σουίτα του Κάιζερχοφ Οτέλ που
του παραχωρήθηκε. Πρόκειται για το βιβλίο «Η Αγγλία ενώπιον της Ευρώπης», τα
χειρόγραφα του οποίου ολοκληρώθηκαν στα τέλη Μαρτίου του 1943, και κυκλοφόρησε σε
αγγλική γλώσσα τον επόμενο Ιούλιο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Το βιβλίο αυτό, που
κυκλοφόρησε αφειδώς στα στρατόπεδα αιχμαλώτων, ουσιαστικά ήταν μια προσωπική
νίκη του Τζων Έμερυ, κυρίως έναντι του εαυτού του. Μέσα σ’ αυτό μπορεί κανείς
να βρει ένα πολιτικό μανιφέστο, ιδεολογικές θέσεις που εξισορροπούν την ιδέα
του βρετανικού ιμπεριαλισμού με την εθνικοσοσιαλιστική επανάσταση και ακόμη
αποκρυσταλλωμένες απόψεις για το μέλλον της Ευρώπης και ειδικά της Μεγάλης
Βρετανίας ύστερα από την αναμενόμενη νίκη των δυνάμεων του Άξονα. Τοποθετείται
απέναντι στον σιωνισμό, που τον χωρίζει στην εβραιοπλουτοκρατία των Ηνωμένων
Πολιτειών και στον εβραιομογγολισμό της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά καταλήγει στη
δημιουργία εθνικής εστίας των Εβραίων και συνεπακόλουθα στην απομάκρυνση όλων
των Εβραίων από δημόσιες και επίμαχες θέσεις στην Αγγλία και στις άλλες
ευρωπαϊκές χώρες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Η εικόνα που μέχρι τον
πόλεμο υπήρχε για τον νεαρό αριστοκράτη με την επιπόλαιη και διεφθαρμένη ζωή,
όλα όσα του καταλογίζονταν και ιδίως όσα η οικογένειά του γνώριζε, περνούσαν
στο παρελθόν. Ο ατίθασος και εκκεντρικός νεαρός αποδείκνυε στον εαυτό του ότι
μπορούσε να είναι δημιουργικός και βεβαίως μπορούσε να εκφράζει την ιδεολογική
του πίστη με συνέπεια και ωριμότητα. Χρειαζόταν ασφαλώς πολύ δεξιοτεχνία και
έμπνευση για να αντιμετωπίζει κάποιος, όπως στην περίπτωσή του, τον
χαρακτηρισμό του προδότη.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Η ευφορία δεν κράτησε
πολύ. Μερικές ημέρες αφότου είχε ολοκληρώσει το μανιφέστο του, ένα πρωινό η νεαρή
Γαλλίδα σύντροφός του βρέθηκε νεκρή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Η
πιθανότερη εκδοχή ήταν ότι είχε αυτοκτονήσει. Η αστυνομία του Βερολίνου
ερεύνησε διεξοδικά την υπόθεση και κατέληξε στη διαπίστωση ότι η Ζανίν Μπαρντ
είχε βρει τον θάνατο, ύστερα από μέθη και αφού είχε πάρει υπνωτικά χάπια που
επέφεραν δηλητηρίαση και ασφυξία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο Τζων Έμερυ συνόδευσε
τη σορό της ερωμένης του στη γαλλική πόλη Μπερζεράκ, όπου ζούσε η οικογένειά
της και όπου ετάφη. Στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι και από εκεί στο στρατόπεδο
Σαιν-Ντενίς, όπου βρίσκονταν πολλοί Βρετανοί αιχμάλωτοι. Τους μίλησε και τους
ανακοίνωσε ότι πρόκειται να ιδρυθεί η Βρετανική Λεγεώνα του Αγίου Γεωργίου για
να πολεμήσει εναντίον του μπολσεβικισμού. Στόχος του ήταν βέβαια η στρατολόγηση
εθελοντών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Γεγονός είναι ότι ο Έμερυ
είχε φαντασθεί αυτή τη στρατιωτική μονάδα διαφορετικά από ό,τι οι ιθύνοντες
Γερμανοί. Την εννοούσε ότι δεν θα ήταν απαραίτητο να πάρει μέρος σε πολεμική
δράση, παρά τις ρητορικές διακηρύξεις, αλλά θα ήταν μια μονάδα συμπληρωματική
για την προπαγανδιστική του δράση. Ήθελε όταν θα πήγαινε σε διάφορες ευρωπαϊκές
πρωτεύουσες για ομιλίες και δημόσιες εμφανίσεις να συνοδεύεται από μια
περιορισμένη δύναμη ανδρών εν είδει σωματοφυλακής του μάλλον, παρά για
συμμετοχή σε στρατιωτικές δραστηριότητες.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ωστόσο, οι πρώτοι
εθελοντές που δέχθηκαν να συμμετάσχουν, εννοούσαν να πάρουν πράγματι μέρος στις
μάχες του Ανατολικού Μετώπου, διότι διαπνέονταν από μένος κατά του
μπολσεβικισμού. Δεν ήθελαν να γίνουν απλά μέλη ενός προπαγανδιστικού «θιάσου».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τελικά οι γερμανικές
αρχές, έχοντας πάντα στη διάθεσή τους την προσωπική έγκριση του Χίτλερ, ο
οποίος θεωρούσε την ιδέα «λαμπρή», κατέληξαν στην απόφαση να σχηματισθεί αυτή η
μονάδα με την ονομασία «</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">British</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Free</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Corps</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">»
(</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">BFC</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">).
Το γεγονός ότι ράφτηκαν 800 στολές, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η αρχική σκέψη
ήταν οι εθελοντές αυτοί να μην υπερβαίνουν τους 800. Παρόμοια αριθμητική οροφή,
εντελώς δυσανάλογη όμως, είχε τεθεί και τη Γαλλική Λεγεώνα Εθελοντών (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">LVF</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">), που η δύναμή της δεν έπρεπε να
υπερβαίνει τους 15.000.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Όταν άρχισε η
στρατολόγηση των Βρετανών, που την εποχή εκείνη ήταν συνολικά 100.000, ελήφθησαν
ορισμένα μέτρα. Από τα διάφορα στρατόπεδα αιχμαλώτων, ξεχωρίστηκαν οι Άγγλοι,
Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί και Καναδοί που θεωρήθηκαν πιθανοί και εφεκτικοί για να
γίνουν εθελοντές, και προωθήθηκαν σε δύο στρατόπεδα αιχμαλώτων, όπου υπήρχαν
εντυπωσιακά καλύτερες συνθήκες διαβιώσεως. Απ’ αυτά τα στρατόπεδα έγινε νέο
ξεκαθάρισμα και τότε μόνο ζητήθηκε όσοι θέλουν να στρατολογηθούν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Όταν σε μια περίπτωση
ασκήθηκε υπέρμετρη πίεση για την απόσπαση εθελοντών από τους Βρετανούς
αιχμαλώτους, παρουσιάστηκε ένας Βρετανός ταξίαρχος πρόθυμος να σχηματίσει μια
ταξιαρχία 1.500 ανδρών. Η υπόθεση θα πήγαινε μακριά, καθώς μάλιστα από το
Λονδίνο η μυστική υπηρεσία ΜΙ9 ήδη είχε εκπαιδεύσει και είχε προωθήσει στελέχη
της που αιχμαλωτίσθηκαν. Από το Βερολίνο δόθηκε διαταγή να απομακρυνθούν όλοι
αυτοί οι «πρόθυμοι» Βρετανοί αιχμάλωτοι και να σταλούν στα άλλα συνηθισμένα
στρατόπεδα αιχμαλώτων.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Στην πραγματικότητα,
συνολικά μόνον 58 άτομα στρατολογήθηκαν στο διάστημα των δύο ετών που υπήρξε η
βρετανική αυτή μονάδα, ενώ η δύναμή του ποτέ δεν ξεπέρασε τα 29. Για τον
στρατωνισμό και την εκπαίδευσή τους διατέθηκε ένα οίκημα 18 δωματίων στο
προάστιο του Βερολίνου Ενσάγκεν. Η μονάδα στελεχώθηκε από αγγλόφωνους Γερμανούς
αξιωματικούς, ενώ εντάχθηκαν σ’ αυτήν και οι μεμονωμένοι Άγγλοι (συνήθως διπλής
υπηκοότητος, με τον ένα γονέα Γερμανό και τον άλλο Άγγλο), που ήδη υπηρετούσαν
στον γερμανικό στρατό.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Το </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">BFC</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"> τελικά εντάχθηκε τυπικά στα Βάφεν Ες-Ες,
αλλά δεν στάλθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο. Ωστόσο όμως, χωρίς να αποτελούν
αυτοτελή μονάδα, οι άνδρες του πήραν μέρος σε μερικές μάχες του Δυτικού
Μετώπου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο ΛΟΧΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΚΑΛΑΜΑΤΑ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο κάθε Βρετανός υπήκοος,
είτε από τη μητροπολιτική Αγγλία είτε από τις υπερατλαντικές αποικίες της, που
έγινε εθελοντής του </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">BFC</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">
ήταν και μια ξεχωριστή περίπτωση. Μετά το τέλος του πολέμου, άλλοι
καταδικάσθηκαν από τα βρετανικά στρατοδικεία και άλλοι αθωώθηκαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τον Οκτώβριο του 1945,
όταν ο Ρόυ Νίκολας Κουρλάντερ καταδικάσθηκε σε 15 ετών φυλάκιση για τη
συμμετοχή του στα Ες-Ες, αφηγήθηκε τη δική του εκδοχή σ’ έναν Άγγλο
δημοσιογράφο, τον Τζέφρι Καρ, ο οποίος την παρουσίασε στην εφημερίδα του (βλ.
«Έθνος» 4.12.1945):<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">«Επισκέφθηκα τον
Κουρλάντερ λίγους μήνες μετά την επιστροφή του στην Αγγλία για να μάθω πώς τα
κατάφερε να καταταχθεί στα Ες-Ες και πώς κατόρθωσε να τα ξεγελάσει και να
φθάσει στις αγγλικές γραμμές κατά τη διάρκεια του πολέμου, στο βελγικό μέτωπο.Ο
Κουλάντερ μου απάντησε ότι αιχμαλωτίσθηκε στην Ελλάδα κατά την αποχώρηση των
βρετανικών στρατευμάτων. Για να κατορθώσει να αποφύγει την αιχμαλωσία, είπε
στους Γερμανούς ότι γεννήθηκε στη Ρίγα από Άγγλους γονείς και πρόσθεσε ότι ήταν
πρόθυμος να πολεμήσει κατά των Ρώσων, που τους μισούσε.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τα πράγματα όμως δεν
ήλθαν ευνοϊκά και έτσι υποχρεώθηκε να μεταβεί στο Βερολίνο για να ανακριθεί στο
υπουργείο Εξωτερικών. Εκεί τα κατάφερε τόσο καλά, ώστε τον περιποιήθηκαν, του
έδωσαν ιδιαίτερο διαμέρισμα και τον άφησαν να περιφέρεται ανενόχλητος στους
δρόμους της πόλης. Ύστερα από μερικές μέρες τον ρώτησαν αν θα ήθελε να
καταταχθεί στα Ες-Ες. Ο Κουρλάντερ δέχθηκε την πρόταση με μεγάλη ευχαρίστηση,
διότι φανταζόταν ότι μόνον μ’ αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να εξαπατήσει τους
Γερμανούς και να δραπετεύσει.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Από το σημείο αυτό η
ιστορία του Κουρλάντερ γίνεται εντελώς μυθιστορηματική. Κατόρθωσε να προσληφθεί
στη σωματοφυλακή του Χίτλερ και στάλθηκε για εκγύμναση σ’ ένα από τα
σπουδαιότερα στρατιωτικά εκπαιδευτικά κέντρα της Γερμανίας. Μόλις όμως αποφοίτησε
από τη Σχολή, οι Βρετανοί πραγματοποίησαν την πρώτη νυκτερινή αεροπορική
επιδρομή κατά του Βερολίνου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">–Η δουλειά που μου
ανατέθηκε, είπε ο Κουρλάντερ, ήταν η εκκαθάριση των ερειπίων για να μην
αντιληφθούν οι κάτοικοι τις καταστροφές που είχαν προξενήσει τα αεροπλάνα μας.
Η δουλειά ήταν βαριά και πολλές φορές αποκρουστική, διότι έπρεπε να εκτελούμε
επί τόπου με φλογοβόλα τους βαριά τραυματισμένους. Ομολογώ ότι τα χέρια μου
έτρεμαν την πρώτη μέρα που με έστειλαν μαζί με κάτι άλλους για να
αποτελειώσουμε μερικούς τραυματίες. Δεν μπορούσα όμως να το αποφύγω. Αν δεν
έκανα το καθήκον μου, οι άλλοι θα με υποπτεύονταν και θα με σκότωναν επί τόπου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Όταν δεν είχαμε
επιδρομές, η ζωή μου ήταν πολύ ευχάριστη - συνέχισε ο Κουρλάντερ. Ως στρατιώτης
των Ες-Ες μπορούσα να εκβιάζω όποιον καταστηματάρχη ήθελα και να κάνω ό,τι μου
κάπνιζε, χωρίς να φοβάμαι τις συνέπειες... Ο Χίτλερ είχε εκδώσει μια διαταγή που
έλεγε ότι, όποια γυναίκα αποκτήσει παιδί από άνδρα των Ες-Ες, θα έπαιρνε ως
δώρο 300 μάρκα. Τη διαταγή αυτήν την εκμεταλλευόμασταν όλοι μας και κάθε φορά
που βρίσκαμε μια έγκυο γυναίκα της λέγαμε να πει ότι ήταν δικό μας το παιδί και
έτσι μοιράζαμε στα δύο την αμοιβή...<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ομολογώ - πρόσθεσε ο
Κουρλάντερ - ότι καθόλου δεν υπερηφανεύομαι γι’ αυτήν την υπόθεση. Δεν μπορούσα
όμως να κάνω διαφορετικά. Έπρεπε να ζήσω και ήθελα να προξενήσω όσο το δυνατόν
περισσότερο κακό στους Γερμανούς. Πολλές φορές τα βράδια έβγαινα έξω και σκότωνα
αξιωματικούς και στρατιώτες... Ποτέ όμως δεν με κατηγόρησαν για κανένα φόνο.
Όταν ήταν κανείς στα Ες-Ες τίποτα δεν φοβόταν. Όλα του τα συγχωρούσαν.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Κάποτε με τοποθέτησαν
στο Βέλγιο. Εκεί ήταν εύκολο να αποδράσω. Μια νύχτα κατόρθωσα να περάσω στις
βρετανικές γραμμές απαρατήρητος, αλλά προηγουμένως έβγαλα κάτι εκρηκτικά
μηχανήματα από μια γέφυρα που σκέπτονταν να ανατινάξουν οι Γερμανοί και που
τελικά γλύτωσε χάρη σε μένα.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αυτά αφηγείται ο
Κουρλάντερ. Μόλις έφθασε στις βρετανικές γραμμές παρουσιάστηκε στον διοικητή
της μεραρχίας που βρισκόταν σ’ εκείνο τον τομέα και του αποκάλυψε αρκετά
μυστικά για τις δυνάμεις και τις οχυρώσεις των Γερμανών. Όμως οι αξιωματικοί
της Ιντέλιτζενς Σέρβις τον υποπτεύονταν και τελικά, ύστερα από πολλές
προσπάθειες, κατόρθωσαν να ανακαλύψουν ότι ο Κουρλάντερ είχε βοηθήσει εσκεμμένα
τους Γερμανούς, είχε μιλήσει πολλές φορές από τον ραδιοφωνικό σταθμό του
Βερολίνου σε προπαγανδιστικές εκπομπές και επίσης ότι επίτηδες είχε καταταγεί
στα Ες-Ες για να πολεμήσει τους Ρώσους. Κατόπιν αυτού παραπέμφθηκε στο
στρατοδικείο και καταδικάσθηκε».<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Το βρετανικό
(νεοζηλανδικό) στρατοδικείον δέχθηκε ότι ο εν λόγω υπαξιωματικός, που από την
Καλαμάτα βρέθηκε στο Βερολίνο και τα Ες-Ες, δεν είχε στόχο να δραπετεύσει, αλλά
συνειδητά πήρε μέρος στην προσπάθεια του Έμερυ. Γι’ αυτό και στις 3 Οκτωβρίου
1945 τον καταδίκασε σε ποινή 15 ετών. Το 1951 απελευθερώθηκε και τα τελευταία
χρόνια πριν από τον θάνατό του, το 1970, ζούσε στην Αυστραλία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΜΕΡΥ<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Ο φιλόδοξος και
εκκεντρικός Τζων Έμερυ βρέθηκε στο επίκεντρο του γερμανικού ενδιαφέροντος τον
πιο κρίσιμο μήνα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, τον Νοέμβριο του 1942. Στο
Βερολίνο είχαν πιστέψει ότι θα μπορούσαν να ανατρέψουν την πορεία του πολέμου,
είτε με μία ανακωχή με τους Ρώσους, είτε με τους Άγγλους. Δύο διαφορετικά
σενάρια, που το καθένα απ’ αυτά το στήριζε ένας κύκλος στελεχών του καθεστώτος.
Ο ίδιος ο Χίτλερ και οι πιο πιστοί του, όπως ο Γκαίμπελς, συνέχιζαν να
πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν τον πόλεμο και είχαν προσθέσει στο
ιδεολογικό τους υπόβαθρο ένα άλλο σενάριο: την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης.
Επρόκειτο για την ιδανική συνισταμένη να δικαιολογηθεί η κατοχή τόσων
ευρωπαϊκών κρατών.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Σε όλα αυτά τα σενάρια,
μπορούσε να έχει τον ρόλο του ο Τζων Έμερυ. Πάντως, είχε πιστέψει ότι θα
μπορούσε να διαδραματίσει ένα ρόλο στη μεταπολεμική Αγγλία, αν βέβαια τον
πόλεμο θα κέρδιζε ο Άξονας. Με ζωτικότητα συνέχισε από τον Απρίλιο του 1943 τις
επισκέψεις του σε στρατόπεδα αιχμαλώτων για να στρατολογήσει εθελοντές και να
εκφωνεί προπαγανδιστικούς λόγους, παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ αρχηγός
του </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">BFC</span><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">,
ούτε καν ο ίδιος φόρεσε στρατιωτική στολή σε όλη τη διάρκεια του πολέμου. Θεωρούσε
ότι ο ρόλος του ήταν κατ’ εξοχήν πολιτικός.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Σε προσωπικό επίπεδο, γνωρίστηκε
με μια άλλη Γαλλίδα, την ωραία Μισέλ Τομά, που του έμεινε πιστή στα επόμενα δύο
χρόνια της ζωής του. Μαζί της πραγματοποίησε ταξίδια σε διάφορες κατεχόμενες
χώρες για «ανταλλαγή απόψεων» με τους επιτόπιους συνεργάτες των Γερμανών. Σε
όλες τις περιπτώσεις εκφωνούσε λόγους, συναντούσε τους αρχηγούς των κρατών και
δινόταν επισημότητα και δημοσιότητα στις επισκέψεις του αυτές. Το γερμανικό
υπουργείο Εξωτερικών, παρά το γεγονός ότι δεν έτρεφε πλέον φιλοδοξίες για τη
χρησιμοποίηση του Έμερυ, συνέχισε να τον στηρίζει οικονομικά, ενώ το υπουργείο
Προπαγάνδας του Γκαίμπελς του είχε αναθέσει προπαγανδιστική εργασία στο
ραδιόφωνο.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Τον Χίτλερ δεν τον
γνώρισε ποτέ προσωπικά. Αντίθετα, μετά το καλοκαίρι του 1944, αφού ήδη είχε
απελευθερωθεί η Γαλλία, όπου διατηρούσε τις περισσότερες διασυνδέσεις, τον
κάλεσε στην Ιταλία ο Μουσολίνι για να τον γνωρίσει. Από τον Οκτώβριο του 1944
μέχρι τον επόμενο Απρίλιο, ο Έμερυ έμεινε στην Ιταλία και είχε συχνές
συναντήσεις με τον Μουσολίνι. Στα τέλη Απριλίου 1945 συνελήφθη από Ιταλούς
παρτιζάνους, που τον παρέδωσαν βέβαια στους Άγγλους.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Αν ήθελε, είχε πολλούς
τρόπους να διαφύγει σε ουδέτερες ή σε μακρινές χώρες. Ωστόσο φαίνεται πως είχε
πάρει την απόφασή του. Πίστευε πάντα πως ό,τι είχε κάνει κατά τη διάρκεια του
πολέμου, το είχε κάνει για το καλό της Αγγλίας, χωρίς να αγνοεί ότι οι πράξεις
του σύμφωνα με τους νόμους της χώρας του αποτελούσαν εσχάτη προδοσία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;">Μεταφέρθηκε στην Αγγλία
και φυσικά εισήχθη σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Κατά τις πρώτες
ανακρίσεις του, δέχθηκε να συντάξει ο ίδιος και να δακτυλογραφήσει ένα μνημόνιο
για όλες τις δραστηριότητές του από το 1936. Το έκανε με προθυμία και προφανώς
με ειλικρίνεια, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις. Αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει
στοιχεία που θα είχαν ελαφρύνει τη θέση του, όπως π.χ. ότι από το 1937 κατείχε
την ισπανική υπηκοότητα και συνεπώς δεν υπήρχε θέμα προδοσίας του απέναντι σε
άλλη χώρα, και όταν άρχισε η δίκη του απάντησε αμέσως ότι ήταν ένοχος σε όλα τα
σημεία της κατηγορίας, με αποτέλεσμα η διεξαγωγή της να είναι συνοπτική.
Καταδικάσθηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού και αδιαφόρησε να επιτύχει χάρη, όπως
προσπαθούσε με διάφορους τρόπους η οικογένειά του. Ακόμη και ο δήμιός του, με
εμπειρία εκατοντάδων εκτελέσεων, έγραψε στις αναμνήσεις του ότι ήταν ο πιο
γενναίος κατάδικος που συνάντησε στη ζωή του.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-indent: 36pt;"><span style="font-family: "Georgia",serif; font-size: 12pt; mso-bidi-font-size: 10.0pt;"><o:p> </o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-57468648041737360952020-11-14T08:49:00.002+02:002023-01-11T19:38:58.452+02:00Η "ΑΓΝΩΣΤΗ" ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΟΡΟΒΑΣ<div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b>14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1940</b></span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΟΡΟΒΑΣ </span></div><div style="text-align: center;"><br /></div> <div style="text-align: right;"><i>Απόσπασμα από το βιβλίο του στρατηγού Καθενιώτη</i></div><div style="text-align: right;"><i>"Πόλεμος 1940-41 - Οι κυριότερες στρατηγικές φάσεις",</i></div><div style="text-align: right;"><i>που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Historia</i></div><div style="text-align: right;"><i>(Αθήνα, 2020)</i></div><div style="text-align: right;"><i><br /></i></div><div style="text-align: center;"><br /></div><span style="font-family: times; font-size: medium;"><div style="text-align: left;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://historiabooks.gr/shop/ekdoseis-historia/dimitriou-kathenioti-polemos-1940-41-oi-kirioteres-stratigikes-faseis/" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1366" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-6_dyZA4zLmg/X698210uf8I/AAAAAAAAESM/Le2DCKREqF4VqZWzXiKYFMBGjkWvJ8PMQCLcBGAsYHQ/s320/katheniotis_04.jpg" /></a></div>Ι. ΕΧΘΡΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. – Ἡ λεπτομερής διάταξις τῶν ἑκατέρωθεν δυνάμεων, χρήσιμος διά τήν μελέτην τῶν τακτικῶν ἐνεργειῶν, ἐμφαίνεται εἰς τά σχέδια τοῦ Κυρίου Ἱστορικοῦ. Ἀπό ἀπόψεως πάντως στρατηγικῆς εἶναι ἀρκετόν νά γνωρίζωμεν ὅτι ὁ ἐχθρός διέθετε τρεῖς Μεραρχίας τήν 14ην Νοεμβρίου. Δηλ. τήν 19ην ΒΕΝΕΤΣΙΑ πρός Βορρᾶν, τήν 40ήν ΠΑΡΜΑΣ εἰς τό κέντρον καί τήν 29ην ΠΙΕΜΟΝΤΕ μεταφερθεῖσαν ἐσχάτως εἰς ΚΟΡΥΤΣΑΝ, καί μέ τά πρῶτα στοιχεῖα ἐπί ΜΟΡΟΒΑΣ, ἑκατέρωθεν τῆς διαβάσεως ΝΤΑΡΖΑΣ, νοτίως τῆς ὁποίας αἱ ἀεροπορικαί ἀναγνωρίσεις τοῦ Τ.Σ.Α.Μ. δέν ἐσημείουν εἰμή ἀσθενῆ τμήματα, δηλ. τά ἀπό τῆς εἰρήνης φυλάκια καί στοιχεῖα τινα Ἱππικοῦ καί Πεζικοῦ εἰς τήν περιοχήν ΜΠΑΤΑΡΟΣ. </div>Αἱ Μεραρχίαι αὗται ἦσαν ἐνισχυμέναι διά διαφόρων εἰδικῶν ταγμάτων, Βερσαλιέρων, Μελανοχιτώνων κλπ. ὥστε δέον νά θεωρηθῶσι κανονικῆς συνθέσεως, ἤτοι 9 ταγμάτων καί 10-12 πυροβολαρχιῶν ἑκάστη. <br />Ἐπί πλέον ὁ ἐχθρός διέθετε Μονάδα 70 περίπου Ἁρμάτων Μάχης. <br />Ὁ ἐχθρός κατεῖχε τοποθεσίαν περιλαμβάνουσαν τά σημεῖα ΙΒΑΝ, καί τά ἀπό τούτου ἐκσπώμενα ἀντερείσματα πρός Βορρᾶν μέν πρός χωρίον ΤΣΕΡΝΟΦΣΚΑ παρά τήν ΠΡΕΣΠΑΝ, πρός Νότον δέ πρός χωρίον ΓΚΟΛΟΜΠΕΡΝΤΑ – ὑψ. 9776 – ΤΣΑΓΚΟΝΙ – καί τῶν χωρίων ΒΡΕΝΕΣΤΙ – ΑΤΣΜΕΝ – ΜΠΑΜΠΑΝ – ΚΡΑΤΣΕ – ΧΟΤΣΙΣΤΕ – ΒΙΡΛΑΝ – ΡΕΣΝΙΤΣΕ – ΣΑΛ εὑρισκομένων εἰς τάς Ἀνατολικάς κλειτεῖς ΜΟΡΟΒΑΣ – ὑψ. 1259 – ΕΡΑ ΜΠΑΤΑΡΟΣ ἐξυπηρετούμενα διά τῆς ἁμαξητῆς ὁδοῦ ΤΣΑΓΚΟΝΙ – ΝΤΑΡΖΑ. <br />Διά τήν τοποθεσίαν ταύτην, κατ’ ἀμφοτέρας τάς προμνησθείσας ἐκθέσεις, ἦτο σαφῶς γνωστόν ἐξ ἀμέσου παρατηρήσεως καί ἐκ πληροφοριῶν πρακτόρων, ὅτι ὁ ἐχθρός τήν εἶχε ὀργανώσει ἀπό τοῦ ἔτους 1939 μίαν σειράν χαρακωμάτων, καί ἡμιμονίμων ἔτι ἔργων, εἰς βάθος μέχρι τοῦ ὕψους τῶν χωρίων ΖΕΜΠΙΛΑΚ – ΜΠΙΤΣΚΑ – ΣΤΡΟΠΑΝ – ΚΡΑΠΤΣΚΗΕΤΣ – ΝΤΑΡΖΑ τῶν ὁποίων εἶχον ὀργανωθῆ αἱ Ἀνατολικαί καί Δυτικαί κορυφαί. <br />Εἰς τό Κέντρον ἡ ἄνω κοιλάς τοῦ ΔΕΒΟΛΙ, παρέχουσα εὐχέρειαν δράσεως τῶν ἁρμάτων μάχης τοῦ ἐχθροῦ, ἀπέκλειε τήν ἐκεῖθεν ἐκδήλωσιν ἐπιθέσεως κατά τῆς ἐχθρικῆς τοποθεσίας. <br />Διά τήν βορείως στενωποῦ ΤΣΑΓΚΟΝΙ ζώνην, ἡ ἔκθεσις τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ λέγει ὅτι τό ἔδαφος τῆς ἐχθρικῆς τοποθεσίας, ὀρεινόν καί λίαν δύσβατον, ἦτο φύσει ὀχυρόν, ἡ δέ γενομένη ὑπό τοῦ ἐχθροῦ ὀργάνωσις αὐτοῦ, προσέδιδεν εἰς τήν ἄμυνάν του ἐξαιρετικήν ἰσχύν. <br />Ἡ τοποθεσία ὅμως ἀντιστάσεως τοῦ ἐχθροῦ εἰς τήν περιοχήν ταύτην, καί δή τό ἀντέρεισμα τό ἐκσπώμενον ἀπό τό ΙΒΑΝ πρός Β.Α., δέν εἶχε τό ἀναγκαῖον διά τήν ἄμυναν βάθος. Ἡ ὑφ’ ἡμῶν κατοχή τοῦ ὑψώματος ΛΟΚΒΑΤ δεσπόζοντος τοῦ βορείως ΙΒΑΝ τμήματος τοῦ ἐδάφους, παρεῖχεν ἡμῖν ἀρίστην βάσιν ἐπιθετικῆς ἐξορμήσεως, ἐφ’ ὧ καί ὁ Στρατηγός Τσολάκογλου εἶχε διατάξει εὐθύς μέ τήν ἔναρξιν τῶν ἐπιχειρήσεων τήν ταχεῖαν κατάληψιν τοῦ Λόκβατ, ὅπερ καί ἐπέτυχε. <br />Ἐν τούτοις ἀπό τῆς διαταχθείσης διά τήν 14ην Νοεμβρίου ἐπιθέσεως, δέν εἶχε ληφθῆ ἡ ἐπαφή μέ τήν κυρίαν ἐχθρικήν τοποθεσίαν εἰς οὐδέν σημεῖον, καί οὕτως ἡ βάσις ἐξορμήσεως τῆς ἐπιθέσεως ἀπεῖχε 2-6 χιλιόμ. ἀπό τῆς ἐχθρικῆς τοποθεσίας, τῆς ὁποίας κατά συνέπειαν τά ἐνεργά σημεῖα ἦσαν ἄγνωστα, εἰς τά τμήματα καί τά ὄργανα πυρός τῆς ἐπιθέσεως. <br />ΙΙ. ΕΛΛΗΝΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ: Τούτων τό πρῶτον κλιμάκιον ὑπό τάς διαταγάς τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ διοικουμένου ὑπό τοῦ Ἀντιστρατήγου Τσολάκογλου μέ ἐπιτελάρχην τόν Συνταγματάρχην Ἱππικοῦ Χρυσοχόου καί μέ Διευθυντήν Γραφείου Ἐπιχειρήσεων Ἀντισυνταγματάρχην Χατζαρούλαν περιελάμβανε τάς κάτωθι δυνάμεις. <br />Πεζικόν. Τάς ΧV, ΙΧ, Χ Μεραρχίας, καί ἐπί πλέον δύο τάγματα πολυβόλων θέσεως καί ἕν τάγμα πολυβόλων κινήσεως, καί δύο Συνοριακούς τομεῖς τῆς ΙΧ Μεραρχίας ἤτοι ἐν συνόλω 33 Τάγματα, ἐξ ὧν 5-6 τάγματα θά ἐτήρουν μερικά ἐπίκαιρα σημεῖα τῆς ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΠΗΓΗΣ καί τοῦ ΓΡΑΜΜΟΥ, καί ἑτοιμαζόμενα οὕτω νά μεταβληθοῦν εἰς θεωρεῖα τῆς Μάχης. <br />Ἡ ΧΙΙΙ Μεραρχία (πλήν δύο ταγμάτων) μεταφερθεῖσα σιδηροδρομικῶς ἀπό 3-9 Νοεμβρίου ἐξ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ εἰς ΦΛΩΡΙΝΑΝ, μόνον τήν 13ην ἤρξατο κινουμένη ἐκ Φλωρίνης εἰς ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΠΗΓΗΝ. <br />Δεδομένου δ’ ὅτι ἡ διαδρομή αὕτη εἶναι τριῶν τό πολύ ἡμερῶν πορείας, καθίσταται φανερόν ὅτι ἡ Μεραρχία αὕτη ἦτο δυνατόν νά συμμετάσχη τῆς ἐπιθέσεως ἀπό τῆς πρώτης ἡμέρας αὐτῆς. Ἤ τοὐλάχιστον νά κρατήση αὐτή ἡ ἰδία τά ἄνω ἐπίκαιρα σημεῖα ὡς ἐφεδρικά τοιαῦτα ἄν τό Γενικόν Στρατηγεῖον, ἀντί τῶν ἀτερμόνων συζητήσεων περί τῆς καθοριστέας ἡμέρας ἐπιθέσεως, ἠσχολεῖτο μέ τήν οὐσίαν τοῦ πράγματος, καί ὠθοῦσε ἐγκαίρως τήν Μεραρχίαν ταύτην, τοῦθ’ ὅπερ θά ἦρε καί τούς σχετικούς ἐνδοιασμούς τῶν ὑφισταμένων διοικήσεων. <br />Τέλος, διά τῆς ἀναφερομένης εἰς τήν ἔκθεσιν τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ. ὑπ’ ἀριθ. 5484)6-11-40 διαταγῆς του παρεπέμπετο ὑποχρεωτικῶς τό Γ΄ Σ. Στρατοῦ ὡς πρός τόν ἑλιγμόν τῆς ἐπιθέσεως εἰς τήν παλαιάν «ΙΔΕΑΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ» τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ., κοινοποιηθεῖσαν εἰς τούς συντεταγμένους τήν ἑνδεκάτην Ὀκτωβρίου. <br /><br />Β΄ ΕΛΙΓΜΟΣ ΤΟΥ Γ΄ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ <br /><br />Τό Γ΄ Σῶμα Στρατοῦ διά τῆς ὑπ’ ἀριθ. 1)7-11-40 διαταγῆς ἐπιχειρήσεων καθώρισε ὡς ὑπεύθυνος ἐκτελεστής τόν κάτωθι ἑλιγμόν, μόνον θεωρούμενον ὡς ἱκανόν διά νά τήν φέρη εἰς αἴσιον πέρας. <br />α) ΙΔΕΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ <br />Μέ ἀρχικήν διάταξιν εὐνοοῦσαν τόν αἰφνιδιασμόν καί ἐπιτρέπουσαν νά θραυσθῆ ἤ ὑπερκερασθῆ πᾶσα ἐχθρική ἀντίστασις, ἐπίθεσις ἄνευ προπαρασκευῆς πυροβολικοῦ ἐπί τῶν κατευθύνσεων: <br />Ι) Νεστόριον - Νταρζᾶ - Κορυτσᾶ - Πύξος - Ἰβάν - Κορυτσᾶ. Πρός περίσχεσιν ἀπό Βορρᾶ καί Νότου τοῦ ὀρεινοῦ ὄγκου τῆς ΜΟΡΟΒΑΣ καί κατάληψιν τοῦ κόμβου ΚΟΡΥΤΣΑΣ. Ἰδιαίτεραι Ἀποστολαί: <br />1) ΧV Μεραρχία. Καλυπτομένη ἰσχυρῶς ἐκ τῆς κατευθύνσεως ΠΥΞΟΣ – ΤΣΑΓΚΟΝΙ, διά τήν ταχεῖαν κατάληψιν τῆς δυτικῆς ἐξόδου τῆς Στενωποῦ ΤΣΑΓΚΟΝΙ πρός ἐξασφάλισιν αὐτῆς. <br />2) ΙΧ Μεραρχία. Ταύτης ἡ ἀποστολή κατά τήν ἔκθεσίν της εἶχεν οὕτως: Ἐπιτιθεμένη ἐν τῆ κατευθύνσει ὑψ. 171 – ὑψ. 1700 – ΣΒΕΣΤΙ – ΑΤΑΝΑΣ – ΚΟΡΥΤΣΑ, καί προωθοῦσα τό ἀριστερόν της καί ἐν διαρκεῖ συνδέσμω μετά τῆς Χ Μεραρχίας, νά ὑποβοηθήση τήν ἐνέργειαν τῆς Χ Μεραρχίας πρός κατάληψιν τοῦ 1259 – ΠΡΟΠΑΣ, κλιμακοῦσα τό δεξιόν της κατά βάθος, εἰς τρόπον ὥστε ν’ ἀναγκάση τόν ἐχθρόν ν’ ἀλλάξη μέτωπον πρός Ν.Δ. <br />Ὁμοίαν περιγραφήν τῆς ἀποστολῆς τῆς ΙΧ Μεραρχίας δίδει καί ἡ ἔκθεσις τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ, ἀλλά προσθέτει ὅτι ἡ Μεραρχία θά ἐπετίθετο ἀρχικῶς διά τριῶν Ταγμάτων καί ὅτι ἔδει νά ἐπωφεληθῆ τοῦ στενοῦ τῆς κοιλάδος ΔΕΒΟΛΙ παρά τό ΒΟΖΙΓΚΡΑΔ διά τήν ταχεῖν ὑπέρβασίν του, πρός περαιτέρω ἐνέργειαν ἐπί ὀρεινοῦ ἐδάφους. <br />Ἐκ τοῦ στενοῦ δέ τούτου ἔδει νά διαπεραιώση ἀκολούθως καί τάς ὑπολοίπους διά τήν ἐπίθεσιν διατεθησομένας δυνάμεις της, μέ ἀντικειμενικόν σκοπόν τήν κατάληψιν τῆς κορυφογραμμῆς τῆς ΜΟΡΟΒΑΣ, καί τήν ἀπό νώτων ἀκολούθως ἀποκαθήλωσιν τῆς ἐπί τῶν Ἀνατολικῶν προσβάσεων τῆς Μόροβας ὠχυρωμένης τοποθεσίας ἀντιστάσεως. <br />3) Χ Μεραρχία. Ἐνεργοῦσα αἰφνιδιαστικῶς μετά μεγάλης τόλμης καί ταχύτητος καί ἄνευ προπαρασκευῆς πυροβολικοῦ ἐν τῆ κατευθύνσει ΝΕΣΤΟΡΙΟΝ – ΝΤΑΡΖΑ – ΝΤΡΕΝΟΒΟΥ, νά ἐπιζητήση τήν ταχίστην κατάληψιν τῶν Δυτικῶς ΝΤΑΡΖΑΣ διαβάσεων τῆς κορυφογραμμῆς, ἐξασφαλιζομένων τῶν κόμβων ΠΡΟΠΑΤΣ – ΛΟΤΟ – ὑψ. 1078 καί τῶν Νοτίως τούτου διαβάσεων. <br />Εἰς τήν ἀποστολήν ταύτην τῆς Χ Μεραρχίας προσθέτει ἡ ἔκθεσις τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ: <br />«Ἡ ἐπίθεσις τοῦ Σώματος ἔθετεν ὡς πρῶτον καί κύριον ἀντικειμενικόν σκοπόν τήν κατάληψιν τῶν Δυτ. ΝΤΑΡΖΑΣ διαβάσεων τῆς κορυφογραμμῆς». <br />Καί ὅτι, «ἡ κυριαρχοῦσα σκέψις ἐξηγηθεῖσα εἰς τόν Διοικητήν τῆς Χ Μεραρχίας ὑπό τοῦ Διοικητοῦ τοῦ Σώματος Στρατοῦ, ἦτο ν’ ἀποφευχθῆ ὁπωσδήποτε ἡ ἐμπλοκή εἰς μάχην, πρός τά κατά μῆκος τῆς ὁδοῦ ὀχυρά τῆς ΑΡΖΑΣ καί ΝΤΑΡΖΑΣ, ἅτινα ἁπλῶς ἔδει νά ὑπερκερασθῶσι ἀπό Βορρᾶ καί Νότου, διά συγκλινουσῶν ἐπιθέσεων». <br />4) ΤΗΡΗΣΙΣ ΤΗΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑΣ ΙΒα. Διά ταύτην, λέγει ἡ ἔκθεσις τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ, καθωρίσθη εἰς τήν ΙΧ Μεραρχίαν, ὄπως διά τῶν τριῶν ἑτέρων Ταγμάτων αὐτῆς, τοῦ ΙΧ Συνοριακοῦ Τομέως καί τῶν ἐπηνδρωμένων μονίμων Πολυβολείων διά νά ἐξασφαλίζη τήν τοποθεσίαν ΙΒα, προσανατολίζουσα ἅμα διαδοχικῶς δυνάμεις τῶν ὡς ἄνω Ταγμάτων της, διά τήν κάλυψιν τοῦ δεξιοῦ της. <br />Δοθέντος πάντως ὅτι ἡ ἰδέα τῆς ἑκατέρωθεν ὑπερκεράσεως τῆς ΜΟΡΟΒΑΣ παρέμεινε σεβαστή, εἶναι προφανές ὅτι θά ἔπρεπε νά μήν ἀλλάζουν καί οἱ ἐκτελεσταί, οἱ ὁποῖοι, ὡς εἴδομεν, εἶχον μελετήσει τόν ρόλον τούς εἰς τήν ἐν ΚΑΣΤΟΡΙΑ συγκέντρωσιν Σωματαρχῶν καί Ἐπιτελαρχῶν. Δηλαδή ἡ ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ περίσχεσις ν’ ἀνατεθῆ εἰς τήν ΙΧ Μεραρχίαν, τό Ἐπιτελεῖον καί τά στελέχη τῆς ὁποίας καί τό ἔδαφος ἐγνώριζον ἄριστα, καί τήν ἐπί τόπου ἐφαρμογήν τοῦ ἑλιγμοῦ της εἶχον μελετήσει κατά βάθος. <br />Ἀντί τούτου, καί χωρίς νά παρέχεται οὐδεμία ἐξήγησις ἐν προκειμένω, ἡ περίσχεσις ἐκ τοῦ ἀριστεροῦ ἀνετέθη εἰς τήν Χην Μεραρχίαν, ἡ ὁποία μόλις τήν 10ην Νοεμβρίου ἐπεράτωσε τήν συγκέντρωσίν της. <br />Τοιαύτη εἶναι ἐν τῆ γενικότητί της ἡ ἀνασκόπησις τῆς ὀργανώσεως τῆς ἐναντίον τῆς ΜΟΡΟΒΑΣ ἐπιθέσεως, μή δυναμένη νά εἶναι ἀκριβεστέρα ἐφ’ ὅσον δέν κατετέθησαν αὐτούσιαι αἱ διαταγαί τόσον τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ. ὅσον καί τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ. <br />Τήν πρωΐαν τῆς 14 Νοεμβρίου ἐκδηλοῦται ἡ ἐπαφή κατά ΜΟΡΟΒΑΣ καί ΙΒΑΝ, καί οὕτω περί τό τέλος τῆς ἡμέρας καταλαμβάνεται ἡ γραμμή ὑψωμάτων 1285 – 1480 ΜΕΣΚΑ – 1421 – ΣΤΕΡΝΙΚ – ΜΠΙΓΛΙΣΤΑ, κίνησις ἡ ὁποία ἐξηνάγκασε τόν ἐχθρόν νά μετατοπίση τό Πυροβολικόν του εἰς περιοχήν ΤΣΑΓΚΟΝΙ. <br />Ἡ περί τό ΙΒΑΝ μάχη ὑπῆρξεν ἐξαιρετικά δυσχερής. Τό δέ 1880 ἐγένετο ἀντικείμενον ἀνακαταλήψεως ὑπό τοῦ ἐχθροῦ. <br />Ἡ ΙΧ Μεραρχία καταλαμβάνει τήν Γραμμήν ΚΙΟΥΛ – ΡΟΛΟΒΕΙΑ – ΡΕΣΝΙΤΣΕ – ΣΑΛ – ΒΟΖΙΓΚΡΑΔ, μέ ἀρκετήν ἀντίστασιν ἐκ μέρους τοῦ ἐχθροῦ. <br />Ὅσον ἀφορᾶ τήν Χην Μεραρχίαν, αὕτη ἔλαβεν ἐπαφήν μετά τῆς κυρίας τοποθεσίας τῆς ΑΡΤΖΑΣ. <br />ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ. – Τά ἀποτελέσματα διά τόν ἀγῶνα τῆς 14 Νοεμβρίου ἐκρίθησαν διαφοροτρόπως. Οὕτω τό Τ.Σ.Δ.Μ. λέγει: <br />«Εἰς τό τέλος τῆς ἡμέρας τά ἐπιτευχθέντα ἀποτελέσματα δέν ἦσαν σημαντικά, ὁ ἐχθρός ἀντέδρασεν ἰσχυρῶς διά πυρῶν Πεζικοῦ καί ἀεροπορίας. Κατά τάς ἑσπερινάς ὥρας ὑπεβλήθη εἰς τό Τ.Σ.Δ.Μ. ἀναφορά τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ δι’ ἧς ἀνεφέρετο ὅτι τό Γ΄ Σ. Στρατοῦ ἐνέπλεξεν ὅλας τάς δυνάμεις του, ὅτι ἐστερεῖτο ἐφεδρειῶν, πλήν ἐκείνων, αἱ ὁποῖαι εἶχον διατεθῆ διά τήν φύλαξιν τῆς γραμμῆς ΙΒα, καί ὅτι προέβλεπε διά τήν ἑπομένην χρησιμοποίησιν ὑπό τοῦ ἐχθροῦ Μηχανοκινήτων μέσων». <br />Κατόπιν τούτου ἦτο προφανές ὅτι τά κατά τῆς ἐχθρικῆς τοποθεσίας ἐμπλακέντα μέσα ἦσαν ἀνεπαρκῆ, διαθέσιμα ὅμως ἄλλα δέν ὑπῆρχαν. <br />Ἕνεκα τούτου ὁ Διοικητής τοῦ Τ.Σ. ἔκρινεν ὅτι ἡ χειροτέρα ἀπό ὅλας τάς λύσεις θά ἦτο ἡ διακοπή ἀρξαμένης ἐπιθετικῆς ἐνεργείας. Ἀπέστειλε συνεπῶς πρός τό Γ΄ Σ.Σ. τήν ὑπ’ ἀριθ. 5739)14-11-40 διαταγήν του ἔχουσαν οὕτω: <br />«Μετά τήν σημερινήν λῆψιν ἐπαφῆς μετά τῆς ἐχθρικῆς τοποθεσίας, ὀργανώσατε διαδοχικάς κρούσεις ἐπί στενῶν μετώπων ἀναλόγως πρός τά διατιθέμενα μέσα καί ἐπί ζωτικῶν κατευθύνσεων. Προικοδοτήσατε ταύτας μέ ὅσον τό δυνατόν ἰσχυρόν πυροβολικόν καί περισσότερον πεζικόν διατεταγμένον κατά βάθος. Τά μή ἐπιτιθέμενα τμήματα θά τηρήσουν ἐνεργόν ἀμυντικήν στάσιν. <br />»Ὑποβάλατε δι’ ἀγγελιοφόρου ἐκδοθησομένας διαταγάς». <br />Καί ἡ μέν ἀνωτέρω διαταγή παρουσιαζομένη σήμερον ὡς ἀντιφάρμακον διά τήν μή διακοπήν τοῦ ἀγῶνος, εἶναι ἐν τούτοις σαφής, σαφεστάτη ἐντολή πρός ἀναστολήν τῆς Γενικῆς ἐπιθέσεως, καί δή μετ’ αὐτήν ταύτην τήν πρώτην ἡμέραν τῆς ἐνάρξεώς της. <br />Τοιαῦτα ὅμως εἶναι τά ἀποτελέσματα ὅταν τό Γενικόν Στρατηγεῖον ὀρρωδῆ νά χρησιμοποιήση τό ὕψιστον τῶν προνομίων του διά νά καθορίση αὐτό αὐταρχικῶς καί ὑπευθύνως τήν ὥραν τῆς ἐπιθέσεως καί τήν ἐπάρκειαν τῶν δυνάμεων, καί ἀναθέτη τό ἔργον τοῦτο εἰς δημοψήφισμα μεταξύ τῶν ὑφισταμένων, ὁπότε εἶναι ὅλως ἀνθρώπινον νά διαφυλάττη ἕκαστος ἐξ αὐτῶν, καί μετά πείσματος μάλιστα, τάς ἀρχικάς του ἀπόψεις. <br />Τοιουτοτρόπως ἐγεννήθη ζήτημα ἐπαρκείας τῶν δυνάμεων καθ’ ὅν χρόνον εἴδομεν προηγουμένως ὅτι τό ἕν τρίτον σχεδόν αὐτῶν παρέμενε θεατής ἀπό τοῦ θεωρείου τῆς ΙΒα. <br />Ὁμοίως προεκλήθη κυριολεκτικῶς ἔλλειψις δυνάμεων τῆς ΧΙ Μεραρχίας διαταχθείσης νά σταματήση τήν εἰς τόν χῶρον τῆς μάχης προσέγγισίν της, κατά δέ τήν ἔκθεσιν τῆς ΧV Μεραρχίας τά πρῶτα τμήματα τῆς ΧΙΙΙ κατέφθανον εἰς τό ὕψος τῆς στενωποῦ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΠΗΓΗΣ, καί τέλος, κατά τήν ἔκθεσιν τῆς ΙΧ Μεραρχίας, τό 23ον Σύνταγμα ἀφιχθέν ἀπό τῆς νυκτός τῆς 12-13 εἰς Ἀνταρτικόν, ἔλαβε καί τοῦτο διαταγήν νά ἐγκατασταθῆ ἀμυντικῶς ἐπί τῆς ἐκεῖ στενωποῦ μή ἐκτελοῦν οὐδέ βῆμα πρός τά ἐμπρός. Δηλ. ἡ ἔλλειψις τῶν δυνάμεων ἦτο προπαρασκευασμένη. <br />Εἰς τό ἀδιέξοδον τοῦτο ἔθεσε τέρμα ἡ δραστηρία ἐπέμβασις τοῦ Διοικητοῦ τοῦ Γ΄ Σ.Σ., πρᾶγμα τό ὁποῖον θέτει οὕτω τήν ἀτομικήν του σφραγίδα πλήν τῆς ἐπιβολῆς τῶν Σχεδίων Ἐπιχειρήσεων, ἀλλά καί εἰς τήν νικηφόρον ἐξέλιξιν τῆς μάχης τῆς ΚΟΡΥΤΣΑΣ. <br />Καί τήν μέν διαταγήν τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ. περί διακοπῆς τοῦ ἀγῶνος, τό Γ΄ Σ. Στρατοῦ διέταξε νά μήν κοινοποιηθῆ εἰς τούς ὑφισταμένους, τήν δ’ ὅλην ἀτμόσφαιραν κατά τήν νύκτα τῆς 14 πρός τήν 15 περιγράφει ὡς ἑξῆς ἐν τῆ ἐκθέσει του: <br />«Ὡσαύτως ἐνθυμοῦμαι κάλλιστα ὅτι τήν νύκτα τῆς 14 πρός 15 Νοεμβρίου ἀπησχολήθημεν μέ τά ἑπόμενα: Ὁ Ἀντιστράτηγος Πιτσίκας μέ τόν ὁποῖον ἤμεθα μαζί καθ’ ὅλην τήν ἡμέραν τῆς 14 Νοεμβρίου μέχρι τῆς 19 ὥρας εἰς τό Παρατηρητήριόν μου, καί μέ τόν ὁποῖον ἀπό κοινοῦ ἀπεκομίσαμεν τάς ἐντυπώσεις μας ἐκ τοῦ ἀγῶνος τῆς ἡμέρας, μέ ἐκάλεσε περί τό μεσονύκτιον εἰς τό τηλέφωνον ἐκ ΚΟΖΑΝΗΣ καί μοί ἐπέστησε τήν προσοχήν μήπως ἐπεβάλλετο νά συμπτυχθῶμεν ἤ τοὐλάχιστον νά περιορίσωμεν τήν ἔκτασιν τῶν ἀναληφθεισῶν ἐπιχειρήσεων. <br />»Ἐπειδή ἐξέφρασα τήν ἔκπληξίν μου περί τοῦ τί τόν ἐπηρέασε μετά τόν ἀποχωρισμόν μας, ὥστε νά καταλήξη εἰς τοιοῦτον συμπέρασμα, ἐν ἀντιθέσει πρός ὅσα ὁ ἴδιος ἐξέφραζεν εἰς τό παρατηρητήριον μάχης, καί ἐπειδή ἠπείλησα ὅτι θά προετίμων νά παραιτηθῶ τῆς θέσεώς μου καί τοῦ βαθμοῦ μου, παρά νά ἀφήσω τήν νίκην πού ἐκράτουν σφικτά εἰς τά χέρια μου καί νά συμπτυχθῶ, μοί κατέστησε γνωστόν ὅτι ἔλαβε τήν ἀπόφασιν ταύτην ἐπειδή δέν ἠδυνήθημεν νά διασπάσωμεν τήν τοποθεσίαν ἀντιστάσεως τοῦ ἐχθροῦ καί ὅτι μόνον ἡ λῆψις τῆς ἐπαφῆς ἐπετεύχθη. <br />»Ἐπωφελήθην τότε τῆς εὐκαιρίας καί ὑπέμνησα ὅσα ὁμοῦ εἴχομεν παρατηρήσει καί ἐπέμενον ὅτι κάποια σατανική πλάνη ἐνεφυλοχώρησε. <br />»Ἐπέμενον τότε διότι ἡ τοποθεσία ἀντιστάσεως περί τό ΙΒΑΝ (εἰς ΛΕΣΚΑ-ΤΣΕΡΝΙΚ) κατελήφθη μέχρι τοῦ ὀπισθίου ὁρίου τοῦ πρός τόν ἐχθρόν βάθους, ἡ τοποθεσία δέ ἀντιστάσεως τοῦ ἐχθροῦ περί τό ΚΟΝΙΤΣΕ – ΡΕΣΝΙΤΣΕ διεσπάσθη, ὡς ἰδίοις ὄμμασιν ἀντελήφθημεν καί ἠπειλεῖτο ἀπό ὥρας εἰς ὥραν ἡ διεύρυνσις τοῦ ρήγματος παρά τοῦ 65 Συντάγματος εἰς ὑψ. 1229, καί τέλος τό ΚΑΖΑΝ καί τό ΜΠΑΤΑΡΟΣ (κλείς τῆς ὅλης τοποθεσίας) κατελήφθησαν, ἀνατραπέντος τοῦ ἐχθροῦ ἐπί τῶν ἀντηρίδων. <br />»Τίς εἶναι λοιπόν ἐκεῖνος, ἠρώτων, ὅστις ἰσχυρίζεται ὅτι εἴμεθα εἰς τήν λῆψιν ἐπαφῆς; Δέν θά συνομολογήσετε μαζί μου, Στρατηγέ μου, ἐξηκολούθησα, ὅτι ἐπετεύχθη κάτι περισσότερον ἱκανοποιητικόν ἀφ’ ὅσον ἀνεμένομεν; <br />»Ἀναμφισβητήτως συνηντήσαμεν λυσσώδη ἀντίστασιν, ὠργανωμένην τοποθεσίαν, πληθύν πυροβολικοῦ καί ὅλμων καί ἀντεπιθετικάς ἐνεργείας, ἀλλ’ ἐπετύχομεν ἱκανοποιητικώτατα ἀποτελέσματα χωρίς μεγάλας ἀπωλείας. Ἐγώ ἄγομαι εἰς τό συμπέρασμα ὅτι αἱ ὀβίδες, αἱ βόμβαι ἀεροπλάνων καί οἱ ὅλμοι ρίπτονται παρά τοῦ ἐχθροῦ μέ κλεισμένα τά μάτια, καί οὐχί κατόπιν σκοπεύσεως εἰς τό κρέας. <br />»Προσέθετον ὅτι εὐχῆς ἔργον θά ἦτο νά κατελαμβάνομεν ἐντός μιᾶς ὥρας τήν ΚΟΡΥΤΣΑΝ, ἀλλά τοῦτο καί ἄν ἀπεχώρουν οἱ Ἰταλοί δέν θά ἦτο κατορθωτόν. Ἑπομένως ὅσα ἀνέμενον ἐπραγματοποιήθησαν. <br />»Παρ’ ὅλας τάς ἀντιρρήσεις μου ταύτας ὁ Στρατηγός Πιτσίκας ἐπέμενεν εἰς τό νά μεταπέσωμεν εἰς τό πλεῖστον τοῦ μετώπου μας εἰς ἄμυναν, καί συνέχισιν τῆς ἐπιθέσεως «διά διαδοχικῶν προσπαθειῶν». <br />»Εἰς τοῦτο ἀπήντησα ὅτι ἔχω ἐκδώσει ἤδη τήν διαταγήν μου διά τήν ἑπομένην καί ὅτι, ἐάν θέλη διά διαδοχικῶν προσπαθειῶν θέτω εἰς τήν διάθεσίν του τήν παραίτησίν μου». <br />Περί τήν 3ην πρωϊνήν ὥραν τῆς 15 Νοεμβρίου κατέφθασεν ἀναμενομένη διαταγή ἐπιχειρήσεων τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ., καθ’ ἥν διετάσσετο τό Σῶμα Στρατοῦ νά ἐπιδιώξη τάς προθέσεις του διά τῆς μεθόδου τῶν διαδοχικῶν προσπαθειῶν, τηροῦν εἰς ὅλον τό λοιπόν μέτωπόν του ἀμυντικήν στάσιν, ἐκ τοῦ λόγου δῆθεν ὅτι κατά τήν 14ην Νοεμβρίου ἐπετεύχθη ἡ λῆψις ἐπαφῆς μετά τῆς γραμμῆς ἀντιστάσεως τοῦ ἐχθροῦ. <br />«Τήν διαταγήν ταύτην δέν ἐκοινοποίησα εἰς τάς Μεραρχίας μου, αἵτινες τήν 15 Νοεμβρίου ἐνήργησαν, συμφώνως πρός τήν ἐκδοθεῖσαν πρό τῆς συνεννοήσεώς μου ἀπό τηλεφώνου, καί συνεπῶς πρό τῆς λήψεως τῆς ἀνωτέρω παραδόξου ἀποφάσεως τοῦ Τ.Σ.Δ.Μ. <br />»Συνεπῶς θέλω νά ἐπιμένω εἰς τό ὅτι μόνον τό Τ.Σ.Δ.Μ. παρενέβαλε προσκόμματα εἰς τάς ἐνεργείας μας κατά τήν νύκτα τῆς 14 πρός τήν 15 Νοεμβρίου. <br />»Τήν μεσημβρίαν τῆς 15ης Νοεμβρίου ὁ τότε Πρωθυπουργός Μεταξᾶς μοί ἀπηύθυνε συγχαρητήριον τηλεγράφημα, διά τάς ἐπιτυχίας τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ, τά συγχαρητήρια δέ ταῦτα ἡρμήνευσα τότε ὡς ἐπιδοκιμασίαν τῆς ἐπιμονῆς μου καί τῶν προσπαθειῶν μου, ἐν ἀντιθέσει εὑρισκομένην μέ τήν τοῦ προϊσταμένου μου». (Ἔκθεσις Διοικητοῦ τοῦ Γ΄ Σώματος Στρατοῦ). <br />Τοιουτοτρόπως εἶναι ὑποχρεωμένος νά ὁμολογήση τις ὅτι ὄχι μόνον ἡ ἔναρξις τῆς ἐπιθέσεως τῆς ΜΟΡΟΒΑΣ, ἀλλά καί ἡ ἐξακολούθησις αὐτῆς ὀφείλεται εἰς τήν ἐπιμονήν καί τήν φωτισμένην πρωτοβουλίαν τοῦ Διοικητοῦ τοῦ Γ΄ Σ. Στρατοῦ. <br />Ἄλλωστε καί αἱ συμπληρωματικαί ἐκδοθεῖσαι κατά τήν αὐτήν ἡμέραν διαταγαί κάθε ἄλλο παρά ἐνέργειαν κατά διαδοχικάς ὑπεδήλουν. <br />Οὕτω πως ἐξηκολούθησεν ἡ Μάχη ὁμαλῶς μέχρι καταλήψεως καί τῆς Κορυτσᾶς τήν 22 Νοεμβρίου, ὁπότε ἐχάθησαν δύο ἡμέραι ἐν ἀναμονῆ ἐπιθέσεως δῆθεν ἐχθρικῶν ἁρμάτων μάχης, τά ὁποῖα ὅμως δέν ἀνεφάνησαν ποτέ. <br />Τοιοῦτος ἦτο ὁ τρόπος τῆς ἐξασκήσεως τῆς ἡμετέρας Διοικήσεως εἰς τήν μεγαλυτέραν μάχην τήν ὁποίαν εἶδαν τά βουνά τῆς Ἀλβανίας καί καθ’ ἥν πέντε Ἑλληνικαί Μεραρχίαι ἐπετίθεντο ἐναντίον ἰσαρίθμων Ἰταλικῶν τοιούτων, ἐπίθεσιν διαρκέσασαν ἐπί δέκα ὁλοκλήρους ἡμέρας καθ’ ἅς ὁ Ἀνώτατος Ἀρχηγός δέν εὗρε οὔτε μίαν ἡμέραν διαθέσιμον διά νά ἐπισκεφθῆ τό πεδίον τῆς Μάχης. <br />Ἐκ μέρους δηλαδή τῆς Ἀνωτάτης Διοικήσεως δέν ὑπῆρχεν οὐδεμία ἄλλη ἐπέμβασις παρά ὁ ἐξαναγκασμός τῶν ὑφισταμένων εἰς τό νά καθορίσωσι τήν ἡμέραν τῆς ἐνάρξεως τῆς Μάχης. <br />Ἐν τῶ μεταξύ τό Γενικόν Στρατηγεῖον ἀντεπροσωπεύθη εἰς τό Πεδίον τῆς Μάχης δι’ ἑνός τῶν Ὑποστρατήγων ὑπαρχηγῶν του, ἡ ἔλλειψις ὅμως ψυχικοῦ σθένους τοῦ ὁποίου ἦτο τοιαύτη, ὥστε νά ἀφήση ἐποχήν πανταχόθεν ὅθεν διῆλθε. <br />Καί οὕτω ὄχι μόνον ἡ ἀξιοπρέπεια ἀλλά καί ἡ στοιχειώδης φιλαυτία εἶχαν πετάξει πλέον ἀπό τήν στέγην τοῦ Γενικοῦ Στρατηγείου.<br /></span><br /><div><br /></div><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-41436945708723565102020-11-07T09:01:00.001+02:002020-11-07T17:09:18.979+02:00ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΥΒΑΡΙ<div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">Ο Δημοσθένης Κούκουνας γράφει για τον καθηγητή Λούβαρι και τα "Απομνημονεύματα από την περίοδο της Κατοχής 1941-44"</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-D8nKmlFzfSo/X6ZEJmSY9wI/AAAAAAAAER4/APbs-hYcxtgQzoTwyNrE8OCVL1vO3JYCQCLcBGAsYHQ/s794/_%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%259C%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%258C%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF_%2B06.11.2020_Moment5%25CE%25B2.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="607" data-original-width="794" height="490" src="https://1.bp.blogspot.com/-D8nKmlFzfSo/X6ZEJmSY9wI/AAAAAAAAER4/APbs-hYcxtgQzoTwyNrE8OCVL1vO3JYCQCLcBGAsYHQ/w640-h490/_%25CE%2591%25CF%2580%25CF%258C%2B%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%259C%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%258C%2B%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%2B%25CE%259C%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25BF_%2B06.11.2020_Moment5%25CE%25B2.jpg" width="640" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Στην πολιτιστική εκπομπή του Αλέξανδρου Κακαβά, προέδρου της Ἐνωσης Ελλήνων Σεναριογράφων, και τοῦ Παναγιώτη Τσολιά στο Attica TV (6 Νοεμβρίου 2020) ο Δημοσθένης Κούκουνας μίλησε μεταξύ άλλων για τα απομνημονεύματα του Ν. Λούβαρι.</td></tr></tbody></table></div><div style="text-align: center;"><br /></div><br /><b style="font-size: large;"><i>Εξήντα σχεδόν χρόνια μετά τον θάνατό του, καθώς κυκλοφόρησε μόλις πριν μερικές μέρες το βιβλίο του καθηγητή Νικολάου Λούβαρι ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ 1941-44, ρίχνεται πρόσθετο φως στα δραματικά γεγονότα της εποχής εκείνης. Στο βιβλίο αυτό (Εκδόσεις Historia, Αθήνα 2020, σελ. 384, τιμή 24 ευρώ), ο ιστορικός συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας, ο οποίος έχει γράψει ο ίδιος δεκάδες έργα ιδίως για την κατοχική περίοδο, στην εισαγωγή του δίνει σε γενικές γραμμές το περίγραμμα της προσωπικότητας του Λούβαρι. Ολόκληρο το κείμενο της εισαγωγής δημοσιεύεται παρακάτω:<br /><br /></i></b><br /><span style="font-size: medium;">Τα απομνημονεύματα του καθηγητή Νικολάου Λούβαρι είναι μια μοναδική αυθεντική πηγή, που κανείς ιστορικός μελετητής της κατοχικής περιόδου δεν θα μπορούσε να την παραβλέψει. Ένας πνευματικός άνθρωπος με εξαιρετικό επίπεδο και διεθνή αναγνώριση βίωσε εκ των έσω τα απίστευτα εκείνα χρόνια, έλαβε μέρος σε κάποιες πτυχές της εποχής, γνώρισε κάποιες άλλες και ούτως ή άλλως για τους τελευταίους 18 μήνες της Κατοχής ήταν ο αρμόδιος υπουργός για τα θέματα παιδείας και πολιτισμού, εκκλησίας και πρόνοιας. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Εκ των πραγμάτων ο καθηγητής Λούβαρις υπήρξε τότε ένας εκ των πρωταγωνιστών, ιδίως σε ό,τι αφορά ορισμένες παρασκηνιακές ενέργειες, οπότε ασφαλώς είχε πολλά να πει. Τις αναμνήσεις του εκείνες επέλεξε να τις εντάξει σ’ ένα ενιαίο κείμενο, που άρχισε να τις καταγράφει ενώ ακόμη ήταν φυλακισμένος. Δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες το 1950 στην ημερήσια εφημερίδα </span><i style="font-size: large;">Εθνικός Κήρυξ</i><span style="font-size: medium;"> (συνολικά 53 άρθρα από 2 Απριλίου μέχρι 11 Ιουνίου 1950) και η πρόθεσή του, που την αναφέρει άλλωστε συγκεκριμένα, ήταν να ακολουθούσε αργότερα η έκδοσή τους σε μορφή βιβλίου που προφανώς θα ήταν πιο εκτεταμένο. Αλλά αυτό δεν έγινε πράξη ενόσω ζούσε ο ίδιος, ούτε άλλοτε μέχρι σήμερα – εκτός από την ενιαία επαναδημοσίευση του κειμένου στην επιθεώρηση </span><i style="font-size: large;">Λαβύρινθος</i><span style="font-size: medium;"> σε έξι συνέχειες (αρ. τευχ. 41-46, Νοέ. 2006-Απρ. 2007) </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Το όλο κείμενο περιέχει διάφορα αποκαλυπτικά στοιχεία που ενισχύουν την ιστορική γνώση, πρωτίστως δε ευνοεί μέσα από τις υποκειμενικές κρίσεις του μια πληρέστερη εικόνα για πρόσωπα που τότε είχαν διαδραματίσει κύριο ιστορικό ρόλο. Σε πολλές περιπτώσεις διαχέεται η εμφανέστατη πικρία του για τα δεινά που υπέστη λόγω της εμπλοκής του στα δρώμενα, μη οφειλόμενης σε προσωπική ματαιοδοξία, αλλά μάλλον σε συναίσθηση ευθύνης και κατ’ επέκταση σε αυτοθυσία – όπως με τα προβαλλόμενα επιχειρήματά του θα μπορούσε να πείσει τον αναγνώστη. Η πικρία του αυτή εξειδικεύεται ιδιαίτερα απέναντι στον τότε Αρχιεπίσκοπο και στη συνέχεια Αντιβασιλέα Δαμασκηνό, ο οποίος όχι μόνο δεν προσήλθε για να καταθέσει την πολλαπλώς χρήσιμη μαρτυρία του, αλλά και αδιαφόρησε για την τύχη του υιού του που συνελήφθη και κυριολεκτικά εξαφανίσθηκε από προσώπου γης κατά τα Δεκεμβριανά. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Ο Δαμασκηνός χαρακτηρίζεται ως αχάριστος και αγνώμων έως και ανελέητος, ο κακός δαίμων στην κρίσιμη εκείνη κατοχική περίοδο. Η σκέψη του Λούβαρι είναι συχνά επηρεασμένη από την προσωπική τραγωδία του ως πατέρα, αλλά ακόμη περισσότερο που ενώ σε τέτοια εποχή κατέθεσε υπέρ του κοινού καλού το προσωπικό κύρος και την ακεραιότητά του ως καθιερωμένου πνευματικού ανθρώπου, δεν του αναγνωρίσθηκε η αγνή προαίρεση. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Nobel geht die Welt zugrunden. Αυτό ήταν ένα γερμανικό ρητό, που συνήθιζε συχνά να αναφέρει ο Λούβαρις στον στενό κύκλο του. «Όλα οδηγούνται στην άβυσσο με καθωσπρεπισμό»… Αυτό το απόφθεγμα το χρησιμοποιούσε συχνά στα προπολεμικά χρόνια, χωρίς να φαντάζεται ότι κάποτε θα έρθει στιγμή που θα ζήσει την επιβεβαίωσή του στον ίδιο τον εαυτό του, εντελώς προσωπικά. Ένα απόφθεγμα οφειλόμενο στη γερμανική παιδεία του, ακριβώς την παιδεία που τελικά θα τον οδηγήσει σε μια σειρά προσωπικών δεινών και τραγικών εμπειριών. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Στην πνευματική πορεία του διακρίθηκε ως θεολόγος, κυρίως όμως ως φιλόσοφος. Πολυγραφότατος και διεξοδικός χειριστής στην έκφραση των σκέψεων και των στοχασμών του, ο Νικόλαος Λούβαρις ήταν ένας σαγηνευτικός ομιλητής και πανεπιστημιακός δάσκαλος. Αυτό ίσχυε και στην καθημερινότητά του, σ’ έναν ευρύ κοινωνικό κύκλο. Διέθετε μια ισχυρή και ελκυστική προσωπικότητα, η καλλιέργειά του ήταν ασυνήθιστη και κέρδιζε αμέσως σεβασμό και κύρος, ταυτόχρονα δε πολυάριθμους φίλους και θαυμαστές. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Γεννήθηκε το 1887 στην Τήνο, πρωτότοκος γιος πολυμελούς οικογένειας και σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Λειψίας. Μετά την επιστροφή του από τη Γερμανία, όπου έλαβε το διδακτορικό του με πολλαπλές διακρίσεις, δίδαξε ως καθηγητής στο Αρσάκειο Διδασκαλείο Αθηνών (1915-17) και στη συνέχεια υπηρέτησε ως διευθυντής του Διδασκαλείου Αρρένων Θεσσαλονίκης (1917-23). Η ευρύτερη κοινωνική παρουσία του στη Θεσσαλονίκη τότε ήταν αξιοσημείωτη, ενώ μεταξύ άλλων στα χρόνια αυτά διηύθυνε το περιοδικό Γρηγόριος Παλαμάς της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, που του πρόσθεσε επιστημονικό κύρος. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Αλλά, αν και δεν είχε κάποια ιδιαίτερη πολιτική δραστηριότητα, το 1923 μετατέθηκε δυσμενώς για πολιτικούς λόγους στο Γυμνάσιο Πολυγύρου Χαλκιδικής ως απλός καθηγητής θρησκευτικών. Απόρροια αυτής της μετάθεσής του ήταν να παραιτηθεί και να προσληφθεί ως διευθυντής της Ιταλικής Σχολής Θεσσαλονίκης που μόλις είχε ιδρυθεί. Στη θέση αυτή παρέμεινε επί δύο χρόνια (1923-25), αφού το 1925 εξελέγη ως τακτικός καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα Εισαγωγής και Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης. Στην έδρα του θα παραμείνει μέχρι το 1955, οπότε κατελήφθη από το όριο ηλικίας, εκτός από την περίοδο που ήταν φυλακισμένος. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Το 1926, μετά την πτώση της δικτατορίας Πάγκαλου, ανέλαβε γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων επί οικουμενικής κυβέρνησης Ζαΐμη, θέση που διατήρησε μέχρι τις εκλογές του 1928. Το ίδιο αξίωμα του ανατέθηκε πάλι το 1935, ενώ τον Μάρτιο 1936 προωθήθηκε ως υπουργός Παιδείας στην Κυβέρνηση Δεμερτζή, παραμένοντας και μετά τον θάνατο του τελευταίου, ως μέλος της διάδοχης Κυβέρνησης Μεταξά. Με τον Μεταξά διατηρούσε από πολλών ετών προσωπική και οικογενειακή φιλία, αλλά στις 4 Αυγούστου 1936 αρνήθηκε να προσυπογράψει το διάταγμα για την κήρυξη της δικτατορίας και παραιτήθηκε. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η εκούσια αποχώρησή του από την κυβέρνηση ωστόσο είχε μάλλον προσωπικό χαρακτήρα παρά οφειλόταν σε θέματα στήριξης του κοινοβουλευτικού καθεστώτος. Άλλωστε, την εποχή εκείνη στην ελληνική πολιτική σκηνή ελάχιστοι ήταν οι ακραιφνείς θιασώτες του. Ο Λούβαρις, ο οποίος βεβαίως δεν ήταν πολιτικός παράγοντας, απλώς τότε εγκατέλειψε το υπουργικό αξίωμα και επέστρεψε στα επιστημονικά καθήκοντά του, ίσως περισσότερο λόγω μιας ήσσονος σημασίας προσωπικής διαφωνίας με τον Ιωάννη Μεταξά, παρά για λόγους αρχών ή σεβασμού των δημοκρατικών διαδικασιών. Η ερμηνεία αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι σε μια δεδομένη στιγμή τού ανατέθηκε η διεύθυνση της Παντείου Σχολής, καθώς και η διδασκαλία σ’ αυτήν. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Παρ’ όλα αυτά κανείς δεν θα μπορούσε να τον εντάξει στον κύκλο των υμνητών ή θεραπόντων της δικτατορίας Μεταξά, ενώ σε μια περίοδο είναι βέβαιο ότι είχε πέσει και στο στόχαστρο του περίφημου υπουργού Ασφαλείας του καθεστώτος Κων. Μανιαδάκη, με αποκορύφωμα μάλιστα τη σύλληψή του. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Πάντως το 1936, τις προηγούμενες μέρες πριν από την παραίτησή του, βρισκόταν στη Γερμανία με την ευκαιρία των τελετών έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων ως αρμόδιος υπουργός. Είναι γνωστό ότι διέθετε πολλές γνωριμίες ανάμεσα στο πνευματικό κατεστημένο της Γερμανίας, ενώ την εποχή εκείνη έδωσε διαλέξεις και έλαβε διάφορες τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων και ονομάσθηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης. Στα χρόνια εκείνα (1936-38) γενικότερα πραγματοποίησε συχνές επαφές στη Γερμανία και Αυστρία, καθώς και στην Ιταλία, ενώ το καλοκαίρι του 1937 εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πανευρωπαϊκές μορφωτικές εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στο Αμβούργο. Είχαν συγκεντρωθεί περισσότερες από πενήντα αντιπροσωπείες από όλα σχεδόν τα ευρωπαϊκά κράτη, είναι δε χαρακτηριστικό ότι όλες αυτές τον είχαν ορίσει ως πρόεδρο κατά την παρουσίασή τους ενώπιον του καγκελαρίου Χίτλερ. Με την ιδιότητα αυτή ο Λούβαρις προσφώνησε τον Χίτλερ, από όπου υπάρχει και η αντίστοιχη φωτογραφία. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Εδώ θα πρέπει να γίνει μια ουσιώδης διευκρίνιση, που άλλωστε τεκμηρώνεται πολλαπλώς. Δεν υπήρξε ποτέ χιτλερικός ή έστω φίλα προσκείμενος στο εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς της εποχής, παρά τις τόσες διασυνδέσεις του με Γερμανούς διανοούμενους και καθηγητές. Δύο βασικά χαρακτηριστικά που ευθέως τον αποσυνέδεαν από μια παρόμοια τοποθέτηση, ήταν το γεγονός ότι ανήκε σε τεκτονική στοά και παράλληλα υπήρξε πάντοτε συμπαθώς διακείμενος προς το εβραϊκό στοιχείο στην Ελλάδα, ακόμη και σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής. Επιπροσθέτως είναι γνωστές οι από την εποχή που έζησε στη Θεσσαλονίκη φιλικές σχέσεις του με κορυφαίους παράγοντες της Ισραηλιτικής Κοινότητας, καθώς και με τον αρχιραβίνο Κόρετς. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Πολλές αναφορές επ’ αυτών γίνονται στο κείμενο των απομνημονευμάτων του. Στις σελίδες του ο αναγνώστης θα μπορέσει να παρακολουθήσει τη δεδομένη συμπάθειά του προς το γερμανικό πνεύμα σε αντιδιαστολή προς το χιτλερικό καθεστώς. Ακριβώς όμως αυτού του είδους οι δεσμοί του προς το γερμανικό πνεύμα και οι γενικότερες γνωριμίες του με παράγοντες της Γερμανίας θα αποτελέσουν την πρόκληση για συμμετοχή στα δρώμενα με την έναρξη της Κατοχής. Μάλιστα, κυριολεκτικά από τις πρώτες ώρες. </span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Είναι η φάση, όπως την αφηγείται ο ίδιος άλλωστε, που καλείται στα γραφεία της γερμανικής πρεσβείας για να συμμετάσχει στην κατοχική κυβέρνηση του στρατηγού Τσολάκογλου. Οι Έλληνες στρατηγοί επικαλούνται διάφορα επιχειρήματα για να πείσουν τον Λούβαρι προκειμένου να συμμετάσχει, αλλά ο μόνος που συμβουλευτικά και εμπιστευτικά τον αποτρέπει είναι ο πρώτος γραμματέας, ο Γερμανός διπλωμάτης Γκραίβενιτς. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εφημερίδες της 29ης Απριλίου 1941, που κάνουν λόγο για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, εσφαλμένα αναφέρουν τη συμμετοχή του Λούβαρι ως υπουργού Παιδείας, ενώ τελικά εκείνος την τελευταία στιγμή μεταπείθεται και δεν ορκίζεται. Λίγο αργότερα, θα βρεθεί επικεφαλής του συγκροτήματος Λαμπράκη σε μια ανώνυμη εταιρία, που κατά 51% ελέγχεται πλέον από τους Γερμανούς, ενώ με τον Δημήτριο Λαμπράκη θα διατηρήσει τη φιλική του σχέση μέχρι τους πρώτους μήνες του 1944, όταν εκείνος θα διαφύγει μυστικά στη Μέση Ανατολή (όπου και θα συλληφθεί από τους Άγγλους).</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Παραμένοντας στο παρασκήνιο των γεγονότων που εξελίσσονται σε βιαστικούς και δραματικούς τόνους, ο Λούβαρις θα διαδραματίσει εντελώς καθοριστικό ρόλο στην άνοδο του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Συνδεόταν μαζί του από εικοσαετίας ήδη και, παρά το γεγονός ότι δεν είχε κανενός είδους αντίθεση με τον μέχρι τότε Αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, δέχθηκε να κινηθεί προς κάθε κατεύθυνση, ακόμη και προς το Βερολίνο, προκειμένου να αποκατασταθεί ο Δαμασκηνός. Και το επέτυχε.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Ομοίως δραστήριος εμφανίσθηκε, και πάλι στο παρασκήνιο, ως προς το επισιτιστικό ζήτημα, όπως επίσης το αφηγείται στα απομνημονεύματά του. Με ενδιάμεσο τον τότε νούντσιο στην Ελλάδα και μετέπειτα Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄, κινητοποιήθηκε το Βατικανό προκειμένου να παραμερισθεί ο βρετανικός αποκλεισμός για την εισαγωγή τροφίμων στη λιμώττουσα Ελλάδα, αν και η πείσμων άρνηση του Τσώρτσιλ άργησε πολύ να κατασιγάσει, αφού ήδη ο ελληνικός λαός είχε βιώσει τόσο δραματικά τη μεγάλη πείνα του χειμώνα 1941-42. Και στο σημείο αυτό γίνεται επικριτική μνεία για τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, ο οποίος μάλιστα είχε φιλοδοξήσει η όποια επισιτιστική μέριμνα να γίνεται ανά τα νησιά με διαχειρίστρια την Ελλαδική Εκκλησία και όχι τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, με πλοιάρια που θα έφεραν κίτρινη σημαία με τον δικέφαλο αετό.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η επόμενη δραστηριότητά του είναι επίσης σημαντική. Με τους καθηγητές Αντώνιο Κεραμόπουλο, Αλέξανδρο Σβώλο και άλλους παράγοντες, αξιωματικούς και πολιτικούς, θα συμβάλουν στη στήριξη των ευαίσθητων εθνικών θεμάτων, όσο παράδοξη ή ιδιότυπη και αν φαίνεται μια τέτοια πρωτοβουλία εκείνες τις ώρες (βλ. Αλεξάνδρου Σβώλου, </span><i style="font-size: large;">Για τη Μακεδονία και τη Θράκη,</i><span style="font-size: medium;"> Ariston Books, 2018).</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Ευχαρίστως θα του αναγνωρίζονταν όλες αυτές οι κύριες και ποικίλες δράσεις του Λούβαρι, καθώς και πολλές άλλες δευτερότερες, αν τον Απρίλιο 1943 δεν πειθόταν να αναλάβει υπουργός στην τελευταία κατοχική κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη. Τελικά τον έπεισε ο ίδιος ο Δαμασκηνός.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η ισχύς του Λούβαρι σ’ εκείνο το χρονικό πλαίσιο οφειλόταν στις ισχυρές γνωριμίες του με Γερμανούς ιθύνοντες, όπως κατ’ εξοχήν ο πρεσβευτής Άλτενμπουργκ, ο επιτετραμμένος Γκραίβενιτς ή ο στρατιωτικός ακόλουθος Κλεμ φον Χόχενμπεργκ ή ακόμη ο στρατηγός των Ες Ες Σιμάνα, με τους οποίους διατηρούσε ιδιαίτερη προσωπική σχέση. Αυτούς που αναφέρουμε ονομαστικά, τους θεωρούσε μάλιστα ως αντιχιτλερικούς και σε πολλές περιπτώσεις ζήτησε και έλαβε τη συνδρομή τους σε κρίσιμα θέματα. Υπάρχουν και σχετικά μεταπολεμικά δημοσιεύματά του, κάνοντας διάκριση μεταξύ κακών και καλών Γερμανών, υποστηρίζοντας ότι ειδικά δεν θα έπρεπε οι Άλτενμπουργκ, Γκραίβενιτς και Χόχενμπεργκ, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, να θεωρούνται εγκληματίες πολέμου, χαρακτηρίζοντάς τους ως φιλέλληνες. Σε άλλο δημοσίευμά του με το ίδιο πνεύμα αναφέρεται και στον συγγραφέα Έρχαρτ Κέστνερ, τον διακριτικό Γερμανό συνοδό της αδικοσκοτωμένης Ελένης Παπαδάκη. Μια αξιοσημείωτη άλλη επαφή του με Γερμανό είναι ο συνταγματάρχης Λόος, επιθεωρητής της Γκεστάπο για τα Βαλκάνια, ο οποίος είχε σε διάφορες φάσεις κατά τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής επιχειρήσει αγγλογερμανικές διαπραγματεύσεις.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Αντίθετα, ο Λούβαρις δεν είχε καλή σχέση με τον Νοϊμπάχερ και τον διοικητή των Ες Ντε στην Αθήνα συνταγματάρχη Μπλούμε. Επίσης, καλή σχέση δεν είχε με τους Ιταλούς – για το διάστημα μέχρι την ιταλική συνθηκολόγηση. Μάλιστα, παρά το γεγονός ότι προπολεμικά διατηρούσε επαφές με Ιταλούς παράγοντες, στην κατοχική περίοδο δεν προκύπτει κάποια ιδιαίτερη επαφή. Το βέβαιο είναι ότι διατηρούσε μια σταθερή προκατάληψη εναντίον τους, αλλά και εναντίον των ιταλόφιλων Ελλήνων που έδρασαν στην Ελλάδα κατά την Κατοχή. Μέσα από το δικό του οπτικό πρίσμα παρόμοια προκατάληψη δείχνει και απέναντι σε όσους εκμεταλλεύθηκαν τη δυστυχία εκείνης της εποχής για να θησαυρίσουν, τους μαυραγορίτες και τους οικονομικούς δοσιλόγους.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Τα απομνημονεύματα του Λούβαρι εντοπίζονται χρονολογικά στην περίοδο 1941-44 και, όπως είναι αυτονόητο, περιστρέφονται στα δρώμενα, στα οποία ο ίδιος είχε συμμετοχή ή γνώση. Η ούτως ή άλλως υπερχειλίζουσα δραστηριότητά του, παράλληλα φυσικά με την άσκηση των καθηκόντων του ως πανεπιστημιακού καθηγητή και σε συνδυασμό με τις πρακτικές συνθήκες που υπάρχουν, περιορίζει τον κοινωνικό του κύκλο. Εκτός από την οικογένεια του στρατηγού Κων. Μαζαράκη-Αινιάν, του καπετάν Ακρίτα του Μακεδονικού Αγώνα, με την οποία συγκατοικούν από ετών, μια άλλη οικογένεια που συνδέεται φιλικότατα μαζί τους είναι εκείνη του Πλάτωνα και της Αγγελικής Χατζημιχάλη.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Πρόκειται για τη γνωστή λαογράφο και τον σύζυγό της, τον Πλάτωνα Χατζημιχάλη, σημαντικό οικονομικό παράγοντα στα χρόνια του Μεσοπολέμου, προερχόμενο από τη Σμύρνη. Ανιτπρόσωπος μεγάλων γερμανικών εταιριών στην Ελλάδα, ανήκε στη βενιζελική παράταξη και ήταν δημοφιλής στην αθηναϊκή κοινωνία. Ανέλαβε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στην πρώτη κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου, γεγονός που θα του στοιχίσει μια εικοσαετή ποινή κάθειρξης.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Οι δύο οικογένειες είχαν στενό σύνδεσμο, ενώ τα παιδιά τους, σχεδόν συνομήλικα, μεγάλωσαν μαζί. Η κόρη Χατζημιχάλη, η Έρση, που την γνώρισα στη δεκαετία 1980, μου αφηγήθηκε διάφορα περιστατικά για τη σχέση εκείνη και την παρέα που έκανε η ίδια με τον υιό Λούβαρι από τα παιδικά τους χρόνια. Ο Αλφρέδος, μογονενής υιός του καθηγητή Λούβαρι, γεννήθηκε το 1921, τελείωσε τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και φοιτητής ων στα χρόνια της Κατοχής ήταν ένας από εκείνους που είχε ασκήσει πίεση στον πατέρα του για να μην αναλάβει υπουργός, πλην ανεπιτυχώς.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Αν και ο ίδιος ο νεαρός δεν ήταν εκτεθειμένος σε πολιτικές δραστηριότητες τέτοιες ώστε να στοχοποιηθεί, ξαφνικά λίγο καιρό μετά την Απελευθέρωση και ενώ ο πατέρας του βρισκόταν φυλακισμένος, υπήρξε η «εύκολη λεία». Συνελήφθη από τους γνωστούς αγνώστους των ημερών εκείνων και προφανώς εσφάγη, χωρίς ποτέ να βρεθεί το πτώμα του. Υπήρξαν μαρτυρίες πως κάποιοι τον είδαν σκοτωμένο, προφανώς δε θάφτηκε σε ομαδικό τάφο μαζί με άλλους που εκτελέσθηκαν ταυτόχρονα.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η Έρση Χατζημιχάλη έχει καταγράψει επί λέξει: «Είχα συναντήσει την Ειρήνη Λούβαρι με το κορίτσι του σπιτιού της στη λεωφόρο Αμαλίας. Ήταν αναμαλλιασμένη, αλαφιασμένη, έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια της, χτύπαγε με το χέρι το κεφάλι της. ‘‘Πάω στο Νεκροταφείο, μου είπαν πως σκοτώσαν τον Αλφρέντο’’. Έφυγε κλαίγοντας. Δεν βρήκε τον άτυχο γιο της, είχαν θάψει τους νεκρούς, όμως πολλοί τον είχαν δει σκοτωμένο». Η Ειρήνη Λούβαρι αγωνίστηκε, κινήθηκε προς κάθε κατεύθυνση, έμεινε με την ελπίδα πως ο μοναχογιός της, αφού δεν τον αντίκρυσε νεκρό, θα μπορούσε να είναι ζωντανός. Έτρεξε με αγωνία να συναντήσει τον πανίσχυρο σ’ εκείνες τις περιστάσεις Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, μέχρι πρόσφατα οικείο πρόσωπο. Περίμενε ότι θα ενεργούσε ανθρωπιστικά και θα χρησιμοποιούσε το κύρος και τις γνωριμίες του ανάμεσα στα ηγετικά στελέχη της Αριστεράς, ώστε να βρεθεί το παιδί. Απογοητεύθηκε όμως από την αδιαφορία του μπροστά σε μια τέτοια τραγική συγκυρία. Αδιαφορία ισοδύναμη με προδοσία.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η συνέχεια της ιστορίας αυτής κράτησε απίστευτα πολύ, όσο διαχρονική είναι η ανθρώπινη σκληρότητα. Όχι πλέον του τότε ασυγκίνητου Δαμασκηνού, αλλά της κακοήθειας κάποιων επιτηδείων που εκμεταλλεύθηκαν την ασίγαστη αγωνία μιας μάνας. Αποτυπώνεται από την Έρση Χατζημιχάλη </span><i style="font-size: large;">(Περίπατος με την Αγγελική,</i><span style="font-size: medium;"> Κάκτος, Αθήνα 1999, σελ. 150): «Ξαφνικά η Ειρήνη έγινε μια χαρά. Κάποιος της είπε τότε ένα παραμύθι, πως ο Αλφρέντο έγινε κομμουνιστής και έφυγε με τους άλλους στη Γιουγκοσλαβία, πως ήτανε ευτυχισμένος, πως παντρεύτηκε, πως έκανε παιδιά, αλλά δεν ήθελε ν’ ακούσει τίποτα μα τίποτα ούτε για την Ελλάδα ούτε για τους γονείς του, πως είχε ανάγκη από λίρες χρυσές. Η Ειρήνη άλλο που δεν ήθελε να το πιστέψει. Και όλο έστελνε λίρες στον Αλφρέντο. Ώς το τέλος της ζωής της…».</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η Ειρήνη Λούβαρι ήταν μια σεβάσμια καλλιεργημένη γυναίκα, αφιερωμένη στη μνήμη του συζύγου και του μονάκριβου παιδιού τους. Κόρη του γιατρού Δημητρίου Μεσσηνέζη από την Τήνο. Την γνώρισα στα τελευταία χρόνια της ζωής της, στο δικό μου ξεκίνημα μιας μακρόχρονης ιστορικής έρευνας που ακόμη συνεχίζεται. Ήταν γνώριμη οικογενειακώς και συνεπώς διέθετα ισχυρή σύσταση ώστε να μου δώσει την άδεια πρόσβασης στο πολύτιμο προσωπικό αρχείο του συζύγου της, πλην όμως την εποχή εκείνη γινόταν μια αναταξινόμησή του. Στον πρώτο όροφο ενός νεοκλασικού της οδού Πατησίων όπου έμενε, κάπου στην πλατεία Αμερικής, κείτονταν ατέλειωτες στίβες χαρτιών, εγγράφων, χειρογράφων, αποκομμάτων. Σε καθημερινή βάση έρχονταν εθελοντικά οι αφοσιωμένοι μαθητές και θαυμαστές του καθηγητή Λούβαρι για την εργασία αυτή – ανάμεσά τους και καθηγητές πανεπιστημίου οι ίδιοι πλέον. Κάτι ανάλογο γινόταν, εκτός του προσωπικού αρχείου, και με τη μεγάλη βιβλιοθήκη του εκλιπόντος σοφού, ο οποίος προ του θανάτου του είχε ζητήσει τα βιβλία του να δωρηθούν στη βιβλιοθήκη της γενέτειράς του, της Τήνου.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Αλλά παρά την καλή της διάθεση, δεν είχα την ευκαιρία να εντρυφήσω σε βάθος στο αρχείο του Λούβαρι, παρά επιφανειακά και τυχαία. Άλλωστε η σεβάσμια δέσποινα μού είχε υποσχεθεί ότι θα είχα αυτή τη δυνατότητα μετά την αναταξινόμησή του, πλην όμως λίγο αργότερα η ζωή της έσβησε – ήδη είχε αντέξει αρκετά κατά τις τελευταίες δεκαετίες, διατηρώντας απαρασάλευτα μέχρι τέλους παροιμιώδη αξιοπρέπεια και διαύγεια.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η σκυτάλη για το αρχείο του Λούβαρι πέρασε στα χέρια του καθηγητή Μάρκου Σιώτη, που κατ’ αρχήν τον είχα γνωρίσει στο σαλόνι της οικίας Λούβαρι. Ουσιαστικά ήταν ο μόνος που είχε ολοκληρωμένη γνώση των περιεχομένων του αρχείου, καθώς είχε εντρυφήσει σ’ αυτό αμέσως μετά τον θάνατο του μέντορά του τον Μάρτιο του 1961. Απόρροια της εργασίας του εκείνης ήταν η ολοκλήρωση της βιογραφίας του Λούβαρι που κυκλοφόρησε το 1965.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Με τον καθηγητή Σιώτη διατηρήσαμε μια τακτική, αλλά πολύ αραιή επικοινωνία, ώσπου κάποια στιγμή θυμάμαι που με δική του πρωτοβουλία μού τηλεφώνησε για να ορίσουμε μια συνάντηση προκειμένου να μου δώσει χειρόγραφα του Λούβαρι, που αποτελούσαν τμήματα των ημιτελών απομνημονευμάτων του. Αυτά ήταν εντελώς ανεξάρτητα από τα δημοσιευόμενα στο παρόν βιβλίο, που αφορούν αποκλειστικά την περίοδο της Κατοχής.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Ούτως ή άλλως με τον καθηγητή Σιώτη οι κατά καιρούς επαφές μας συνδέονταν με το θέμα αυτό, καθώς και με τις δικές του αναμνήσεις από την περίοδο που ήταν ο στενός συνεργάτης του Γερμανού βυζαντινολόγου καθηγητή Φραντς Νταίλγκερ και με την έναρξη της Κατοχής όργωσαν το Άγιον Όρος για έρευνα και καταγραφή των κειμηλίων του, μήπως και εντοπισθεί το Άγιο Δισκοπότηρο.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Επέπρωτο όμως η συνάντησή μου εκείνη με τον ηλικίας ενενήντα ετών πλέον καθηγητή, αλλά μέχρι τέλους σε άριστη διαύγεια, να μην πραγματοποιηθεί ποτέ.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Το αποτέλεσμα είναι ότι η μαρτυρία του Νικολάου Λούβαρι περιορίζεται μόνο σ’ αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο, που όμως την φωτίζει ως πρωτογενής μαρτυρία. Ασφαλώς με δεδομένο τον υποκειμενισμό της και την παράθεση εντόνων βιωματικών και συναισθηματικών στοιχείων. Άλλωστε δεν είναι παρά μία απολογία του ενώπιον της κοινής γνώμης, γραμμένη ανεξάρτητα από την απολογία του ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Η περίπτωση Λούβαρι παρουσιάζει μια μοναδικότητα στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, ειδικά στα χρόνια της Κατοχής. Ήταν ένας σοφός διανοούμενος με καθολική αποδοχή, χωρίς εχθρούς και αντιπάλους, που όπως επιγραμματικά τον είχε χαρακτηρίσει ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, καταθέτοντας στη δίκη των δοσιλόγων υπουργών, ήταν </span><i style="font-size: large;">ένας από τους ηθικά ωραιότερους Έλληνες.</i><span style="font-size: medium;"> Ματαιοδοξίες δεν είχε, η πολιτική δεν τον ενδιέφερε.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Έρχεται όμως η δουλεία, συνοδευόμενη από αλλεπάλληλες δραματικές εξάρσεις. Δεν είναι μόνο τα ευρύτερα εθνικά προβλήματα που ανακύπτουν, είναι και τα μικρότερα της καθημερινότητας, αυτά που πλήττουν τους πολίτες της διπλανής πόρτας, και όχι μόνο. Διαρκώς νέα ζητήματα, που οι νόμοι της πολιτείας δεν επαρκούν για να τα επιλύσουν έστω και στοιχειωδώς. Ένας κατακτητής λειτουργεί αυτοτελώς και αυθαιρέτως, περιφρονεί τους κανόνες που διέπουν την κοινωνία, είναι αλαζόνας απέναντι στους πολίτες που εξουσιάζει με τη δύναμή του – διαφορετικά δεν θα ήταν κατακτητής. Επομένως έμβλημά του είναι η βία σε όλες τις διαβαθμίσεις της.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποιες μικρές διέξοδοι, κάποια παράθυρα, έστω κάποιες αφύλακτες πτυχές. Υπάρχουν άλλωστε οι καλοί και οι κακοί σε κάθε ιστορία. Και εδώ ακριβώς προβάλλει το ερώτημα, αν πρέπει ή όχι να αναζητηθούν τρόποι επικοινωνίας με τον κατακτητή ή όλα να αφεθούν πεισματικά σ’ ένα απόλυτο και αδιαπέραστο φράγμα ανάμεσα στον ξένο εξουσιαστή και στους γηγενείς που ξαφνικά έγιναν σκλάβοι.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Ταυτόχρονα υπάρχει και μια άλλη διάσταση προς συζήτηση. Ποιο είναι το χρέος του πνευματικού ανθρώπου εν προκειμένω; Μήπως είναι να αποστασιοποιείται, ιδίως σε περιόδους μεγάλων κρίσεων, ώστε να αποφεύγει κάθε προσωπικό ρίσκο; Όταν η ελευθερία έκφρασης αυτομάτως περιορίζεται έτι περαιτέρω, αλλά και αυτή η στοιχειώδης απλή επικοινωνία μαντρώνεται;</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Σε περιόδους δουλείας, ιδίως στους τελευταίους αιώνες, η ελληνική παράδοση έχει συγκεκριμενοποιηθεί στα πρακτικά όρια του αρχαιοελληνικού ρητού παν μη χείρον βέλτιστον. Άλλωστε σημασία έχει η επιβίωση και όχι βέβαια ο αυτοχειριασμός. Η επαύριον μιας στρατιωτικής ήττας σηματοδοτείται με την έναρξη μιας αυτονόητης κατοχής. Λαμβάνοντας υπ’ όψη όλους τους συνεπαγόμενους περιορισμούς, οι ταγοί μιας κοινωνίας οφείλουν να την συνδράμουν υπό τα νέα δεδομένα, χωρίς ασφαλώς να ποδηγετήσουν τον λαό προς απεμπόληση δικαιωμάτων και ιδανικών.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Κάπως έτσι κατάλαβε ο Λούβαρις τον ρόλο του όταν άρχιζε η Κατοχή. Προέκυψαν τα μικρά και τα μεγάλα δράματα. Όπου μπορούσε να βοηθήσει, το έκανε πράξη. Δεν κρύφτηκε στην ανωνυμία ή πίσω από ιδεοληπτικές εμμονές, πίσω από οποιαδήποτε διεκδίκηση άλλοθι, πίσω από μια παρατεταμένη σιγή που θα σήμαινε άρνηση της υπαρκτής πραγματικότητας. Συναισθάνθηκε το δικό του χρέος, καθώς μάλιστα ήταν και συνειδητός θεολόγος, ως πάροχος κάθε δυνατής συνδρομής και προσφοράς, μέχρι που τελικά έφθασε στα όρια της αυτοθυσίας.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Κάτι ανάλογο μπορεί να έγινε και σε άλλες χώρες της κατεχόμενης Ευρώπης, αλλά ξέρουμε ότι σε κάποιες απ’ αυτές πνευματικά αναστήματα πρώτης γραμμής αντέδρασαν διαφορετικά. Αδιαφορώντας για την ίδια την τύχη των δούλων συμπολιτών τους πέρασαν στην ανοιχτή συνεργασία με τους κατακτητές και στοιχήθηκαν σε αγκυλώσεις. Στην ίδια τη Γερμανία ή την Ιταλία, παρόμοια αναστήματα εύκολα επηρεάστηκαν ή ίσως υπέκυψαν. Η περίπτωση του Λούβαρι είναι ξεκάθαρα διαφορετική, καθώς ποτέ δεν προπαγάνδισε τη νέα τάξη πραγμάτων, που άλλωστε αποδεδειγμένα δεν την αποδέχθηκε.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής λειτούργησε κατά συνείδηση, εξ ου και γίνεται λόγος περί αυτοθυσίας του, υπό την έννοια ότι αποδέχθηκε τον προσωπικό στιγματισμό του αναλαμβάνοντας υπουργική θέση χάριν ενός ευρύτερου εθνικού οφέλους. Άλλωστε, η απόφασή του αυτή δεν ήταν προϊόν μιας ξεκάθαρης τοποθέτησης, αλλά είχαν προϋπάρξει πολλαπλοί και ποικίλοι ενδοιασμοί, ενώ από νομικής πλευράς η συμμετοχή σε μια κατοχική κυβέρνηση δεν ήταν εκ προοιμίου πράξη αντεθνική ή αντικοινωνική, ούτε καν παράνομη τότε. Ως γνωστόν με αναδρομική ισχύ νομοθετήθηκε το αδίκημα, βάσει του οποίου καταδικάσθηκε από το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων.</span><br /><br /><span style="font-size: medium;">Πάντως η αποκατάστασή του οριοθετείται από την ομόφωνη απόφαση των συναδέλφων του να επανέλθει στην καθηγετική έδρα του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά και αργότερα, από την τιμητική εκλογή του ως τακτικού μέλους της Ακαδημίας Αθηνών, μια ύψιστη διάκριση για τα ελληνικά δεδομένα.</span><br /><div style="font-size: large; text-align: right;"><i>Δημοσθένης Κούκουνας</i></div><div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><span style="font-size: medium;"><br /><br /><br /><br /><br /></span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-28436607463699794002020-10-14T21:46:00.007+03:002023-01-11T19:40:41.262+02:00Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΒΑΡΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ<p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΤΑ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΛΟΥΒΑΡΙ</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ</span></p><p style="text-align: center;"><span style="font-size: x-large;">1941 - 44</span></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HaVXH2AGzfM/X4dHaawhwHI/AAAAAAAAERE/hMqiRy60b9U0d9nCCemBcngYZbi_EGAgACLcBGAsYHQ/s795/louvaris_cover.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="795" data-original-width="559" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-HaVXH2AGzfM/X4dHaawhwHI/AAAAAAAAERE/hMqiRy60b9U0d9nCCemBcngYZbi_EGAgACLcBGAsYHQ/w450-h640/louvaris_cover.jpg" width="450" /></a></div><span style="font-size: x-large;"><br /></span><p></p><p style="text-align: center;"><i><span style="font-size: x-large;"><b>ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ</b></span></i></p><p style="text-align: center;"><i><span style="font-size: large;">ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ HISTORIA</span></i></p><p style="text-align: center;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://historiabooks.gr/shop/ekdoseis-historia/nikolaou-louvari-apomnimoneumata-apo-tin-periodo-tis-katochis-1941-44/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ekdoseis-historia/nikolaou-louvari-apomnimoneumata-apo-tin-periodo-tis-katochis-1941-44/</a><br /></div><br /><br /><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Τα απομνημονεύματα του καθηγητή Νικολάου Λούβαρι είναι μια μοναδική αυθεντική πηγή, που κανείς ιστορικός μελετητής της κατοχικής περιόδου δεν θα μπορούσε να την παραβλέψει. Ένας πνευματικός άνθρωπος με εξαιρετικό επίπεδο και διεθνή αναγνώριση βίωσε εκ των έσω τα απίστευτα εκείνα χρόνια, έλαβε μέρος σε κάποιες πτυχές της εποχής, γνώρισε κάποιες άλλες και ούτως ή άλλως για τους τελευταίους 18 μήνες της Κατοχής ήταν ο αρμόδιος υπουργός για τα θέματα παιδείας και πολιτισμού, εκκλησίας και πρόνοιας.</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><i><br /></i><p></p><p style="text-align: center;"><i><br /></i></p><p style="text-align: center;"><i><br /></i></p><p style="text-align: center;"><i><br /></i></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p><p style="text-align: center;"><br /></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-65385092319364165362020-10-05T08:24:00.002+03:002023-01-11T19:41:47.708+02:00ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΥΠΑΤΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (1898-1906)
<div class="separator" style="clear: both;"><a href="https://historiabooks.gr/shop/ekdoseis-historia/prigipos-georgiou-i-autonomi-kritiki-politeia/" rel="nofollow" style="display: block; margin-left: 1em; margin-right: 1em; padding: 1em 0px; text-align: center;"><img alt="" border="0" data-original-height="787" data-original-width="551" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-IZbx8qu6-oY/X3qrARV2wJI/AAAAAAAAEQE/ElLxyCU7hfAx3WexaMTARpTsqfRGEYzWQCLcBGAsYHQ/w448-h640/historia_crete_cover.jpg" width="448" /></a></div><span style="font-size: medium;"><div><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>Ο δευτερότοκος γιος του βασιλέως Γεωργίου Α΄, ο πρίγκιπας Γεώργιος, για πολλά
χρόνια μετά το έτος 1906, οπότε έκλεισε την ιστορική παρουσία του ως Ύπατου
Αρμοστή Κρήτης, ήταν φειδωλός στα λόγια του και δίσταζε να γράψει τις αναμνήσεις
του. Από τη μια μεριά δεν ήθελε καθ’ οιονδήποτε τρόπο να προκαλέσει δυσχέρειες
στην ελληνική βασιλική οικογένεια, από την άλλη ούτε στην ελληνική εξωτερική
πολιτική και γενικότερα στο ελληνικό κράτος, ακόμη και στις περιόδους που ήταν
έκπτωτη η δυναστεία. Ωστόσο, θέλησε να γράψει τη δική του εκδοχή εν είδει
απομνημονευμάτων όταν διαπίστωσε ότι ορισμένες φάσεις της υπηρεσίας που είχε
αναλάβει στην Κρήτη τότε, δηλαδή στα χρόνια 1898 έως 1906, είχαν διατρεβλωθεί
από άλλους πρωταγωνιστές κάποιων από τα γεγονότα εκείνα. Πιο πιστά αναφέρεται
στο θέμα αυτό η σύζυγός του, η πριγκίπισσα Μαρία Βοναπάρτη (ή πριγκίπισσα
Γεωργίου για τα ελληνικά δεδομένα), με όσα αναφέρει στο προοίμιο του βιβλίου.
Στην Ελλάδα το βιβλίο αυτό κυκλοφόρησε αφού είχαν περάσει δύο και πλέον χρόνια
από τον θάνατο του συγγραφέα του, αλλά εκτός εμπορίου. Με δαπάνες της χήρας του
τυπώθηκαν στα τέλη του 1959 πεντακόσια αντίτυπα που διανεμήθηκαν τιμής ένεκεν σε
ορισμένους παραλήπτες, κυρίως διπλωμάτες, πολιτικούς και δημοσιογράφους. Το ίδιο
το βιβλίο, αν και περιέχει σημαντικά στοιχεία για την εποχή που πραγματεύεται,
δεν έγινε ευρέως γνωστό, παρά μόνο μέσα από ορισμένα αρνητικά δημοσιεύματα, που
δεν θα τα χαρακτήριζε κανείς ως κριτικά, αλλά μάλλον ως φανατικά εμμονικά. Λόγω
της αδιαμφισβήτητης αξίας του ως πρωτογενούς ιστορικής πηγής για μια τέτοια
περίοδο, όπως είναι η Αυτόνομη Κρητική Πολιτεία, το βιβλίο αυτό επανεκδίδεται
από τις Εκδόσεις Historia σε μια επιμελημένη έκδοση. Τηρήθηκε επακριβώς η αρχική
γλωσσική διατύπωση, αλλά επαναστοιχειοθετήθηκε με τα νέα τεχνολογικά δεδομένα,
στο πολυτονικό φυσικά, ενώ προστέθηκε πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Στη νέα έκδοση
δόθηκε ο τίτλος Η Αυτόνομη Κρητική Πολιτεία, ενώ ο αρχικός τίτλος του
(Αναμνήσεις εκ Κρήτης 1898-1906) πέρασε ως υπότιτλος. Μοιραία, λόγω του
πολιτικού αξιώματος που είχε αναλάβει ο πρίγκιπας Γεώργιος κατά την κρίσιμη
εκείνη περίοδο, ιδίως όμως λόγω των πολλών αποκαλυπτικών στοιχείων που περιέχουν
οι δημοσιευόμενες αναμνήσεις του, φυσικά στο πλαίσιο της προσωπικής εκδοχής του,
έχει μοναδική αξία το βιβλίο αυτό. Ίσως δεν απαντά σε όλα τα ζητήματα και σε
όλες τις απορίες που προκύπτουν από τον μελετητή της περιόδου εκείνης, καθώς
μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις διαφαίνεται μια διακριτικότητα του συγγραφέα να
απαλύνει τη στάση ορισμένων προσώπων ή να αποφύγει αντιπαραθέσεις πολιτικού
χαρακτήρα. Άλλωστε πρόκειται για μια προσωπική κατάθεση, ούτως ή άλλως
περιορισμένη στο χρονικό πλαίσιο. Η ευρύτερη ιστορική μνήμη δεν φαίνεται να
έλαβε υπόψη της τη μαρτυρία αυτή του πρίγκιπα Γεωργίου, με αποτέλεσμα να
αγνοείται η ιδιαίτερη συμβολή του στον εξευρωπαϊσμό της Κρήτης, έπειτα από
διακόσια χρόνια οθωμανικής κυριαρχίας. Έχει μάλλον επικρατήσει επικοινωνιακά μια
εικόνα του που τον εμφανίζει ως απολυταρχικό ηγεμόνα, αδιάφορο για την ένωση της
Μεγαλονήσου με τη Μητέρα Ελλάδα, ακόμη και ανάλγητο για τα κοινωνικά προβλήματα
του κρητικού λαού, ενώ αντίστροφα έχει μυθοποιηθεί η στάση όσων τον
αντιπολιτεύθηκαν, ιδίως του Ελευθερίου Βενιζέλου, με τον οποίο τον χώριζε ούτως
ή άλλως η άβυσσος. Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την «άλλη όχθη» και, εφόσον δεν
υπάρχει προκατάληψη, ο αναγνώστης του θα βγει ωφελημένος σχηματίζοντας μια
δίκαιη κρίση για τον συγγραφέα, πρωτίστως όμως για να έχει ανόθευτη ιστορική
γνώση. Δεν επιζητεί κανείς κάτι διαφορετικό διαβάζοντας ένα βιβλίο…
</span><div style="text-align: right;"><span style="font-size: medium;"><i>Δημοσθένης Κούκουνας</i></span></div><div style="text-align: right;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-47662280237481957322020-04-09T11:23:00.000+03:002020-04-09T11:23:06.536+03:00ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>9 Απριλίου 1941:</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-BgO39uvHhdY/Xo7a2L7DU7I/AAAAAAAAEMw/sLKo74oNsR05pFtDNSnCNP6huQgfP_P2ACLcBGAsYHQ/s1600/_germans_thessaloniki_april41.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="624" height="446" src="https://1.bp.blogspot.com/-BgO39uvHhdY/Xo7a2L7DU7I/AAAAAAAAEMw/sLKo74oNsR05pFtDNSnCNP6huQgfP_P2ACLcBGAsYHQ/s640/_germans_thessaloniki_april41.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-QDesqNr3OCw/Xo7a2EEozmI/AAAAAAAAEM0/Tn6faC2sEfM_6QEFaoaU-GLdukgWAKHcwCLcBGAsYHQ/s1600/_thessalo_9apr41_vardariou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="445" data-original-width="624" height="456" src="https://1.bp.blogspot.com/-QDesqNr3OCw/Xo7a2EEozmI/AAAAAAAAEM0/Tn6faC2sEfM_6QEFaoaU-GLdukgWAKHcwCLcBGAsYHQ/s640/_thessalo_9apr41_vardariou.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="font-size: large;"><i>Του Δημοσθένη Κούκουνα</i></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Στις 6 Απριλίου 1941 άρχισε η γερμανική
επίθεση, που γινόταν ταυτόχρονα προς την Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία. Δύο
ημέρες αργότερα, αφού πλέον είχαν πλησιάσει οι Γερμανοί μετά την απρόσμενη
διάσπαση του σερβικού μετώπου, ο διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής
Μακεδονίας (Τ.Σ.Α.Μ.) στρατηγός Κωνσταντίνος Μπακόπουλος ζήτησε από το Γενικό
Στρατηγείο στην Αθήνα να εγκρίνει την παράδοση της Θεσσαλονίκης για να
αποφευχθούν περιττές καταστροφές. Στις 12 το μεσημέρι ο αρχιστράτηγος Παπάγος
υπέγραφε την υπ’ αριθ. 1381 διαταγή του, με την οποία επέτρεπε την κατάθεση των
όπλων «επιδιώκοντες κατά το δυνατόν εντίμους όρους συνθηκολογήσεως». Ταυτόχρονα
στη Θεσσαλονίκη οι αρχές της πόλης συνήλθαν σε σύσκεψη και αποφάσισαν να
παραδοθεί η πόλη στους Γερμανούς.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Στις 9 μ.μ. ο διοικητής του Τ.Σ.Α.Μ.
απέστειλε τον αντισυνταγματάρχη Πετίνη [1] στο γερμανικό προξενείο Θεσσαλονίκης
για να μεταβιβασθεί το αίτημα συνθηκολόγησης στον «διοικητή των γερμανικών
στρατευμάτων των δρώντων εις κοιλάδα Αξιού»[2]. Νωρίτερα, ο στρατιωτικός
διοικητής Θεσσαλονίκης στρατηγός Νικ. Ραγκαβής, συνοδευόμενος από τον υπασπιστή
του συνταγματάρχη Παπακωνσταντίνου, είχε βγει από την πόλη και κατευθύνθηκε σ’
ένα σημείο της οδού Θεσσαλονίκης-Κιλκίς, όπου συνάντησε τον διοικητή της
γερμανικής φάλαγγας, στον οποίο ανακοίνωσε ότι η Θεσσαλονίκη κηρύχθηκε
ανοχύρωτη και αποκλεισμένη πόλη και κατά συνέπεια παραδίδεται, ενώ ζήτησε να
τηρηθεί η τιμή των όπλων για τον ελληνικό στρατό.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Ο Γερμανός διοικητής ήταν ευγενής έναντι
του Ραγκαβή και του είπε ότι οι ελληνικές γραμμές διασπάσθηκαν τόσο γρήγορα,
χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η μαχητική αξία του ελληνικού στρατού ήταν μειωμένη,
αλλά το γεγονός οφειλόταν στο ότι άλλος στρατός (ο γιουγκοσλαβικός) υποχώρησε
με τρόπο που άφησε εκτεθειμένο το πλευρό του. Στο πρακτικό μέρος, η απάντηση
του Γερμανού αξιωματικού ήταν ότι ως προς την παράδοση της πόλης, την επομένη
το πρωί οι Γερμανοί θα εισέρχονταν για να την καταλάβουν, ενώ για την παράκληση
περί τιμής των ελληνικών όπλων, ζητούσε άνευ όρων παράδοση. Ο γερμανομαθής
στρατηγός Ραγκαβής ενημέρωσε για την επικοινωνία του αυτή τον στρατηγό
Μπακόπουλο και εκείνος τον έφερε σε επαφή με τον επίσης γερμανομαθή Πετίνη,
ώστε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα οι Ραγκαβής και Πετίνης να φύγουν για νέα
συνάντηση με τον Γερμανό στρατηγό. Μαζί τους είχαν και μία επιστολή του
Γερμανού προξένου Θεσσαλονίκης, ώστε να διευκολυνθούν κατά τη μετάβασή τους.
Στις 3 π.μ. ο Ραγκαβής επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, αλλά παρέμεινε ο Πετίνης, ο
οποίος βρισκόταν στο χωριό Πρόχωμα, όπου είχε την έδρα του ο διοικητής της 2ας
Τεθωρακισμένης Μεραρχίας αντιστράτηγος Ρούντολφ Φάιελ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Ο Γερμανός στρατηγός, αφού διάβασε το
έγγραφο του Μπακόπουλου που ζητούσε τη συνθηκολόγηση, έφυγε, συνοδευόμενος από
τον επιτελάρχη του, μέσα στη νύχτα αεροπορικώς για τη Σόφια, όπου ήταν η έδρα
του στρατάρχη Βίλελμ Λιστ, διοικητή της 12ης Στρατιάς. Γύρισαν στο Πρόχωμα στις
9 π.μ. και ανακοινώθηκε στον αντισυνταγματάρχη Πετίνη ότι οι όροι έγιναν κατ’
αρχήν δεκτοί, εκτός από τον όρο της διατήρησης του ατομικού οπλισμού των
στρατιωτών. Η κατάπαυση των εχθροπραξιών γινόταν δεκτή από τους Γερμανούς και
θα διατασσόταν με ασύρματο για να αρχίσει στις 10 π.μ.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Στη συνέχεια, ο στρατηγός Φάιελ και οι επιτελείς
του, από κοινού με τον Έλληνα αντισυνταγματάρχη Πετίνη, συνέταξαν το πρωτόκολλο
συνθηκολόγησης. Μόνος ανάμεσα στους Γερμανούς ο Πετίνης μπόρεσε με δική του
πρωτοβουλία να προσθέσει δύο όρους: Να συνεχισθεί η λειτουργία των ελληνικών
δικαστηρίων και να παραμείνει στην αρμοδιότητα της Χωροφυλακής η τήρηση της
τάξεως.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-IzldvBQ_LaM/Xo7a12fIDPI/AAAAAAAAEMs/2GfreeIVqHkbEaeEu3ArDpNjrlGG_cArACEwYBhgLKs0DAMBZVoDr9ss00pLFPmvl50-1nJPWfAl353TYmSasznBXA8vn24xx3DOKSey2MGSzIEXgc53kUxGRvB4x1dxhg6xL0MPZtdQppwXMAji6xctHM2tKRp5vdlbI51CLwz_w5LLiuSlqw2SOdM2-JuZhjtdonNR1pJxKZ1_9y2Q-z1gFn-EaFQ2v7kzmYbR8w_aewiySU5OFAHvzq2LK6Zkt-czEX9Mpeyphsiv3MQb9vv94sQa-fQWunWVgVDHB4yIX2tHelyfVzBQ_w2EKVakFnYK2VL1GIdNJK69hyP6G2J0H-6wtLGuDuBmq04LVNar22erWGr9Dc-zXpUmedcbNYcTn-vGc1GBeMIpjNcn_vVagxZMywQ-QNLXpUFizkZoEgtw3sxUrbdOW5QHVSzZuPSjke0OfWODBu0kIRbWRtr1FaZd1dR47qsqWaszDXxxZFqeoONw2MHngWWojK5RRM8-FZiLxl1joDtM54tT12A4fcDuzDpboP-FsW-nfiJfHSMHc8wSHleGjjNs9yu22jYFJOu_P-K6xPLLsIXdp7EunpMTpCGlFtyrQa8hWHSitl7iJyzNiyeVbn_nc5a0DdB1_RLw9m-MZ7Xk0NDQw5Lq79AU/s1600/_thessaloniki41.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="428" height="400" src="https://1.bp.blogspot.com/-IzldvBQ_LaM/Xo7a12fIDPI/AAAAAAAAEMs/2GfreeIVqHkbEaeEu3ArDpNjrlGG_cArACEwYBhgLKs0DAMBZVoDr9ss00pLFPmvl50-1nJPWfAl353TYmSasznBXA8vn24xx3DOKSey2MGSzIEXgc53kUxGRvB4x1dxhg6xL0MPZtdQppwXMAji6xctHM2tKRp5vdlbI51CLwz_w5LLiuSlqw2SOdM2-JuZhjtdonNR1pJxKZ1_9y2Q-z1gFn-EaFQ2v7kzmYbR8w_aewiySU5OFAHvzq2LK6Zkt-czEX9Mpeyphsiv3MQb9vv94sQa-fQWunWVgVDHB4yIX2tHelyfVzBQ_w2EKVakFnYK2VL1GIdNJK69hyP6G2J0H-6wtLGuDuBmq04LVNar22erWGr9Dc-zXpUmedcbNYcTn-vGc1GBeMIpjNcn_vVagxZMywQ-QNLXpUFizkZoEgtw3sxUrbdOW5QHVSzZuPSjke0OfWODBu0kIRbWRtr1FaZd1dR47qsqWaszDXxxZFqeoONw2MHngWWojK5RRM8-FZiLxl1joDtM54tT12A4fcDuzDpboP-FsW-nfiJfHSMHc8wSHleGjjNs9yu22jYFJOu_P-K6xPLLsIXdp7EunpMTpCGlFtyrQa8hWHSitl7iJyzNiyeVbn_nc5a0DdB1_RLw9m-MZ7Xk0NDQw5Lq79AU/s400/_thessaloniki41.jpg" width="273" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Από πολύ νωρίς το πρωί της 9ης Απριλίου η
ελληνική επιτροπή, που την αποτελούσαν ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Γεννάδιος, ο
δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Μερκουρίου, ο υπασπιστής του στρατιωτικού
διοικητή Ραγκαβή συνταγματάρχης Παπακωνσταντίνου και ο αστυνομικός διευθυντής
Παπαργύρης, συναντήθηκε στην οδό Μοναστηρίου με τον Γερμανό στρατηγό Φάιελ (που
συνοδευόταν από τον επιτελάρχη του και τον Πετίνη) για την παράδοση της πόλης.
Ο δήμαρχος Μερκουρίου, εκ μέρους της επιτροπής, προσφώνησε τον Γερμανό
στρατηγό: «Αι στρατιωτικαί αρχαί της πόλεως Θεσσαλονίκης ανήγγειλαν εις ημάς,
ότι παρέδωκαν προ ολίγων ωρών την πόλιν εις τον γερμανικόν στρατόν. Εξ ονόματος
της πόλεως εμπιστεύομαι αυτήν εις την υμετέραν εξοχότητα, με την βαθείαν
πεποίθησιν ότι η εν γένει ασφάλεια και η ησυχία αυτής θα είναι ηγγυημέναι και ο
βίος των πολιτών ομαλός και άνετος».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Από τη μεριά του, ο Γερμανός στρατηγός
ευχαρίστησε και απάντησε ότι παίρνει την πόλη υπό την προστασία του και ότι
εγγυάται για την ασφάλεια και την εργασία των πολιτών. Πρόσθεσε: «Ο γερμανικός
λαός εκτιμά και ενθυμείται την παλαιάν αγάπην που είχε προς τον ελληνικόν λαόν,
προς τον οποίον τρέφει πάντοτε εξαιρετικήν συμπάθειαν. Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης
πρέπει να επιδοθώσιν εις τα έργα των, βέβαιοι όντες, ότι η τάξις θα τηρηθή
απόλυτος και ότι ο ελληνικός λαός θα περιβάλλεται πάντοτε διά της αγάπης των
γερμανικών στρατιωτικών αρχών».<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Ακολούθησε η ρύθμιση πρακτικών διαδικασιών
και ορίσθηκαν σε συνεννόηση με την ελληνική επιτροπή τα κτίρια στα οποία θα
εγκατασταθούν οι γερμανικές αρχές. Τα πρώτα γερμανικά μηχανοκίνητα τμήματα
εισήλθαν στις 8 π.μ. και αφού προέλασαν από τις οδούς Μοναστηρίου, Εγνατία και
τη λεωφόρο Νίκης με τέρμα τον Λευκό Πύργο, κατευθύνθηκαν προς τους
στρατωνισμούς που τους είχαν υποδειχθεί. Την ίδια ώρα γερμανικά αεροσκάφη
πετούσαν πάνω από την πόλη σε χαμηλό ύψος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Ο γνωστός Θεσσαλονικεύς δημοσιογράφος
Κώστας Δημάδης, μεταπολεμικά διευθυντής της εφημερίδας <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Μακεδονία,</i> έγραφε τότε[3]: «Από της εισόδου των γερμανικών
στρατευμάτων επεκράτησεν εις ολόκληρον την Θεσσαλονίκην πλήρης και απόλυτος
ηρεμία. Η ευπροσηγορία των γερμανικών στρατευμάτων συνετέλεσεν ώστε να
αναπτυχθούν από της πρώτης στιγμής θερμά αισθήματα μεταξύ αυτών και του πληθυσμού
και αίσθημα γενικής ασφαλείας. Τα γερμανικά στρατεύματα ανέλαβον αμέσως την
φρούρησιν των αποθηκών τροφίμων, αι δε πυροσβεστικαί υπηρεσίαι επελήφθησαν της
κατασβέσεως της μεγάλης πυρκαϊάς, ήτις και επετεύχθη την μεσημβρίαν»[4].<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Το κείμενο αυτό δεν θα μπορούσε να είναι,
ανεξάρτητα από τις διαθέσεις του ίδιου του συντάκτη του ή της εφημερίδας που
την φιλοξένησε, απολύτως αντικειμενικό, αφού είχε περάσει από τον έλεγχο της
γερμανικής λογοκρισίας. Ένας άλλος δημοσιογράφος, ο Αντώνιος Θεοδωρίδης[5], που
προ των Γερμανών είχε εγκαταλείψει την πόλη του με κατεύθυνση την ελεύθερη
ακόμη Αθήνα, αναφερόμενος στην ίδια ιστορική ημέρα που γνώριζε η Θεσσαλονίκη με
την κατάληψή της από τους Γερμανούς, υποκείμενος αυτός στην ελληνική λογοκρισία
όμως, αναδεικνύει μια άλλη διάσταση. Επιχειρεί να δώσει την ψυχική κατάσταση,
όχι όσων έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη λίγο πριν εισέλθουν οι Γερμανοί, αλλά
εκείνων που έμειναν: «...Αλλοίμονον, αν εκινούντο προς το λιμάνι, όλοι όσοι
είχαν την δυνατότητα να φύγουν. Θα εγκαταλείπαμε τότε αυτόν τον κόσμο, τα
παιδιά του οποίου άλλα έπεσαν κι άλλα εξακολουθούν να μάχωνται σκληρά στα δύο
μέτωπα, στο έλεος της μοίρας, που μόνον Θεία βουλή θα μπορούσε να προδιαγράψη.
Φεύγουν οι αρχές και όσοι θεωρούν, ότι είναι ίσως εκτεθειμένοι απέναντι του
εχθρού. Εγώ μένω – και μαζί μου, καθώς θα αντελήφθης μένουν πολλοί – για ένα
άλλο καθήκον, εξ ίσου ιερό, εξ ίσου εθνικό, εξ ίσου επιβεβλημένο. Τις διαθέσεις
του εχθρού τις ξέρουμε. Την έκταση της προπαγάνδας διαφόρων υπόπτων γειτόνων,
την μαντεύουμε. Και λίγο πριν, είμαστε σε θέση να εννοήσουμε ποια ύστατη
επιταγή μάς αναμένει ν’ αγωνισθούμε με κάθε δυνατό μέσο να περισώσουμε την
εθνικήν απόφαση και την υπόσταση της απειλουμένης ελληνικής οικογενείας. Δεν
μας πτοεί η θυσία. Την θυσία την ελάβαμεν υπ’ όψει. Σκοπός μας είναι, όταν θα
επιστρέψετε με το καλό, και δέομαι να επιστρέψετε μια ώρα νωρίτερα, να βρήτε
λιγώτερα ερείπια, ν’ αντικρύσετε λιγώτερους σταυρούς. Ιδού το καθήκον μας...».
Στο ίδιο κείμενο, ο αναγνώστης πληροφορείται ότι οι κατακτητές υποχρέωσαν τον
Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιος να «δεηθεί στην Αγιά Σοφιά υπέρ των
γερμανικών όπλων»...<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Λίγο αργότερα αφότου είχαν εισέλθει στη
Θεσσαλονίκη τα γερμανικά τεθωρακισμένα, στις 12.30 το μεσημέρι, έγινε νέα
συνάντηση του στρατηγού Φάιελ με τον αντιστράτηγο Κ. Μπακόπουλο, τον επιτελάρχη
του συνταγματάρχη Π. Καλογερόπουλο και τον αντιστράτηγο Νικ. Ραγκαβή, στους
οποίους παρέδωσε το πρωτόκολλο συνθηκολόγησης, που είχε συνταχθεί στη γερμανική
γλώσσα. Ο Μπακόπουλος δεν έμεινε ικανοποιημένος από τη διατύπωση και ζήτησε την
τροποποίηση του κειμένου σε ορισμένα σημεία, καθώς και τη σύνταξή του όχι μόνο
στα γερμανικά, αλλά και στα ελληνικά. Ζήτησε ακόμη να προστεθούν στο πρωτόκολλο
οι εξής όροι: α) Να αναγνωρισθεί ότι το ΤΣΑΜ δεν ηττήθηκε, αλλά ότι αναγκάσθηκε
να προτείνει συνθηκολόγηση, ύστερα από την κατάρρευση της γιουγκοσλαβικής
αντίστασης. β) Να επιστραφεί στην Ελλάδα το πολεμικό υλικό, που θα παραδώσουν
τα ελληνικά στρατεύματα, μετά το τέλος του πολέμου. γ) Να παραμείνουν στις
θέσεις τους οι ελληνικές πολιτικές αρχές. δ) Να μην εισέλθει βουλγαρικός
στρατός στο ελληνικό έδαφος και να μη σταλούν σε καμιά περίπτωση στη Βουλγαρία
ή την Ιταλία ως αιχμάλωτοι οι Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώτες.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Ύστερα από μιάμισης ώρας διαβουλεύσεις,
ανάμεσα στις δύο πλευρές, τελικά στις 2 μ.μ. υπογράφηκε το αρχικό πρωτόκολλο,
μαζί με παράρτημα, όπου είχαν συμπεριληφθεί οι όροι που έγιναν δεκτοί από τους
Γερμανούς. Ωστόσο δύο από τους όρους της ελληνικής πλευράς δεν έγιναν δεκτοί,
ως προς την επιστροφή του οπλισμού και τη μη είσοδο των Βουλγάρων, για τους
οποίους ο στρατηγός Φάιελ δήλωσε αναρμοδιότητα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Δύο ημέρες αργότερα έφθασε στη Θεσσαλονίκη
ο αντιστράτηγος φον Κρένσκι, ο οποίος είχε ορισθεί ως στρατιωτικός διοικητής
της περιοχής που είχαν καταλάβει οι Γερμανοί. Ήταν εξουσιοδοτημένος από τον
στρατάρχη Λιστ να διαπραγματευθεί τους τελικούς όρους της συνθηκολόγησης. Έγινε
ανταλλαγή γραπτών σημειωμάτων Κρένσκι-Μπακόπουλου πριν αρχίσουν οι
διαπραγματεύσεις, οι οποίες κατέληξαν σε συμφωνία που ανέφερε:<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">α. Αποστράτευση των εφέδρων αξιωματικών και
οπλιτών που κατάγονται από την κατεχόμενη περιοχή, με τη συγκρότηση κέντρων
αποστράτευσης στις πόλεις Θεσσαλονίκη, Σιδηρόκαστρο, Δράμα, Ελευθερούπολη,
Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">β. Διατήρηση της διοικητικής και οργανικής
σύνθεσης του Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας, του οποίου ο αριθμός
μονάδων θα εξαρτάται από τη δύναμη που θα απομείνει μετά την απόλυση των
εφέδρων.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">γ. Ρύθμιση, με μέριμνα της ελληνικής και
της γερμανικής Επιμελητείας, ως προς τη διατροφή και τη μισθοδοσία όσων δεν θα
απολυθούν.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">δ. Παραμονή των αξιωματικών ελευθέρων μέσα
στις πόλεις, εφοδιασμένων από τις γερμανικές αρχές με δελτία ταυτότητας και
άδειες ελεύθερης κυκλοφορίας.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">ε. Εξασφάλιση τηλεφωνικού συνδέσμου του
ΤΣΑΜ με τις μονάδες του διά του υπεραστικού κέντρου και για ορισμένα μόνο τηλέφωνά
του.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Μετά απ’ αυτή τη συμφωνία, άρχισε σε
μερικές φρουρές η απόλυση των εφέδρων αξιωματικών και οπλιτών, ενώ πράγματι οι
αξιωματικοί παρέμεναν ελεύθεροι μέσα στις πόλεις. Ωστόσο ορισμένες κατά τόπους
γερμανικές αρχές ζήτησαν μερικές μέρες αργότερα την αναστολή της απόλυσης των
εφέδρων και προσπάθησαν να συγκεντρώσουν τους απολυθέντες εφέδρους στις μονάδες
τους. Σχηματίσθηκαν έτσι στρατόπεδα αιχμαλώτων, όπου οι οπλίτες τέθηκαν υπό
περιορισμό με ευθύνη των Ελλήνων αξιωματικών. Επιβλήθηκε και στους αξιωματικούς
περιορισμός εντός των στρατώνων ή σε άλλα κτίρια, ενώ επιτρεπόταν η έξοδός τους
μόνον επί δίωρο καθημερινά για σιτισμό. Ελεύθερη κυκλοφορία επιτρεπόταν μόνο
για τους Έλληνες στρατηγούς και μερικούς αξιωματικούς αν είχαν υπηρεσιακούς
λόγους.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 19.85pt 331.7pt; text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia;"><span style="font-size: large;">Οι συμφωνίες, που με τόση γενναιοδωρία
είχαν αποδεχθεί οι Γερμανοί, άρχισαν να παραβιάζονται, ενώ μερικές δεν
τηρήθηκαν καν. Για τις διάφορες παραβιάσεις που προέκυψαν, ο στρατηγός
Μπακόπουλος έκανε συνεχείς διαμαρτυρίες στις γερμανικές αρχές.</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><o:p> </o:p></span> </div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span lang="EL">[1] Περίπου μια εικοσαετία
αργότερα, όταν δημοσιεύθηκαν στο Λονδίνο τα αρχεία του γερμανικού υπουργείου
Εξωτερικών, που είχαν κατασχεθεί από τους Συμμάχους κατά την κατάρρευση του Γ΄
Ράιχ, σε ορισμένα έγγραφα προερχόμενα από τις γερμανικές διπλωματικές αρχές
στην Ελλάδα, αναφέρθηκαν οι επαφές που είχαν πραγματοποιήσει μαζί τους διάφοροι
Έλληνες. Μεταξύ αυτών αναφέρθηκε και ο αντισυνταγματάρχης Αλέξανδρος Πετίνης, ο
οποίος φέρεται να επισκέφθηκε το γερμανικό προξενείο Θεσσαλονίκης στις αρχές
του 1941 και πάντως προ της γερμανικής εισβολής, προκειμένου να ζητήσει τη
γερμανική μεσολάβηση για τον τερματισμό του ελληνοϊταλικού πολέμου. Σχετική
αναφορά της συγκεκριμένης επαφής του Πετίνη με τον από δεκαετιών εγκατεστημένο
στη Θεσσαλονίκη Γερμανό υπάλληλο του προξενείου Πάουλους (επί Κατοχής σημαντικό
παράγοντα και προϊστάμενο του γερμανικού γραφείου Τύπου) διαβίβασε τηλεγραφικά
ο πρεσβευτής Έρμπαχ, προκειμένου να αξιολογηθεί στο Βερολίνο ανάλογα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span lang="EL">[2] Τα κείμενα
που αναφέρονται στη συνθηκολόγηση του Τ.Σ.Α.Μ. και αναλυτικότερη εξιστόρηση
αναφέρονται εις Δ. Κούκουνα, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Η γερμανική
εισβολή και η συνθηκολόγηση,</i> Εκδ. Μέτρον, Πάτρα 1983, σελ. 21-37.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span lang="EL">[3] <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Αθηναϊκά Νέα,</i> 6 Ιουνίου 1941. Ο Κώστας
Δημάδης στις ανταποκρίσεις του που δημοσιεύονται στα <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Αθηναϊκά Νέα,</i> δείχνει να ακολουθεί τη γραμμή της γερμανικής
προπαγάνδας όπως είχε χαραχθεί από τις πρώτες ημέρες της Κατοχής. Μετά την
Απελευθέρωση θα υποστηρίξει ενώπιον δικαστηρίου ότι στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε
πολύ αργότερα, αλλά ίσως πιο σημαντικές θα είναι οι συνεργασίες του στις
ελεγχόμενες από τους Γερμανούς εφημερίδες της Θεσσαλονίκης κατά το διάστημα της
Κατοχής, όχι μόνον ως στέλεχος της εφημερίδας <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Νέα Ευρώπη,</i> αλλά και των πιο ξεκάθαρα εθνικοσοσιαλιστικών <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Νέων Καιρών</i> (1942). Πρβλ. Μανώλη
Κανδυλάκη, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Εφημεριδογραφία της
Θεσσαλονίκης, Δ΄ 1941-1967,</i> </span>University Studio Press<span lang="EL"> / Έκφραση,
Θεσσαλονίκη 2008.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span lang="EL">[4] Η αρκετά
εξιδανικευμένη εικόνα, που δίνει ο Κ. Δημάδης, παραλείπει να χρωματίσει το κύμα
πανικού που υπήρχε πριν από την είσοδο των Γερμανών στη Θεσσαλονίκη. Με τη
φράση πανικού «έρχονται οι Γερμανοί!» πολλοί πολίτες εξέφραζαν τον φόβο τους
για το αβέβαιο μέλλον που αναμενόταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<span lang="EL">[5] <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ακρόπολις,</i> 21 Απριλίου 1941.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoFootnoteText">
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-77107360120796268932020-04-06T11:57:00.002+03:002020-04-06T18:48:24.281+03:00ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΡΙΖΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>Ο Έλληνας τραπεζίτης</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>που δεν δίστασε</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>να πει το δεύτερο "ΟΧΙ"</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>στον Χίτλερ!</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-gqShAR9Q51M/Xoru7_-jw4I/AAAAAAAAEMU/hDbEAmnSLmUy2jFWvmDjKgoNM-sBw9NmgCLcBGAsYHQ/s1600/korizis_555.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="567" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-gqShAR9Q51M/Xoru7_-jw4I/AAAAAAAAEMU/hDbEAmnSLmUy2jFWvmDjKgoNM-sBw9NmgCLcBGAsYHQ/s640/korizis_555.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: right; text-indent: 1cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><i>Του Δημοσθένη Κούκουνα</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Ήταν ο πρωθυπουργός που επί 80 ημέρες διοίκησε τη μαχόμενη Ελλάδα στην
πιο κρίσιμη φάση της, στους πρώτους μήνες του 1941. Ήταν εκείνος που
αποφασιστικά είπε το «ΟΧΙ» στον Χίτλερ, στις 6 Απριλίου 1941, αλλά έπειτα από
δώδεκα ημέρες έβαλε τέλος στη ζωή του. Ο Αλέξανδρος Κοριζής δεν ήταν μέχρι τότε
παρά ένας επιτυχών τραπεζίτης, που όμως βρέθηκε μοιραία στο επίκεντρο της
σύγχρονης ιστορίας ως διάδοχος του Ιωάννη Μεταξά. Δεν ήταν άγνωστο πρόσωπο στην αθηναϊκή κοινωνία και από τα νεανικά του χρόνια, αν και είχε αποφύγει να ασχοληθεί με την ενεργό πολιτική (τόσο ο πατέρας όσο και ο παππούς του είχαν εκλεγεί πολλές φορές βουλευτές Τροιζηνίας), είχε ακολουθήσει σταδιοδρομία οικονομολόγου. Υπήρξε ο οικονομικός σύμβουλος του Στεργιάδη στην υπάτη αρμοστεία Σμύρνης το 1920 και τον Μάρτιο 1933 για μερικά 24ωρα έγινε υπουργός Οικονομικών μετά το αποτυχόν κίνημα του στρατηγού Πλαστήρα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Στις 29 Ιανουαρίου 1941, μόλις κενώθηκε η θέση του πρωθυπουργού με τον
θάνατο του Μεταξά, αποδέχθηκε την ιστορική πρόκληση και ανέλαβε την πολιτική
ηγεσία της χώρας. Δεν ήταν ο φυσικός διάδοχός του, δεν ήταν καν μέλος της
κυβέρνησής του εκείνη την ώρα. Η συγκυρία τον είχε τοποθετήσει ως διοικητή της
Εθνικής Τράπεζας από το 1939 που πέθανε ο Ιωάννης Δροσόπουλος και χάριν αυτής
της θέσης εγκατέλειψε τη θέση του υπουργού Προνοίας που κατείχε μέχρι τότε (σημειωτέον ότι είχε ορκισθεί με την κήρυξη της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936). Και
τώρα, στις 29 Ιανουαρίου, η νέα συγκυρία τον έφερνε απρόσμενα στη θέση του μέχρι
τότε παντοδύναμου κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-234_yVENkdY/XotOMFKiqJI/AAAAAAAAEMg/0qqz5iVQCpQmYpSy3ManQuW6mYM3njt-ACLcBGAsYHQ/s1600/David%2BBalfour%2B04.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="567" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-234_yVENkdY/XotOMFKiqJI/AAAAAAAAEMg/0qqz5iVQCpQmYpSy3ManQuW6mYM3njt-ACLcBGAsYHQ/s320/David%2BBalfour%2B04.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>O περίφημος "πατήρ Δημήτριος" Μπάλφουρ.</b></i></td></tr>
</tbody></table>
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Η βασιλική προνομιακή επιλογή του Κοριζή οφειλόταν σε αντίστοιχη
εισήγηση των Ιωάννη Διάκου και Κωνσταντίνου Μανιαδάκη προς τον βασιλιά Γεώργιο
Β΄. Δεν είναι ακριβώς κατανοητό πού στηρίχθηκε αυτή η επιλογή, ούτε πόσο είχε επηρεάσει μια τέτοια εξέλιξη το γεγονός ότι διατηρούσε επί χρόνια ένα στενό προσωπικό σύνδεσμο με τον περιώνυμο Δημήτριο-Ντέιβιντ Μπάλφουρ, το βέβαιο όμως είναι ότι εκείνη την ώρα έγινε ασμένως αποδεκτή από τους βρετανικούς παράγοντες.
Δεν εξετάσθηκαν άλλες υποψηφιότητες, ούτε υπήρξε οποιοσδήποτε ενδοιασμός.
Αμέσως ορκίσθηκε και ανέλαβε τα πρωθυπουργικά καθήκοντα, αναλαμβάνοντας
παράλληλα και τα πρόσθετα υπουργικά χαρτοφυλάκια που είχε ο αποθανών προκάτοχός
του: Εξωτερικών, Παιδείας, Στρατιωτικών, Ναυτικών και Αεροπορίας. Η σύνθεση της
κυβέρνησης παρέμεινε η ίδια ακριβώς και ο αγώνας στο Μέτωπο συνεχίστηκε με την
ίδια αποφασιστικότητα.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Μόνο μία μεταβολή έγινε, όλως διόλου αφανής και ανεπαίσθητη για την
ευρεία κοινή γνώμη. Αμέσως μετά την πρωθυπουργική αλλαγή, η ελληνική κυβέρνηση
έκανε δεκτό το αίτημα του Λονδίνου για παρουσία περιορισμένων βρετανικών
δυνάμεων στη Βόρειο Ελλάδα. Εκείνο δηλαδή που με σθένος ο Μεταξάς είχε αρνηθεί
στις έσχατες μέρες της ζωής του, ο Κοριζής χωρίς δεύτερη κουβέντα το
αποδέχθηκε. Η ρηματική διακοίνωση του αποθανόντος πρωθυπουργού προς τη
βρετανική κυβέρνηση στάλθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1941 και έφερε την τελευταία
υπογραφή που έβαλε στη ζωή του. Αφότου επιδόθηκε αυτή η διακοίνωση, ο Ιωάννης
Μεταξάς ως εκ συμπτώσεως περιέπεσε σε μια ανελέητη βαριά ασθένεια και μετά από
έντεκα ημέρες εξέπνευσε. Σ’ αυτό το «κίνητρο» στηρίζονται όσοι ισχυρίζονται ότι
δολοφονήθηκε.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Ο Μεταξάς, όπως προκύπτει άλλωστε και από το ημερολόγιό του, ήταν
ψυχικά προετοιμασμένος για την ενδεχόμενη γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας,
ώστε δεν υπάρχει αμφιβολία ποια θα ήταν η στάση του αν εκδηλωνόταν επί των
ημερών του. Παρ’ όλα αυτά δεν ήθελε ευθέως να την προκαλέσει, αφού ήταν βέβαιο
ότι δεν θα επαναλαμβανόταν πια το θαύμα των βορειοηπειρωτικών βουνών. Και εν
προκειμένω η προτεινόμενη από τους Βρετανούς ανεπαρκέστατη στρατιωτική ενίσχυση
απλώς θα επέφερε την άμεση ήττα – όπως και έγινε.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Αλλά ο διάδοχός του, που μέχρι εκείνες τις ιστορικές ώρες είχε
επιδείξει το ταλέντο του ως ικανός τραπεζίτης, τις πρώτες ημέρες που ήταν
πρωθυπουργός δεν αντέδρασε όπως ο προκάτοχός του, που αποδεδειγμένα είχε
ταλέντα στρατηγού και διπλωμάτη. Το πρόβλημα το αντελήφθη μερικές εβδομάδες αργότερα
και αφού είχε αποδεχθεί τη συγκεκριμένη βρετανική «βοήθεια». Η διαφαινόμενη
πλέον γερμανική επίθεση εναντίον μας τον ώθησε σε νέες σκέψεις, σε σημείο που
ενοχλήθηκαν οι Βρετανοί στην Αθήνα.<o:p></o:p></span></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-0qsRVnogSvg/XordM71IryI/AAAAAAAAELg/h56xPM0Z3ksdyDteebixRL5zw-rUeCD0ACLcBGAsYHQ/s1600/preston.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="283" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-0qsRVnogSvg/XordM71IryI/AAAAAAAAELg/h56xPM0Z3ksdyDteebixRL5zw-rUeCD0ACLcBGAsYHQ/s320/preston.jpg" width="240" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>Η Σύνθια Όβερτον Πρέστον μετά τον<br />πόλεμο. Υπηρέτησε μεταξύ άλλων<br />στα χρόνια του αγώνα της ΕΟΚΑ ως<br />...πιλότος της RAF!</b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Είναι χαρακτηριστικό ότι μια νεαρή Αγγλίδα, ονόματι Σύνθια Όβερτον
Πρέστον, που μόλις εικοσιπεντάχρονη το 1938 είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα και
εργαζόταν απλώς ως καθηγήτρια αγγλικών, προφανώς όμως εκινείτο στο παρασκήνιο
και είχε επιρροή, εμφανίστηκε στις 7 Μαρτίου 1941 στον πρίγκιπα Πέτρο (ο οποίος τότε κατείχε την κρίσιμη θέση του επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου με τους Βρετανούς) και του
ζήτησε να μεσολαβήσει στον εξάδελφό του, τον βασιλιά Γεώργιο Β΄, για να …απολυθεί
ο πρωθυπουργός Κοριζής! Η ίδια μέχρι τον θάνατό της το 2010 δεν έδωσε ποτέ
κάποια εξήγηση, αν και το περιστατικό είχε πλέον δημοσιοποιηθεί στο πολεμικό
ημερολόγιο του πρίγκιπα Πέτρου.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Επομένως ήδη ένα και πλέον μήνα πριν επιδοθεί το γερμανικό τελεσίγραφο,
ο πρωθυπουργός Κοριζής δεν ήταν της βρετανικής αρεσκείας. Η στάση του στις 6
Απριλίου 1941 υπήρξε όμως σταθερή και σθεναρή. Είπε το δεύτερο ιστορικό «ΟΧΙ»,
αυτή τη φορά απέναντι στον τότε παντοδύναμο Χίτλερ, χωρίς τον παραμικρό
δισταγμό. Και αν στις 28 Οκτωβρίου 1940 το πρώτο «ΟΧΙ» του Μεταξά περιέκλειε
αντικειμενικά κάποιες πιθανότητες στρατιωτικής επιτυχίας, όπως και συνέβη, το δεύτερο του Κοριζή
δεν είχε σχεδόν καμιά. Αλλά το είπε, και μάλιστα ηχηρά.<o:p></o:p></span></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-BkUBNjSFAOc/XorfhVIXntI/AAAAAAAAELs/GgF3zdidc9wVEqDL4gD_qdu5yHfQ7GlRwCLcBGAsYHQ/s1600/1049183_h0568006.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="479" data-original-width="640" height="239" src="https://1.bp.blogspot.com/-BkUBNjSFAOc/XorfhVIXntI/AAAAAAAAELs/GgF3zdidc9wVEqDL4gD_qdu5yHfQ7GlRwCLcBGAsYHQ/s320/1049183_h0568006.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>Ο Αλέξανδρος Ανδρεάδης και η Χριστίνα<br />Ωνάση στον γάμο τους </b></i><i><b>το 1975</b></i><i><b>.</b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Επρόκειτο για την τιμή του Έθνους – για την τιμή των όπλων. Και όταν
όμως εξαντλήθηκε κάθε όριο και ο αγώνας πλέον ήταν αδιαμφισβήτητα άπελπις, ο
Κοριζής δεν είχε την παραμικρή ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα όφειλε να μην γίνει
ερείπια. Αισθάνθηκε την ευθύνη του ηγέτη να διασώσει τους γενναίους στρατιώτες
που είχαν κάνει το καθήκον τους με αυτοθυσία, χωρίς ταυτόχρονα να παραβλέψει
την εθνική τιμή. Και ενώ κατά την κοινή αντίληψη φαινόταν άβουλος επειδή ήταν
αθόρυβος, προκύπτει ότι επέδειξε στα πολιτικά παρασκήνια μια σταθερή βούληση.
Μέχρι να βρεθεί ηγούμενος του μαχόμενου Έθνους υπήρξε αφανής, αλλά και η όλη
ιστορική παρουσία του δεν έχει φωτισθεί ικανοποιητικά (έως που περισσότερο
γνωστός είναι ο συνονόματος εγγονός του, γιος του Στρατή Ανδρεάδη, που παντρεύτηκε τη Χριστίνα Ωνάση…).<o:p></o:p></span></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-qrwEl8VcdIY/XorlV9TSIdI/AAAAAAAAEME/fxGnn7caCIMeugOHNHRq-3An9Sj1sm1zgCEwYBhgLKs0DAMBZVoC822xTlLIYKSWh4HEGmyMrXWHNiKI8-Hl3P1Iak63F-RFMHqSb6rwECUSUsaFBCybVwMsWzt4HQglKGk7Y96ndU-HD0Dt80Knpv0bKaGTA5TZ47aPFTAN1EDNM28E8jAiyc8uGeYps683Ypk_ClmQFdxYhAE8H99-NjG2jrLx_6-0sWA73DkCU1TfFyq1M4M1ELFHRRnLocbV_11i9DSuX12itbP-gJFnopv1nb_Ls17-PbAK2rZrKAsRUJHVYDRfoml5xwDJDKQ52uQQRVd9uAOHGy5Ejv1ZyCVGHOJphNFFZEUcTx7gaaaQtBVWgGkRcHa9RY8JkOOW4JWdtEu3X1twLMmrMl8SOSqCyhcFlSDVv9fU0ChOVXr01A6ait41matf7xn1EOS3qkJ6jSioWgQX67Y3sSNNH465W9H1_2z-0jksIKKSHdGjjyPercGQ_phTdg_N8z2EBSMRkur8rKtk68tE83MymMFPFuvlxODrb01bj28UkmM0xfsmgy-nSfW1D1kEA7YRofXDxIQ-ysb2bs6KDic608IuRt7_9sOE06Z10rOgMhwtNjmFloTyZQ3n35qL00euvb2pXFcNY230VoqvYcNIwttGr9AU/s1600/Pa%25CC%2581l_Teleki_Portrait-PM_2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="424" data-original-width="337" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-qrwEl8VcdIY/XorlV9TSIdI/AAAAAAAAEME/fxGnn7caCIMeugOHNHRq-3An9Sj1sm1zgCEwYBhgLKs0DAMBZVoC822xTlLIYKSWh4HEGmyMrXWHNiKI8-Hl3P1Iak63F-RFMHqSb6rwECUSUsaFBCybVwMsWzt4HQglKGk7Y96ndU-HD0Dt80Knpv0bKaGTA5TZ47aPFTAN1EDNM28E8jAiyc8uGeYps683Ypk_ClmQFdxYhAE8H99-NjG2jrLx_6-0sWA73DkCU1TfFyq1M4M1ELFHRRnLocbV_11i9DSuX12itbP-gJFnopv1nb_Ls17-PbAK2rZrKAsRUJHVYDRfoml5xwDJDKQ52uQQRVd9uAOHGy5Ejv1ZyCVGHOJphNFFZEUcTx7gaaaQtBVWgGkRcHa9RY8JkOOW4JWdtEu3X1twLMmrMl8SOSqCyhcFlSDVv9fU0ChOVXr01A6ait41matf7xn1EOS3qkJ6jSioWgQX67Y3sSNNH465W9H1_2z-0jksIKKSHdGjjyPercGQ_phTdg_N8z2EBSMRkur8rKtk68tE83MymMFPFuvlxODrb01bj28UkmM0xfsmgy-nSfW1D1kEA7YRofXDxIQ-ysb2bs6KDic608IuRt7_9sOE06Z10rOgMhwtNjmFloTyZQ3n35qL00euvb2pXFcNY230VoqvYcNIwttGr9AU/s320/Pa%25CC%2581l_Teleki_Portrait-PM_2.jpg" width="253" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>Ο αυτοπυροβοληθείς στις 3 Απριλίου<br />1941 Παλ Τελέκι, πρωθυπουργός της<br />Ουγγαρίας. Η μητέρα του ήταν αμιγώς<br />Ελληνίδα (Ελένη Μουράτη).</b></i> </td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Στις 18 Απριλίου 1941, απεβίωσε – από καρδιακή προσβολή κατά την επίσημη
εξήγηση που ανακοινώθηκε εκείνη την ημέρα. Στη συνέχεια έχει επικρατήσει η
άποψη, πολλαπλώς προβεβλημένη, ότι αυτοκτόνησε έπειτα από κάποιες κρίσιμες
συσκέψεις και ιδίως μία συνομιλία του με τον Γεώργιο Β΄, στην οποία δεν
παρευρισκόταν κανένα άλλο πρόσωπο. Ωστόσο υπάρχουν διάφορες εκδοχές, όπως π.χ.
αν αυτοπυροβολήθηκε μία ή δύο φορές στην καρδιά – ή ακόμη και αν δολοφονήθηκε. Πάντως, ακριβώς δεκαπέντε μέρες νωρίτερα είχε αυτοκτονήσει ένας άλλος πρωθυπουργός στην Ουγγαρία, ο Παλ Τελέκι, ο οποίος όμως ήταν κατά 50% ελληνικής καταγωγής. Αλλά αυτός άφησε αυτόγραφη επιστολή για την αιτία του διαβήματός του, η οποία αμυδρά σχετιζόταν με την Ελλάδα: Διαφωνούσε με τη διέλευση γερμανικών στρατευμάτων από το ουγγρικό έδαφος, τα οποία κατευθύνονταν εναντίον του γιουγκοσλαβικού εδάφους, μια κίνηση που (σε ό,τι μας αφορά) κατέληξε στην ταχεία κατάληψη της Θεσσαλονίκης!<o:p></o:p></span></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dGccJHD-ol8/XorlV8OS_AI/AAAAAAAAEMA/s4sS1Ut4-b0bAWdnsdPDyiQ-_ijoCI49wCLcBGAsYHQ/s1600/korizis_home2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="510" data-original-width="510" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-dGccJHD-ol8/XorlV8OS_AI/AAAAAAAAEMA/s4sS1Ut4-b0bAWdnsdPDyiQ-_ijoCI49wCLcBGAsYHQ/s640/korizis_home2.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><b>Στον δεύτερο όροφο αυτής της πολυκατοικίας (Βασιλίσσης Σοφίας 51)<br />ήταν η κατοικία της οικογένειας Κοριζή.</b></i></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Όπως και να έχει, λίγες ημέρες αργότερα άρχιζε η Κατοχή. Στην Αθήνα
έφτασε μια ειδική αποστολή των Γερμανών υπό τον Κύνσμπεργκ, που μεταξύ άλλων
αναζήτησε στοιχεία και πληροφορίες για το πώς ακριβώς επήλθε ο θάνατος του
Κοριζή. Επισκέφθηκαν και την οικογένειά του, στο ίδιο σπίτι της λεωφόρου
Βασιλίσσης Σοφίας 51, όπου είχε απαντήσει «ΟΧΙ» στον Γερμανό πρεσβευτή Έρμπαχ τις
πρωινές ώρες της 6ης Απριλίου 1941, και οι οικείοι του αρνήθηκαν να
συνεργασθούν. Το ίδιο ακριβώς έγινε και με την οικογένεια του Μεταξά, που
επίσης την επισκέφθηκαν.<o:p></o:p></span></span></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;">Και οι δύο αυτοί θάνατοι, διαρκούντος ενός τιτάνιου αγώνα που έδινε η
Ελλάδα εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, όσο περίεργοι και αν υπήρξαν, ποτέ δεν
ερευνήθηκαν όπως θα αντιστοιχούσε. Ούτε καν ιατροδικαστικές εκθέσεις δεν
συντάχθηκαν…<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;"><b><i><a href="http://aera2012.blogspot.com/2017/04/6-1941.html">Για τα διπλωματικά παρασκήνια γύρω από τη γερμανική επίθεση της 6ης Απριλίου 1941: ΕΔΩ!</a></i></b></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><span style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 1.0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia";"><br /></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-64749566798593183272019-12-22T13:41:00.001+02:002023-01-11T19:45:11.297+02:00ΠΑΠΑΔΑΚΗ - 75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
<o:TargetScreenSize>800x600</o:TargetScreenSize>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:"Times New Roman";}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου 1944</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">Η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη</span></div>
<div style="text-align: center;">
<i>ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΗΘΟΠΟΙΟΥ</i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-IkdcV1FT9wA/Xf9WN9yczBI/AAAAAAAAEIw/ICsTY9npR2YzRxNo14wpZQ2ozDrIm9ZIwCLcBGAsYHQ/s1600/papadaki2019_001-244-209.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="590" data-original-width="850" height="444" src="https://1.bp.blogspot.com/-IkdcV1FT9wA/Xf9WN9yczBI/AAAAAAAAEIw/ICsTY9npR2YzRxNo14wpZQ2ozDrIm9ZIwCLcBGAsYHQ/s640/papadaki2019_001-244-209.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<i><br /></i></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: right;">
<i>Του Δημοσθένη Κούκουνα*</i></div>
<br />[...] Ένα επιταγμένο μαύρο ταξί μάρκας «Φορντ» (που εκείνα τα χρόνια τα έλεγαν «φορτάκια») περίμενε κάτω στον δρόμο για να μεταφέρει εκείνη την ώρα, γύρω στα μεσάνυχτα [21 προς 22 Δεκεμβρίου 1944], τις δύο κρατούμενες μέσα στο φοβερό κρύο που επικρατούσε. Ο προορισμός δεν ήταν μακρινός. Επρόκειτο για τα διυλιστήρια της Ούλεν, που θα γίνουν ευρύτερα γνωστά αμέσως μετά τη λήξη των Δεκεμβριανών και μοιραία θα συνδυασθούν με αυτά. Αλλά δεν ήταν στρατόπεδο συγκέντρωσης – ήταν τόπος εκτελέσεων μάλλον. Ο προαναφερθείς Τάκης ο καρβουνιάρης κάθισε στη θέση του συνοδηγού και άλλοι τρεις συναγωνιστές πήραν θέσεις πάνω στα μαρσπιέ. <br />Το γενικό πρόσταγμα στον χώρο των διυλιστηρίων της Ούλεν το είχε ο νεαρός καπετάν Ορέστης, ο οποίος ήταν ο τοπικός φρούραρχος Γαλατσίου και Ομορφοκκλησιάς. Υπό τις άμεσες διαταγές του βρίσκονταν τα πρόσωπα που ήταν οι δήμιοι: Πέτρος Τζογανάκης, Στέφανος Λιόλιος, Βλάσης Μακαρώνας. Ο Μαρσάν περιγράφει τα των διυλιστηρίων: «Τα υποψήφια θύματα τα οδηγούσαν σ’ ένα από τα οικήματα των διυλιστηρίων, όπου κρατούνταν πολλοί από τους συλληφθέντες. Τους αφαιρούσαν ό,τι πολύτιμο είχαν και ο Ορέστης έπαιρνε τα δαχτυλίδια, τα κοσμήματα, τα ρολόγια, τα χρήματα, τις λίρες που είχαν μερικοί μαζί τους. Για την απληστία του αυτή εκτελέστηκε λίγες μέρες αργότερα, γιατί δεν παρέδιδε τα περιουσιακά αυτά στοιχεία στο κόμμα, αλλά τα κρατούσε γι’ αυτόν και τις ερωμένες του. Μετά οδηγούνταν ένα ένα τα θύματα στο χώρο των εκτελέσεων, καμιά εκατοστή μέτρα μακριά από τα οικήματα της Ούλεν». Και ακολουθούσε το μοιραίο. <br />Εδώ προκύπτει ένα ζήτημα, καθώς έχει πολυσυζητηθεί το όνομα (το ψευδώνυμο μάλλον, διότι το πλήρες ονοματεπώνυμό του δεν έχει επιβεβαιωθεί) του καπετάν Ορέστη και εμφανίζεται ως ο κύριος υπεύθυνος που έδωσε τη διαταγή της εκτέλεσης, ώστε αργότερα διατάχθηκε και η δική του εκτέλεση από τους προϊσταμένους του. Όταν έφευγε μέσα στα μεσάνυχτα το «Φορτάκι» με την Παπαδάκη ποιος είχε δώσει την εντολή να την πάνε στα διυλιστήρια της Ούλεν και με ποιο σκοπό; Δεν την έστελναν για εκτέλεση μέσα στη νύχτα; Και αν η μεταφορά της στην Ούλεν δεν συνοδευόταν από διαταγή εκτέλεσης, προς τι η εσπευσμένη μέσα στο «διαβολόκρυο» αποστολή της εκεί; <br />Εκτός από τα όσα θα πει αργότερα ο Ανδρικίδης με τα σενάριά του, προκύπτει ότι ο Ορέστης παρέλαβε την Παπαδάκη για να την εκτελέσει, όπως έγινε και με όσους άλλους του είχαν επίσης σταλεί εκείνη τη νύχτα – γίνεται λόγος για άλλους επτά χωροφύλακες. Ναι, αλλά ποιος τους είχε στείλει όλους αυτούς, μαζί και την Παπαδάκη, στα διυλιστήρια από τη βίλα Παπαλεονάρδου; Ο «Μαρά» ήταν αυτός ή μήπως ο αμίλητος «παρατηρητής» με τα βλοσυρά μπλε μάτια; <br />Η ώρα μηδέν έφθανε για τη μεγάλη τραγωδό. Το τέλος της ήταν φοβερό. Ο Μαρσάν αφηγείται: «Ο Μακαρώνας την παρέλαβε μπροστά στον Ορέστη, ο οποίος είχε διατάξει την εκτέλεση με τσεκούρι, όπως γινόταν με τα άλλα πολυάριθμα θύματα. Τη διέταξαν να γδυθεί, ενώ εκείνη είχε αντιληφθεί ότι πλησιάζει το τέλος της και είχε τρομάξει πολύ. Έτρεμε από το κρύο και το φόβο και κλαίγοντας τους παρακαλούσε. Έβγαλε τη γούνα της, την οποία παρέλαβε ο Ορέστης και όταν τη διέταξε να βγάλει και τα υπόλοιπά της ρούχα, αναλύθηκε σε δυνατές κραυγές απελπισίας και σε γόους. Όρμησαν τότε σαν αφιονισμένοι πάνω της και μέσα σε έναν καταιγισμό από προπηλακισμούς την έσυραν κοντά σε ανοιγμένο λάκκο κι εκεί την έγδυσαν με τη βία. Ο Μακαρώνας ξαφνικά δείλιασε, τον πείραξαν και οι κραυγές της και τελικά καθίζοντάς την χάμω, τράβηξε το περίστροφό του και της φύτεψε μια-δυο σφαίρες στον αυχένα». <br />Αυτός ο Βλάσης Μακαρώνας ομολόγησε στη δίκη του ότι ήταν ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας της Παπαδάκη, σύμφωνα όμως με την εντολή που του είχε δώσει ο καπετάν Ορέστης. «Εγώ πράγματι, την σκότωσα την Ελένη Παπαδάκη», είπε στο δικαστήριο. Και πρόσθεσε: «Ήμουν επιλοχίας στην Ούλεν και είχαμε δερβέναγα τον καπετάν Ορέστη. Εκείνος έκανε «κουμάντο» και όποιος δεν τον άκουγε μπορούσε κάλλιστα να τον σκοτώσει χωρίς να δώσει λόγο σε κανένα. Ο Ορέστης ο ίδιος, με το πιστόλι στο χέρι, με διέταξε να εκτελέσω την Παπαδάκη... Με φοβέριζε...». <br />Θυμόταν ο Μακαρώνας: «Μου την φέρανε μ’ ένα ταξί. Την είχαν ζωσμένοι άνθρωποι της Πολιτοφυλακής. Ήταν τυλιγμένη στο γούνινο παλτό της, γιατί έκανε εκείνο το βράδυ διαβολόκρυο. Όταν την είδα δείλιασα. Εγώ δεν είμαι εκτελεστής. Είμαι ένας ήσυχος οικογενειάρχης με τρία παιδιά. Έπειτα με πειράζουν και οι γυναικείες φωνές... Αφού της βγάλαμε τα ρούχα, την τραβήξαμε πιο πέρα. Ο Ορέστης βιαζότανε και μ’ απειλούσε. Είχε πει να την σκοτώσω με το τσεκούρι, όπως είχε γίνει και με τους αστυφύλακες και τους χωροφύλακες των Ποδαράδων. Εγώ όμως δεν μπόρεσα... Δεν βάσταξε η καρδιά μου... Έβγαλα λοιπόν το πιστόλι, την άρπαξα και της φύτεψα δυο σφαίρες στο κεφάλι... Ακριβώς δεν καλοθυμάμαι πόσες φορές τράβηξα την σκανδάλη...». Λεπτομέρειες… Και έλεγε πάλι αυτός ο Μακαρώνας: «Ναι, την σκότωσα αυτή την γυναίκα. Και επειδή δεν της έκοψα το κεφάλι με το τσεκούρι κατηγορήθηκα από τους άλλους πως «σαμποτάρω το σύστημα» και ότι είμαι αντιδραστικός. Αυτό ήταν το κέρδος μου. Ενώ ο Ορέστης της πήρε και το παλτό και έφταιγε εκείνος για όλα. Εγώ - σας το ξαναλέω - σκότωσα μονάχα αυτήν την γυναίκα...». Μονάχα! <br />Έπειτα από την εκτέλεση, το μαύρο «Φορτάκι» επέστρεψε μέσα στη νύχτα στην έδρα της πολιτοφυλακής. Μέσα ήταν ο Τάκης ο καρβουνιάρης και ο Ορέστης, ο οποίος είχα στα χέρια του τη γούνα της Παπαδάκη. Θα ακολουθήσει διαπληκτισμός αργότερα ανάμεσα στους δύο στα χέρια ποιου θα καταλήξει αυτή η γούνα. Ακόμη και ο Μακαρώνας είπε στη δίκη του το αμίμητο: «Δε λυπήθηκα τίποτα άλλο, παρά το παλτό που φορούσε και το πήρε ο Ορέστης». <br />Ωστόσο τα κοσμήματα και το γούνινο παλτό της Παπαδάκη δεν ήταν απλώς μια πολύτιμη λεία για να ικανοποιήσει την απληστία των εκτελεστών της. Ήταν τα κατεξοχήν σύμβολα της αστικής καταγωγής της και της τάξης που η ίδια αντιπροσώπευε, ενός αστικού κόσμου που στη διάρκεια των Δεκεμβριανών βρέθηκε στο στόχαστρο ανθρώπων όπως ο περίφημος Ορέστης ή ο «Μαρά». Ανθρώπων που με το αζημίωτο έπαιρναν πρωτοβουλίες, ξεπερνώντας ίσως την κομματική γραμμή, και γίνονταν εκφραστές ενός ταξικού μίσους που είχε γιγαντωθεί από τις κακουχίες της κατοχικής περιόδου και που επρόκειτο τελικά να εκδηλωθεί με αγριότητα, ανεξάρτητα αν υπήρχαν ή δεν υπήρχαν αντίστοιχες κομματικές κατά τα Δεκεμβριανά. <br />Επιπροσθέτως, η Ελένη Παπαδάκη κακοποιήθηκε με τη συστηματική συκοφαντική εκστρατεία εις βάρος της για την υποτιθέμενη σχέση της με τον κατοχικό πρωθυπουργό και έτσι, ανεξάρτητα από τη βασιμότητα ή μη της «κατηγορίας» αυτής, υπήρξε θύμα της σεξιστικής βίας που εκδηλώθηκε σε όλη σχεδόν την απελευθερωμένη Ευρώπη εναντίον χιλιάδων γυναικών που είχαν ή ήταν ύποπτες ότι είχαν ερωτικές σχέσεις με άνδρες των δυνάμεων κατοχής ή με συνεργάτες τους. Εδώ η περίπτωση Παπαδάκη προβάλλει τραγική, ιδίως που το θύμα ήταν μια τόσο μεγάλη ηθοποιός και που ο πραγματικός στόχος των θυτών ήταν να επιχειρήσουν την ηθική εξόντωσή της και να μειώσουν την ακτινοβολία της. <br />Αυτή ήταν η δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη, της μεγάλης Ελληνίδας τραγωδού. Και επέπρωτο η ατομική τραγωδία της να μην τελειώσει με τον θάνατό της...<div>
<br /></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-kHZSLQ7EeJA/XfC6JQ1B9-I/AAAAAAAAEH8/Uve_j8UErJozDXsoPv0JfGtgNGNwf61WgCPcBGAYYCw/s1600/papadaki_cover_150.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1240" data-original-width="828" height="200" src="https://1.bp.blogspot.com/-kHZSLQ7EeJA/XfC6JQ1B9-I/AAAAAAAAEH8/Uve_j8UErJozDXsoPv0JfGtgNGNwf61WgCPcBGAYYCw/s200/papadaki_cover_150.jpg" width="133" /></a></div>
<div>
* <i>Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα "Ελένη Παπαδάκη - Τραγωδία και Μύθος" (Ariston Books, 2019).<br /><br /><br /><br /><br /><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/</a><br /></i></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-48427372590676507752019-12-17T13:48:00.003+02:002019-12-18T11:19:30.261+02:00ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-t6bEsofvtJc/XfnvBaeX9FI/AAAAAAAAEIc/3msEyNB1cqgOtQx2qxBkZxsFxU-X9Hg5QCLcBGAsYHQ/s1600/papadaki_poster001%25CE%25B2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1134" data-original-width="794" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-t6bEsofvtJc/XfnvBaeX9FI/AAAAAAAAEIc/3msEyNB1cqgOtQx2qxBkZxsFxU-X9Hg5QCLcBGAsYHQ/s640/papadaki_poster001%25CE%25B2.jpg" width="448" /></a></div>
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Ο πρόλογος του νέου βιβλίου του Δημοσθένη Κούκουνα</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">"Ελένη Παπαδάκη - Τραγωδία και Μύθος"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i>(Εκδόσεις Ariston Books, 2019)</i></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-5ep5B7ftp0o/XfH9O33vPdI/AAAAAAAAA4o/l5IceNfPtmotKYZWWzd8Ul-UtwB_Iu6DgCPcBGAYYCw/s1600/papadaki_cover_150.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1240" data-original-width="828" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-5ep5B7ftp0o/XfH9O33vPdI/AAAAAAAAA4o/l5IceNfPtmotKYZWWzd8Ul-UtwB_Iu6DgCPcBGAYYCw/s640/papadaki_cover_150.jpg" width="425" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><i><br /></i></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Η ζωή της Ελένης Παπαδάκη, ειδικότερα όμως το τέλος της, συνυφάνθηκε με την τραγωδία και τον μύθο. Υπήρξε αδιαμφισβήτητα ένα φαινόμενο που κυριάρχησε στην ελληνική σκηνή, ένα πολυσύνθετο μοναδικό ταλέντο που το θαύμασαν οι απλοί θεατές, οι ειδήμονες, αλλά και οι αντίζηλοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται να παρουσιασθεί το φαινόμενο Παπαδάκη μέσα από την ιστορική διαδρομή του, να φωτισθούν όλες οι πτυχές που αποτελούν την προσωπική τραγωδία της στον συγκεκριμένο χρόνο. Παράλληλα να ξαναδούμε τα πραγματικά στοιχεία που συνθέτουν τον μύθο και τη μνήμη που άφησε το πέρασμά της από το ούτως ή άλλως νεφελώδες ελληνικό στερέωμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Το κυρίαρχο στίγμα της στην ελληνική τέχνη, που την υπηρέτησε με πάθος και αυτοθυσία μέχρι τέλους, έχει επιβεβαιωθεί επανειλημμένα. Λιγότερο έχει αναλυθεί ο χαρακτήρας και η ανθρώπινη υπόστασή της, ενώ η όλη καλλιτεχνική πορεία της έχει αναγνωρισθεί θριαμβευτικά. Στο απόγειο της σταδιοδρομίας της βρέθηκε εντελώς άδικα στο μάτι του κυκλώνα και της αφαιρέθηκε η ζωή υπό τις γνωστές συνθήκες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Δικαίως θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Άραγε πώς θα ήταν η τέχνη στη μεταπολεμική Ελλάδα αν δεν είχε μεσολαβήσει η βάρβαρη δολοφονία της μεγάλης ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη στα Δεκεμβριανά του 1944; Τι διεθνείς δάφνες θα είχε επιτύχει η πολυτάλαντη καλλιτέχνιδα που τόσο πρόωρα και τόσο βάναυσα χάθηκε; Και πόσες τύψεις θα βάραιναν τη συνείδηση όσων βρέθηκαν πίσω από την άγρια σφαγή της, είτε ως άμεσα εκτελεστικά όργανα είτε ως υποκινητές και ηθικοί αυτουργοί;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Κάποια στιγμή τότε ελέχθη και αυτό: «Φθάνει πια η Παπαδάκη! Τώρα θα παίξουμε εμείς τραγωδία!» Ώστε αυτό ήταν; Και τι τελικά απέγιναν οι νεαρές υποψήφιες ντίβες που το εκστόμισαν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Σήμερα, εβδομήντα πέντε χρόνια μετά τον χαμό της, όλα βεβαίως έχουν καταλαγιάσει και μπορεί να γίνει η αποτίμηση. Χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς εμμονές και προκαταλήψεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Με γνώμονα ότι βασικό χρέος του ιστορικού ερευνητή είναι να μην αποσιωπά τα κρίσιμα στοιχεία που έρχονται στην αντίληψή του, αλλά και να εξαντλεί ταυτόχρονα την προσπάθειά του, σ’ αυτό το βιβλίο δίνουμε όλη τη διάσταση του θέματος. Αν και ποτέ και από κανέναν δεν αμφισβητήθηκε το υπερμέγεθες ταλέντο της Ελένης Παπαδάκη, κάποιες πτυχές της προσωπικής τραγωδίας της έμειναν απροσπέλαστες. Επιχειρούμε εδώ να τις φωτίσουμε και να τις αναλύσουμε, αναζητώντας την ιστορική αλήθεια. Μελετήσαμε όλες τις διαθέσιμες πηγές, γραπτές ή προφορικές, ενώ ανατρέξαμε σε αρχεία δημοσιευμένα ή μη, ώστε η έρευνα να έχει το μέγιστο δυνατό εύρος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Προσωπικά γνώρισα στο παρελθόν ανθρώπους που με θαυμασμό μιλούσαν για την προσωπικότητα και γενικά για την τέχνη της, απλούς και επώνυμους. Πρόλαβα ακόμη να έλθω σε επαφή με άλλους που την είχαν ζήσει από κοντά ή είχαν με πάθος ασχοληθεί με τη ζωή της. Επί ώρες συζητούσα για τη μεγάλη ηθοποιό με τη Μπούμπα Κοριζή-Παπαληγούρα, ιδιαίτερα στα χρόνια της δικτατορίας που βρισκόμουν με το ζεύγος Παπαληγούρα συχνά τις Κυριακές. Μου περιέγραφε την υπεροχή της ως προικισμένης προσωπικότητας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Γνώρισα επίσης και τον Πολύβιο Μαρσάν, που σε σημείο εμμονικό είχε αφιερώσει τη ζωή του στην έρευνα του φαινομένου Παπαδάκη. Ήταν η εποχή που μόλις είχε πεθάνει ο αδελφός της Μιχάλης Παπαδάκης και πλέον είχε πάρει την απόφαση να ολοκληρώσει το έργο ζωής όπως ο ίδιος το χαρακτήριζε, τη βιογραφία της – πράγματι μοναδικό και ανυπέρβλητο σημείο αναφοράς. Τον είχα γνωρίσει, έπειτα από σύσταση του περίφημου διευθυντή της κατοχικής ραδιοφωνίας Ιωάννη Βουλπιώτη, μαζί με τον Νίκο Πετσάλη-Διομήδη, όταν οι δύο φίλοι έγραφαν ταυτόχρονα ο ένας για την Παπαδάκη και ο άλλος για τη Μαρία Κάλλας (η αλήθεια είναι πως ο Μαρσάν είχε προηγηθεί του Πετσάλη ως προς την Κάλλας, έχοντας ήδη το 1983 εκδώσει το πρώτο του βιβλίο για την ελληνική σταδιοδρομία της). Στα επόμενα χρόνια, οπότε κυκλοφόρησαν οι δύο αυτές βιογραφίες, δικαιώθηκαν με καθολική αναγνώριση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Ομολογώ ότι τότε δεν μπορούσα να διανοηθώ σε πόσο βάθος θα έφτανε η έρευνα του Μαρσάν για την Ελένη Παπαδάκη. Έργο μιας ολόκληρης ζωής ήταν, που πραγματοποιήθηκε με σεβασμό προς την ιστορική αλήθεια και με υπευθυνότητα. Και φαίνεται μάλιστα πως έκρυβε τόση ένταση και αγωνία η έρευνα αυτή για τον εκλεκτό συγγραφέα της, ώστε λίγο μετά από τη δημοσίευσή της σ’ έναν επιμελημένο τόμο, εκείνος απήλθε του ματαίου τούτου κόσμου, έχοντας όμως προλάβει να δημοσιοποιήσει τη συμβολή του, μάλιστα στο έπακρο ολοκληρωμένη. Αλλά αν και με τον Μαρσάν νέα στοιχεία ήρθαν σε φως, αν και εξαντλητικά αντιμετωπίστηκαν διάφορες άγνωστες πτυχές, η απορία έμεινε ανικανοποίητη για όλους: ΓΙΑΤΙ και ποιος έδωσε την εντολή της δολοφονίας της;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Φαίνεται πως τα ερωτηματικά αυτά θα μείνουν διαχρονικώς αναπάντητα. Καθώς δεν ήταν ένα απλό έγκλημα η δολοφονία της Παπαδάκη, όσες ανύπαρκτες και συκοφαντικές δικαιολογίες και αν αρχικά προβλήθηκαν, επιχειρήθηκε απαρχής να αποκρυβούν τα πραγματικά περιστατικά. Η υπόθεση αμέσως συσκοτίσθηκε, οι δε ηθικοί αυτουργοί δείλιασαν να βγουν μπροστά για να αιτιολογήσουν τις πράξεις τους ή τις εντολές που έδωσαν. Δεν υπήρχε κανένα χειροπιαστό στοιχείο εις βάρος του θύματος και θα ήταν αδιανόητη οποιαδήποτε δικαιολόγηση του εγκλήματος αυτού από την ελληνική κοινωνία που είχε παγώσει με φρίκη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Η τότε ηγεσία της Αριστεράς έσπευσε να καταδικάσει ξεκάθαρα το γεγονός, συνειδητοποιώντας πόσο επιβλαβής θα κατέληγε η υπόθεση. Όμως ούτως ή άλλως είχε χρεωθεί τη δολοφονία της Παπαδάκη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; line-height: 21.600000381469727px;">Πολύ νωρίτερα ωστόσο είχε προηγηθεί μία δολοφονία του χαρακτήρα της και αυτήν δεν την είχε προκαλέσει η Αριστερά. Προήλθε από την άλλη πλευρά, από τους κύκλους μιας αντιστασιακής εφημερίδας με σαφή αντικομμουνιστική τοποθέτηση, όπως αναλύεται σε επόμενες σελίδες. Μέσα από μια σειρά τέτοιων δημοσιευμάτων έγινε η συστηματική ηθική εξόντωση της μεγάλης ηθοποιού με ανύπαρκτες συκοφαντικές κατηγορίες και κυρίως με εμφανή και προέχοντα στόχο τον ηθικό διασυρμό της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: -0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Συνεπώς, θα έλεγε κάποιος ότι η πραγματική δολοφονία της Ελένης Παπαδάκη διαπράχθηκε σε δύο χρονικές φάσεις και μάλιστα από δύο διαφορετικές (και μεταξύ τους αντιμαχόμενες) πολιτικές πλευρές. Θα πρέπει να είναι κανείς πολύ νηφάλιος για να διακρίνει τα ουσιαστικά περιστατικά, χωρίς να παρασυρθεί από προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Η πρώτη φάση της δολοφονίας της, η δολοφονία χαρακτήρα, γρήγορα αγνοήθηκε και ποτέ δεν διερευνήθηκε δικαστικά ή άλλως πως. Αν δεν υπήρχε το δόγμα </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">scripta</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">manent</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">,</span></i><span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;"> ούτε και τώρα θα συζητούσαμε το θέμα. Θα μπορούσε μάλιστα κατ’ επέκταση να υποστηριχθεί ότι εις βάρος της Ελένης Παπαδάκη στήθηκε μια αόρατη πλεκτάνη, ένα είδος συμπαιγνίας: Συκοφάντησαν οι μεν και στη συνέχεια εκτέλεσαν εν ψυχρώ οι δε, στηριζόμενοι στα όσα ψευδή είχαν προηγουμένως καταγγείλει οι πρώτοι. Αξιοσημείωτο είναι ότι ανάμεσα στις δύο φάσεις, της ψυχικής και της σωματικής δολοφονίας, υπήρχε και μια αδιόρατη ενδιάμεση – η συστηματική προσπάθεια υπόσκαψης των παραστάσεων όπου κατά γενική ομολογία θριάμβευε η Παπαδάκη. Με τεχνητές λιποθυμίες, δόλια σαμποτάζ κ.ο.κ.<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Στη συνέχεια, στο πέρασμα των χρόνων, διαπιστώνεται ότι στήθηκε και ένα σκηνικό σκόπιμης υποκρισίας, επίσης και από τις δύο πολιτικές όχθες. Αφού πλέον είχε εκλείψει βιολογικά η μεγάλη ηθοποιός, γινόταν μια ξεδιάντροπη σκύλευση...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Αν ωστόσο κάποιος θα επέμενε να εντρυφήσει στα πιθανά κίνητρα όσων με τέτοια απάνθρωπα μέσα ενήργησαν, η κοινή λογική δεν θα τον βοηθούσε να φθάσει σ’ αυτά. Υπεράνω της κοινής λογικής, μακράν κάθε επίπλαστης ιδεολογικής κάλυψης. Τίποτα δεν ήταν εύλογο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Με μεγάλη καθυστέρηση εφευρέθηκε ο γελοίος ισχυρισμός περί δόλιας προβοκάτσιας που προερχόταν από την ούτως ή άλλως αμαρτωλή Ιντέλιτζενς Σέρβις. Αλλά και εδώ πάλι η κοινή λογική παραμερίστηκε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Είναι να τρομάζει κανείς με τέτοιες μεθοδεύσεις και αστειότητες. Ήδη είχαν τρομάξει οι προηγούμενες συμπεριφορές εναντίον της Παπαδάκη ενόσω ήταν εν ζωή. Ίσως τελικά ο φθόνος να έχει μεγαλύτερη ισχύ και απ’ αυτό ακόμη το μίσος, το θανάσιμο μίσος. Δεν μπορούσε να πληγεί η προσωπικότητα και το μοναδικό ταλέντο της διαφορετικά, παρά μόνο με τον οχετό των ύβρεων και των συκοφαντιών, τις σεξιστικές αναφορές ή τις μυθοπλασίες για δήθεν κρυφό ερωτικό δεσμό ή ακόμη και γάμο με τον κατοχικό πρωθυπουργό, για σχέσεις της με Γερμανούς κατά τη διάρκεια της Κατοχής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Επιχειρήθηκε συστηματικά η εξουθένωσή της κατά το τελευταίο διάστημα της Κατοχής με την ανήθικη πολεμική που εξαπολύθηκε εναντίον της. Η ίδια την αντιμετώπισε με σταθερή αξιοπρέπεια και χωρίς να διστάσει να συνεχίζει την καλλιτεχνική προσφορά της, ενώ ταυτόχρονα αγωνιζόταν αθόρυβα για να μεσολαβεί στους ισχυρούς της εποχής προς διάσωση ανθρώπων που κινδύνευαν. Τόσων πολλών μάλιστα, ώστε μετά το τέλος της Κατοχής λογικά θα έπρεπε να τιμηθεί ιδιαίτερα γι’ αυτό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Ακριβώς το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή είχε αποτελέσματα στις παρεμβάσεις της υπέρ διωκομένων συνανθρώπων, χρησιμοποιήθηκε μεταπελευθερωτικά ως βασική αιτιολόγηση των σχέσεών της με τους ισχυρούς της εποχής. Αλλά πόσο επιλήψιμο μπορεί να είναι να απευθύνεσαι λ.χ. σε κάποιον Γερμανό φιλότεχνο ή διανοούμενο που τυχαίνει να υπηρετεί στην Αθήνα ως έφεδρος στον κατοχικό στρατό και ταυτόχρονα να είναι θαυμαστής της τέχνης σου; Ίσως και να σε έχει ερωτευθεί ακόμη και να επιζητεί συχνά τη συντροφιά σου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Κάπως έτσι ο συγγραφέας έφθασε στο επίμαχο πρόσωπο, που δεν ήταν παρά ένας νεαρός διανοούμενος, διορισμένος τότε ως έφεδρος σε μια υπηρεσία της γερμανικής προπαγάνδας στην Αθήνα. Προπολεμικά ήταν ο ιδιαίτερος γραμματέας ενός μεγάλου Γερμανού δραματουργού, του Χάουπτμαν, με την έναρξη του πολέμου επιστρατεύθηκε και τελικά μετατέθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα, όπου έμεινε όλα τα χρόνια. Για υπηρεσιακούς λόγους, αλλά και λόγω των ιδιαίτερων ενδιαφερόντων του, παρακολουθούσε την εγχώρια θεατρική και καλλιτεχνική κίνηση και πραγματοποίησε ταξίδια σε διάφορα μέρη της χώρας μας, ώστε τελικά ο ίδιος να γίνει μεταπολεμικά ένας πολύ γνωστός συγγραφέας στη Γερμανία, κάθε άλλο παρά απολογητής του ναζισμού. Μερικά από τα βιβλία του αυτά αναφέρονται στα ταξίδια του ανά την Ελλάδα, ιδιαίτερα για την Κρήτη, το Άγιον Όρος κ.ά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Αν και ο στρατιωτικός βαθμός του ήταν πολύ χαμηλός ιεραρχικά, εντούτοις λόγω της φύσης της υπηρεσίας του διέθετε ισχυρές διασυνδέσεις ώστε να επιτυγχάνει τις <i style="mso-bidi-font-style: normal;">χάρες</i> που του ζητούσε η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός υπέρ διαφόρων διωκομένων Ελλήνων. Ο ίδιος έμεινε στη θέση του στην Αθήνα μέχρι τις τελευταίες μέρες πριν από την Απελευθέρωση και αργότερα συνελήφθη ως αιχμάλωτος πολέμου μένοντας έγκλειστος σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στην Αίγυπτο επί δύο χρόνια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Από την άλλη μεριά, η Ελένη Παπαδάκη χρησιμοποιούσε για τον ίδιο σκοπό έναν άλλο θαυμαστή της τέχνης και του ταλέντου της, που συνέπιπτε να είναι και παλαιός οικογενειακός γνώριμος, ως στενός φίλος του πατέρα της: τον κατοχικό πρωθυπουργό Ράλλη. Πολλές παρόμοιες <i style="mso-bidi-font-style: normal;">χάρες</i> σωτηρίας διωκομένων που του ζητούσε, ήταν εφικτό να τις εξασφαλίσει από τους Γερμανούς ιθύνοντες, άλλες όμως όχι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Τώρα αυτό καθεαυτό το γεγονός αν είχε ή δεν είχε αισθηματική σχέση με τον έφεδρο Γερμανό ή ακόμη και με τον Ιωάννη Ράλλη είναι αδιάφορο. Αλλά επειδή στο παρελθόν έχει κατά κόρον χρησιμοποιηθεί, ιδίως κατά τις αήθεις επιθέσεις της συγκεκριμένης αντιστασιακής εφημερίδας και στη συνέχεια ως κεντρικό επιχείρημα για να διαγραφεί από το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, όσο άχαρι και να είναι θα έπρεπε να συζητηθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Κανένα στοιχείο και καμιά εκατέρωθεν αξιόπιστη μαρτυρία δεν το επιβεβαιώνει. Οφείλω όμως να αναφέρω κάτι, σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο μιας τέτοιας σχέσης με τον Ιω. Ράλλη. Συνδεόμενος επί πολλές δεκαετίες με τον γιο του, τον αείμνηστο πολιτικό Γεώργιο Ράλλη, πολλές φορές συζητώντας μαζί του το θέμα Παπαδάκη, δεν μου έδωσε μια κατηγορηματική διάψευση επ’ αυτού. Αν και οι συζητήσεις μας για ιστορικά ζητήματα είχαν ούτως ή άλλως προσωπικό χαρακτήρα και όχι προς δημοσίευση (</span><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">off</span><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;"> </span><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">the</span><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;"> </span><span style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">record</span><span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">), ποτέ δεν παραδέχθηκε – στο μέτρο που ο ίδιος ήξερε πραγματικά – ότι υπήρξε ερωτική σχέση μεταξύ του πατέρα του και της Παπαδάκη. Εδώ, για όσους γνώρισαν τον Γ. Ράλλη, έχει ιδιαίτερη αξία να υπογραμμισθεί η υπερβολική ειλικρίνειά του ως προσωπικότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Συνεπώς τείνω και εγώ στην εκδοχή όχι μιας ερωτικής σχέσης, αλλά μιας αμοιβαίας αλληλοεκτίμησης με κοινά σημεία αναφοράς, καθώς – αυτό είναι ελάχιστα διαδεδομένο έως άγνωστο – ο εν λόγω κατοχικός πρωθυπουργός είχε ευρωπαϊκή κουλτούρα και κάθε άλλο παρά ένας άξεστος μέθυσος ήταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Σε αντίθεση με άλλες καλλιτέχνιδες της εποχής, η Ελένη Παπαδάκη δεν ήταν διαθέσιμη σε πολλαπλές αισθηματικές σχέσεις. Δύο υπήρξαν οι γνωστές σχέσεις της, μία με τον Παύλο Ευσταθιάδη στα προπολεμικά χρόνια και μία άλλη στη συνέχεια με τον Εβραιοαυστριακό μουσικό Σαμ Μπράντενμπουργκ, που κράτησε μέχρι το τέλος της ζωής της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Υπάρχουν βέβαια και τα φαιδρά περί δήθεν ομοφυλοφιλικής ιδιαιτερότητάς της. Στα συγκεκριμένα χρόνια και μάλιστα από τη συγκεκριμένη αντιστασιακή εφημερίδα γινόταν συστηματική χρήση της «καταγγελίας» αυτής για να θιγούν πρόσωπα που της απάρεσκαν. Σύμφωνα με τα γραφόμενά της, τα περισσότερα από τα μέλη της κατοχικής κυβέρνησης χαρακτηρίζονταν ως ομοφυλόφιλοι, κίναιδοι ή «αδελφές» και λοιπά παρόμοια. Ούτως ή άλλως ανυπόγραφα ήταν τα δημοσιεύματα, ανώνυμοι και οι συντάκτες ή οι διευθυντές της. Μετά από την Απελευθέρωση, η ίδια εφημερίδα συνέχισε για μερικά χρόνια την έκδοσή της ως νόμιμη πλέον, χωρίς να επαναλάβει παρόμοιους χαρακτηρισμούς, αφού πλέον θα είχε να αντιμετωπίσει αστικές και ποινικές ευθύνες. Αυτό δεν αφορούσε μόνο στην Παπαδάκη, αλλά και σε όσους άλλους είχε επιτεθεί με τέτοιους χαρακτηρισμούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Με την Ελένη Παπαδάκη στο στόχαστρο επιχειρήθηκε αρχικά η ηθική εξόντωσή της σ’ αυτή την πρώτη φάση. Στη δεύτερη φάση, οπότε τη σκυτάλη πήρε η άλλη πολιτική πλευρά, με τα ίδια επιχειρήματα τον πρώτο καιρό θα αιτιολογηθεί η φυσική εξόντωσή της. Και επιπρόσθετα δεν θα πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας ότι εκείνα τα χρόνια το φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών είχε συχνή και πολλαπλή εφαρμογή όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες, ιδίως στις κατεχόμενες που απελευθερώνονταν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Ένα τέτοιο μεγάλο έως ανυπέρβλητο ταλέντο, μια τέτοια προικισμένη ιέρεια της τέχνης, η Ελένη Παπαδάκη, βίωσε τη δική της τραγωδία. Ένας αργός θάνατος με χυδαία πετροβολήματα, χτυπήματα κάτω από τη μέση, με αγκαθωτά στεφάνια στο μέτωπό της – μέχρι να σβήσει η ψυχή της. Ψελλίσματα οι έωλες κατηγορίες χωρίς καμιά πειστικότητα για όσους λειτουργούν με την κοινή λογική. Και εκείνη; Εκείνη έδειξε στο έπακρο τη στωικότητά της, την προσωπική αξιοπρέπειά της, την βαθιά πίστη στον εαυτό της. Δεν χρησιμοποίησε μεθοδεύσεις για να αλλάξει τη μοίρα της. Δεν συζήτησε καν να υπογράψει δηλώσεις μετανοίας ή να διαλαλήσει μεταστροφές και να απαξιώσει τον εγωισμό της. Δεν ακολούθησε τα βήματα των βασικών κατηγόρων της στο «λαϊκό δικαστήριο» των ηθοποιών, του Αιμίλιου Βεάκη και του Σπύρου Πατρίκιου που είχαν εγκαίρως μεταπηδήσει… Άφες αυτοίς…<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;">Σ’ αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας προσπάθησε με επιμονή και αφοσίωση να ερευνήσει κάθε διαθέσιμο στοιχείο για τη διπλή δολοφονία της Παπαδάκη, ηθική και φυσική, ενώ θέλησε με υπευθυνότητα να εξαγάγει τα ανάλογα συμπεράσματα, αποστασιοποιημένος από πολιτικές εξαρτήσεις ή σκοπιμότητες. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει το αποτέλεσμα.<span style="font-size: 10.5pt;"><o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 21.600000381469727px; text-align: left; text-indent: 22.7pt;">
</div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; color: black; font-family: -webkit-standard; font-style: normal; font-variant-caps: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 21.600000381469727px; orphans: auto; text-align: right; text-indent: 22.7pt; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;">
<div style="margin: 0px;">
<span lang="EL" style="font-family: "georgia"; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 21.600000381469727px;"><i>Δημοσθένης Κούκουνας</i></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-25570841182151604422019-12-11T11:45:00.004+02:002023-01-11T19:46:10.991+02:00Το νέο βιβλίο για την Ελένη Παπαδάκη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Δημοσθένη Κούκουνα</span></div>
<h2 style="text-align: left;">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: x-large;">ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ</span></b></div>
<i><div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΣ</span></i></div>
</i></h2>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-kHZSLQ7EeJA/XfC6JQ1B9-I/AAAAAAAAEH4/oJTVrLHMLbEpbcCa5eFP14_oNa6Z9KdqwCLcBGAsYHQ/s1600/papadaki_cover_150.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1240" data-original-width="828" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-kHZSLQ7EeJA/XfC6JQ1B9-I/AAAAAAAAEH4/oJTVrLHMLbEpbcCa5eFP14_oNa6Z9KdqwCLcBGAsYHQ/s640/papadaki_cover_150.jpg" width="426" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="p1">
<span class="s1"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Μια
απομυθοποιημένη βιογράφηση της Ελένης Παπαδάκη με επίκεντρο το ιστορικό πλαίσιο
και με νέα στοιχεία. Η ζωή της μεγάλης ηθοποιού που ήταν προικισμένη με πολυσύνθετο
και ανυπέρβλητο ταλέντο. Από το ξεκίνημά της προκάλεσε τον θαυμασμό, ενώ η
σκηνική της παρουσία συγκινούσε και καθήλωνε. Η υποκριτική της τέχνη απλωνόταν
σε όλα τα θεατρικά είδη, ενώ η δυνατή και καλλιεργημένη φωνή της κυμαινόταν με
την ίδια επιτυχία σε όλα τα είδη της μουσικής, ακόμα και στο ρεμπέτικο.
Επιθεώρηση, κωμωδία, κλασικό και σύγχρονο θέατρο, αρχαία τραγωδία. Γρήγορα
καθιερώθηκε ως μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες ηθοποιούς και γνώρισε μεγάλους
θριάμβους, αναγνώριση πανελλήνια και όχι μόνο. …Αλλά ήρθαν τα δίσεκτα χρόνια,
Κατοχή και Δεκεμβριανά. Μεγάλες πληγές, δάκρυα, αίμα, απόγνωση, καταστροφές,
πάθη. Αμέτρητοι οι αδικοσκοτωμένοι, ασύλληπτες οι εκατέρωθεν συκοφαντίες,
ατελεύτητες οι εκδικήσεις και αντεκδικήσεις, τα αυθαίρετα αντανακλαστικά του
φθόνου και του διασυρμού. Κορυφαίο τραγικό πρόσωπο η Ελένη Παπαδάκη που βρήκε
τον θάνατο μέσα στην παγωμένη δεκεμβριανή νύχτα. Μόνη, παγιδευμένη, αβοήθητη,
αδύναμη να αντιδράσει, ούτε να καταλάβει… Το μεγαλείο, ο φθόνος, το έγκλημα, η
τραγωδία, το πένθος, ο μύθος, η μνήμη. Ποιοι και γιατί;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><br /></span></span></div>
<div class="p1">
<span class="s1"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><i><b>Κυκλοφορεί από 16 Δεκεμβρίου 2019. Έκδοση Ariston Books, 244 σελίδες, τιμή 16 ευρώ.<br /><br /><br /><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-eleni-papadaki-tragodia-kai-mithos/</a><br /></b></i></span></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-86752801610428360652019-11-29T10:07:00.001+02:002019-11-29T10:07:14.386+02:00ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟ 2021...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>Η ΓΙΑΝΝΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟ 1821</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΟΧΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ</b></span></div>
<br />
<br />
<span style="font-size: large;">Χρειάστηκε να περάσουν πολλές δεκαετίες και να έρθει η μεγάλη κρίση της τελευταίας δεκαετίας για να συνειδητοποιήσουμε μερικές μεγάλες αλήθειες. Ότι ο λαός μας βρέθηκε στο στόχαστρο, για ακόμα μια φορά, ως θύμα κερδοσκοπικών και εγκληματικών συμπεριφορών. Μόνο που τώρα απομυζήθηκε εξαντλητικά, έχασε περιουσίες και σπίτια, αλλά κυρίως έχασε την εργασία και τη στοιχειώδη καθημερινότητα, με διάφορα δόλια τεχνάσματα ληστεύθηκε, υπερχρεώθηκε, μέχρι που στο τέλος τού αφαίρεσαν και την εθνική κυριαρχία.</span><br />
<span style="font-size: large;">Όλη αυτή την κρίση την περάσαμε - και συνεχίζουμε βέβαια να την περνάμε - στο έλεος των ανεύθυνων προσώπων που αποτολμούν να εμφανίζονται ως σωτήρες μάλιστα, αλλάζοντας προσωπεία και πολιτικές ξανά και ξανά, αρκεί να ξεγελούν...</span><br />
<span style="font-size: large;">Θυμηθήκαμε τις σκληρές μέρες της τελευταίας ξενικής κατοχής, τότε στην περίοδο 1941-44. Είχαμε πιστέψει πως αυτές θα είχαν περάσει ανεπιστρεπτί, αλλά τα γεγονότα μας διέψευσαν. Συμπληρώνονται δύο αιώνες από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και δυστυχώς θα μας σύρουν σ' έναν πανηγυρικό εορτασμό χωρίς εθνική ταυτότητα, αφού επί διακόσια ολόκληρα χρόνια πορευόμαστε υπό μια αήθη ξενοκρατία, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο εμφανή, με μια οικονομία υπό πλήρη έλεγχο που καταλήγει σε καταλήστευση για όλους μας. Όσο για τις εθνικές πλουτοπαραγωγικές πηγές, δεν γίνεται λόγος, αφού αυτές είναι οι πρώτες δεσμεύονται και μας αφαιρούνται.</span><br />
<span style="font-size: large;">Μπορεί στις μέρες μας, να είναι λίγοι εκείνοι που μελετούν την ιστορία μας, αλλά μόνον αυτοί είναι που μπορούν να δουν και να επιβεβαιώσουν τις σχετικές επισημάνσεις. Στους δύο τόμους των "Ένοχων Μυστικών της Κατοχής" ο Δημοσθένης Κούκουνας, αποκαλύπτει πολλές αλήθειες για τα γεγονότα και τα πρόσωπα της εποχής εκείνης που λίγο ως πολύ σχετίζονται με τα σημερινά. Π.χ. πόσο τυχαίο είναι και γιατί μια συγκεκριμένη γνωστή κυρία ανέλαβε την προεδρία της επιτροπής που θα οργανώσει τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821; Και μάλιστα τοποθετήθηκε στη θέση αυτή με την απόλυτη έγκριση Κυριάκου Μητσοτάκη και Αλέξη Τσίπρα, όταν μία από τις έσχατες βιαστικές αποφάσεις του τελευταίου πριν εγκαταλείψει την εξουσία το περασμένο καλοκαίρι ήταν να ορίσει ως ...τιμώμενη χώρα για το 2021 την Τουρκία στη ΔΕΘ! Η επιλογή της κυρίας αυτής, της Γιάννας Αγγελοπούλου, έγινε τελικά λόγω των ...επιστημονικών προσόντων της; Ή μήπως λόγω της οικονομικής επιφάνειας της οικογένειας Αγγελοπούλου που αποκτήθηκε από τη συνεργασία της με τους Γερμανούς στα χρόνια της Κατοχής; Τι άλλα εθνομηδενιστικά έχουμε να δούμε στα επόμενα δύο χρόνια;</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-4647301217277334942019-11-18T12:50:00.000+02:002019-11-22T13:44:27.348+02:00ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΗΡ. ΠΕΤΙΜΕΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Επανακυκλοφορεί</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">το εμβληματικό έργο του Ηρακλή Πετιμεζά</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b><i>ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b><i>ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ</i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b><i>ΖΕΡΒΑΣ ΚΑΙ Ε.Α.Μ.</i></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-R71rHslme88/XdJ29wfJvaI/AAAAAAAAEHs/Dnau8N-TYoIdQ1RxfHKyvv362amvrkSkgCLcBGAsYHQ/s1600/petimezas2019_cover_150dpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1181" data-original-width="827" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-R71rHslme88/XdJ29wfJvaI/AAAAAAAAEHs/Dnau8N-TYoIdQ1RxfHKyvv362amvrkSkgCLcBGAsYHQ/s640/petimezas2019_cover_150dpi.jpg" width="448" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b><i><br /></i></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
Το βιβλίο αυτό, που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1991 με πρόλογο και επιμέλεια του Δημοσθένη Κούκουνα, είναι οι αναμνήσεις του θρυλικού αρχηγού της Αντιστασιακής Ομάδας "Νικήτας" Ηρακλή Πετιμεζά (1903-98) και περιέχει κρίσιμα ντοκουμέντα και οξυδερκείς κρίσεις για τον αγώνα της περιόδου 1941-44. Επανεκδίδεται από τις Εκδόσεις Ariston Books.<br />
<br />
<br />
<span style="background-color: white; font-family: "helvetica" , "arial" , sans-serif; text-align: justify;"><i>Από τον πρόλογο της πρώτης έκδοσης (1991):</i> ...Η απόφαση του Ηρακλή Πετιμεζά, του Νικήτα της Εθνικής Αντιστάσεως, να δώσει στη δημοσιότητα τις αναμνήσεις του και τα σημαντικότερα έγγραφα από το μοναδικό και πράγματι πολύτιμο αρχείο του, αποτελεί μια ουσιώδη συμβολή στην αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων που παρουσιάζει η ελληνική βιβλιογραφία. Ο Ηρακλής Πετιμεζάς με σαφήνεια και αντικειμενικότητα έχει καταγράψει κρίσιμες φάσεις του αγώνα του στρατηγού Ναπ. Ζέρβα κατά την Κατοχή. Πρωταγωνιστής όμως και ο ίδιος στα δίσεκτα αλλά επικά κατοχικά χρόνια, ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του στρατηγού και ουσιαστικός εκπρόσωπός του στην Αθήνα, αφ' ότου ο Ζέρβας εγκαταστάθηκε στα βουνά. Σιγηλός, εργατικότατος και δυναμικός, ο Η. Πετιμεζάς πάλεψε με έξαρση και θάρρος, διεξάγοντας με επιτυχία και ευρωπαϊκών προδιαγραφών ακρίβεια και συνέπεια έναν αγώνα πολυμερή. Ήταν εκείνος που εξεύρισκε έμψυχο στελεχειακό υλικό για να συγκροτήσει τον αντάρτικο στρατό του ο Ζέρβας, οργανώνοντας αποστολές αξιωματικών στα βουνά για να πολεμήσουν, εφοδίαζε δε με αναγκαίο υλικό τις αντάρτικες δυνάμεις του ΕΔΕΣ. Είχε συγκροτήσει την περίφημη Ομάδα του Νικήτα, που δρούσε - προκαλώντας την ιδιαίτερη προσοχή των Συμμάχων - με τη συγκέντρωση στρατιωτικών και άλλων πληροφοριών που μεταβιβάζονταν είτε με ασύρματο είτε με συνδέσμους, ενώ βοηθούσε Βρετανούς αξιωματικούς στις δολιοφθορές των. Ο Πετιμεζάς ήταν μέλος της διοικήσεως του Ζερβικού ΕΔΕΣ στην Αθήνα και κρατούσε τις πολιτικές και άλλες επαφές του στρατηγού στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα ως σύνδεσμος. Με τις ιδιότητες αυτές, ο αγωνιστής Πετιμεζάς - ή Νικήτας, όπως ήταν το αντιστασιακό ψευδώνυμό του - ήταν σε θέση να γνωρίζει από πρώτο χέρι τις πολλές εξελίξεις της εποχής, αφού όχι απλά τις παρακολουθούσε, αλλά και συμμετείχε ενίοτε στη διαμόρφωσή τους. (...)</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-41621258633300944662019-10-30T11:52:00.001+02:002023-01-11T19:49:02.695+02:00Ο "ΑΓΝΩΣΤΟΣ" ΦΡΟΥΡΑΡΧΟΣ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟ 1944</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">Η αλήθεια για τον διοικητή της Μεραρχίας Θεσσαλονίκης συνταγματάρχη Γαλάτη που ανέλαβε φρούραρχος του ΕΛΑΣ όταν η μακεδονική πρωτεύουσα απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς το 1944</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-5j4bYOk1hTU/XblbfH8ndrI/AAAAAAAAEG4/Ys63o83difc3a-BWetd_Vt5LHc8zQo_nwCLcBGAsYHQ/s1600/Galatis711a.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="512" height="492" src="https://1.bp.blogspot.com/-5j4bYOk1hTU/XblbfH8ndrI/AAAAAAAAEG4/Ys63o83difc3a-BWetd_Vt5LHc8zQo_nwCLcBGAsYHQ/s640/Galatis711a.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ο φρούραρχος του ΕΛΑΣ Θεσσαλονίκης στις 28 Οκτωβρίου 1944, όταν έφευγαν από την πόλη οι Γερμανοί. Δεξιά, ο ίδιος με την οικογένειά του σε προπολεμική φωτογραφία.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<br />
<i>Θα αναρωτιούνται πολλοί γιατί η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς γιορτάζεται "επισήμως" ότι έγινε στις 30 Οκτωβρίου και όχι στις 28 Οκτωβρίου 1944 και γιατί τιμάται ως απελευθερωτής της ο στρατηγός Ευριπίδης Μπακιρτζής (διοικητής της Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας, απών από τη Θεσσαλονίκη τις μέρες εκείνες) και όχι ο συνταγματάρχης Ευστάθιος Γαλάτης, ο οποίος ήταν - όταν έφευγαν οι Γερμανοί - ο διοικητής της Μεραρχίας Θεσσαλονίκης του ΕΛΑΣ και ο πρώτος φρούραρχος της πόλης. Απλούστατα, γιατί ο συνταγματάρχης Γαλάτης έχει σιωπηρώς "εξαφανιστεί" από την επίσημη ιστοριογραφία, προφανώς για κομματικούς λόγους.</i><br />
<i>Την αποκάλυψη κάνει ο ιστορικός συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας στο νέο βιβλίο του για την Υπόθεση Μέρτεν, δίνοντας στη δημοσιότητα νέα στοιχεία ως προς την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Γράφει συγκεκριμένα:</i><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Κατά την Κατοχή ο κατά τεκμήριο κορυφαίος αντιστασιακός
της Θεσσαλονίκης – και μάλιστα στις τάξεις του ΕΑΜ – ήταν ένας απόστρατος
συνταγματάρχης του ιππικού, ο Ευστάθιος Γαλάτης, ο οποίος κατά την απελευθέρωσή
της στις 30 Οκτωβρίου 1944 ήταν διοικητής της Μεραρχίας Θεσσαλονίκης του ΕΛΑΣ
και φρούραρχος. Γεννημένος το 1890 στην Ιθάκη, γόνος της ομώνυμης ιστορικής
οικογένειας, έλαβε μέρος στους πολέμους 1912-22, τραυματίστηκε επανειλημμένα
και έφθασε στον βαθμό του επιλάρχου, με τον οποίο αποστρατεύθηκε το 1927.
Υπήρξε ένας από τους πρώτους αξιωματικούς που εκπαιδεύθηκε ως χειριστής
αεροπλάνων στο Σέδες το 1918. Σύζυγός του ήταν η αδελφή του μεγάλου
Θεσσαλονικού ζωγράφου Πολύκλειτου Ρέγκου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Ανακλήθηκε στην ενέργεια και έλαβε μέρος στον πόλεμο
1940-41, οπότε στη συνέχεια αποστρατεύθηκε με τον βαθμό του συνταγματάρχη
ιππικού και επανήλθε στην οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια έλαβε
μέρος στην Εθνική Αντίσταση ως ηγετικό στέλεχος του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ
Θεσσαλονίκης, όπως και οι τρεις γιοι του που υπηρέτησαν επίσης στον ΕΛΑΣ ή στην
ΕΠΟΝ. Υπήρξε μεταξύ άλλων ο οργανωτής του σαμποτάζ στο αεροδρόμιο του Σέδες που
τότε το χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί και τελικά τον συνέλαβαν έπειτα από πληροφορίες
που είχαν σε βάρος του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Αμέσως μετά τη σύλληψή του, κινητοποιήθηκε η σύζυγός
του για να ενεργήσει για την αποφυλάκισή του, οπότε ο αδελφός της, ο
Πολύκλειτος Ρέγκος, επισκέφθηκε τον Άρθουρ Μάισνερ, τον άμεσο υφιστάμενο του
Μέρτεν, και του ζήτησε να τους βοηθήσει. Γνωρίζονταν από την εποχή που
σπούδαζαν και οι δύο στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας κατά τη δεκαετία του
1920. Πράγματι, ο Μάισνερ, αφού εξασφάλισε τη συγκατάθεση του Μέρτεν, βοήθησε
αποφασιστικά. Ο τρόπος που εφηύραν για να τον απαλλάξουν από τα χέρια των Ες Ες
και της Γκεστάπο ήταν να τον παρουσιάσουν ως τρελό. Για να το επιτύχουν αυτό,
ανέλαβε ο ιατρός των φυλακών Παύλου Μελά, όπου εν τω μεταξύ είχε μεταφερθεί ο
Γαλάτης, να τον παρουσιάσει ως νευρασθενή και να ζητήσει τον εγκλεισμό του στο
ψυχιατρείο Βαγιανού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Μετά από μερικούς μήνες, ο Γαλάτης κατόρθωσε να βγει
και να συνεχίσει την αντιστασιακή του δραστηριότητα. Στις παραμονές της
γερμανικής αποχώρησης, σχημάτισε τη Μεραρχία Θεσσαλονίκης του ΕΛΑΣ, της οποίας
ανέλαβε τη διοίκηση. Όταν έφευγαν οι Γερμανοί, ο μέραρχος Ε. Γαλάτης απηύθυνε
την ακόλουθη προκήρυξη:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; margin: 6pt 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ε.Λ.Α.Σ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΜΕΡΑΡΧΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΤΟΥ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
ΓΑΛΑΤΗ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Προς τον Λαόν Θεσσαλονίκης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Αναλαμβάνων
την διοίκησιν της Μεραρχίας του ΕΛΑΣ πόλης Θεσσαλονίκης απευθύνω θερμόν
χαιρετισμόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ι. Προς
τους αξιωματικούς, Καπετανέους και Μαχητάς του ΕΛΑΣ, που με την ηρωική πάλη
τους εναντίον των καταχτητών και ταγμάτων ασφαλείας, εξεκαθάρισαν την πόλιν από
το άγος της προδοτικής αντιδράσεως και τας σκοτεινάς δυνάμεις της αλητοκρατείας
που κυνηγημένες κατέφυγαν εις τα γύρω χωριά της πόλεως, έτοιμες να επαναλάβουν
την ληστρική δράση τους την οποίαν όμως θα κατασυντρίψωμεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΙΙ. Προς
τας Εθνικοαπελευθερωτικάς Οργανώσεις, που με την βοήθεια και σκληρή πάλη κατά
τα τρία χρόνια της σκλαβιάς, εστάθησαν καθοδηγηταί του αγώνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΙΙΙ. Προς
τον ηρωικό λαό της πόλεως Θεσσαλονίκης, που μέχρι σήμερα συνέτρεξε τον ΕΛΑΣ-ΕΑΜ
και ενισχύει, με την συμβολή του τον τιτάνιο αγώνα εναντίον των κατακτητών και
εθνοπροδοτών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ι</span><span style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%; mso-ansi-language: EN-US;">V</span><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">. Στους Αλησμονήτους δολοφονημένους του αγώνος μας, εις
μνήμην των οποίων κλίνω ευλαβικώς το γόνυ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Και
υπόσχομαι να αγωνισθώ διά την τελικήν απελευθέρωσιν του Λαού της πόλεως,
βοηθώντας αυτόν με τας ενόπλους δυνάμεις εις την λύσιν όλων των προβλημάτων του
και την ολοκλήρωσιν της Λαοκρατικής Δημοκρατικής Ζωής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Λαέ της
πόλεως. Θάρρος εις τας αποφάσεις σου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο ΕΛΑΣ
επί κεφαλής σου είναι άγρυπνος εγγυητής της Ζωής και υτης Ασφαλείας σου.<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: right; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Διοικητής Μεραρχίας Θεσσαλονίκης<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: right; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΓΑΛΑΤΗΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 6pt 22.7pt; text-align: right; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Συν)χης Ιππικού<o:p></o:p></span></div>
<div align="right" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 6pt 22.7pt; text-align: right; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-jLkqzwYq17w/XblceG3-JOI/AAAAAAAAEHE/hwHtHfhSyk4kDFeJWjm5ASm6OoK2ShM_QCLcBGAsYHQ/s1600/galatis713.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1472" data-original-width="984" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-jLkqzwYq17w/XblceG3-JOI/AAAAAAAAEHE/hwHtHfhSyk4kDFeJWjm5ASm6OoK2ShM_QCLcBGAsYHQ/s640/galatis713.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Την ίδια ημέρα (28 Οκτωβρίου 1944) στην εφημερίδα <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Εθνική Φωνή,</i> το επίσημο όργανο του ΕΑΜ
Θεσσαλονίκης, δημοσιευόταν η ακόλουθη συνέντευξή του:<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; margin: 6pt 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ Ε.Λ.Α.Σ.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
ΓΑΛΑΤΗΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 0cm;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ
Ε.Λ.Α.Σ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ<o:p></o:p></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Συνέντευξή
του με απεσταλμένους<o:p></o:p></span></i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-align: center; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">του
εθνικοαπελευθερωτικού τύπου<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Εκπρόσωποι του Εθνικοαπελευθερωτικού
Τύπου μάς μεταδίδουν από το Στρατηγείο της Μεραρχίας του ΕΛΑΣ Θεσσαλονίκης τις
ακόλουθες εντυπώσεις των από μια συνέντευξη που είχαν χθες, με τον Διοικητή της
Μεραρχίας συνταγματάρχην του ιππικού Ευστάθιο Γαλάτη:<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Σ’ ένα
απλό και απέριττο σπίτι συναντούμε το Μέραρχο. Είναι πρώτα πρώτα ένας μαχητής.
Ζωηρός, παρά τα 54 του χρόνια, γεμάτος νεανική φλόγα και ορμή. Μόνιμο στέλεχος
του στρατού από το 1912 ως το 1927, αποτάχτηκε τότε, σαν προοδευτικό στοιχείο.
Πολέμησε, σαν εθελοντής στον πόλεμο του 1912, σαν αεροπόρος έπειτα τους
Γερμανούς στον παγκόσμιο πόλεμο, πολέμησε στη Μικρά Ασία και στον τελευταίο πόλεμο
ήταν διοικητής τμήματος αρμάτων μάχης. Τα τρία παιδιά του ανήκουν από πολύ
καιρό στον ΕΛΑΣ. Με κόπο τον απομονώνουμε λίγα λεπτά από τους συνεργάτας του
αξιωματικούς, καπεταναίους για να του υποβάλουμε μερικές ερωτήσεις:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Πώς βρίσκετε συναγωνιστή Μέραρχε τα
τμήματά σας από άποψη μαχητικότητας και φρονήματος;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Δε
βρίσκω λόγια να εξάρω τη μαχητικότητα και τον ενθουσιασμό των ηρωικών παιδιών
του ΕΛΑΣ. Όλοι, αξιωματικοί, καπεταναίοι και στρατιώτες με αυθόρμητο
ενθουσιασμό και απόλυτη πειθαρχία παλεύουν αδιάκοπα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ποια γνώμη έχετε για την τήρηση της
τάξης και πειθαρχίας στις απελευθερωμένες περιοχές της πόλης μας;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Η τάξη
στις περιοχές που απελευθερώσαμε είναι υποδειγματική. Ποτέ δεν υπήρχε τόση
ησυχία, πραγματική και ασφάλεια. Παρά τον μεγάλο ενθουσιασμό και τις χαρμόσυνες
εκδηλώσεις πατριωτισμού που έχουμε καθημερινά κανένα έκτροπο δεν παρατηρείται.
Εδώ βλέπει κανείς αυτό που λέμε πολιτισμένη ζωή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Πώς βλέπετε τον ΕΛΑΣ σε σύγκριση με τον
παλιό Ελληνικό στρατό;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Εδώ θ’
αφήσω να μιλήσει ο ίδιος ο λαός με το στόμα απλοϊκών ανθρώπων. Πριν από καιρό
ήρθε απ’ το χωριό Θοδωράκι στο σπίτι μου γνωστή μας χωρική. Μας είπε πως στο
χωριό της πήγαν τμήματα του ΕΛΑΣ της ΧΙ Μεραρχίας. Ώρες ολόκληρες καθόταν και
μου διηγότανε με τα θερμότερα λόγια επεισόδια και γεγονότα με τη μεγαλύτερη
συγκίνηση. «Δεν έχουμε δει ποτέ έτσι συγκροτημένα τμήματα. Τέτοιος πολιτισμός.
Τίποτε από κείνα που περιμέναμε άλλοτε σαν έμπαινε στρατός σε χωριό».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τα ίδια,
συνεχίζει ο συναγωνιστής Μέραρχος, με είπαν άλλες χωρικές από το Βλάτσι. «Ο
ΕΛΑΣ, μου είπαν, τους έκανε τους άνδρες μας άλλους ανθρώπους. Όσοι δεν τους
είδατε δύσκολα θα πιστέψτε σ’ αυτό το θαύμα».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ποια η διαπίστωσή σας από τη στάση και
τη συμμετοχή του Λαού στο πλευρό του ΕΛΑΣ;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Σύσσωμος
ο Λαός, όπως άλλωστε απλούστατα μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, βρίσκεται στο
πλευρό του ΕΛΑΣ και τον θεωρεί δικαιολογημένα δικό του Λαϊκό Στρατό, φρουρό της
ζωής του, της τιμής και της ελευθερίας του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ποια η συμμετοχή του σώματος των Ελλήνων
αξιωματικών στον αγώνα του Έθνους;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Στον
αγώνα του Έθνους όλοι οι άριστοι αξιωματικοί πήραν μέρος αυθόρμητα και με
ενθουσιασμό. Τα ανώτερα στελέχη του ΕΛΑΣ είναι αξιωματικοί που προέρχονται από
τη Σχολή των Ευελπίδων και μάλιστα οι καλύτεροι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τους
αξιωματικούς που δεν ανταποκρίθηκαν στη φωνή του Έθνους πρέπει να τους χωρίσουμε
σε κατηγορίας. Πρώτα είναι εκείνοι που δουλικά υποτάχτηκαν στην κατάσταση,
επηρεασμένοι απ’ την Κυβέρνηση Τσολάκογλου που με μια διαταγή που εξέδωσε
έστειλε υποχρεωτικά τους ευέλπιδες στο Πανεπιστήμιο και με την αντεθνική του
αυτή πράξη διέλυσε τον ελληνικό στρατό. Τότε Φρούραρχος ήταν ο Δημάρατος που
ύστερα από λίγες μέρες με χαρά μου έμαθα πως πέρασε στις γραμμές μας. Και
κείνος τότε με αγανάκτηση μίλησε για το μέτρο αυτό του Τσολάκογλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Εγώ ο
ίδιος στον γιο μου που είναι εύελπις τον απαγόρευσα να υπακούσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Άλλοι
μόνιμοι αξιωματικοί, επηρεασμένοι από τις δύσκολες στιγμές στα χρόνια της
κατοχής, ως μόνη τους φροντίδα είχαν να παίρνουν έγκαιρα το μισθό τους. Αυτό το
εκμεταλλεύθηκε ο συνταγματάρχης Βίμπλης φρούραρχος τότε διάδοχος του Δημάρατου,
ο οποίος διέταξε να πληρώνονται κατά προτεραιότητα όσοι είχαν ιδιαίτερα
σημειώματά του. Τέτοια έπαιρναν μόνο όσοι δεχότανε να οργανωθούν στην ΠΑΟ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Η τρίτη
κατηγορία για την οποία με κόπο συγκρατώ την αγανάκτησή μου αφορά τους
αξιωματικούς που ντρόπιασαν και εξευτέλισαν το σώμα των αξιωματικών και
δέχτηκαν να γίνουν <span style="letter-spacing: 3pt;">ελεύθεροι λησταί,</span>
δηλαδή εννοώ τους αξιωματικούς (ευτυχώς λίγους) που πήγαν στα Τάγματα Αλητείας,
στον Πούλο κλπ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Σε μένα
τον ίδιο τόλμησαν τα κτήνη να παρουσιασθούν και να ζητήσουν ν’ αναλάβω στη Γκιουβέζνα
τμήμα 300 αλητών δίνοντάς μου 100 λίρες σε μια εποχή που, όπως ολόκληρος ο
Ελληνικός Λαός, βρισκόμουνα σε τραγική οικονομική και επισιτιστική κατάσταση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Στο
σημείο αυτό στράφηκε ο συναγωνιστής Μέραρχος προς τη γυναίκα του που ήταν εκεί
κοντά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Θυμάσαι,
της λέγει συγκινημένος και τα μάτια τού γηραιού αγωνιστή βουρκώνουν, υποφέραμε
αλλά κρατήσαμε την τιμή μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ποιο νομίζετε ότι ήταν το καθήκον των
Ελλήνων Αξιωματικών στα τρία χρόνια της σκλαβιάς του Ελληνικού Λαού;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Φυσικά
να τρέξουν στη φωνή του Έθνους με το όπλο στο χέρι, όπως είπα, η αναλογία
συμμετοχής στον αγώνα απ’ την αρχή, ήταν ικανοποιητική. Η ποιοτική αναλογία
είναι αρίστη. Ακόμη και σήμερα, μόλις έμαθαν, πως εγώ ανέλαβα τη Μεραρχία,
έρχονται συνεχώς επιτροπές αξιωματικών για να με συγχαρούν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ποια νομίζετε πως είναι η θέση του ΕΛΑΣ
απέναντι στην εθνοπροδοτική αντίδραση και τα Τάγματα Ασφαλείας;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Η θέση
του ΕΛΑΣ απέναντι στους εθνοπροδότες και τους ταγματασφαλίτες είναι εκείνη που
διατυπώθηκε με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Λαός
είναι εκείνος που έχει και το καθήκον και το δικαίωμα να δικάσει και να
τιμωρήσει τους εχθρούς του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Τι γνώμη έχετε για τον Χρυσοχόου;<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">–Ο
κατάπτυστος αυτός άνθρωπος είναι ο αρχηγός κάθε μορφής αντίδρασης. Παντού σε
κάθε βρωμιά τον βλέπει κανείς μέσα. Αρχηγός της ΥΒΕ, ΠΑΟ, ΠΕΚ, μυστικοσύμβουλος
των Γερμανών. Ο γενικός καθοδηγητής των Ταγμάτων Ασφαλείας και κάθε αντεθνικής
συνωμοσίας. Είναι στίγμα για το Σώμα των τιμίων αξιωματικών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 6pt 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Συγκινημένοι από τον ενθουσιασμό του γηραιού συναγωνιστού τον
συγχαρήκαμε και τον αποχαιρετίσαμε γιατί στο μεταξύ συγκεντρωθήκανε επιτελείς
και οι καπεταναίοι της Μεραρχίας για συνεργασία.<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-qUkLnEMbHFQ/XblccbNbDYI/AAAAAAAAEHM/ahZyVs3rU5EL2jCIkrzOkvIqto0XtsTuQCEwYBhgL/s1600/galatis712.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1317" data-original-width="984" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-qUkLnEMbHFQ/XblccbNbDYI/AAAAAAAAEHM/ahZyVs3rU5EL2jCIkrzOkvIqto0XtsTuQCEwYBhgL/s640/galatis712.jpg" width="478" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center; text-indent: 22.7pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Ωστόσο, μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και
την εν συνεχεία εμφάνιση του στρατηγού Ευριπίδη Μπακιρτζή, ως διοικητή της
Ομάδας Μεραρχιών Μακεδονίας του ΕΛΑΣ, ο μέραρχος Θεσσαλονίκης Γαλάτης
αποστασιοποιήθηκε ως μετριοπαθής και ο ίδιος δεν είχε καμιά δραστηριότητα στις
εμφύλιες συγκρούσεις που ακολούθησαν. Μόνο στις εκλογές του Μαΐου 1958 δέχθηκε
να πολιτευθεί με την ΕΔΑ, σε μια φάση που ως γνωστόν η Αριστερά είχε διευρύνει
την πολιτική της βάση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Εν τω μεταξύ, καθώς επρόκειτο να διεξαχθεί η δίκη του
Μαξ Μέρτεν ως εγκληματία πολέμου, θεώρησε χρέος του να προσέλθει αυτοβούλως ως
μάρτυς υπεράσπισής του για να καταθέσει ότι του όφειλε τη ζωή. Ο Μέρτεν δεν τον
είχε θυμηθεί ώστε να τον προτείνει ως μάρτυρα. Προσήλθε πράγματι ενώπιον του
στρατοδικείου, αλλά ουσιαστικά ο πρόεδρός του στρατηγός Ι. Κοκορέτσας, που
φυσικά διηύθυνε τη διαδικασία, δεν τον άφησε καν να μιλήσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Ένας απεσταλμένος του γερμανικού περιοδικού </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-ansi-language: EN-US;">Neue</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"> </span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%; mso-ansi-language: EN-US;">Illustrierte</span></i><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">,</span></i><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"> αφού
πλέον είχε ολοκληρωθεί η δίκη και είχε καταδικασθεί ο Μέρτεν, τον αναζήτησε και
του πήρε συνέντευξη. Έγραψε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 6.0pt; margin: 6pt 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Η σιωπή
της νύχτας διακόπτεται από δυνατά χτυπήματα. Η ώρα είναι τέσσερις. Το δωμάτιο
είναι τυλιγμένο στο σκοτάδι. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ένας
ταξίαρχος των ανταρτών ταράζεται μέσα στο όνειρό του. Κι άλλα χτυπήματα στην
πόρτα. Ξυπνάει απότομα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Ανοίξτε!
Αστυνομία!» φωνάζει κάποιος στα ελληνικά. Οι αστυνομικοί ανεβαίνουν από τις
σκάλες. Με διαταγή της δύναμης κατοχής, οι πόρτες εισόδου δεν επιτρέπεται να
παραμένουν κλειστές κατά τη διάρκεια της νύχτας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
σηκώνεται από το κρεββάτι και σπεύδει να καθησυχάσει τη γυναίκα του, που τον
κοιτάζει με τρόμο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Έρχομαι
αμέσως», λέει ο Γαλάτης. «Μη χτυπάτε την πόρτα». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Κουμπώνει
το σακάκι του, κατευθύνεται προς την πόρτα, γυρίζει το κλειδί και την ανοίγει. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τρεις
αστυνομικοί εισβάλλουν στο σπίτι, ενώ ένας τέταρτος στέκεται μπροστά στην
πόρτα, με το χέρι στη σκανδάλη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Ελάτε!»
διατάζει ο ψηλότερος από τους αξιωματικούς, ένας αξιωματικός. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ήμουν απερίσκεπτος...
σκέφτεται ο Γαλάτης. Θα έπρεπε να είχα φυλαχτεί. Κάποιος κατάσκοπος θα με
πρόδωσε. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Στρέφεται
στη γυναίκα του, που στέκεται με το νυχτικό στην πόρτα του υπνοδωματίου, θέλει
να της σφίξει το χέρι. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο
αξιωματικός της αστυνομίας τον απομακρύνει, του βάζει τα χέρια πίσω από την
πλάτη. Του περνάνε χειροπέδες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Οι
αστυνομικοί τον τραβάνε προς την πόρτα. Δεν μπορεί παρά να φωνάξει: «Θα
επιστρέψω, εις το επανιδείν!» Στην πραγματικότητα, σκέφτεται ότι δεν θα ξαναδεί
ποτέ τη γυναίκα του...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τον
σπρώχνουν στις σκάλες βρίζοντάς τον, κάποιος του δίνει μια κλωτσιά στα πλευρά. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Η γκρίζα
πρωινή ομίχλη καλύπτει τις στέγες των λευκών σπιτιών της Θεσσαλονίκης, ενώ τα
μαύρα παράθυρα σαν να αναστενάζουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Εμπρός,
μέσα στο αυτοκίνητο!» διατάζει ο αξιωματικός. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Το αυτοκίνητο,
ένα σαράβαλο γερμανικής κατασκευής, κατευθύνεται προς το φρουραρχείο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Κανένας
δεν μιλάει με τον Γαλάτη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Για τον
ίδιο ένα πράγμα είναι καθαρό: Ότι θα τον εκτελέσουν...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μοιάζει
με θαύμα το γεγονός ότι αυτός ο ηγέτης της αντίστασης τελικά σώθηκε. Για τον
ίδιο, το θαύμα αυτό συνδέεται με ένα όνομα, αυτό του Δρος Μαξ Μέρτεν...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
συναντήθηκε πρόσφατα με τον συνεργάτη μας Heinz Altmeyer στη Θεσσαλονίκη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Αυτή η
συνάντηση δεν ήταν τυχαία, καθώς ο Γαλάτης, που κατά τη διάρκεια του πολέμου
ήταν οργανωμένος στην αντιστασιακή οργάνωση ΕΛΑΣ, παρουσιάστηκε στη δίκη του
Μέρτεν ως μάρτυρας υπεράσπισης του άλλοτε εχθρού του.</span><span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
είναι ένας μικρόσωμος, νευρώδης άνδρας, του οποίου δύσκολα μπορούμε να
μαντέψουμε την ηλικία. Είναι 69 ετών. Το φρέσκο πρόσωπό του είναι διάστικτο από
μερικούς κόκκινους λεκέδες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Κατάγεται
από την Ιθάκη, το νησί του πολυμήχανου Οδυσσέα, αλλά έχει ζήσει για πολλές
δεκαετίες στη Θεσσαλονίκη. Τώρα είναι ένας αξιοσέβαστος συνταξιούχος που ζει με
την ταπεινή σύνταξη συνταγματάρχη εν αποστρατεία που του καταβάλλει το ελληνικό
κράτος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Αυτός
ήταν ο τελευταίος του βαθμός όταν διαλύθηκαν οι ελληνικές δυνάμεις το 1941. Ο
Γαλάτης κατά τη διάρκεια της θητείας του έλαβε 16 μετάλλια ανδρείας, τα οποία
φιγουράρουν τώρα στη στρατιωτική του στολή. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
μιλάει ανοιχτά για τις συνθήκες που είχαν επικρατήσει το 1942 έως την αναχώρηση
των Γερμανών το 1944. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Σύμφωνα
με τον Γαλάτη, υπήρχε ένας αριθμός αντιστασιακών οργανώσεων, που εκπροσωπούσε
όλες τις τάσεις των παλαιών κομμάτων. Ανάμεσά τους, η ΠΑΟ, η Πανελλήνια
Απελευθερωτική Οργάνωση, της οποίας ο Αργυρόπουλος ήταν δευτερεύων ηγέτης, και
η οργάνωση υπό τη διοίκηση του ενός άγνωστου τότε συνταγματάρχη, του Γρίβα.
Σήμερα αυτός θεωρείται λαϊκός ήρωας των Κυπρίων. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Κατά τη
διάρκεια των πρώτων ετών, καμία οργάνωση δεν ανέλαβε δράση εναντίον των
δυνάμεων κατοχής. Φυσικά, εκδικούμασταν όταν οι Γερμανοί πυροβολούσαν ομήρους ή
ανατινάσσαμε κανένα γεφύρι εδώ κι εκεί, πράγμα που δεν ήταν εντελώς χωρίς
αντίκτυπο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Πάντως,
για τις περισσότερες ενέργειες, δεν είχαμε ιδέα. Αυτές κατευθύνονταν από
Βρετανούς πράκτορες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Λυπάμαι
που το λέω, αλλά σπαταλούσαμε την ενέργειά μας στο να μαχόμαστε μεταξύ μας οι
αντιστασιακές οργανώσεις για το ποια θα επικρατήσει. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Υπήρξαν
αμέτρητοι θάνατοι σ’ αυτό τον αγώνα. Και ξέρω ότι οι Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν
αυτά τα πάθη με μαεστρία. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο
Γερμανός στρατηγός Φον Κρένσκι ήταν πολύ επιδέξιος σ’ αυτό. Μέσω επαφών,
εξόργιζε τους έλληνες αντάρτες, που μάχονταν σαν τους δαίμονες. Πρέπει να πω
εδώ – όσο κι αν με πληγώνει αυτό – ότι οι αντάρτες πολλές φορές δεν δίσταζαν να
καταγγείλουν τους συναγωνιστές τους. Ο σκοπός ήταν προφανής: οι πληροφοριοδότες
πίστευαν ότι κατά τις ομηρίες, μόνο αυτοί των αντίπαλων οργανώσεων θα
εκτελούνταν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Έτσι
συνέβη και με μένα. Μέχρι σήμερα ακόμη δεν ξέρω ποιος ήταν ο υπεύθυνος. Το μόνο
που μπορώ να πω είναι ότι οι Γερμανοί κατόρθωσαν να με εντοπίσουν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Η
ελληνική αστυνομία με παρέδωσε στη Γκεστάπο. Μετά από πολλές ανακρίσεις,
βρέθηκα στη διαβόητη διώροφη φυλακή «Παύλος Μελάς», που βρισκόταν κοντά στον
σιδηροδρομικό σταθμό. Εκείνη την εποχή, κρατούνταν εκεί περίπου 500 άτομα. Μετά
από κάθε σαμποτάζ, 50 άνθρωποι επιλέγονταν μεταξύ των κρατουμένων και
εκτελούνταν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Έφτασα σε
ένα από αυτά τα κελιά του θανάτου. Έπρεπε να γεμίσω ένα σακκί με χορτάρια, κι
αυτό θα ήταν στο εξής το στρώμα μου. Το φαγητό ήταν κακό, αλλά αρκετό. Πάντως,
αν υποφέραμε, γι’ αυτό λίγο έφταιγαν οι Γερμανοί. Οι βασανιστές μας μας ήταν
κυρίως Έλληνες που φορούσαν ένα κόκκινο περιβραχιόνιο με μια νεκροκεφαλή. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Έχασα
κάθε ελπίδα. Μολονότι δεν ομολόγησα τίποτα για την αντιστασιακή μου δράση, οι
Γερμανοί δεν χρειάζονταν αποδείξεις. Αλλά τι σημασία είχε; Αν κάτι συνέβαινε σε
κάποιον Γερμανό κάπου σ’ ένα βουνό, θα μπορούσα να είμαι ανάμεσα σ’ αυτούς που
θα εκτελούνταν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Φυσικά, η
σύλληψή μου έγινε γνωστή στους φίλους μου. Αλλά πώς θα μπορούσαν να με
βοηθήσουν; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μια φορά
ήρθε ένας Έλληνας γιατρός συνοδευόμενος από έναν άνδρα της Γκεστάπο για τη
συνηθισμένη εβδομαδιαία ιατρική εξέταση. Η δική μου υγεία ήταν καλή και σταθερή
και το γεγονός ότι ο γιατρός με εξέταζε προσεκτικά στο κεφάλι με έκανε να
αναρωτιέμαι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ξαφνικά ο
γιατρός μου είπε: «Είστε πολύ άρρωστος, συνταγματάρχα. Σοβαρή νευρασθένεια...»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ενστικτωδώς
σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να στηριχτώ σ’ αυτόν τον άνθρωπο για να σωθώ.
Συγκατάνευσα με υπακοή, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν ποια θα έπρεπε να είναι τα
σημάδια της νευρασθένειας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Έλληνας
γιατρός αντάλλαξε μερικές κουβέντες με τον άνδρα της Γκεστάπο. Σήκωσε τους
ώμους με αδιαφορία. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Πρέπει
να σε δηλώσω ασθενή», μου είπε στο τέλος ο γιατρός. «Πρέπει να βγείτε απ’ αυτό
το στρατόπεδο. Θα σας πάω στην κλινική Βαγιάνου. Εκεί θα λάβετε την κατάλληλη
φροντίδα». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ήμουν
ακόμη καχύποπτος. Αλλά τι θα μπορούσα να κάνω; Είτε με εκτελούσαν εδώ στο
«Παύλος Μελάς» είτε κατά τη μεταφορά μου στο νοσοκομείο, ήταν το ίδιο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; letter-spacing: 0.1pt; line-height: 110%;">Σε λίγη ώρα ετοιμάστηκα. Τελικά, έφτασα στο νοσοκομείο.
Έμεινα εκεί μερικές εβδομάδες, λαμβάνοντας τη φροντίδα Ελλήνων γιατρών. Εν τω
μεταξύ, φρόντιζα με επιμέλεια να δείχνω συμπτώματα νευρασθένειας, έτσι ώστε να
μην υποψιαστούν οι Γερμανοί. Τότε σκεφτόμουν ότι κάποιος φίλος αντιστασιακός
είχε φροντίσει για να με σώσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τελικά,
με απελευθέρωσαν. Και αργότερα μόνο συνειδητοποίησα ποιος με είχε σώσει: ο
Μέρτεν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Γιατί ο
Μέρτεν με βοήθησε; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ένας
κουνιάδος μου ήταν στην ίδια σχολή με τον διερμηνέα του Μέρτεν, τον Μάισνερ.
Αυτός ο κουνιάδος μου πήγε στον Μάισνερ μετά τη σύλληψή μου. Του είπε ότι ήμουν
ένας θερμός πατριώτης, που αν και ευχόμουν οι Γερμανοί να φύγουν αμέσως, ήμουν
επίσης από αυτούς τους Έλληνες που μπορούσαν να ασκούν τη μετριoπαθή επιρροή
τους πάνω στις ριζοσπαστικές δυνάμεις. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Αυτό είπε
ο Μάισνερ στον προϊστάμενό του, τον Μέρτεν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Μέρτεν
δεν ήταν φίλος του ΕΛΑΣ. Το αντίθετο. Ωστόσο, μπόρεσε να κατανοήσει τα
επιχειρήματα του κουνιάδου μου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Το να με
βγάλει κατευθείαν από το «Παύλος Μελάς», αυτό ήταν κάτι που δεν είχε την
εξουσία να το κάνει. Έτσι, ζήτησε απ’ αυτόν τον γιατρό να με γλιτώσει από την
εκτέλεση, αρχικά ως ασθενή. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Θα ήθελα
επίσης να σημειώσω ότι είχα ήδη ακούσει για τον Μέρτεν. Τον έχω σε εκτίμηση,
γιατί πολλές φορές άσκησε την επιρροή του υπέρ κρατουμένων. Μέχρι εκείνη τη
στιγμή – ως Έλληνας – πίστευα ότι δεν θα έκανε κάτι τέτοιο χωρίς αντάλλαγμα. Η
περίπτωσή μου όμως είναι ενδεικτική. Με απελευθέρωσε χωρίς να ζητήσει ούτε μία
δραχμή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τού
χρωστάω τη ζωή μου. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ήμουν
έτοιμος να τα κατεθέσω όλα αυτά στο δικαστήριο. Αλλά ο πρόεδρος Κοκορέτσας δεν
με άφησε να μιλήσω όπως θα έπρεπε. Γι’ αυτό σας τα εκθέτω εδώ με ακρίβεια. Ο
Κοκορέτσας δεν κάλεσε κι άλλους μάρτυρες που ήθελαν να καταθέσουν υπέρ του
Μέρτεν. Θα ήθελα να αναφέρω μόνο τον φίλο μου Μενσαλόπουλο, που ήταν επικεφαλής
των αποθηκών<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>των τραμ στη
Θεσσαλονίκη από το 1942 έως το τέλος του πολέμου. Ο ίδιος εξεπλάγη που δεν
έλαβε κλήτευση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μου είπε:
«Θα ήθελα να πω ότι χάρη στον Μέρτεν 250 οικογένειες εργαζομένων στους
τροχιοδρόμους σώθηκαν από την πείνα, ίσως ακόμη κι απ’ τον θάνατο από πείνα. Αν
δεν είχε λάβει τότε την απόφαση να πληρωνόμαστε σε είδος αντί σε δραχμές που
δεν είχαν καμία αξία, πολλοί από μας θα είχαν πεθάνει. Του το προτείναμε και το
έκανε».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μπορείτε
να γράψετε τα πάντα και να αναφέρετε το όνομά μου. Σας είπα την πλήρη αλήθεια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Η γνώμη
πολλών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων πολλές σημαίνουσες προσωπικότητες στη
Θεσσαλονίκη, είναι η εξής: Το δικαστήριο καταδίκασε τον Μέρτεν στη θέση άλλων
ενόχων, γιατί αυτός πιάστηκε. Πλήρωσε για άλλους...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Στις 23
Σεπτεμβρίου, ο αντιστασιακός συνταγματάρχης Ευστάθιος Γαλάτης έγραψε την
ακόλουθη επιστολή στον Μέρτεν, ο οποίος μετρούσε ήδη 18 μήνες προσωρινής
κράτησης: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Η
επιθυμία μου είναι να ξεπληρώσω μια πράξη σας που μου έσωσε τη ζωή και γλίτωσε
τη γυναίκα μου από το μαρτύριο. Μπορεί να μη θυμάστε πια αυτή την πράξη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μάθετε
ότι ήμουν ηγέτης της αντίστασης και επικεφαλής της μεραρχίας του ΕΛΑΣ που είχε
οργανωθεί στην πόλη. Έχω για την υπεράσπισή σας σημαντικά έγγραφα, τα οποία
αποδομούν τις εναντίον σας κατηγορίες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Τώρα
είμαι επιλαχών βουλευτής του κόμματός μου στο ελληνικό κοινοβούλιο και είμαι
αποφασισμένος να πράξω το καθήκον μου ως μάρτυρας, παρά τις αντιρρήσεις του
κόμματός μου».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
κράτησε τον λόγο του και εμφανίστηκε αυτοβούλως στο δικαστήριο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Στο
δικαστήριο, είχε μια σύντομη συνομιλία με τον πρόεδρο Κοκορέτσα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο
Κοκορέτσας ρώτησε απότομα τον Γαλάτη: «Τι θέλεις να πεις; Θέλεις να πεις ότι ο
Μέρτεν σε έβγαλε από τη φυλακή και σε πήγε στο νοσοκομείο;»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Ο Γαλάτης
απάντησε: «Ναι, θέλω. Θέλω να πω ότι υπάρχουν και ευπρεπείς Γερμανοί. Άνδρες
που δεν επέτρεψαν απερίσκεπτα να εκτελεστούν ασθενείς και εμπύρετοι».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Και ο
Κοκορέτσας πολύ θυμωμένος: «Είστε κομμουνιστής! Δεν σας χρειάζομαι». <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Σ’ αυτό
το σημείο ο πρόεδρος διατάσσει να σταματήσει η εξέταση του μάρτυρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Φυσικά, ο
Γαλάτης δεν είναι κομμουνιστής. Το κόμμα στο οποίο ανήκει, η ΕΔΑ, είναι όντως
ένα αριστερό κόμμα, αλλά όχι κομμουνιστικό. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Στη
συνέχεια ζητάμε από τον Γαλάτη να μας εξηγήσει αυτή τη σκηνή στο δικαστήριο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Μας λέει:
«Επίτηδες διάλεξα τη διατύπωση περί εκτελέσεων ασθενών και εμπύρετων. Είμαι
ανιψιός του παλαιού Έλληνα στρατηγού Παπούλα. Το 1935 ο Κοκορέτσας τον σήκωσε
από το κρεββάτι με 41 πυρετό, έναν άνθρωπο 78 ετών, που είχε κάνει πολλές φορές
περήφανη τη χώρα του. Τον καταδίκασε σε θάνατο και αμέσως τουφεκίστηκε».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Γιατί;»
τον ρωτάμε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 0cm; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 0cm 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">«Υποτίθεται
ότι ο θείος μου είχε εμπλακεί στο βενιζελικό κίνημα του 1935. Ο Κοκορέτσας ήταν
ήδη μέλος ενός στρατοδικείου και οι περί δικαιοσύνης αντιλήψεις του δεν άλλαξαν
από τότε... όπως δείχνει και η υπόθεση Μέρτεν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 110%; margin-bottom: 6.0pt; margin-left: 22.7pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; margin: 0cm 0cm 6pt 22.7pt; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10pt; line-height: 110%;">Αυτή είναι η
ιστορία του αντιστασιακού συνταγματάρχη Γαλάτη, που θέλησε με ιπποτικό τρόπο να
υποστηρίξει τον άλλοτε εχθρό του... Και που δεν τού επετράπη.<o:p></o:p></span></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
<o:TargetScreenSize>800x600</o:TargetScreenSize>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;">Ένα χρόνο αργότερα, το 1960, ο Ευστάθιος Γαλάτης
πέθανε σε ηλικία 70 ετών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; font-size: 10.5pt; line-height: 120%;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Whbo7tPylns/XblSJtNIflI/AAAAAAAAEGo/6wVlEuD9aY8xbnhP1ffWyppOGFeuydxawCLcBGAsYHQ/s1600/merten_cover_100dpi.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="944" data-original-width="669" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-Whbo7tPylns/XblSJtNIflI/AAAAAAAAEGo/6wVlEuD9aY8xbnhP1ffWyppOGFeuydxawCLcBGAsYHQ/s320/merten_cover_100dpi.jpg" width="226" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 120%; margin-bottom: 0cm; text-indent: 22.7pt;">
<span lang="EL" style="font-family: Georgia; line-height: 120%;"><i>Απόσπασμα από το βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα "Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Καραμανλή", που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ariston Books.<br /><br /><br /><br /><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-i-ipothesi-merten/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/demosthene-koukouna-i-ipothesi-merten/</a><br /></i></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-23515143036377853282019-10-27T10:31:00.002+02:002023-01-11T19:50:26.590+02:00ΤΟ "ΟΧΙ" ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΑΤΣΙ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;"><b>Ο Γκράτσι διηγείται λεπτομερώς πώς εισέπραξε το "ΟΧΙ" του Ιωάννη Μεταξά στις 3 π.μ. της 28ης Οκτωβρίου 1940...</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-kfEv8eSyxy0/XbVS8K0FPwI/AAAAAAAAEGE/-TbJRqd2lkMo4RmKRvHn_pN9wmVVxcMpQCLcBGAsYHQ/s1600/grazzi_metaxas_150.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="761" data-original-width="1004" height="483" src="https://1.bp.blogspot.com/-kfEv8eSyxy0/XbVS8K0FPwI/AAAAAAAAEGE/-TbJRqd2lkMo4RmKRvHn_pN9wmVVxcMpQCLcBGAsYHQ/s640/grazzi_metaxas_150.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><i><span style="font-size: small;">Ο Ιταλός πρεσβευτής Γκράτσι σε παλαιότερη φωτογραφία του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά.</span></i></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-1x1RUdqc10c/XbVTB_Rk36I/AAAAAAAAEGI/-UyRGLeUsO0SHeSuFsY1WMZypEfWUbvfACLcBGAsYHQ/s1600/metaxas_family150.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="761" data-original-width="1004" height="484" src="https://1.bp.blogspot.com/-1x1RUdqc10c/XbVTB_Rk36I/AAAAAAAAEGI/-UyRGLeUsO0SHeSuFsY1WMZypEfWUbvfACLcBGAsYHQ/s640/metaxas_family150.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><i>Ο Ιωάννης Μεταξάς με τη σύζυγό του και τη μεγαλύτερη κόρη του (Λουλού Μαντζούφα) στο σαλόνι του σπιτιού του στην Κηφισιά, όπου δέχθηκε τον Γκράτσι στις 3 π.μ. της ιστορικής 28ης Οκτωβρίου 1940.</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-soRJqYdP60Y/XbVTH1pmCNI/AAAAAAAAEGM/_rw28Maug1c_qqbpe-dR0wY2kvmRMiAywCLcBGAsYHQ/s1600/kathimerini28oct40b_150.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="611" data-original-width="1004" height="388" src="https://1.bp.blogspot.com/-soRJqYdP60Y/XbVTH1pmCNI/AAAAAAAAEGM/_rw28Maug1c_qqbpe-dR0wY2kvmRMiAywCLcBGAsYHQ/s640/kathimerini28oct40b_150.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><i>Οι αθηναϊκές πρωινές εφημερίδες της 28ης Οκτωβρίου 1940 πρόλαβαν την τελευταία στιγμή να αναφέρουν το ιστορικό γεγονός. Θα ακολουθήσουν νεώτερες εκδόσεις με περισσότερες λεπτομέρειες και το ανάλογο κλίμα ενθουσιασμού...</i></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<i><b>Στο κείμενό του (που περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων στην έκδοση "28η Οκτωβρίου - Τι, πώς, γιατί", Εκδόσεις Ariston Books, 2017) ο τότε Ιταλός πρεσβευτής περιγράφει:</b></i></div>
<div style="font-size: x-large;">
<span style="font-size: large;"><br /></span><span style="font-size: large;">Το πρωί της 27 [Οκτωβρίου 1940] ελάμβανε χώρα στην Casa d’Italia, στην αίθουσα του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου ο εορτασμός της μοιραίας επετείου της φασιστικής επαναστάσεως. Ευτυχώς, την χρονιά εκείνη, κατόπιν ανωτέρας διαταγής, ο εορτασμός είχε περιορισθεί στο ελάχιστον, στην ανάγνωση δηλ. των ανταλλαγέντων τηλεγραφημάτων μεταξύ Μουσσολίνι και του πρίγκιπος του Πεδεμοντίου επί τη συμπληρώσει της εκστρατείας εκείνης κατά της Γαλλίας, της οποίας το τελικό αποτέλεσμα ήταν να φέρει τους Γάλλους στην Αόστα και την Bordighera. Η μικρή ιταλική παροικία των Αθηνών, ήταν παρούσα σχεδόν όλη, αλλά η εντύπωση παγερότητος και δυσφορίας ήταν ακόμη πιο αισθητή το πρωί εκείνο στην μεγάλη αίθουσα του Μορφωτικού Ινστιτούτου απ’ ό,τι το προηγούμενο βράδυ στις αίθουσες της Πρεσβείας. Όταν τελείωσε η τελετή, που είχε πάρει σχεδόν τον χαρακτήρα κηδείας, γυρίσαμε στην Πρεσβεία. Αφού κάλεσα τον Στρατιωτικό και Ναυτικό Ακόλουθο τούς διάβασα την ιταλική διακοίνωση και ζήτησα την γνώμη τους. Οι δύο στρατιωτικοί συνεργάτες μου ήσαν της γνώμης, λαμβάνοντας υπ’ όψιν αφ’ ενός την ισχνότητα των δυνάμεών μας στην Αλβανία και αφ’ ετέρου το μυστήριο με το οποίο, κατά τις υπουργικές οδηγίες, έπρεπε να περιβάλλει την επίδοση της διακοινώσεως στον Πρωθυπουργό της Ελλάδος, οι στρατιωτικές μας αρχές, αντί ή παράλληλα με την επίθεση στα ηπειρωτικά σύνορα, θα είχαν προετοιμάσει μία αιφνιδιαστική επιχείρηση εναντίον κάποιου σημείου του ελληνικού εδάφους. Είχε μεγίστη λοιπόν σπουδαιότητα, κατά την γνώμη τους, όχι μόνο να τηρηθούν κατά γράμμα οι οδηγίες του Υπουργείου, αλλά, και να αποφευχθεί κάθε τι το οποίο θα μπορούσε να προδώσει το μυστικό καθώς και ο,τιδήποτε άλλο θα μπορούσε να γεννήσει υποψίες στους Έλληνες. Τίποτε δεν έπρεπε να αλλάξει στο πρόγραμμα που ο καθένας μας είχε καταρτίσει για την ημέρα εκείνη και το τελεσίγραφο έπρεπε να κρατηθεί μυστικό και από τα άλλα μέλη της Πρεσβείας μέχρι της τελευταίας δυνατής στιγμής, ακόμα και από τις οικογένειες εκείνων που συμμετείχαν στην μικρή πρωινή σύσκεψη. Το ζεύγος Πουτσίνι θα έφευγε με το Orient Express εκείνο το απόγευμα. Για να τους απαλλάξω από οποιαδήποτε ενόχληση θα ήθελα να μετακομίσουν από το ξενοδοχείο, όπου τους φιλοξενούσε η Ελληνική κυβέρνηση, στην Πρεσβεία ως φιλοξενούμενοί μου, προβάλλοντας ως πρόσχημα την επιθυμία τους να παρατείνουν επί μερικές ημέρες την παραμονή τους στην Ελλάδα. Σκεφθήκαμε όμως ότι και αυτό θα μπορούσε να γεννήσει υποψίες και ότι οι Πουτσίνι έπρεπε να αναχωρήσουν σύμφωνα με το πρόγραμμα που είχε καταρτισθεί. Πράγματι, ανεχώρησαν εκείνο το απόγευμα και εγώ πήγα στον σταθμό για να τους αποχαιρετήσω. Έτρεφα ακόμη μία μικρή ελπίδα ότι, επειδή το τραίνο θα έφθανε στα γιουγκοσλαβικά σύνορα τις πρώτες πρωινές ώρες της επομένης θα κατόρθωναν να διαβούν τα ελληνικά σύνορα πριν διαδοθεί η είδηση της εκρήξεως του πολέμου. Στην Θεσσαλονίκη, όμως, οι ελληνικές αρχές τούς κατέβασαν από το τραίνο και τους έκλεισαν στα κτίρια των σχολείων μας της πόλεως εκείνης μαζί με τα μέλη της ιταλικής παροικίας, υποβάλλοντάς τους σε μία ταλαιπωρία, για να πούμε την αλήθεια, άσκοπη και αδικαιολόγητη. Εκεί παρέμειναν υπό περιορισμόν μαζί με τους άλλους Ιταλούς μέχρι της ημέρας που ανεχώρησαν όλοι μαζί με το ίδιο τραίνο που μετέφερε στην πατρίδα τους το ιταλικό διπλωματικό και προξενικό προσωπικό. Την 1 Νοεμβρίου ένα σμήνος ιταλικών αεροπλάνων με επί κεφαλής τον κόμητα Τσιάνο, ο οποίος είχε εγκαταλείψει την ιδέα να εισέλθει στην Ελλάδα με τις αλβανικές συμμορίες, πραγματοποίησε μία επιδρομή κατά του κέντρου της Θεσσαλονίκης, κατά την οποία τα ελληνικά αντιαεροπορικά κατέρριψαν δύο αεροπλάνα μας, των οποίων τα συντρίμματα εσύρθησαν θριαμβευτικώς ανά τους δρόμους της πόλεως με πανηγυρισμούς του όχλου. Μία από τις ριφθείσες βόμβες κατά την επιδρομή αυτή έπεσε τόσο κοντά στο σχολείο όπου είχε συγκεντρωθεί η ιταλική παροικία που ένα βλήμα σκότωσε τον Έλληνα σκοπό που φρουρούσε την είσοδο. Ως εκ θαύματος, λοιπόν, η ιταλική παροικία δεν σκοτώθηκε από ιταλικά αεροπλάνα που είχαν επικεφαλής τους τον ίδιο τον Υπουργό των Εξωτερικών της Ιταλίας. Το ανακοινωθέν, φυσικά, μίλησε για επιτυχέστατο βομβαρδισμό των λιμενικών εγκαταστάσεων της Θεσσαλονίκης, τις οποίες ούτε καν είχε πλησιάσει.</span></div>
<span style="font-size: large;"><br />Μαζί με τους Γραμματείς και τους Στρατιωτικούς Ακολούθους πήραμε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εκτελέσουμε την οδυνηρή αποστολή που είχε ανατεθεί στην Πρεσβεία εις τρόπον ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε αδιακρισία. Πόρρω απείχαμε από το να φαντασθούμε ότι όλη εκείνη η ρομαντική και μυθιστορηματική σκηνοθεσία δεν είχε καθόλου σκοπό να συγκαλύψει μία αιφνιδιαστική επιχείρηση. Αφού το Ιταλικό Γενικό Επιτελείο ήταν απόλυτα πεπεισμένο ότι δεν θα εσημειώνετο καμία αξιόλογη αντίσταση σε τι θα χρησίμευε η προσπάθεια να καταστρωθεί και να εκτελεσθεί μία αιφνιδιαστική επιχείρηση. Για τον στρατιωτικό περίπατο προς την Αθήνα έφθαναν και με το παραπάνω οι λίγες μεραρχίες που είχαμε στην Αλβανία, με την ενίσχυση των αλβανικών συμμοριών. Όλη η σκηνοθεσία που είχε σοφισθεί το Υπουργείο ήταν απλώς μία απομίμηση, μία παιδαριώδης επανάληψη των όσων είχε κάμει η Γερμανία κατά την εισβολή της στην Δανία και Νορβηγία. Η Ιταλία, εισβάλλοντας στην Ελλάδα, δεν μπορούσε να κάμει λιγότερα από όσα είχε κάμει τότε η μεγάλη της σύμμμαχος: αυτό ήταν όλο. Επειδή ο στρατηγός Μεταξάς δεν κατοικούσε στην Αθήνα αλλά στην Κηφισιά, τόπο παραθερισμού που απέχει από την πρωτεύουσα μία δεκαπενταριά χιλιόμετρα, συνέφερε να αποφύγομε να προσελκύσομε την προσοχή κάνοντας την διαδρομή με το μεγάλο αυτοκίνητο της Πρεσβείας. Αποφασίσαμε λοιπόν να με συνοδεύσει ο Στρατιωτικός Ακόλουθος, οδηγώντας ο ίδιος το ολιγότερο εντυπωσιακό αυτοκίνητό του. Ο Ναυτικός Ακόλουθος, που έμενε κοντά στο σπίτι του Πρεσβευτού της Γερμανίας, επεφορτίσθη να τον ενημερώσει αμέσως μετά την 3 πρωινή. Επεβάλλετο ο πρίγκιψ Erbach να μην πληροφορηθεί την είδηση από τις εφημερίδες, πολύ περισσότερο διότι νομίζαμε ότι την προστασία των ιταλικών συμφερόντων στην Ελλάδα θα ανελάμβανε η Γερμανία. Ανετέθη όμως στην Ουγγαρία.<br /><br />Η ημέρα πέρασε σαν εφιάλτης. Το βράδυ είχαμε συγκεντρωθεί για το γεύμα στο σπίτι του Φορνάρι, όπου θα έπρεπε να βρίσκεται και ο Πρέσβυς Βιόλα, Ιταλός αντιπρόσωπος στην Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου του ελληνικού δημοσίου χρέους. Μετά το γεύμα οι οικογένειες των παρόντων ειδοποιήθηκαν να ετοιμάσουν τις αποσκευές τους και να μεταφερθούν μετά τα μεσάνυχτα στην Πρεσβεία. Όταν επέστρεψα στην Πρεσβεία τα μεσάνυχτα, δέχθηκα τον Πρόξενό μας στον Πειραιά, στον οποίο συνέστησα να μεταφερθεί στο γραφείο του και να φροντίσει για την προστασία της εκεί ιταλικής παροικίας, καθώς και τον Επιθεωρητή των φασιστικών οργανώσεων, ο οποίος ενετάλη να μεταφερθεί στην Casa d’Italia και να δεχθεί όσους Ιταλούς των Αθηνών ήθελαν να καταφύγουν εκεί. Είχα καλέσει για την 1 μετά τα μεσάνυχτα τον διερμηνέα της Πρεσβείας comm. De Santo, που θα με συνόδευε στο σπίτι του Μεταξά και θα συνεννοείτο με τον φρουρό.<br /><br />Υπήρξαμε πάρα πολύ τυχεροί που πήραμε όλες τις προφυλάξεις και τηρήσαμε κατά γράμμα όλες τις ληφθείσες οδηγίες. Με την τροπή που πήραν αμέσως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις είναι βέβαιον ότι οι υπεύθυνοι της καταστροφής δεν θα παρέλειπαν να επιρρίψουν την ευθύνη στην Πρεσβεία, αν υπήρχε έστω και η παραμικρή δυνατότητα να την κατηγορήσουν ότι είχε αφήσει να διαρρεύσει το μυστικό. Το 1944, όπως είδαμε, ο Μουσσολίνι κατελόγιζε στην μοιραία καθυστέρηση κατά δύο ημέρες της ενάρξεως των επιχειρήσεων, το γεγονός ότι ο πόλεμος που ο ίδιος θέλησε δεν υπήρξε κεραυνοβόλος όπως του είχε υποσχεθεί ο στρατηγός Βισκόντι Πράσκα, λες και αν τις είχε αρχίσει την 26 Οκτωβρίου αντί της 28ης, αυτό θα μπορούσε να έχει μία οποιαδήποτε επίδραση στην εξέλιξή τους. Σκεφθήτε τι θα συνέβαινε αν η Πρεσβεία, που ήδη εθεωρείτο στην Ρώμη ως ελληνόφιλη, είχε προσφέρει την δυνατότητα να κατηγορηθεί ότι είχε προκαλέσει τις υπόνοιες των Ελλήνων. Θα ήμαστε εμείς και όχι οι δύο μοιραίες ημέρες καθυστερήσεως οι υπεύθυνοι για την αποτυχία της επιχειρήσεως εκείνης, την οποία ο κόμης Τσιάνο, το ίδιο εκείνο βράδυ, ενώ εμείς περνούσαμε στην Αθήνα εκείνες τις τραγικές και ταπεινωτικές ώρες, αποκαλούσε στον κύκλο των φίλων του «δικό μου πόλεμο».<br /><br />Αναμένοντας να φθάσει η καθορισμένη στιγμή της αναχωρήσεώς μας για την Κηφισιά, τα λεπτά στο διάστημα από τα μεσάνυχτα μέχρι της 3ης πρωινής περνούσαν αργά σαν ώρες, ώρες που, αναμφίβολα, υπήρξαν οι πιο οδυνηρές της ζωής μου. Στην σκέψη ότι το καθήκον μου μου επέβαλλε να γίνω αναγκαίος και απρόθυμος συνένοχος μιας τέτοιας ατιμίας, αφού είχα προσπαθήσει μάταια να κάμω ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν για να την αποτρέψω προσετίθετο και ένας σοβαρός φόβος. Ο Μεταξάς ήταν σχεδόν 70 ετών, ήταν καταβεβλημένος από υπερβολική εργασία και ευθύνες, ήταν παχύς και είχε ήδη λεχθεί, το καλοκαίρι, ότι είχε υποστεί ένα ελαφρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Να ξυπνήσω στην καρδιά της νύχτας έναν άνθρωπο σ’ αυτή την κατάσταση υγείας για να του εγχειρίσω ένα έγγραφο που εσήμαινε συγχρόνως την αποτυχία της όλης του πολιτικής και τον πόλεμο μεταξύ της μικρής του χώρας και μιας μεγάλης δυνάμεως (ο Στρατιωτικός Ακόλουθος έτρεφε ακόμα κάποια ελπίδα ότι ο φόβος της Ιταλίας θα έκανε την Ελλάδα να υποχωρήσει: όχι όμως εγώ) θα μπορούσε να έχει τραγικές συνέπειες. Οι οδηγίες του Υπουργείου δεν προέβλεπαν την περίπτωση να βρεθώ στις 3 το πρωί, στο σπίτι του Μεταξά με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος ψυχοραγούντα μέσα στα χέρια μου: και ομολογώ ούτε και εγώ δεν κατόρθωνα να σκεφθώ τι θα έπρεπε να κάμω αν συνέβαινε μία τέτοια τραγωδία. Ευτυχώς η μοίρα δεν επέτρεψε να συμβεί τίποτε τέτοιο.<br /><br />Την καθορισμένη ώρα, δέκα περίπου λεπτά πριν από τις 3, ο Στρατιωτικός Ακόλουθος, ο διερμηνέας και εγώ φθάσαμε στην καγκελλόπορτα της μικρής βίλλας, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός. Ο comm. De Santo είπε στον φρουρό να ειδοποιήσει τον Πρωθυπουργό ότι ο Πρέσβυς της Ιταλίας επιθυμούσε να γίνει δεκτός για μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση. Ο φρουρός άρχισε να κτυπά ένα ηλεκτρικό κουδούνι που επικοινωνούσε με το εσωτερικό του σπιτιού, αλλά το υπηρετικό προσωπικό κοιμόταν. Περιμέναμε για μερικά ατέλειωτα λεπτά μπροστά στην καγκελλόπορτα. Μες στην βαθειά σιωπή της νύχτας ακουγόταν το γαύγισμα ενός σκύλου.<br /><br />Επί τέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, ο οποίος έκαμε την εμφάνισή του σε μία μικρή πόρτα υπηρεσίας και αναγνωρίζοντάς με, διέταξε τον φρουρό να με αφήσει να περάσω. Οι δύο συνοδοί μου έμειναν στον δρόμο περιμένοντάς με, έξω από την καγκελλόπορτα. Ο Μεταξάς είχε φορέσει μία σκούρη μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νυκτικό. Μου έσφιξε το χέρι, με έβαλε μέσα και με άφησε να περάσω σε ένα μικρό σαλόνι, το συνηθισμένο σαλονάκι μιας μικροαστικής εξοχικής βιλλίτσας. Αυτό το περιβάλλον αλά Guido Gozzano, με τα κακόγουστα «καλά» του πράγματα μ’ έκαμε να αναλογιστώ προς στιγμήν με κάποιο πικρό κρυφό χαμόγελο την Βίλλα Τορλόνια. Μόλις καθίσαμε του είπα ότι η Κυβέρνησή μου μου είχε αναθέσει να του κάμω μία άκρως επείγουσα ανακοίνωση και χωρίς άλλα λόγια τού έδωσα το κείμενο. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Τα χέρια που κρατούσαν το χαρτί έτρεμαν ελαφρά και μέσα από τα γυαλιά έβλεπα τα μάτια να βουρκώνουν, όπως συνήθιζε όταν ήταν συγκινημένος. Όταν τελείωσε την ανάγνωση, με κοίταξε κατά πρόσωπο και μου είπε με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή: «Alors, c’est la guerre». Του απήντησα ότι δεν ήταν διόλου έτσι κατ’ ανάγκην, και ότι μάλιστα η Ιταλική Κυβέρνηση ήλπιζε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα εδέχετο τα αιτήματά της και θα άφηνε να περάσουν τα ιταλικά στρατεύματα, τα οποία θα άρχιζαν τις μετακινήσεις τους την 6η πρωινή. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε πώς μπορούσα να σκεφθώ ότι, ακόμα και αν είχε πρόθεση να ενδώσει, θα του ήταν δυνατόν μέσα σε τρεις ώρες να λάβει τις διαταγές του Βασιλέως και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες για την ελεύθερη διέλευση των ιταλικών στρατευμάτων. Χωρίς καμία πεποίθηση, από απλή ευσυνειδησία, αρπαζόμενος από την τελευταία ελπίδα όπως ο ναυαγός πιάνεται ακόμα και από ένα σανιδάκι, του απάντησα ότι αυτό δεν ήταν καθόλου αδύνατον. Ασφαλώς θα είχε απ’ ευθείας τηλεφωνική γραμμή για να επικοινωνεί με τον Βασιλέα. Όσο για τις διαταγές προς τα στρατεύματα, θα ήταν αρκετό να διαταχθεί ο αρχιστράτηγος να στείλει με τον ασύρματο εγκύκλιο διαταγή σε όλους τους διοικητές να μην παρεμποδισθεί η προέλαση των ιταλικών στρατευμάτων. Ο Μεταξάς με ρώτησε τότε αν μπορούσα να του καθορίσω τουλάχιστον ποια ήταν τα στρατηγικά σημεία επί του ελληνικού εδάφους που η Ιταλική Κυβέρνηση θα ήθελε να καταλάβει. Φυσικά, αναγκάσθηκα να του απαντήσω ότι δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Ο Μεταξάς απήντησε: «Vous voyez bien que c’est impossible. Η ευθύνη του πολέμου αυτού βαρύνει αποκλειστικά την Ιταλική Κυβέρνηση. Η Κυβέρνησή σας ήξερε κάλλιστα ότι η Ελλάδα το μόνο που επιθυμούσε ήταν να παραμείνει ουδετέρα, αλλ’ ότι ήμεθα αποφασισμένοι να υπερασπισθούμε το εθνικό έδαφος εναντίον οιουδήποτε». Του απήντησα, ενώ σηκωνόμουν, ότι ήλπιζα ακόμα ότι θα ελάμβανε υπ’ όψιν του την διαβεβαίωση που περιείχετο στην διακοίνωση, κατά την οποία η Ιταλική Κυβέρνηση δεν είχε καμιά πρόθεση να θίξει την κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδος και ότι θα μου γνώριζε στην Πρεσβεία, πριν από τις 6, ότι η χώρα του δεχόταν τα ιταλικά αιτήματα. Ο Μεταξάς δεν μου απήντησε. Με συνόδευσε στην έξοδο υπηρεσίας από την οποία είχα μπει πριν από ένα τέταρτο και όταν ήμασταν στο κατώφλι μού είπε: «Vous êtes les plus forts...» χωρίς να αναπτύξει περισσότερο την σκέψη του, με φωνή, αυτή τη φορά, βαθιά αλλοιωμένη. Με την σειρά μου δεν ήξερα τι να απαντήσω στα λόγια αυτά και στην βαθειά λύπη που τα δονούσε. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του, να μην αισθάνθηκε απέχθεια για το επάγγελμά του. Αν στην μακρά σταδιοδρομία μου στην υπηρεσία του κράτους υπήρξε ποτέ μία στιγμή κατά την οποία εμίσησα το δικό μου, μία στιγμή κατά την οποία το καθήκον του αξιώματός μου μου φάνηκε σταυρός όχι μόνο θλιβερός, αλλά και ταπεινωτικός, η στιγμή αυτή ήταν όταν άκουσα εκείνα τα αποκαρδιωμένα λόγια που πρόφερε ο πρεσβύτης εκείνος, που είχε καταναλώσει ολόκληρη την ζωή του αγωνιζόμενος και υποφέροντας για την χώρα του και τους Βασιλείς του και που, κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή, προτιμούσε να διαλέξει για την πατρίδα του τον δρόμο της θυσίας και όχι τον δρόμο της ατιμώσεως. Υποκλίθηκα μπροστά του με τον βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του. […]<br /><br />ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ<br /><br />Αμέσως μετά την επιστροφή μας στην Πρεσβεία μας άρχισαν να καταφθάνουν οι οικογένειες του προσωπικού και, σιγά - σιγά, και άλλες ιταλικές οικογένειες. Ο χώρος του κτιρίου δεν μπορούσε να χωρέσει ολόκληρη την ιταλική παροικία των Αθηνών. Διέταξα λοιπόν να καταφύγουν στην Πρεσβεία, εκτός από το προσωπικό, τα γυναικόπαιδα, οι δε άνδρες να καταφύγουν στην Casa d’Italia που διέθετε μεγάλους χώρους. Δεν έτρεφα την παραμικρή αυταπάτη, ως προς την πιθανότητα να ενδώσει η Ελλάδα αμαχητί σε αξιώσεις σαν τις δικές μας. Εξ άλλου, ακόμα και αν η Ελληνική Κυβέρνηση είχε την πρόθεση να υποκύψει, όλα είχαν ρυθμισθεί εις τρόπον ώστε αυτό να καταστεί πρακτικώς αδύνατο. Δεν εξεπλάγην λοιπόν καθόλου όταν παρήλθε η 6η πρωινή χωρίς να μου περιέλθει καμία ανακοίνωση εκ μέρους της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Τις πρώτες πρωινές ώρες, μου έφεραν ακόμη ένα κρυπτογραφημένο τηλεγράφημα από την Ρώμη. Ήταν ένα από τα συνήθη τηλεγραφήματα με τα οποία συνήθιζαν να πληροφορούν την Πρεσβεία ότι ένα πλοίο με προορισμό την Ελλάδα είχε επιθεωρηθεί στην Μεσσήνη και του είχε επιτραπεί να συνεχίσει το ταξίδι του. Δύο ημέρες πριν από την έναρξη του πολέμου, όταν είχε ήδη αποφασισθεί όχι μόνον η επίθεσημ αλλά και η ώρα της επιθέσεως, εξακολουθούσαν οι δικοί μας να διευκολύνουν την άφιξη εφοδίων στην χώρα κατά της οποίας επρόκειτο να επιτεθούμε. Και ήταν προφανές, επιπλέον, ότι όχι μόνον το αρμόδιο γραφείο του Υπουργείου, από το οποίο προήρχετο το τηλεγράφημα δεν είχε ειδοποιηθεί, αλλά και ότι οι «δερβέναγες» του γραφείου Υπουργού, από τα χέρια των οποίων περνούσαν πριν αποσταλούν όλα τα εξερχόμενα τηλεγραφήματα, ακόμα και τα πιο ασήμαντα, δεν είχαν αντιληφθεί πόσο ήταν γελοίο και βλακώδες να αφήσουν να σταλεί ένα τέτοιο τηλεγράφημα την ίδια ακριβώς στιγμή που τα στρατεύματά μας ήσαν έτοιμα να αρχίσουν «την πορεία προς Αθήνας».<br /><br />Οι πρωινές αθηναϊκές εφημερίδες της 28ης μόλις πρόλαβαν να δημοσιεύσουν στις τελευταίες ειδήσεις την είδηση της επιδόσεως της ιταλικής διακοινώσεως και το κείμενο των διαγγελμάτων που απηύθυναν προς τον ελληνικό λαό ο Βασιλεύς και ο Μεταξάς. Ο Πρωθυπουργός, αμέσως μετά την συνομιλία μας, είχε καλέσει τηλεφωνικώς τον Άγγλο πρεσβευτή και τον είχε ενημερώσει για τα συμβάντα. Μετά είχε κατεβεί στην πόλη και είχε ενημερώσει τον Βασιλέα. Εν συνεχεία είχε δεχθεί, στο Υπουργείο Εξωτερικών, τους πρεσβευτές της Γιουγκοσλαβίας και της Τουρκίας και είχε συγκαλέσει για την 5η πρωινή το Υπουργικό Συμβούλιο που είχε κηρύξει την γενική επιστράτευση και τον στρατιωτικό νόμο. Κατά τις 8 ο Βασιλεύς είχε μεταβεί στο Υπουργείο των Εξωτερικών, από όπου βγήκε συνοδευόμενος από τον Μεταξά, για να περιοδεύσει με το αυτοκίνητο τους δρόμους της πρωτεύουσας. Το πέρασμά τους είχε χαιρετηθεί με παραλήρημα λαϊκού ενθουσιασμού. Στις 10 π.μ. για πρώτη φορά οι σειρήνες εσήμαναν τον αντιαεροπορικό συναγερμό, αλλά κανένα αεροπλάνο δεν φάνηκε πάνω από την πόλη. Οι λαϊκές εκδηλώσεις δεν περιορίσθηκαν στις επευφημίες προς τον Βασιλέα και τον Πρωθυπουργό. Όπως έγραψε μία ελληνική εφημερίδα της 29, περιγράφοντας όσα είχαν συμβεί την προηγουμένη, «η αγανάκτησις υπήρξε η πρώτη αντίδρασις, η μετά δυσκολίας συγκρατηθείσα αγανάκτησις μετά τον άνανδρον τορπιλλισμόν της Έλλης». Όλα τα ιταλικά ιδρύματα, όλα τα γραφεία των Αθηνών και του Πειραιά, ακόμη και τα μικρά καταστήματα Ιταλών μικροεμπόρων κατεστράφησαν από τα εξαγριωμένα πλήθη. Στο Προξενείο Πειραιώς μόνον η αξιοθαύμαστη ψυχραιμία του προξένου Μάουρο κατόρθωσαν να εμποδίσουν την κατάσταση από του να εκφυλισθεί σε τραγωδία. Ήδη από τις πρώτες πρωινές ώρες η Πρεσβεία είχε περικυκλωθεί από ισχυρή αστυνομική δύναμη, που δεν επέτρεπε σε κανένα να περάσει, ούτε από το πεζοδρόμιο έξω από τα κάγκελλα του προαυλίου. Στο απέναντι πεζοδρόμιο, πάντως, παρήλασε καθ’ όλη την ημέρα μια συνεχής φάλαγγα ανθρώπων πάσης ηλικίας και τάξεως, που διέφεραν από την μικρή εκείνη πλουτοκρατική-πολιτική τάξη, για την οποία είχε μιλήσει ο Υπουργός Τσιάνο στην σύσκεψη της 15 Οκτωβρίου. Και δεν χρειαζόταν να ξέρει κανείς πολλά ελληνικά για να καταλάβει το νόημα των κραυγών του πλήθους εκείνου. Έχω μπροστά μου τα κύρια άρθρα των αθηναϊκών εφημερίδων των τελευταίων εκείνων ημερών του Οκτωβρίου, αλλά θεωρώ περιττόν να τα παραθέσω: Ο αναγνώστης μπορεί να τα φαντασθεί εύκολα μόνος του. Θα υπενθυμίσω μόνον ότι την 30 Οκτωβρίου η Ελληνική Κυβέρνηση δημοσίευσε, σε ολόκληρο τον Τύπο, το πόρισμα, πλαισιωμένο από φωτογραφίες, της πραγματογνωμοσύνης που είχε διεξαχθεί στα θραύσματα των τορπιλλών που είχαν ριφθεί κατά της «Έλλης», και είχαν πλήξει το παλαιό πολεμικό πλοίο την ημέρα που ήταν αφιερωμένη στην Θεοτόκο. Ήταν φυσικό το πρόσωπό μου να καταστεί ιδιαίτερος στόχος των αρθρογράφων και, προ παντός, ωα χαρακτηρισθεί ως πράξη εξαιρετικής δολιότητος η δεξίωση που είχε δοθεί στην Πρεσβεία το βράδυ της 26ης, η οποία είχε εν τούτοις καθορισθεί δέκα ημέρες πριν. Κατανοώ τόσο την αγανάκτηση των αρθρογράφων εκείνων, ώστε δεν τρέφω την παραμικρή μνησικακία για τις ύβρεις τους εναντίον μου όσο και αν δεν τις άξιζα. Στην θέση τους θα έκανα και εγώ το ίδιο. Γνωρίζω πάντως ότι ένας από εκείνους που έγραψαν εναντίον μου τα δριμύτερα και υβριστικότερα άρθρα, μετά την κατάληψη της Ελλάδος ετέθη, και μάλιστα όχι δωρεάν, στην υπηρεσία των Γερμανών. Ίσως να ήταν και αυτός ένας τρόπος συνεχίσεως του πολέμου κατά των Ιταλών. Μερικά από τα άρθρα αυτά παρά την βιαιότητά τους περιέχουν φράσεις εξαιρετικά σωστές. Η «Ακρόπολις» της 31 Οκτωβρίου π.χ., έλεγε μεταξύ άλλων: «η επίθεσις χωρίς ίχνος δικαιολογίας ούτε και προσχήματος εκ μέρους ενός Κράτους, που καυχάται ότι είναι μεγάλη Δύναμις εναντίον μιας μικράς Ελλάδος, δεν υπήρξε μόνον ένα ανόσιον έγκλημα, αλλά και θανάσιμον σφάλμα». Η «Πρωία» της ιδίας ημέρας, αναλύοντας το περιεχόμενο της ιταλικής διακοινώσεως και αναφερομένη στον τρόπο και την ώρα της επιδόσεώς της, έγραφε: «Ποίος ημπορεί να διεισδύση εις τα μελλοντολογικά μυστήρια της δυναμικής τους διπλωματίας;». Αν μπορούσα θα αγκάλιαζα εγκάρδια τον αρθρογράφο εκείνο.<br /><br />Δεν μπορώ να θυμηθώ από ποιον έμαθα ότι η προστασία των ιταλικών συμφερόντων στην Ελλάδα είχε αναληφθεί από την Ουγγαρία, αλλά νομίζω ότι η είδηση μου εδόθη από τον ίδιο τον Ούγγρο συνάδελφό μου Βέλιτς. Είναι αδύνατο να βρω κατάλληλους επαίνους, για όσα έκαμε ο διπλωμάτης αυτός κατά τους μακρούς μήνες του πολέμου για να προστατεύσει τους Ιταλούς που είχαν μείνει στην Ελλάδα και τους αιχμαλώτους που, δυστυχώς, άρχισαν να καταφθάνουν αθρόοι. Ο κ. Βέλιτς εξακολούθησε να εκπροσωπεί την χώρα του στην Αθήνα και μετά την ιταλογερμανική κατοχή της Ελλάδος μέχρι του πραξικοπήματος των Γερμανών στην Ουγγαρία τον Μάρτιο του 1944. Είχε τότε την τύχη να κατορθώσει να σωθεί καταφεύγοντας στο Κάιρο. Κατά τις ημέρες που περάσαμε κλεισμένοι στην Πρεσβεία, ο κ. Βέλιτς υπήρξε ο φύλακας άγγελός μας, με την αποτελεσματική βοήθεια του γραμματέως της Πρεσβείας τού De Bogdan και της γυναίκας του τελευταίου, που ανήκε σε μια από τις επιφανέστερες ελληνικές οικογένειες, η οποία υπήρξε η Θεία Πρόνοια για τις Ιταλίδες κυρίες που είχαν κλεισθεί μαζί μου.<br /><br />Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν έβλεπε την ώρα πότε θα αναχωρούσα, αλλά εγώ ήδη από τις 30 Οκτωβρίου της είχα γνωρίσει, διά του κ. Βέλιτς, ότι δεν θα συναινούσα ποτέ να εγκαταλείψω την Αθήνα αν δεν μου παρέδιδαν πρώτα όλους τους Ιταλούς προξενικούς υπαλλήλους στην Ελλάδα και δεν καταρτίζετο ο κατάλογος των άλλων Ιταλών, στους οποίους η Ελληνική Κυβέρνηση επέτρεπε να εγκαταλείψουν την χώρα. Παρέλειψα σκόπιμα από τον κατάλογο τον Γενικό Πρόξενο Κερκύρας, με την πρόφαση ότι η μεταφορά του στην Αθήνα, επειδή έπρεπε να γίνει ατμοπλοϊκώς ή αεροπορικώς, δεν ήταν άμοιρος κινδύνων και ότι ήταν επομένως απλούστερον να τον επιβιβάσουν σε βενζινάκατο με λευκή σημαία και να τον παραδώσουν στις ιταλικές αρχές της Αλβανίας, διασχίζοντας το στενό της Κερκύρας. Στην πραγματικότητα σκεπτόμουν ότι η κατάληψη του νησιού εκείνου εκ μέρους μας επέκειτο και θεωρούσα ότι στην περίπτωση αυτή η παρουσία του επί τόπου θα ήταν πολύ χρήσιμη τόσο στην ιταλική παροικία όσο και στον ίδιο τον ελληνικό πληθυσμό. Δυστυχώς ο υπολογισμός μου αυτός είχε ως μοναδικό αποτέλεσμα να επιβάλει στον εξαίρετο εκείνο υπάλληλο την ταλαιπωρία μιας παρατεταμένης παραμονής στην Κέρκυρα και να τον εκθέσει στον κίνδυνο των βομβαρδισμών των ιταλικών αεροπλάνων, ένας από τους οποίους ιδιαίτερα σοβαρός από απόψεως αριθμού θυμάτων μεταξύ των κατοίκων, έλαβε χώραν την ημέρα των Χριστουγέννων 1940, με την ίδια εκείνη λεπτότητα στην εκλογή της στιγμής που είχε εμπνεύσει την εισβολή στην Αλβανία Μεγάλη Παρασκευή. Στο θέμα του επαναπατρισμού των Ιταλών οι Έλληνες εφάνησαν μάλλον ενδοτικοί: βέβαια ήταν προς το συμφέρον τους να απομακρύνουν από την χώρα όσο πιο πολλά άχρηστα στόματα μπορούσαν. Κατορθώσαμε να συντάξουμε ένα πρώτο κατάλογο μερικών εκατοντάδων προσώπων, τα οποία ανεχώρησαν μαζί μου, εκτός από πέντε Ιταλούς που την τελευταία στιγμή κατεκρατήθησαν διότι η Ελληνική Κυβέρνηση είχε εις βάρος τους γελοίες υποψίες κατασκοπείας που απεδείχθησαν τελείως αβάσιμες. Λίγους μήνες μετά την αναχώρηη του πρώτου κλιμακίου, ανεχώρησαν άλλα δύο. Όταν ο Πρεσβευτής Βέλιτς συζητούσε με τον Μαυρουδή τον κατάλογο των προσώπων που θα αναχωρούσαν με το διπλωματικό τραίνο είχε φυσικά συμπεριλάβει στον κατάλογο και το όνομα του Αλβανού γραμματέως που υπηρετούσε στην Ιταλική Πρεσβεία, ονόματι Λάτσι, ο οποίος όμως δεν είχε καταφύγει στην Πρεσβεία και δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής. Ο Μαυρουδής, με το χαμόγελο παλαιάς αλεπούς της διπλωματίας, του απήντησε ότι δεν ήταν ανάγκη να γίνει λόγος για τον Λάτσι. Προ της επιμονής του πρεσβευτού της Ουγγαρίας, του έδειξε μια επιστολή την οποία ο Λάτσι, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, είχε απευθύνει στον Μεταξά και στην οποία στιγμάτιζε την ιταλική επίθεση και δήλωνε ότι ετίθετο στην διάθεση της Ελληνικής Κυβερνήσεως για να αγωνισθεί εναντίον των καταδυναστών της Αλβανίας. Ο Λάτσι προήρχετο από την Νότιο Αλβανία, από την περιοχή δηλ. εκείνη όπου, κατά τον Γενικό Τοποτηρητή των Τιράνων, έπαλλε εντονότερα ο πόθος της ενώσεως με την Μητέρα Πατρίδα των αλυτρώτων αδελφών της Τσαμουριάς, που στέναζαν κάτω από τον ελληνικό ζυγό.<br /><br />Δεν είχαμε καμία επαφή με τον εξωτερικό κόσμο. Εκτός από τους Ούγγρους διπλωματικούς δεν επετρέπετο σε κανένα να μπει στην Πρεσβεία και μόνο πολύ σπάνια, και πάντοτε με μεγάλη δυσκολία, άφηναν τον Πρεσβευτή και τον Στρατιωτικό Ακόλουθο της Γερμανίας. Στους άλλους διπλωματικούς που ζήτησαν να μας επισκεφθούν δεν εδόθη η άδεια. Όσο για τους Έλληνες είναι προφανές ότι, εκτός από τους προμηθευτές, δεν υπήρχε ούτε ένας ο οποίος θα εδέχετο με κανένα τρόπο να πατήσει το κατώφλι της Ιταλικής Πρεσβείας. Τα τηλέφωνα, φυσικά, είχαν αποκοπεί και δεν υπήρχε τρόπος να έχομε απ’ ευθείας ειδήσεις για τους άλλους συμπατριώτες που είχαν καταφύγει στην Casa d’Italia, στο Προξενείο του Πειραιά και στα διάφορα ιταλικά σχολεία. Η απ’ ευθείας επικοινωνία με την Ρώμη ήταν αδύνατη. Αντίθετα με όσα οι ελληνικές αρχές ακραδάντως επίστευαν, δεν είχαμε ραδιοπομπό και δεν είχαμε καμία άλλη επικοινωνία εκτός από τα τηλεγραφήματα, τα οποία έστελλε στην Βουδαπέστη ο Ούγγρος συνάδελφός μου, από όπου αναμεταδίδοντο στη Ρώμη, και αυτό με μεγάλη καθυστέρηση διότι μία από τις βόμβες που είχαν ρίξει στην Θεσσαλονίκη οι αεροπόροι μας κατά την προαναφερθείσα επιδρομή, κατέστρεψε το τηλεγραφικό κέντρο της Θεσσαλονίκης, από το οποίο περνούσαν όλες οι γραμμές που συνέδεαν την Αθήνα με την κεντρική Ευρώπη.<br /><br />Σχετικά με τον ραδιοπομπό, δεν θα είναι ίσως άσκοπο να διηγηθώ μία μικρή ιστορία που θα αποδείξει, αν χρειάζεται, σε τι βαθμό τελειότητος είχε φθάσει σε μας, ακόμα και στα μικρά πράγματα, η αποδιοργάνωση. Αρχές του καλοκαιριού του 1940 ο Πλωτάρχης Μορίν μού ανέφερε ότι το Υπουργείο Ναυτικών είχε αποφασίσει να του στείλει ένα ραδιοπομπό μαζί με ένα υπαξιωματικό εξειδικευμένο στον χειρισμό του και μου ζήτησε την άδεια να τον εγκαταστήσει στην Πρεσβεία. Υπήρξα πάντοτε άσπονδος εχθρός κάθε καταχρήσεως των διπλωματικών προνομίων, και γι’ αυτό η ιδέα δεν μου καλοάρεσε. Ήμασταν όμως σε πόλεμο και δεν μου φάνηκε δυνατόν να αντιταχθώ σε μια ενέργεια των στρατιωτικών αρχών. Ο πομπός έφθασε καθώς και ο υπαξιωματικός, ο οποίος συναρμολογώντας το διεπίστωσε αμέσως ότι στη Ρώμη είχαν ξεχάσει να στείλουν ένα βασικό εξάρτημα, χάρις στο οποίο το μηχάνημα δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Ζητήσαμε από την Ρώμη το εξάρτημα που έλειπε και, μετά λίγες εβδομάδες, έφθασε στην Αθήνα. Τότε ο Ναυτικός Ακόλουθος πληροφόρησε την Ρώμη ότι ο ραδιοπομπός ήταν πλέον σε θέση να λειτουργήσει και καθόρισε μια ορισμένη ώρα επαφής δύο φορές την ημέρα. Μόλις η Ρώμη θα απαντούσε με το σήμα ότι η κλήση είχε ληφθεί η επικοινωνία θα μπορούσε να αρχίσει. Όλες τις ημέρες του Θεού, την καθορισμένη ώρα, ο ραδιοπομπός των Αθηνών εξέπεμπε το σήμα κλήσεως. Ούτε μια φορά δεν πήραμε από την Ρώμη το σήμα λήψεως και κατά συνέπεια δεν μπορέσαμε ποτέ να αρχίσομε την μετάδοση. Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου ο υπαξιωματικός αχρήστευσε τον ραδιοπομπό και έτσι τα πάντα τελείωσαν.<br /><br />Ένα από τα λίγα τηλεγραφήματα που λάβαμε από την Ρώμη μέσω Βουδαπέστης εντέλλετο να παραμείνει στην Αθήνα ένας υπάλληλος της Πρεσβείας μέχρις ότου μπορέσουν να αναχωρήσουν όλοι οι Ιταλοί που είχαν λάβει άδεια επαναπατρισμού, δεδομένου ότι η περιορισμένης χωρητικότητος αμαξοστοιχία Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Βελιγράδι δεν επέτρεπε να αναχωρήσουν όλοι με το πρώτο κλιμάκιο. Πρότεινα για χίλιους προφανείς λόγους, να μείνει ο διερμηνέας comm. De Santo, αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση αρνήθηκε κατηγορηματικά. Η Ρώμη διέταξε τότε να μείνει ο Α΄ Γραμματεύς Φορνάρι, αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση αντετάχθη και στην περίπτωσή του. Τότε μου φάνηκε ότι είχε φθάσει η στιγμή να τηρήσω σκληρότερη στάση. Παρεκάλεσα τον Βέλιτς να γνωρίσει στην Ελληνική Κυβέρνηση ότι ο Φορνάρι, κατόπιν της ρητής διαταγής των προϊσταμένων του, δήλωνε ότι δεν θα αναχωρούσε παρά μόνο διά της βίας και ότι ούτε εγώ θα έφευγα αν δεν επετρέπετο στον Φορνάρι να παραμείνει. Ο Βέλιτς κατόρθωσε επί τέλους να ρυθμίσει αυτό το επεισόδιο που απειλούσε να εκτραχυνθεί, προτείνοντας στην Ελληνική Κυβέρνηση να φιλοξενήσει τον Φορνάρι στην Ουγγρική Πρεσβεία. Οι Έλληνες δέχθηκαν και έτσι ο εξαίρετος εκείνος υπάλληλος πρόσθεσε στις τόσες άλλες του υπηρεσίες και την θυσία να παραμείνει για αρκετούς ακόμη μήνες στην Αθήνα, τελείως περιορισμένος στην ουγγρική πρεσβεία, για να εκπληρώσει ένα καθήκον που δεν ήταν ούτε εύκολο ούτε ευχάριστο.<br /><br />Εν τω μεταξύ νέοι φιλοξενούμενοι κατέφθαναν καθημερινώς στην Πρεσβεία: πρόξενοι από διάφορες πόλεις της Ελλάδος, ιερείς, πρόσφυγες, τόσοι που ύστερα από λίγο, φιλοξενούσε περισσότερα από 150 πρόσωπα. Όλοι κοιμούντο όπου μπορούσαν. Όχι μόνον οι αίθουσες και τα σαλόνια, αλλά ακόμα και οι προθάλαμοι και οι διάδρομοι μετεβάλλοντο το βράδυ σε υπνοδωμάτια. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν το φαγητό, αλλά με πολύ καλή θέληση και πνεύμα προσαρμογής κατορθώσαμε να την ξεπεράσομε. Επειδή η τραπεζαρία δεν χωρούσε παρά μόνο μία σαρανταριά πρόσωπα το πολύ πολύ, έτρωγαν κατά ομάδες εκ περιτροπής, όπως στα εστιατόρια των αμαξοστοιχιών και μπορεί να λεχθεί ότι η τρίτη ομάδα είχε μόλις τελειώσει το μεσημεριανό της γεύμα όταν ετοιμάζετο να αρχίσει το γεύμα της η πρώτη βραδινή ομάδα.<br /><br />Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι συνέβαλαν όσο μπορούσαν, ιδίως οι κυρίες, για να απαλύνουν όσο ήταν δυνατόν τις ταλαιπωρίες του περιορισμού εκείνου. Δύο ημέρες πριν από την αναχώρησή μας, έφθασαν από την Κρήτη οι Καπουτσίνοι της ιταλικής ιεραποστολής, την οποία διατηρούσε εκεί το τάγμα τους. Έτσι μπορούσε να δοθεί η πνευματική παραμυθία σε όσους την επιθυμούσαν και να τελεσθεί, η λειτουργία στην κυρία αίθουσα. Τις πρώτες ημέρες μαζευόμασταν όλοι γύρω από το ραδιόφωνό μου για να ακούσουμε το ιταλικό ανακοινωθέν. Αλλά το ενδιαφέρον για τις ακροάσεις αυτές μειώθηκε αμέσως όταν, την δεύτερη ή τρίτη ημέρα των εχθροπραξιών, το ανακοινωθέν ανήγγειλε ότι η αεροπορία μας είχε καταστρέψει το αεροδρόμιο του Τατοΐου. Την επομένη όμως ο Γερμανός Στρατιωτικός Ακόλουθος επεσκέφθη τον συνάδελφό του Μοντίνι και του είπε ότι είχε πάει στο Τατόι για να διαπιστώσει «ιδίοις όμμασι» τα αποτελέσματα του ιταλικού βομβαρδισμού και είχε εξακριβώσει ότι η επιδρομή είχε γίνει από ένα μόνο αεροπλάνο, το οποίο είχε ρίξει συνολικά έξι βόμβες, από τις οποίες οι πέντε είχαν πέσει εκτός του αεροδρομίου και η μία είχε σκάψει ένα λάκκο, τον οποίο οι εκχωματιστές είχαν γεμίσει σε λίγες ώρες εργασίας.<br /><br />Τέλος, μετά μακρές διαπραγματεύσεις, τις οποίες διεξήγαγε ο Βέλιτς με θαυμαστή υπομονή, συνεφωνήθη η ανταλλαγή του ιταλικού διπλωματικού προσωπικού στην Ελλάδα με το ελληνικό διπλωματικό προσωπικό στην Ιταλία να γίνει στο Βελιγράδι. Η αναχώρηση ορίσθηκε για το απόγευμα της Δευτέρας 4ης Νοεμβρίου, από ένα μικρό σταθμό σε μικρή απόσταση από την Αθήνα και απεφασίσθη ότι, μαζί με το διπλωματικό και προξενικό προσωπικό, θα αναχωρούσε και το πρώτο κλιμάκιο μελών της ιταλικής παροικίας, συνολικά πάνω από τριακόσια άτομα. Την τελευταία στιγμή, όταν τα αυτοκίνητα, που θα μετέφεραν στον σταθμό στους ταξιδιώτες, ευρίσκοντο ήδη μπροστά στην είσοδο της πρεσβείας, η Ελληνική Κυβέρνηση απηγόρευσε την αναχώρηση σε πέντε από αυτούς, τέσσερις τραπεζικούς υπαλλήλους και ένα δημοσιογράφο, που, ένας Θεός ξέρει για ποιο λόγο, υποπτεύοντο ως κατασκόπους. Αντετάχθην με όλες μου τις δυνάμεις στην αξίωση αυτή και δήλωσα ότι ηρνούμην να αναχωρήσω. Αλλά αναγκάστηκα με μισή καρδιά να υποκύψω στις πιέσεις του Βέλιτς, ο οποίος εφοβείτο ότι το επεισόδιο θα έθετε σε κίνδυνο την αναχώρηση ολοκλήρου του κλιμακίου ενώ έπρεπε κατεπειγόντως να κενωθεί η Casa d’Italia και το προξενείο του Πειραιώς, όπου έλειπαν όλα τα απαραίτητα για την συντήρηση εκείνων που είχαν καταφύγει εκεί και όπου είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται αρρώστιες. Το τραίνο είχε μόνο μια κλινάμαξα, που δεν ήταν αρκετή ούτε καν για όλο το προσωπικό της πρεσβείας. Οι άλλοι αναγκάσθηκαν να συσσωρευτούν όσο μπορούσαν καλύτερα στην Α΄ και Β΄ θέση. Τα παράθυρα της κλινάμαξάς μας ήταν καρφωμένα και τα τζάμια ήταν σκεπασμένα με ένα παχύ στρώμα από μαύρη μπογιά. Με την παράταση του ταξιδίου και τις μακρές σταθμεύσεις, λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων της μόνης σιδηροδρομικής γραμμής που ήταν παραφορτωμένη με στρατιωτικές μεταφορές, οι συσσωρευτές άδειασαν και σύντομα βρεθήκαμε στο πιο πυκνό σκοτάδι. Τις δύο άκρες του διαδρόμου φρουρούσαν δύο ένοπλοι σκοποί, που προσπάθησαν, στην αρχή, να περάσω στα άλλα βαγόνια για να επισκεφθώ τους ομοεθνείς μου που ταξίδευαν στο ίδιο τραίνο. Είναι περιττό να πω ότι αγνόησα τελείως τις απαγορεύσεις τους. Το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών είχε αναθέσει σε ένα υπάλληλο της Εθιμοτυπίας να συνοδεύσει το τραίνο μέχρι τα γιουγκοσλαβικά σύνορα, αλλά εμείς τον είδαμε μόνο μια φορά στον σταθμό της Λαρίσης, όπου μας προσέφερε ένα καφέ, και μια δεύτερη φορά στον συνοριακό σταθμό, όπου ήλθε να μας αποχαιρετήσει. Δεν είχαν καθόλου φροντίσει για το φαγητό των ταξιδιωτών που ξεπερνούσαν τους τριακόσιους και αν μπόρεσαν να φάνε κάτι, κατά τις τριάντα και πλέον ώρες που θέλαμε για να φθάσουμε στα σύνορα, το οφείλουν σε μένα γιατί είχα φροντίσει, με δικά μου έξοδα, να πάρουμε μαζί μας τρόφιμα. Το απόγευμα της 5ης, μετά είκοσι τέσσερις ώρες ταξιδίου, φθάσαμε σε ένα μικρό σταθμό κοντά στην Θεσσαλονίκη όπου, στο κατάμεστο ήδη τραίνο επεβιβάσθη το προσωπικό του Γενικού Προξενείου και η ιταλική παροικία της πόλης εκείνης, συμπεριλαμβανομένου και του ζεύγους Puccini. Αργά το βράδυ φθάσαμε σε ένα μικρό σταθμό κοντά στον μεθοριακό σταθμό της Γευγελής. Τα παράθυρα άνοιξαν επιτέλους και στην αποβάθρα του μικρού σταθμού παρετάχθησαν οι χωροφύλακες που συνόδευαν το τραίνο και μου απέδωσαν στρατιωτικές τιμές. Λίγα λεπτά αργότερα μπαίναμε στην Γιουγκοσλαβία, όπου, στον πρώτο σταθμό, ο Β. Πρόξενος των Σκοπίων μάς συνήντησε, μας παραστάθηκε και μας ανεφοδίασε. Από εκείνον μάθαμε, χωρίς υπερβολική έκπληξη, ότι, το απόγευμα της ημέρας εκείνης, ιταλικά αεροπλάνα είχαν βομβαρδίσει την γιουγκοσλαβική πόλη Bitolia (Μοναστήρι), την οποία προφανώς εξέλαβαν για την ελληνική πόλη Φλώρινα. Στις 6 φθάσαμε στο Βελιγράδι, όπου μπορέσαμε να εγκαταλείψουμε το τραίνο μας και να επιβιβαστούμε στο ιταλικό, πολύ καλύτερα εξοπλισμένο, που είχε μεταφέρει στην γιουγκοσλαβική πρωτεύουσα το προσωπικό της Ελληνικής Πρεσβείας της Ρώμης.<br /><br />Μας κακομεταχειρίσθησαν; Αναμφιβόλως. Αλλά πρέπει να λάβομε υπ’ όψιν μας δύο πράγματα: πρώτον το άγριο, και πρέπει να το αναγνωρίσομε, δικαιολογημένο μίσος, που προκάλεσε σε όλες τις ελληνικές καρδιές η ιταλική επίθεση, προπαντός γιατί ήρχετο ύστερα από πολύμηνες προκλήσεις τις οποίες είχαν υπομείνει σιωπηλά, δεύτερον, ότι η πρώτη εκείνη εβδομάδα υπήρξε αρκετή για να αποκαλυφθεί η τρομακτική μας κατωτερότητα έναντι των θυμάτων της επιθέσεώς μας και να διαγραφεί η οδυνηρή πραγματικότητα της αποτυχίας μας. Ο γίγαντας Γολιάθ, που από μακριά είχε σταθεί ικανός να εμπνέει τόσο τρόμο, απεδεικνύετο από κοντά και στην πράξη, ένα αχύρινο σκιάχτρο. Οι Έλληνες, που είχαν τόσο φοβηθεί την ιταλική ρομφαία, αντιλαμβάνοντο τώρα ότι η ρομφαία εκείνη ήταν χάρτινη. Πρώτα απ’ όλα είχε εξαφανισθεί ο σεβασμός, τώρα εξηφανίζετο και ο φόβος. Δεν απόμενε πια παρά μόνο το μίσος και η περιφρόνηση και οι Έλληνες επέτρεπαν στον εαυτό τους την πολυτέλεια να εκδικηθούν συγχρόνως την δική μας δολιότητα και τον δικό τους φόβο.<br /><br />Το πρωί της 7ης φθάσαμε στην Τεργέστη, όπου μείναμε ολόκληρη την ημέρα και το επόμενο πρωί 8 Νοεμβρίου φθάσαμε στην Ρώμη.<br /><br />Το ίδιο πρωί της αφίξεώς μας έγινα δεκτός από τον Υπουργό Τσιάνο.<br /><br />Δεν είναι εύκολο να περιγράψω σε τι κατάσταση εκνευρισμού βρισκόμουνα όταν πήγα στον Υπουργό. Η αποτυχία της επιθέσεώς μας κατά της Ελλάδος διεγράφετο πια σαφέστατα, παρά τα όσα αποσιωπούσαν τα ανακοινωθέντα και οι στομφώδεις τίτλοι των εφημερίδων και των τοιχοκολλήσεων στους δρόμους, (θυμούμαι ότι ακριβώς εκείνη την ημέρα είδα μια από αυτές που ανήγγελλε με πελώρια γράμματα: «Στην Ήπειρο και στην Πίνδο μαχόμεθα και προχωρούμε»). Δεν είχαμε λοιπόν διαπράξει μόνο μια ατιμία, είχαμε διαπράξει μια άχρηστη ατιμία. Ξεκινώντας για να δρέψομε εύκολες δάφνες, δεν επιτύχαμε παρά μόνο μια αιματηρή και φρικτή ταπείνωση. Είπα ξεκάθαρα στον Υπουργό τη γνώμη μου για την πολιτική που έδινε τέτοιου είδους αποτελέσματα. Ο Υπουργός δεν απαντούσε στα λόγια μου, αλλά με διέκοπτε συνεχώς με ερωτήσεις για να αλλάξει θέμα, όπως κάνει όποιος θέλει, πάση θυσία, να αποφύγει μια δυσάρεστη συζήτηση. Κάποια στιγμή με ρώτησε πώς είχαν μεταχειρισθεί οι Έλληνες τους Ιταλούς. Αναγκάστηκα να απαντήσω ότι η μεταχείριση ήταν μάλλον σκληρή. Τότε είπε ότι ήθελε να το αναφέρει αμέσως στον Ντούτσε. Κάλεσε το Pallazzo Venezia με το απευθείας τηλέφωνο και ανέφερε όσα του είχα πει. Μετά προσέθεσε: «Έχω εδώ τον Γκράτσι. Και εκείνος λέει ότι όλα θα πάνε θαυμάσια». Και ακούμπησε το ακουστικό.<br /><br />Μπροστά σε μια τέτοια αναίδεια δεν ξέρω πώς κατόρθωσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Του είπα: «Αυτό δεν σου το είπα». Ο Υπουργός σηκώθηκε και μου απήντησε ζωηρά: «Θα δεις, θα δεις. Το Γενικό Επιτελείο έκανε μια ανοησία αλλά τώρα στέλλομε στην Αλβανία είκοσι μεραρχίες και σε δέκα πέντε ημέρες όλα θα έχουν τελειώσει». Και επειδή εγώ κούνησα το κεφάλι αρνητικά με ρώτησε: «Γιατί όχι;» Του απήντησα ότι σε λίγες ημέρες θα άρχιζαν οι βροχές και μετά από αυτές το χιόνι, ώστε μέχρι τέλους Απριλίου ή αρχές Μαΐου ήταν παραφροσύνη να μιλά κανείς για μεγάλης κλίμακος επιχειρήσεις. Και σ’ αυτό εύκολα υπήρξα καλός προφήτης. Τον Μάρτιο 1941 ο Μουσσολίνι πήγε στην Αλβανία, για να φέρει, όπως είπε, το μέγα βραβείο του χαιρετισμού του στα εκεί στρατεύματα και μπροστά στα μάτια του εξαπελύθη επίθεση κατά των ελληνικών θέσεων. Χάσαμε αρκετές χιλιάδες άνδρες, χωρίς να κατορθώσουμε να καταλάβουμε ούτε μια σπιθαμή εδάφους.<br /><br />Ο υπουργός με ρώτησε τότε: «Δεν νομίζεις ότι αν κάναμε ένα μαζικό βομβαρδισμό κατά των Αθηνών οι Έλληνες θα έχαναν το θάρρος τους;» Απήντησα ότι, αν ήθελε να προκαλέσει την απέχθεια ολοκλήρου του πολιτισμένου κόσμου κατά της Ιταλίας, δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από τον βομβαρδισμό της Αθήνας. Μια τέτοια ενέργεια δεν θα είχε άλλο αποτέλεσμα από του να εκατονταπλασιάσει το μένος των Ελλήνων εναντίον μας. Μου απήντησε ότι «δεν του καιγόταν καρφί» για το ανίσχυρο μένος τους (χρησιμοποιώ την έκφραση αυτή από λεπτότητα προς τους αναγνώστες μου) και λέγοντάς μου να ευρίσκομαι στην διάθεσή του, έθεσε, πολύ ψυχρά, τέρμα στην συνομιλία μας. Δεν επρόκειτο πια να τον ξαναδώ.</span>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:Calibri;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><o:p><span style="font-size: large;"><br /></span></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><o:p><br /></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/28-oktovriou-ti-pos-giati/" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="1240" data-original-width="828" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-MpfczsGepGY/XbVQZf8UWnI/AAAAAAAAEF4/GgDGY6cgjWI_CfDzj2oT73kmLFAg_ADtwCLcBGAsYHQ/s320/28oct40_150.jpg" width="213" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><o:p><i><span style="font-size: large;">(Από το βιβλίο "28η Οκτωβρίου - Τι, πώς, γιατί", Εκδόσεις Ariston Books, 2017, σελ. 145-166)</span></i></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EL"><o:p><i><br /></i></o:p></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-66836089106328967262019-10-23T08:06:00.002+03:002023-01-11T19:52:11.664+02:00NEO ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 1944<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #660000; font-size: x-large;">Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ </span></b><b><span style="color: #660000; font-size: x-large;">1944</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ariston Books</span></i><br />
<i><span style="font-size: large;">το νέο βιβλίο για την Απελευθέρωση της </span></i><i><span style="font-size: large;">Αθήνας</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">στις 12 Οκτωβρίου 1944</span></i><br />
<i><span style="font-size: large;">Εισαγωγή-επιμέλεια Δημοσθένη Κούκουνα</span></i><br />
<i><span style="font-size: large;"><br /></span></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-L1IMmujpo7E/Xa_e55V-fnI/AAAAAAAAEFk/CnVvyMS9MYY7f2v-auxD_gxrLc0GxGr9wCLcBGAsYHQ/s1600/liberation_cover_021.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="992" data-original-width="661" src="https://1.bp.blogspot.com/-L1IMmujpo7E/Xa_e55V-fnI/AAAAAAAAEFk/CnVvyMS9MYY7f2v-auxD_gxrLc0GxGr9wCLcBGAsYHQ/s1600/liberation_cover_021.jpg" /></a></div>
<i><span style="font-size: large;"><br /></span></i>
<i style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: start;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Μια συγκεντρωτική έκδοση για το πώς φτάσαμε στην Απελευθέρωση και πώς πραγματοποιήθηκε, εντελώς αναίμακτα εκείνη την ημέρα, όχι όμως τις προηγούμενες ή τις επόμενες. Πώς μεθόδευσαν οι Γερμανοί την αποχώρησή τους, οι διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν, όλο το παρασκήνιο σε Αθήνα, Κάιρο, Καζέρτα, Βελιγράδι, ακόμα και στη Λισαβόνα. Οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ, που σκόπευαν να μπουν στην πρωτεύουσα με εκατό παπάδες να προηγούνται. Οι διαταγές του Σκόμπι, η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας και ο βρετανικός ρόλος. Μέρες χαράς, αλλά και σύννεφα ανησυχίας...</b></span></i><br />
<i style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: start;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><br /></b></span></i>
<span style="color: #222222; font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><i>Τα σημαντικότερα ντοκουμέντα της Απελευθέρωσης, ημερολογιακές εγγραφές για το κλίμα των ημερών, αλλά και νέα στοιχεία αποσαφηνίζουν το μεγάλο γεγονός</i></b></span><br />
<span style="color: #222222; font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><i><br /></i></b></span>
<br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Εισαγωγή Δημοσθένη
Κούκουνα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> <i>ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΣ:</i> Ελένη Βλάχου: Οι Γερμανοί φεύγουν! <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span>Ρένος
Αποστολίδης: Η ιστορική ημέρα της Απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Κώστας Παράσχος:
Εικόνες της Απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γιώργος Καράγιωργας: Η
τελευταία μέρα της κατοχής, η πρώτη μέρα του εμφύλιου <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Επαμεινώνδας
Σπηλιωτόπουλος: Στις παραμονές <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Αναστάσης Πεπονής: Μαρτυρία από
την Απελευθέρωση <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γιώργος Θεοτοκάς: Σελίδες Ημερολογίου 1944 <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Χρήστος
Ζαλοκώστας: Μέρες Απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γιάννης Ζέβγος: Το Ημερολόγιο
της Απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ιωάννα Τσάτσου: Η μεγάλη ώρα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γεώργιος
I. Ράλλης: Αναμνήσεις Οκτωβρίου 1944 <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γιώργος Σεφέρης: Οι μέρες της
επιστροφής <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Φίλιππος
Δραγούμης: Αναμνήσεις από την Ιταλία <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Χάρολντ Μακμίλαν: Από την
Ιταλία στην Ελλάδα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Παναγιώτης Κανελλόπουλος: Οδοιπορικό Απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Χένρυ
Μωλ: Η Απελευθέρωση και οι Σύμμαχοι <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Στέφανος Σαράφης: Οι αναμνήσεις
του αρχηγού του ΕΛΑΣ <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Βασίλης Μπαρτζιώτας: Η απελευθέρωση της Αθήνας <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γιάννης
Πυριόχος: Η απελευθέρωση <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Σπύρος Κωτσάκης (Νέστορας): Μέρες απελευθέρωσης <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Νίκανδρος
Κεπέσης: Η Μάχη της Ηλεκτρικής <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ανδρέας Μιχαλάς: Η απελευθέρωση
του Πειραιά <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Δημήτριος Δημητρίου (Νικηφόρος): Περιμένοντας να
μπούμε στην Αθήνα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Κώστας Γ. Δεσποτόπουλος: Τι έγινε στην Καζέρτα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γρηγόρης
Φαράκος: Εκείνες τις μέρες <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ρίτσαρντ Κάπελ: Σημειώματα από
την Ελλάδα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ρεξ
Λήπερ: Πώς ήρθαμε στην Ελλάδα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ευάγγελος Παπαστράτος:
Αναμνήσεις από την Απελευθέρωση <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Σοφοκλής Βενιζέλος: Η
κυβέρνησις Παπανδρέου <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Ρόλαντ Χάμπε: Στόχος η διάσωση της Αθήνας <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> <i>Απαντήσεις
στον Ρόλαντ Χάμπε:</i> Χρήστος Ζαλοκώστας, Γεώργιος Πάγκαλος, Γεώργιος
Ντάκος, Μιχαήλ Φούμης, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, Έκτωρ
Τσιρονίκος, Σωτήρης Κυβέλλος <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> <i>ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ:</i> Γερμανική
έκθεση για την κατάσταση στην Ελλάδα <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Κρυπτογραφικά μηνύματα προς τη
Μέση Ανατολή <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Δελτία Πληροφοριών του 20ού Συντάγματος Πεζικού <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Παναγιώτης
Κυριακού: Τα Τάγματα Ασφαλείας Αθηνών <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Γεωργίου Παπανδρέου: Ο λόγος
της Απελευθερώσεως <span style="font-family: "ms mincho"; mso-bidi-font-family: "MS Mincho";">♦</span> Διάγγελμα Βασιλέως Γεωργίου Β'<o:p></o:p></div>
<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
<o:PixelsPerInch>96</o:PixelsPerInch>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="false"
DefSemiHidden="false" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="382">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="header"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footer"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="index heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of figures"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="envelope return"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="footnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="line number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="page number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote reference"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="endnote text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="table of authorities"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="macro"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="toa heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Bullet 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Number 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Closing"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="List Continue 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Message Header"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Salutation"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Date"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text First Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Body Text Indent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Block Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Hyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="FollowedHyperlink"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Document Map"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Plain Text"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="E-mail Signature"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Top of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Bottom of Form"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal (Web)"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Acronym"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Address"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Cite"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Code"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Definition"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Keyboard"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Preformatted"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Sample"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Typewriter"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="HTML Variable"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Normal Table"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="annotation subject"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="No List"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Outline List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Simple 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Classic 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Colorful 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Columns 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Grid 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table List 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table 3D effects 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Contemporary"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Elegant"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Professional"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Subtle 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Web 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Balloon Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Table Theme"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 2"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 3"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 4"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 5"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 7"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 8"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Note Level 9"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" QFormat="true"
Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" QFormat="true"
Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" QFormat="true"
Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" QFormat="true"
Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" QFormat="true"
Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" QFormat="true"
Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" SemiHidden="true"
UnhideWhenUsed="true" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="41" Name="Plain Table 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="42" Name="Plain Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="43" Name="Plain Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="44" Name="Plain Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="45" Name="Plain Table 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="40" Name="Grid Table Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="Grid Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="Grid Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="Grid Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="Grid Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="Grid Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="Grid Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="Grid Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="Grid Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="Grid Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="Grid Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46" Name="List Table 1 Light"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51" Name="List Table 6 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52" Name="List Table 7 Colorful"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="46"
Name="List Table 1 Light Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="47" Name="List Table 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="48" Name="List Table 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="49" Name="List Table 4 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="50" Name="List Table 5 Dark Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="51"
Name="List Table 6 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="52"
Name="List Table 7 Colorful Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Mention"/>
<w:LsdException Locked="false" SemiHidden="true" UnhideWhenUsed="true"
Name="Smart Hyperlink"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]-->
<!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:Calibri;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<!--StartFragment-->
<!--EndFragment--><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<i style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: start;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b><span style="color: #222222; font-family: "times new roman" , serif;">Εκδόσεις Ariston Βοοks</span></b></span></i><br />
<i style="color: #222222; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: start;"><span style="font-family: "times new roman" , serif; font-size: large;"><b>Σελίδες 600, τιμή 24 </b></span></i><span style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><i><b>€</b></i></span></span><br />
<span style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><i><b><br /></b></i></span></span><span style="text-align: left;"><span><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/sillogiko-i-apeleutherosi-1944/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/sillogiko-i-apeleutherosi-1944/</a><br /><br /><br /></span></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-25168297172838239622019-10-12T12:05:00.000+03:002019-10-12T12:35:55.272+03:00ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 1944<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #660000; font-size: x-large;">Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="color: #660000; font-size: x-large;">ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 1944</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">Σπάνιες έγχρωμες φωτογραφίες</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">από τον επίσημο εορτασμό στην Αθήνα</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<i><span style="font-size: large;">(18 Οκτωβρίου 1944)</span></i></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-FucGG69Dotc/XaGUpusl1yI/AAAAAAAAEDE/ArBBSPWzTbwniNmbtIAAJBzIKZUd60UrgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-FucGG69Dotc/XaGUpusl1yI/AAAAAAAAEDE/ArBBSPWzTbwniNmbtIAAJBzIKZUd60UrgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_12.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-EftjBGt9W4o/XaGUpl6y7MI/AAAAAAAAEDI/ZmOCjuNL1RgFV2rYFobIWmu0mxFF-B1qQCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-EftjBGt9W4o/XaGUpl6y7MI/AAAAAAAAEDI/ZmOCjuNL1RgFV2rYFobIWmu0mxFF-B1qQCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_13.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-1tOAJIQpAl4/XaGUqy2ZgVI/AAAAAAAAEDM/wEaPuNH_GostLrA5z_2xC0YDfvxhviMGgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_14.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-1tOAJIQpAl4/XaGUqy2ZgVI/AAAAAAAAEDM/wEaPuNH_GostLrA5z_2xC0YDfvxhviMGgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_14.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-3wis2VwZcF0/XaGUscAIZWI/AAAAAAAAEDQ/spZMBkb6f3wJdKSq06MLHA4RiPOkESzVACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_15.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-3wis2VwZcF0/XaGUscAIZWI/AAAAAAAAEDQ/spZMBkb6f3wJdKSq06MLHA4RiPOkESzVACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_15.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-jyaE_tmVoz4/XaGUshCmRRI/AAAAAAAAEDU/xsGmiIollgEwKPTuXix-QhN5FYwcxzq9ACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-jyaE_tmVoz4/XaGUshCmRRI/AAAAAAAAEDU/xsGmiIollgEwKPTuXix-QhN5FYwcxzq9ACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_16.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-AmmzYYvpD6M/XaGUtOQZgNI/AAAAAAAAEDY/utNrzqh4wu4V1bL1vS1mGveh6ErytIhDwCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_17.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-AmmzYYvpD6M/XaGUtOQZgNI/AAAAAAAAEDY/utNrzqh4wu4V1bL1vS1mGveh6ErytIhDwCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_17.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-T76UvKPdL00/XaGUvdK2mhI/AAAAAAAAEDc/5Dispynd8poECqmfTBoWAXsTLflNW8ntwCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-T76UvKPdL00/XaGUvdK2mhI/AAAAAAAAEDc/5Dispynd8poECqmfTBoWAXsTLflNW8ntwCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_18.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-bY4TY-drvLs/XaGUvnMG_pI/AAAAAAAAEDg/o9UmxbgCbIgQhSIomGQU01-_GlW2_cErgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_19.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-bY4TY-drvLs/XaGUvnMG_pI/AAAAAAAAEDg/o9UmxbgCbIgQhSIomGQU01-_GlW2_cErgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_19.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-CkwPKMw3uq0/XaGUwBDvSLI/AAAAAAAAEDk/7hSv9X539ZMEOfQQuxONAmMGT-PinEwAACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-CkwPKMw3uq0/XaGUwBDvSLI/AAAAAAAAEDk/7hSv9X539ZMEOfQQuxONAmMGT-PinEwAACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_20.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Ou9YnWatymo/XaGUxmkinVI/AAAAAAAAEDo/m2mFb02ETSIIDs8DdeKFRpXQ0xsyU8MBgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_21.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-Ou9YnWatymo/XaGUxmkinVI/AAAAAAAAEDo/m2mFb02ETSIIDs8DdeKFRpXQ0xsyU8MBgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_21.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-6Q6hP0cYHcs/XaGUy7bND8I/AAAAAAAAEDs/YkXKtz_Lsr0ezNsWfuvGPEDg4MLZSs0FACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-6Q6hP0cYHcs/XaGUy7bND8I/AAAAAAAAEDs/YkXKtz_Lsr0ezNsWfuvGPEDg4MLZSs0FACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_22.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-crqFhkOb9ys/XaGUzMl851I/AAAAAAAAEDw/-uO92nh6x80v0hf-vFeEx97f1cOxUcXQQCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-crqFhkOb9ys/XaGUzMl851I/AAAAAAAAEDw/-uO92nh6x80v0hf-vFeEx97f1cOxUcXQQCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_23.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-DmtEwCR-QNU/XaGUzlLmb-I/AAAAAAAAED0/PclU0pItefsmfBoJDk-_vWJwzEsx22bYACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_24.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-DmtEwCR-QNU/XaGUzlLmb-I/AAAAAAAAED0/PclU0pItefsmfBoJDk-_vWJwzEsx22bYACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_24.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ZHpCc0yQElY/XaGU1uXNIlI/AAAAAAAAED4/hws_FfvZ4GkmsCqQ4jC5XDRsdrAiFViFwCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_25.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-ZHpCc0yQElY/XaGU1uXNIlI/AAAAAAAAED4/hws_FfvZ4GkmsCqQ4jC5XDRsdrAiFViFwCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_25.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-tn-ti9Cq-2U/XaGU2C7qQdI/AAAAAAAAED8/F_mGHmJu51Mo1ApJHi1-28qdDl9pUgmbgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_26.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-tn-ti9Cq-2U/XaGU2C7qQdI/AAAAAAAAED8/F_mGHmJu51Mo1ApJHi1-28qdDl9pUgmbgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_26.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-6hxlUWEK10Q/XaGU2hF4XHI/AAAAAAAAEEA/rLOjmOXRXSg0XtLbB0DeQrgawg8dnWx3wCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_27.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-6hxlUWEK10Q/XaGU2hF4XHI/AAAAAAAAEEA/rLOjmOXRXSg0XtLbB0DeQrgawg8dnWx3wCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_27.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-biabe5REI_Y/XaGU3upwyRI/AAAAAAAAEEE/PMBLMOtjgi0Xq1OUJ-872V7jZPBb7NWRACLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_28.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-biabe5REI_Y/XaGU3upwyRI/AAAAAAAAEEE/PMBLMOtjgi0Xq1OUJ-872V7jZPBb7NWRACLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_28.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-F4seNF0KlbI/XaGU5NtLG3I/AAAAAAAAEEI/m9f2_aRU2dEOHT7zbgNBPJpx2H6J0Y-JgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_29.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-F4seNF0KlbI/XaGU5NtLG3I/AAAAAAAAEEI/m9f2_aRU2dEOHT7zbgNBPJpx2H6J0Y-JgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_29.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-wZ658fj85cM/XaGU5qntSBI/AAAAAAAAEEM/hfa8og1zn4ofqi8tTuKQno5smlEv6kYfwCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_30.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-wZ658fj85cM/XaGU5qntSBI/AAAAAAAAEEM/hfa8og1zn4ofqi8tTuKQno5smlEv6kYfwCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_30.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-jXnfh35av5A/XaGU6dzWoJI/AAAAAAAAEEQ/jeQqxtm_VxotFfkRpWaR1-bL7V0xbws3gCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-jXnfh35av5A/XaGU6dzWoJI/AAAAAAAAEEQ/jeQqxtm_VxotFfkRpWaR1-bL7V0xbws3gCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_32.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-I9Ube6YMzyk/XaGU7C7P_xI/AAAAAAAAEEU/Fs-NgISCvO8htJhi2P60NT4BVnoAov5owCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_33.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-I9Ube6YMzyk/XaGU7C7P_xI/AAAAAAAAEEU/Fs-NgISCvO8htJhi2P60NT4BVnoAov5owCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_33.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NFjDUSR5ON8/XaGU8EqIZVI/AAAAAAAAEEY/CXL4-DWpyp0Pl3Q12RzOUUoTUmwn4LucgCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_34.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-NFjDUSR5ON8/XaGU8EqIZVI/AAAAAAAAEEY/CXL4-DWpyp0Pl3Q12RzOUUoTUmwn4LucgCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_34.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-0BP045TzwpI/XaGU9ANS8RI/AAAAAAAAEEg/2o17AcgcTRchU8MlREZ66FsOpUd3vlvrwCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-0BP045TzwpI/XaGU9ANS8RI/AAAAAAAAEEg/2o17AcgcTRchU8MlREZ66FsOpUd3vlvrwCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_35.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-AKhhqMhqVAk/XaGU9-nVFLI/AAAAAAAAEEk/_bhOkesTBawRSoYmzB431RDyb9ZLMP83QCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_36.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-AKhhqMhqVAk/XaGU9-nVFLI/AAAAAAAAEEk/_bhOkesTBawRSoYmzB431RDyb9ZLMP83QCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_36.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-tIrYBnLLp8Q/XaGU-TSnNrI/AAAAAAAAEEo/EEgQC8LHSq4KSmw8x-ZHq4MxA0pA24tywCLcBGAsYHQ/s1600/__18oct44_556_99_37.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="709" data-original-width="709" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-tIrYBnLLp8Q/XaGU-TSnNrI/AAAAAAAAEEo/EEgQC8LHSq4KSmw8x-ZHq4MxA0pA24tywCLcBGAsYHQ/s640/__18oct44_556_99_37.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-18107243482981990552019-05-29T07:38:00.003+03:002023-01-11T19:53:33.023+02:00Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: large;">ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ARISTON BOOKS </span><span style="font-size: large;">ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">"Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-large;">(1939-1944)"</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-9Mvlz95bsXQ/XO4K3LjI_2I/AAAAAAAAD_c/9obqwSZW6UE323ujJGGZ88HXbUUDXfbigCLcBGAs/s1600/c_a11_seitz.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="794" data-original-width="567" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-9Mvlz95bsXQ/XO4K3LjI_2I/AAAAAAAAD_c/9obqwSZW6UE323ujJGGZ88HXbUUDXfbigCLcBGAs/s640/c_a11_seitz.jpg" width="456" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<i>Ο Άρθουρ Ζάιτς, ο συγγραφέας του βιβλίου αυτού, ήταν ο Γερμανός αρχικατάσκοπος που έδρασε στα χρόνια εκείνα στην Ελλάδα, καλυμμένος με την ιδιότητα του διπλωματικού υπαλλήλου. Στην αποκαλυπτική αφήγησή του δίνει λεπτομέρειες για τη δράση του στην Αθήνα από τις παραμονές της έναρξης του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου μέχρι το τέλος της Κατοχής. Τα ονόματα και οι κινήσεις των Ελλήνων και Γερμανών (ακόμα και Άγγλων!) που υπήρξαν συνεργάτες του, ως δολιοφθορείς ή συλλέγοντας κρίσιμες πληροφορίες και διεισδύοντας αθόρυβα. Με ποιους τρόπους οργανώθηκε και λειτούργησε στην Ελλάδα η Άμπβερ, η κατασκοπευτική οργάνωση του θρυλικού ναυάρχου Κανάρη, στα χρόνια αυτά. Πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ανάμεσά του πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες.</i><br />
<br />
Συγγραφέας: Άρθουρ Ζάιτς<br />
Εισαγωγή-επιμέλεια: Δημοσθένης Κούκουνας<br />
Τίτλος: Η γερμανική κατασκοπεία στην Ελλάδα (1939-1944)<br />
Σχήμα 14Χ21, σελίδες 400, τιμή 22 €<br />
ISBN 978-2-940603-66-4<br />
<br /><a href="https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/arthouz-zaits-i-germaniki-kataskopeia-stin-ellada-1939-1944/" target="_blank">https://historiabooks.gr/shop/ariston-books/ellinika/arthouz-zaits-i-germaniki-kataskopeia-stin-ellada-1939-1944/</a><br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-369250371367417869.post-8741165568500431662019-04-18T20:36:00.000+03:002019-04-18T22:06:14.302+03:00Εφημερίδα "Εστία" 13.4.2019<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-52gwW1C8eRg/XLi1CHpqNSI/AAAAAAAAD-o/TOj9zCA5m_gnxt0qLi4rR8tr1wv4hRFGgCLcBGAs/s1600/Estia_13apr2014.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="677" data-original-width="858" height="504" src="https://3.bp.blogspot.com/-52gwW1C8eRg/XLi1CHpqNSI/AAAAAAAAD-o/TOj9zCA5m_gnxt0qLi4rR8tr1wv4hRFGgCLcBGAs/s640/Estia_13apr2014.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px; text-align: center;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-size: x-large;"><br /></span></span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px; text-align: center;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-size: x-large;">ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΜΕΡΤΕΝ</span></span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><br /></span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px; text-align: center;">
<span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;"><span style="font-size: large;"><i>Ὁ ἔρως μέ τήν Ρωσσίδα καλλονή – Τό νέο βιβλίο τοῦ Δημοσθένη Κούκουνα</i></span></span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;"><i><span id="more-5130" style="box-sizing: border-box;"></span></i></span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;">
<br /></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">ΗΤΑΝ ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς συνεργάτης τῶν Γερμανῶν στήν Κατοχή; Εἶχε ποτέ ἀνάμειξη σέ διώξεις Ἑβραίων τήν ἴδια περίοδο; Ἤ μήπως ἡ φημολογία πού ἀναπτύσσεται χρόνια τώρα καί θεωρεῖ ἐκείνην τήν περίοδο τοῦ πολιτικοῦ βίου του ὡς σκοτεινή, ἐν τέλει διεκινήθη ἀπό πολιτικούς ἀντιπάλους του πού ἤθελαν νά βλάψουν τό πολιτικό ἄστρο του; Τό νέο βιβλίο τοῦ ἱστορικοῦ Δημοσθένους Κούκουνα ἀνατέμνει ἐπί τῆ βάσει τῶν πηγῶν τήν περίφημη ὑπόθεση Μέρτεν, μέσω τῆς ὁποίας ἔγινε ἀπόπειρα νά σφραγισθεῖ μέ κηλῖδα ἡ πορεία τοῦ μεγάλου Μακεδόνος πολιτικοῦ, καί δίδει ξεκάθαρες ἀπαντήσεις στά καυτά ἐρωτήματα πού ἀπασχολοῦν τήν ἱστορία.</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Εἰδικός συνεργάτης τῆς «Ἑστίας» διάβασε μέ προσοχή τό ὀγκῶδες καί πλούσιο σέ νέα στοιχεῖα βιβλίο τοῦ κ. Κούκουνα καί ἐξήγαγε τά συμπεράσματά του. Τό κείμενο πού ἀκολουθεῖ καί μέ τό ὁποῖο παρουσιάζεται ἀναλυτικῶς τό βιβλίο Κούκουνα γιά τόν Γερμανό ἀξιωματικό τῶν κατοχικῶν δυνάμεων Μέρτεν, ὁ ὁποῖος κατηγορήθηκε γιά ἐγκλήματα πολέμου, εἶναι, θεωροῦμε, ἀρκούντως διαφωτιστικό:</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-kR-puO3NA10/XHjARE999GI/AAAAAAAAD7U/km3M8ojQA1UKALovTuFdS_dVoqqpdXImgCPcBGAYYCw/s1600/merten_cover_150dpi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1417" data-original-width="1004" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-kR-puO3NA10/XHjARE999GI/AAAAAAAAD7U/km3M8ojQA1UKALovTuFdS_dVoqqpdXImgCPcBGAYYCw/s320/merten_cover_150dpi.jpg" width="226" /></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Στό βιβλίο του ὁ Δημοσθένης Κούκουνας ἐπιχειρεῖ μία συνολική διερεύνηση τῆς ὑποθέσεως Μέρτεν καί τῆς ἐμπλοκῆς τοῦ Κ. Καραμανλῆ, ἔχοντας συγκεντρώσει στοιχεῖα καί πηγές περισσότερο ἤ ὀλιγώτερο γνωστές καί ἀναδεικνύοντάς τες μέ τρόπο ἀρκετά ἀντικειμενικό.</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Στό Α΄ Μέρος, ἀφοῦ ἀναλύει τήν δράση τοῦ Μάξ Μέρτεν στήν κατοχική Θεσσαλονίκη, ἀναφέρεται στόν βίο τοῦ Καραμανλῆ κατά τήν περίοδο τῆς Κατοχῆς, ὑπογραμμίζοντας τήν σχέση του μέ Ρωσσίδα καλλονή τῆς ἐποχῆς, τήν Λίλη Μάκ. Γιά τήν συγκεκριμένη ὑπάρχει πληροφοριακό δελτίο τῶν συμμαχικῶν ὑπηρεσιῶν τοῦ 1946, ὅτι εἶχε διατελέσει πράκτωρ τῆς Γκεστάπο. Μάλιστα, τόν Μάιο τοῦ 1946 ἡ Λίλη Μάκ ἐδικάσθη ἀπό τό Εἰδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων, τό ὁποῖο τήν ἀπήλλαξε λόγω ἀμφιβολιῶν. Δέν προκύπτει, ὅμως, ἀπό καμμία ἄλλη ἀναφορά ὅτι ὁ Κ. Καραμανλῆς, πέραν τῆς αἰσθηματικῆς σχέσεώς τους, τήν ὁποία ἔχει ἐπιβεβαιώσει καί ὁ Μ. Χατζιδάκις, ὑπῆρξε συνεργάτης τῶν Γερμανῶν μέσω αὐτῆς τῆς διασυνδέσεως μέ τήν Λίλη Μάκ (σελ. 179-181).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Ἐπίσης, ὁ συγγραφεύς παραθέτει ἔγγραφο τῆς CIA, τῆς 16ης Σεπτεμβρίου 1962, τό ὁποῖο ἔχει διακινηθεῖ καί στό διαδίκτυο τά τελευταῖα 2-3 χρόνια, μετά τόν ἀποχαρακτηρισμό του, καί τό ὁποῖο συνδέει τόν Καραμανλῆ μέ τίς διώξεις τῶν Ἑβραίων ἐπί Κατοχῆς. Οὐσιαστικά, ἀναπαράγει τήν πληροφορία πού εἶχε δώσει ὁ Σύμβουλος τῆς Ἑλληνικῆς Πρεσβείας στό Ἰσραήλ Ἰωάννης Μοσχόπουλος, ὅτι τό ὄνομα τοῦ τότε Πρωθυπουργοῦ περιελαμβάνετο σέ ἕναν πίνακα πρακτόρων τῶν γερμανικῶν Ἀρχῶν, ὁ ὁποῖος εἶχε κατατεθεῖ στήν δίκη τοῦ Ἄιχμαν. Ὅπως ἐπισημαίνει ὁ συγγραφεύς, «ἡ χρησιμοποίηση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κων. Καραμανλῆ ὀφειλόταν σέ παρασκηνιακές ἐνέργειες ἀντιπολιτευόμενων κύκλων, πού ἄντλησαν τό στοιχεῖο αὐτό ἀπό ἕνα κατάλογο Ἑλλήνων πρακτόρων πού εἶχαν μισθώσει οἱ Γερμανοί ἐπί Κατοχῆς». Σύμφωνα μέ τό βιβλίο, τά στοιχεῖα αὐτά εἶναι ἐντελῶς ἀναξιόπιστα, ὅπως καί ὁ ἴδιος ὁ Μοσχόπουλος, ὁ ὁποῖος στίς 21 Ἀπριλίου 1967 εἶχε προταθεῖ ἀπό τούς πραξικοπηματίες γιά ὑπουργός Ἐξωτερικῶν (σελ. 181-184).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Ἰδιαίτερης σημασίας εἶναι τό ἑπόμενο κεφάλαιο πού ἀναφέρεται στήν σκευωρία, ἡ ὁποία ἐπιχειρήθηκε νά στηθεῖ ἐκ νέου ἀπό τήν ἀντιπολίτευση, ἐν ὄψει τῶν ἐκλογῶν τοῦ Νοεμβρίου 1963, σέ μία προσπάθεια νά πληγεῖ προεκλογικῶς ὁ Κων. Καραμανλῆς. Ὁ συγγραφεύς στηριζόμενος στίς ἀποκαλύψεις τῶν ἐφημερίδων τοῦ συγκροτήματος Μπότση (Ἀπογευματινή, Ἀκρόπολις) ξετυλίγει τό κουβάρι τῶν παρασκηνιακῶν ἐνεργειῶν στίς ὁποῖες προέβησαν στελέχη τῆς Ἑνώσεως Κέντρου, σέ συνεργασία μέ τόν δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο, γιά νά ἀνακινήσουν τό σκάνδαλο Μέρτεν μέ νέες –ὑποτίθεται ἀξιόπιστες καί ἀποκαλυπτικές– μαρτυρίες. Στό βιβλίο παρατίθενται τά σχετικά δημοσιεύματα καί ἡ σχετική ἀλληλογραφία, καί τεκμηριώνεται πειστικῶς ἡ προσπάθεια δημιουργίας μίας νέας πλεκτάνης εἰς βάρος τοῦ Κ. Καραμανλῆ (σελ. 184-217). Ἰδιαίτερης ἀξίας θεωρῶ ὅτι εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωσις τῆς σκευωρίας ἀπό τόν δημοσιογράφο Γ. Βουκελᾶτο, τόν ὁποῖο εἶχε προσπαθήσει νά ἐμπλέξει ὁ Β. Μαθιόπουλος (σελ. 192, 211-212).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Στό Β΄ Μέρος τοῦ βιβλίου ὁ συγγραφεύς παραθέτει κατά βάσιν τά πρακτικά τῆς δίκης, μετά ἕνα σύντομο ἱστορικό τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ Μέρτεν στήν Ἑλλάδα. Ἀναφέρει ὅτι ἡ ἑλληνική κυβέρνησις ἐπιθυμοῦσε νά «περάσει» ὅσο ἐγίνετο πιό ἀνώδυνα αὐτό τό ζήτημα, γιά τό ὁποῖο ἐνδιαφέρθηκε ἰδίως ἡ δυτικογερμανική κυβέρνησις, σέ μιά ἐποχή ἐντατικῶν διμερῶν διαπραγματεύσεων γιά τήν σύναψη διμερῶν οἰκονομικῆς φύσεως συμφωνιῶν (σελ. 229).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Στό Γ΄ Μέρος ἀναφέρεται ἐκτενῶς στό πολιτικό σκέλος τῆς ὑποθέσεως. Ἀναφέρει, καί ὀρθά, τί ἴσχυε νομοθετικῶς γιά τήν δίωξη τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου, ἀπό τό 1952 πού εἶχε νομοθετηθεῖ μέ ὑπογραφή Σ. Βενιζέλου ἡ παῦσις τῆς διώξεως, μέχρι τό 1958 (σελ. 375-378). Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιχειρηματολογία τῆς γερμανικῆς κυβερνήσεως καί ἡ πίεσις πού ἠσκήθη στήν ἑλληνική, μέ τόν συγγραφέα νά ἀναζητεῖ τούς λόγους γιά τούς ὁποίους ἡ ἑλληνική κυβέρνησις ἐχειρίσθη μέ αὐτόν τόν τρόπο τήν ὑπόθεση. Μεταξύ τῶν ἐνδεχομένων ἦταν καί ἡ ἀξιοποίησις τῆς ὑποθέσεως, ἀπό κοινοῦ μέ τό ζήτημα τῶν ἐπανορθώσεων καί ἀποζημιώσεων, ὡς διαπραγματευτικοῦ ἐργαλείου γιά τήν σύναψη τῶν οἰκονομικῶν συμφωνιῶν καί τήν προώθηση τῆς συνδέσεως μέ τήν ΕΟΚ (σελ. 398). Πρόκειται γιά μία ἐκδοχή, πού σύμφωνα μέ τό ἔγκυρο βιβλίο τῆς Κατερίνας Κράλοβα Στή σκιά τῆς Κατοχῆς (Ἀλεξάνδρεια, 2013) εἶναι πολύ ἰσχυρή, βάσει τῶν ἀρχείων τῆς Ὁμοσπονδιακῆς Κυβερνήσεως. Ἀπό τήν ἄλλη, ὅπως ἀναφέρει ὁ συγγραφεύς, ὑπῆρχε καί ἡ πίεσις τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητος, τήν ὁποία ἡ κυβέρνησις ἦταν ὑποχρεωμένη νά λάβει ὑπ’ ὄψιν της (σελ. 399-402). Ἐν συνεχεία, παρατίθενται αὐτούσιες στό βιβλίο οἱ συνεντεύξεις-ἀποκαλύψεις τοῦ Μέρτεν στήν «Ἠχώ» τοῦ Ἁμβούργου καί τό γνωστό δημοσίευμα τοῦ «Σπῆγκελ» (Σεπτέμβριος 1960). Ὁ συγγραφεύς ἀναφέρει ὅτι ἐπρόκειτο γιά συκοφαντική ἐκστρατεία καί συνδέει τίς «ἀποκαλύψεις» τοῦ Μέρτεν μέ τήν δίκη πού εἶχε ἐγείρει ἐναντίον τοῦ προκατόχου του στήν Θεσσαλονίκη τό 1942 (σελ. 429-430).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Ὁ συγγραφεύς ἀναφέρει τήν συνέχιση τῶν ἀπειλῶν ἀπό τήν πλευρά Μέρτεν, διά τῆς συνεργείας τοῦ Β. Μαθιόπουλου (σελ. 442). Τό βιβλίο συνεχίζεται μέ ἕνα ἐνδιαφέρον κομμάτι γιά τίς ἀπειλές Μέρτεν μέσω τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἄλμπουμ μέ φωτογραφίες τοῦ ἰδίου μέ τόν Καραμανλῆ καί τό ζεῦγος Μακρῆ. Ὁ συγγραφεύς παραθέτει τίς ἑκατέρωθεν μαρτυρίες καί τίς κυβερνητικές ἐνέργειες, γιά νά καταλήξει στό συμπέρασμα ὅτι μᾶλλον ἐπρόκειτο γιά πυροτέχνημα, χωρίς ὅμως νά εἴμεθα εἰς θέσιν νά ἐπιβεβαιώσουμε τό ἀληθές ἤ ὄχι τῶν ἰσχυρισμῶν του (σελ. 463-470). Ἀκολουθεῖ ἕνα ἐπίσης ἐνδιαφέρον κεφάλαιο γιά τήν δικομανία τοῦ Μέρτεν καί τό γεγονός ὅτι ἡ καταδίκη του ἐν Ἑλλάδι τόν εἶχε στοιχειώσει, μέ συνέπεια νά καταδιώξει νομικῶς ὅσους θεωροῦσε –στήν Ἑλλάδα καί τήν Γερμανία– ὅτι ἐνεπλέκοντο στήν δίωξή του (σελ. 470-480). Ἀκολουθεῖ μία ἐμπεριστατωμένη ἀνάλυσις τῆς περιπτώσεως τοῦ πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος στήν Βόννη κατά τήν ταραχώδη αὐτήν περίοδο, τοῦ Θωμᾶ Ὑψηλάντη, ἀργότερα βουλευτοῦ τῆς Ἑνώσεως Κέντρου, ὁ ὁποῖος παρητήθη τόν Μάιο τοῦ 1961, καταγγέλλοντας ἀδυναμία συνεργασίας μέ τήν κυβέρνηση σέ ὅλα τά ζητήματα πού ἀφοροῦσαν στίς ἑλληνογερμανικές σχέσεις καί κυρίως γιά τήν ὑπόθεση Μέρτεν. Ὁ συγγραφεύς παραθέτει τήν σύγκρουσή του μέ τόν Εὐάγγ. Ἀβέρωφ καί τήν συνέντευξή του στά «Ἀθηναϊκά Νέα», τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1963 (σελ. 528-544). (Ὁ ὕποπτος ρόλος τοῦ Ὑψηλάντη, ὅπως καί γενικότερα τά πολιτικά κίνητρα τῆς ὑποθέσεως, πιστοποιοῦνται καί ἀπό τεκμήρια στόν σχετικό φάκελο τοῦ Ἀρχείου Καραμανλῆ.) Τό βιβλίο ὁλοκληρώνεται μέ μία σύντομη κριτική τοῦ συγγραφέως στήν θέση τῆς CIA, ἀπό τό πληροφοριακό ὑλικό τῆς ὁποίας προκύπτουν διάφορες παρασκηνιακές ἐνέργειες πρός ἐξασφάλισιν ἤ ἐξαγορά τῆς σιωπῆς τοῦ Μέρτεν. Πέρα ἀπό τό κείμενο πού προανεφέρθη ἡ CIA εἶχε ἐνδιαφερθεῖ ἰδιαίτερα γιά τήν ὑπόθεση, καθώς ἐνεπλέκοντο καί ἀνώτατα κυβερνητικά στελέχη στήν Βόννη, καί μάλιστα εἶχε προχωρήσει καί σέ τηλεφωνικές παρακολουθήσεις τοῦ Μέρτεν, ἀλλά τά στοιχεῖα τῶν ὑποκλοπῶν δέν ἔχουν ἀποδεσμευθεῖ (σελ. 554-556).</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<span style="font-size: large;">Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι δέν ἐπιβεβαιώνεται οὔτε τεκμηριώνεται κάποια διασύνδεσις τοῦ Καραμανλῆ μέ τόν Μέρτεν ἤ γενικώτερα τίς κατοχικές Ἀρχές. Ἀντιθέτως, ὑπῆρξε συστηματική προσπάθεια πολιτικῆς ἐκμεταλλεύσεως τοῦ ζητήματος γιά τήν σπίλωση τοῦ τότε Πρωθυπουργοῦ, χωρίς, ὅμως, νά σημαίνει ὅτι δέν ἔχουν παραμείνει στό σκοτάδι κάποιες κρίσιμες πτυχές τῆς ὑποθέσεως. Ὁ συγγραφεύς ἐπιχειρεῖ, κατά συνέπεια, μία ἀποστασιοποιημένη καταγραφή τῶν γεγονότων, προβαίνοντας σέ προσεκτικές κρίσεις, πού ἐπιβεβαιώνουν ὅτι δέν ἐτεκμηριώθησαν ποτέ οἱ καταγγελίες τοῦ Μέρτεν εἰς βάρος τοῦ Καραμανλῆ.</span></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; margin-bottom: 10px;">
<a href="http://www.estianews.gr/kentriko-thema/apokalypseis-gia-tis-scheseis-karamanli-merten/"><span style="font-size: large;">(ΕΣΤΙΑ 13.4.2019)</span></a></div>
<div style="box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Tinos; font-size: 16px; margin-bottom: 10px;">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0